Zapalenie jelit u psów

Właściciele psów wzdrygają się na samo wspomnienie słowa „zapalenie jelit”. I nie ma w tym nic dziwnego, bo teoretycznie nawet zaszczepiony i praktycznie zdrowy pies może tę infekcję złapać, nie mówiąc już o osłabionych zwierzętach, młodych szczeniakach czy starych pupilach. Aby nie tylko uratować zwierzę, ale także zapobiec chorobie, powinieneś znać wrogiego wirusa „w twarz”. Artykuł skupi się na zapalenie jelit u psów - choroba, która może prowadzić do poważnych konsekwencji, a nawet śmierci zwierzaka.

Co to jest zapalenie jelit?

Zapalenie jelit jest uważane za ostrą chorobę zakaźną wywoływaną przez koronawirusy i parwowirusy. U psów te patogenne organizmy mogą powodować koronawirusy i parwowirusy jelit, a także zapalenie żołądka i jelit. Szczenięta młodsze niż sześć miesięcy są najbardziej zagrożone wirusem, chociaż dorosła zdrowa osoba z osłabionym układem odpornościowym może również zachorować. Ale dla ludzi lub koty te wirusy nie są przerażające.

Czynniki sprawcze choroby wyróżniają się zwiększoną przeżywalnością: nie umierają natychmiast w wysokich i niskich temperaturach, przeżywają długo w wilgotnym, a nawet suchym środowisku. Do środowiska (gleba, trawa, woda itp.).) wchodzą z kałem, moczem, śliną, wymiocinami zarażonych psów. W związku z tym zdrowy pies może zarazić się chorobą po komunikowaniu się z chorym psem. Ponadto nawet buty outdoorowe właściciela mogą stanowić zagrożenie dla zwierzęcia, na które może zostać wprowadzony niebezpieczny wirus.

Rodzaje zapalenia jelit u psów

Koronawirusowe zapalenie jelit. Choroba zakaźna koronawirusa psów u psów. Po dodaniu do organizmu psa koronawirus aktywnie namnażając oddziałuje na komórki nabłonka psiego jelita. Okres inkubacji trwa od 2 do 7 dni, po których właściciel zwierzęcia może zauważyć następujące objawy:

• Apatia, odmowa komunikacji i zabawy;
• Zwierzę nie chce nawet jeść swoich ulubionych przysmaków;
• Częste wymioty;
• Biegunka (jasny kał);
• Możliwy niewielki wzrost temperatury.

Objawy choroby są najbardziej widoczne u szczeniąt. U dorosłych, a zwłaszcza osób zaszczepionych, wirusowe zapalenie jelit tego typu może przebiegać prawie bezobjawowo (zwierzę może odmawiać smakołyków, być ospałym). Z reguły, dzięki szybkiemu dostępowi do specjalisty, koronawirusowe zapalenie jelit jest skutecznie leczone nawet u młodych i słabych zwierząt.

Parwowirusowe zapalenie jelit. Choroba powoduje powstanie drobnoustroju Canin Parvovirus, który jest znacznie groźniejszy niż koronawirus. W formie piorunującej infekcja odbiera psu życie w ciągu kilku dni po infekcji. Ale zwykle okres inkubacji trwa co najmniej tydzień. W przypadku parwowirusowego zapalenia jelit dotyczy to jelita lub serca psa, a w przypadku postaci mieszanej oba narządy.

Kiedy wirus zaatakuje psie jelita, objawy będą następujące:

• Zwierzę odmawia jedzenia i woda;
• Pies jest obojętny i smutny;
• Otwierają się wymioty z pianki wielokrotnego użytku;
• Luźne stolce (patologiczny kolor o bardzo nieprzyjemnym zapachu);
• Zmniejszać temperatura ciała poniżej 37 stopni;
• Niepewność chodu, drżenie;
• Bolesność w jamie brzusznej.

Jeśli parwowirus „wpadnie” do układu sercowo-naczyniowego, chorobę można rozpoznać po następujących objawach:

• Apatia;
• Bladość, a nawet niebieskie zabarwienie błon śluzowych;
• Suchy, wyniszczający kaszel;
• Ciężki oddech przez usta;
• Zaburzenia rytmu serca;
• duszność.

Kiedy jednocześnie zaatakuje serce i jelita psa, objawy parwowirusowego zapalenia jelit będą mieszane (na przykład zwierzę będzie miało biegunkę, szybki puls, problemy z oddychaniem itp.). Jelitowy typ parwowirusowego zapalenia jelit jest szczególnie niebezpieczny dla szczeniąt, starszych lub osłabionych zwierząt, gdy odwodnienie na tle ciągłych wymiotów i biegunki rozwija się zbyt szybko.

Zapalenie żołądka i jelit (koronawirus i parwowirus). Znane już koronawirusy i parwowirusy mogą również uszkadzać żołądek (a czasami jelita) psa. Zagrożone, szczenięta poniżej szóstego miesiąca życia, starsze psy, osoby z osłabioną odpornością.

W ostrej postaci koronawirusowego zapalenia żołądka i jelit u psów obserwuje się:

• Krwawienie z żołądka lub jelit;
• Częste wymioty;
• Biegunka (prawdopodobnie zmieszana z krwią);
• Nieprzyjemny zapach z ust;
• Bladość i suchość błon śluzowych;
• Bolesne odczucia w jamie brzusznej.

W ostrej postaci parwowirusowego zapalenia żołądka i jelit objawy będą następujące:

• Pies nie je ani nie pije;
• Krwawa biegunka (zgniły zapach);
• ciężki oddech, świszczący oddech;
• Bębnica;
• Możliwy wzrost temperatury.

Warto zauważyć, że objawy wirusowego zapalenia żołądka i jelit mogą nie pojawić się u dorosłych psów z utajoną postacią choroby (pies może być przygnębiony i odmawiać jedzenia, nie więcej). Przy błyskawicznej postaci śmierć zwierzęcia może nastąpić w ciągu kilku godzin od pojawienia się pierwszych objawów choroby.

Jak leczyć zapalenie jelit u psów?

Przede wszystkim, po zauważeniu pierwszych niepokojących objawów u psa, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu dokładnej diagnozy (badanie zwierzęcia, analiza kału, moczu, krwi). Samodzielne ustalenie, na co dokładnie zachorował pies, może być problematyczne, ponieważ objawy zapalenia jelit są prawie takie same jak w przypadku innych infekcji wirusowych. Gdy zwierzę jest dręczone wyniszczającymi wymiotami i biegunką, występuje ból, wskazane jest odmówienie wizyty weterynarzowi, nalegając na wizytę u weterynarza w domu.

Przed przybyciem specjalisty, psa z biegunką, aby zapobiec odwodnieniu, można przygotować taki roztwór do picia (podać w ilości 40 ml gotowego roztworu na 1 kg masy ciała):

• 1 litr wody;
• 3,5 g soli;
• 2,5 g sody;
• 1,5 g chlorku potasu;
• 20 g cukru.

Nie warto karmić ani poić psa wbrew jego woli (a w pierwszym lub dwóch dniach od rozpoczęcia leczenia jedzenie jest zupełnie niepożądane). Obfite karmienie nie pomoże poradzić sobie z wirusem, ale przyniesie zwierzęciu dodatkową udrękę. Jeśli pies nie wymiotuje, należy podać mu czystą wodę i tabletki z węglem aktywnym (1 tabletka na 1 kg masy ciała). Lepiej odmówić wprowadzenia leków przeciwgorączkowych, przeciwbólowych, antybiotyków przed przybyciem lekarza.

Leczenie dorosłych psów, zalecane przez lekarzy weterynarii, jest zwykle złożone i składa się z następujących leków (poniższe leki można podawać zwierzęciu z zapaleniem jelit tylko po uzgodnieniu z weterynarzem):

• Środki przeciwdrobnoustrojowe i antybiotyki (Sulfaton, Furacilin, Amoksycylina);
• Adsorbenty (Enterosgel, Enterosorbent);
• Środki ściągające (wywar z kory dębu lub czeremchy);
• Lewatywy oczyszczające (na bazie wywaru z rumianku, kwasu salicylowego, nadmanganianu potasu);
• Środki przeciwbólowe (No-Shpa, Besalol);
• Lewatywy i zakraplacze składników odżywczych
• Leki enzymatyczne (Enzistal, Ferestal);
• Immunoglobuliny (Globcan-5, Vitakan-S);
• Witaminy („Beafar”, „8 w 1 Excel”).

Oprócz leków, psom przepisuje się dietę (ale nie należy karmić zwierzaka na siłę). Zwierzę może jeść z wirusowym zapaleniem jelit:

• Owsianka (płatki owsiane, ryż, kasza manna) w wodzie lub bulionie o niskiej zawartości tłuszczu;
• Buliony rybne i mięsne (niskotłuszczowe);
• Gotowane i posiekane ciepłe mięso (cielęcina, kurczak);
• Twarożek o niskiej zawartości tłuszczu.

W przypadku zapalenia jelit tłuste pokarmy, kości, warzywa, które przyczyniają się do rozstroju jelit, należy na jakiś czas wykluczyć z diety. Słodycze, przyprawy, produkty mączne są surowo zabronione. Zwierzę należy karmić małymi porcjami do 6 razy dziennie (ważne, aby pokarm był umiarkowanie ciepły, ale nie gorący).

Właściciel psa z zapaleniem jelit na pewno będzie musiał zdezynfekować dom:

• Wyrzuć (jeśli to możliwe) lub ugotuj wszystkie rzeczy, z którymi miało kontakt chore zwierzę;
• Dywany, ściany, podłogi i meble należy traktować środkiem dezynfekującym („Medilis-DEZ”, „Medichlor” lub innym.);
• Przeprowadź kwarcowanie mieszkania.

Zapobieganie wirusowemu zapaleniu jelit

Parzysty pies w domu nie jest chroniony przed infekcją wirusową w 100%. Jednak szczepionka na czas (na przykład „Nobivak”, „Multican” itp.) prawie całkowicie eliminuje prawdopodobieństwo infekcji. Szczenięta są szczepione przeciw zapaleniu jelit w wieku 4-6 tygodni, powtarzane miesiąc później, a następnie corocznie przez całe życie.

Aby chronić psa przed chorobą, właściciel musi:

• Nie zapomnij o szczepieniach;
• Spróbuj sprowadzić do zera komunikację swojego zwierzęcia z bezpańskimi psami - potencjalnymi nosicielami wirusów;
• Utrzymuj dom w czystości i higienie (nie wchodź do pokoju, w którym mieszka pies w brudnych butach, nie prasuj zwierzęcia bez umycia rąk);
• Monitoruj zdrowie i odżywianie swojego psa. Zwierzęta o niskiej odporności są najczęściej zakażone zapaleniem jelit;
• Zawsze bądź czujny, jeśli pies nie je, nagle staje się ospały, wymiotuje i ma biegunkę. Terminowe wezwanie do weterynarza prawdopodobnie pomoże uniknąć tragedii.