Biegunka u psa

• Niewłaściwe odżywianie. Biegunka często pojawia się z powodu przekarmienia zwierzęcia, smakołyków z „nieodpowiednimi” smakołykami (słodycze, czekolada, kiełbasa itp.), tłuste i wędzone potrawy. Może pojawić się biegunka i jeśli pies zostanie nagle przeniesiony na nową karmę lub wącha jednocześnie karmę przemysłową i karmę ze stołu mistrza. W takich przypadkach biegunka nie będzie się przedłużać, a kał nie będzie miał ostrego zapachu. Najprawdopodobniej płynne wydzieliny będą zawierać cząsteczki niestrawionego pokarmu. W takim przypadku zwierzę nie odczuje wymiotów lub odmowy jedzenia, brak apatii;
• Zatrucie. Na spacerze piesek może wykopać „pachnącą” kość. Niektóre zwierzęta lubią smakować zepsute jedzenie, a potem cierpią: oprócz biegunki wymiotują. Odcień kału w przypadku zatrucia będzie jasnobrązowy lub żółty, a zapach jest znany z takich fizjologicznych wydzielin.Jeśli pies otrzymał zatrucie inne niż pokarmowe (na przykład narkotyki, amoniak, trutka na szczury, arszenik itp.), obraz będzie nieco inny: pieniste wymioty, silna zielonkawa biegunka (czasem z krwią) z nietypowym zapachem, zaburzenia koordynacji, drgawki, duszność, silny lub słaby puls, krwawienie z nosa, ust, odbytu, nadmierne ślinienie się, bladość błon śluzowych. Zatrucie takim planem może kosztować zwierzę życie, dlatego wymagają natychmiastowego wezwania specjalisty w domu;
• Naprężenie. Doświadczenia prowadzą do zaburzeń trawiennych nie tylko u ludzi, ale także u ich pupili. Stres u psów zdarza się np. po zwiedzaniu wystaw, po przeprowadzce do nowego domu, jeśli ukochany właściciel musi wyjechać na dłuższy czas. Pies z rozerwanymi nerwami może mieć nie tylko biegunkę (luźne stolce, ale bez przerażającego „zapachu” i cienia), ale także nietypowe zachowanie (nadmierna agresja lub życzliwość). Pies może odmawiać smakołyków, leżeć godzinami w jednym miejscu lub niestrudzenie wycinać kółka po mieszkaniu;
• Dysbakterioza. Zaburzenie mikroflory jelitowej spowodowane jest podawaniem leków i stresem, inwazjami robaków, niewłaściwym karmieniem. Oprócz biegunki (długotrwałej, często krwawej) z wzdęciami pies nie będzie miał apetytu. Zwierzę będzie senne, jakby zmęczone, sierść stanie się matowa, rozczochrana;
• Choroba zakaźna. Z infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi (salmonelloza, leptospiroza, zapalenie jelit, zaraza itp.) pies może mieć krwawą biegunkę, czasem prawie czarną, żółtą lub zieloną, pachnącą bardzo obrzydliwie. Niemal zawsze przy dolegliwościach zakaźnych u psa biegunka wiąże się z silnymi wymiotami, utratą apetytu, temperatury powyżej 40 stopni i gorączka, ból, wydzielina z oczu i nosa;
• Krwotok wewnętrzny. Jeśli okrężnica jest uszkodzona (na przykład w procesie onkologicznym), odchody zwierzęcia będą jaskrawo szkarłatne, czasami ze śluzem. W przypadku krwawienia w jelicie cienkim lub w żołądku (choroby żołądkowo-jelitowe, uraz jelit) wystąpi czarna biegunka. Nie ma potrzeby mówić o czasie trwania tego rodzaju biegunki: jeśli pies nie zostanie pilnie zabrany do specjalisty, śmierć może nastąpić bardzo szybko;
• Alergia. Czasami jedzenie alergie u psów odzwierciedlone przez nieprawidłowe funkcjonowanie żołądka i jelit: zwierzę ma wymioty, biegunkę, kolkę w jamie brzusznej. Co może powodować alergie na pokarm dla zwierząt?? Wszystko: żywność niskiej jakości, niektóre produkty roślinne (owoce cytrusowe, winogrona), wypieki i wiele więcej;
• Różne choroby narządów wewnętrznych. Odkryliśmy, że czerwona lub prawie czarna biegunka oznacza, że ​​pies ma krwawienie z jelit. Kiedy odchody zwierzęcia są czasami wodniste i białe lub jasnoszare, zwierzę prawdopodobnie ma problemy z wątrobą. Wtedy oprócz biegunki pies będzie miał wymioty, mocz stanie się pomarańczowy, tkanki ciała zażółkną, a okolice brzucha będą opuchnięte.Stolec może być jasnożółty, jeśli występuje problem z woreczkiem żółciowym. Wtedy oprócz biegunki pies będzie dręczony również nudnościami, wymiotami, częstym biciem serca, brakiem apetytu.
• Gdy odcień biegunki jest zielony, ale nie ma podejrzeń o choroby zakaźne, to mogą być problemy z przewodem pokarmowym. Szczególnie często biegunka zielna występuje w gnijących procesach jelitowych. Zielonkawa lub jasnobrązowa biegunka i wymioty białej piany zwykle oznaczają, że pies ma problemy z żołądkiem.
• Choroba nerek może również powodować luźne stolce (niezbyt często). W tym przypadku prawie zawsze dochodzi do zmian w moczu psa: staje się krwawy, prawie bezbarwny lub ciemny, z ostrym nieprzyjemnym zapachem. Przy dolegliwościach nerek zmienia się również ilość moczu (wychodzi za mało lub za dużo);
• Pasożyty wewnętrzne. Pies może mieć biegunkę ze śluzem, gdy robaki, jeśli robaki zainfekowały jelita lub żołądek. Prawie zawsze, oprócz biegunki, zwierzę z robakami będzie miało również wymioty, utratę wagi, wzdęcia, apatię. Ponadto w wymiocinach i kale można znaleźć inkluzje - fragmenty robaków, a nawet całe osobniki;
• Reakcja na szczepionkę. Gdy po szczepieniu pies ma pojedynczą biegunkę, nie należy tego uważać za patologię. Ale jeśli zwierzę ma wielokrotną biegunkę, dłużej niż 1 dzień, a jednocześnie płynie ślina, błona śluzowa blednie, temperatura wzrasta (ponad 39 stopni), należy wcześniej wezwać lekarza. Pies mógł być szczepiony w okresie inkubacji choroby zakaźnej.

Jak pomóc psu z biegunką

Przyczyny psiej biegunki są teraz jasne. Co zrobić, gdy pies ma biegunkę? Przede wszystkim będziesz musiał przyjrzeć się towarzyszącym objawom luźnego stolca. jeśli zwierzę czuje się wesoło, pije wodę, nie ma mdłości - jeśli biegunka trwa nie dłużej niż 3 dni - jeśli konsystencja i zapach kału nie budzi niepokoju (nie ma krwawych zanieczyszczeń, odcień od jasnego do ciemnego brązu, bez ostrego okropnego „zapachu”) , możesz sam spróbować pomóc zwierzakowi, bez wzywania weterynarza:

• W pierwszym dniu wystąpienia biegunki nie karm psa (dostęp do wody powinien być niezakłócony). Następnego dnia lub dwa pies jest karmiony ryżem wymieszanym z chudym gotowanym mięsem, w małych porcjach do 6 razy dziennie;
• Odwary z ryżu i rumianku mają dobre właściwości utrwalające (nadal można podawać napięte wywary z czeremchy, kory dębu, dziurawca);
• Nie zaszkodzi zwierzęciu i adsorbentowi (na przykład węgiel aktywny), zwłaszcza jeśli biegunka jest spowodowana zatruciem. Odpowiedni jest również proszek „Smecta”;
• Lek „No-shpa” pomoże złagodzić skurcze;
• Czasami pomagają też „ludzkie” tabletki na biegunkę dla psów (np. „Loperamid”). Ale warto z nich korzystać, jeśli nie ma podejrzeń o infekcję.

Leczenie domowe nie musi być kontynuowane, jeśli stan psa się pogorszy, częstotliwość wypróżnień wzrośnie, a do biegunki dołączyły inne objawy (wymioty, gorączka, drgawki, trudności w oddychaniu itp.).). Aby nie zgubić psa z powodu odwodnienia, należy pilnie poprosić o pomoc specjalistę.

Na podstawie badania psa i rozmowy z właścicielem lekarz zdecyduje o badaniach niezbędnych do postawienia diagnozy (najczęściej wykonuje się badania krwi, kału i moczu, pobiera wymazy z odbytu, wykonuje prześwietlenie ). Biegunkę u psa trzeba będzie leczyć wyłącznie lekami przepisanymi przez specjalistę po ustaleniu przyczyny wystąpienia biegunki.