Zapalenie jelit u psa

Po raz pierwszy zapalenie jelit u psów powstało w Stanach Zjednoczonych w 1978 roku. W Rosji pierwszy przypadek choroby został zarejestrowany w 1980 roku. Pomimo tego, że historia tej choroby jest dość krótka, w tym czasie odnotowano wiele zgonów. Enteritis jest obecnie jedną z pięciu najczęstszych chorób psów. Wynika to z faktu, że zwierzęta praktycznie nie mają naturalnej odporności na zapalenie jelit. Jednak teraz łatwiej sobie z tym poradzić, najważniejsze jest zauważenie i zapobieganie wystąpieniu choroby na czas.

Opis zapalenia jelit

Zapalenie jelit - choroba charakteryzująca się procesem zapalnym w jelicie. Najczęściej przyczyną zapalenia jelit jest wirus. W trudnych przypadkach może wpływać również na inne narządy wewnętrzne: serce, nerki, wątrobę. Stwierdzono, że psie zwierzęta są podatne na zapalenie jelit. Jednocześnie nie było predyspozycji do zapalenia jelit, w zależności od płci czy rasy.

Ważny! Są jednak rasy, które tolerują to szczególnie ciężko. Wśród nich są dobermany, whippety, owczarki wschodnioeuropejskie.

Zapalenie jelit postępuje szybko. Pojawieniu się objawów towarzyszy pojawienie się patogennych mikroorganizmów w wydzielinie zwierzęcia. Zwykle ma to miejsce w 3-4 dniu infekcji. W zależności od zmian zapalenie jelit dzieli się na pierwotne i wtórne. W przypadku pierwotnego zapalenia jelit tylko jelita są w stanie zapalnym. Wtórne zapalenie jelit nazywane jest tylko objawem innej, częściej zakaźnej choroby.

Rodzaje zapalenia jelit, objawy

W zależności od patogenu zapalenie jelit dzieli się na parwowirusa, koronowirusa i niewirusowego, co jest mniej powszechne niż inne. W temperaturze pokojowej wirus zapalenia jelit może żyć nawet do sześciu miesięcy, więc zwierzę może zarazić się w pomieszczeniu, w którym bakterie zaatakowały znacznie wcześniej.

Parwowirusowe zapalenie jelit

Ta forma choroby jest bardziej powszechna niż inne. Zapalenie jelit nazywane jest infekcją parwowirusem wywołanym przez wirus DNA z rodziny Parvoviridae. Z kolei parwowirusowe zapalenie jelit dzieli się na jelitowe i sercowe, w zależności od tego, które tkanki dotykają narządów. Jednak nierzadko zdarza się, że obie te postacie są diagnozowane w tym samym czasie. Jelitowa postać choroby jest dość powszechna. Charakteryzuje się wymiotami, biegunką i odmową jedzenia. Występuje ostry ból brzucha.

W przypadku postaci sercowej u zwierzęcia pojawia się duszność lub odwrotnie, oddychanie staje się zbyt ciche. Nie ma wyraźnych bólów brzucha, ale słychać dudnienie. Charakterystyczny jest słaby puls. Szczególnie niebezpieczna jest mieszana postać choroby. Grupa ryzyka obejmuje szczenięta urodzone z niezaszczepionych suk oraz psy z osłabioną odpornością, już cierpiące na choroby zakaźne.

Koronawirusowe zapalenie jelit

Koronawirusowe zapalenie jelit – choroba zakaźna wywoływana przez wirusa z rodziny koronawirusów (Cine Coronavirus). Przebiega łatwiej niż parwowirus, jednak w przypadku skojarzonego zakażenia obydwoma wirusami prawdopodobieństwo zgonu wzrasta.

Okres inkubacji choroby może wynosić od 1 do 7 dni. Koronawirusowe zapalenie jelit objawia się w trzech postaciach: nadostrej, ostrej i utajonej (utajonej):

• Postać nadostra występuje przy jednoczesnym zakażeniu innymi infekcjami - częstsze są przypadki zarażenia szczeniąt poniżej 2 miesiąca życia. Choroba ta charakteryzuje się: odmową jedzenia, letargiem, wymiotami, biegunką (ma jasny zapach), gorączką. W przypadku postaci nadostrej śmierć może nastąpić w ciągu 1-2 dni.
• Postać ostra jest najczęstsza - charakteryzuje się następującymi objawami: odmowa jedzenia (zwierzę pije wodę), wodnista biegunka o nieprzyjemnym zapachu, wymioty (opcjonalnie).
• Ukryta forma (Objawy prawie się nie pojawiają) - zwierzak jest apatyczny, nieaktywny, odmawia jedzenia, szybko chudnie. Zwykle po pewnym czasie zwierzę ponownie staje się aktywne, a jego stan wraca do normy. Nie oznacza to jednak, że wizyta profilaktyczna u lekarza nie jest konieczna.

Niewirusowe zapalenie jelit

Proces zapalny w jelicie może być spowodowany nie tylko wirusem. Przyczyną może być niewłaściwe odżywianie lub obecność pasożytów w organizmie. Zwykle już dorośli są na to podatni.

Czasami stany zapalne błon śluzowych pojawiają się, gdy właściciele karmią psa karmą ze swojego stołu. Dieta człowieka zawiera przyprawy, tłuste, wędzone lub smażone potrawy, które są całkowicie nieodpowiednie dla zwierząt i mogą powodować problemy z przewodem pokarmowym. Z kolei niesprawność przewodu pokarmowego staje się podatnym gruntem do rozmnażania się bakterii chorobotwórczych. Najlepiej też nie dawać kości swojemu psu.

Ważny! Szczególnie niebezpieczne są kości poddane obróbce cieplnej. Są zbyt trudne do strawienia i najczęściej tworzą ostre końce, które mogą uszkodzić jelita.

Zapalenie jelit może również rozwinąć się w obecności robaków w jelicie. Pasożyty zaburzają błonę śluzową jelit, ułatwiając wirusowi przedostanie się do organizmu. Obecność robaków pasożytniczych niekorzystnie wpływa na ogólną odporność organizmu, czyniąc go niestabilnym na choroby. W przypadku choroby z tego rodzaju zapaleniem jelit zwierzę zachowuje się nieaktywnie i odmawia jedzenia. Charakterystyczne są również wymioty i biegunka, jak w wirusowych postaciach choroby.

Zapalenie jelit u szczeniąt

Psy w różnym wieku są podatne na zapalenie jelit, ale na zapalenie jelit najczęściej cierpią szczenięta w wieku od 2 do 12 tygodni. Szczenięta rosną bardzo szybko, a wszystkie procesy zachodzące w młodym ciele przebiegają szybciej niż u dorosłego psa.

Może to być korzystny warunek rozwoju choroby. Wirus wnika do młodych komórek organizmu i rozprzestrzenia się błyskawicznie. Zwykle okres inkubacji choroby u szczeniąt poniżej 2 miesiąca życia wynosi zaledwie 1-3 dni. W szczególnie ciężkich przypadkach śmierć może nastąpić w pierwszym dniu choroby.

Szczenięta są zagrożone podczas odsadzania. Faktem jest, że mleko matki zawiera przeciwciała, które mogą zwiększyć odporność szczeniąt. Jeśli matka była wcześniej szczepiona, to jej szczenięta są chronione po raz pierwszy, chociaż przeciwciała te umierają średnio po 4 tygodniach. Jeśli matka nie ma szczepionki przeciw zapaleniu jelit, szczenięta nie są chronione przed chorobą.

Ważny! Jeśli w domu były wcześniej psy, zwłaszcza te z zapaleniem jelit, przed wprowadzeniem nowego szczeniaka należy zdezynfekować pomieszczenie. Najlepiej kupować nowe rzeczy dla swojego psa.

W celu ochrony szczeniąt przed zapaleniem jelit konieczne jest wcześniejsze przygotowanie. Na kilka tygodni przed kryciem matka musi zostać zaszczepiona przeciwko tej chorobie. Po urodzeniu szczenięta należy jak najszybciej leczyć wraz z matką przed robakami pasożytniczymi. Dla szczeniaka odstawienie od piersi i przeprowadzka do nowego domu jest zawsze stresujące, co niekorzystnie wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego. Ponadto dieta w nowym domu będzie inna, co może prowadzić do zaburzeń przewodu pokarmowego. To może pogorszyć sytuację.

Diagnostyka i leczenie

Aby właściwie leczyć zapalenie jelit, konieczna jest diagnoza na czas. Aby to zrobić, zdecydowanie musisz skontaktować się z kliniką weterynaryjną. Tylko lekarz może postawić dokładną diagnozę na podstawie badań laboratoryjnych. Oprócz określenia samej choroby testy wyjaśnią, jaki rodzaj wirusa spowodował chorobę. Aby na czas udać się do lekarza, musisz uważnie monitorować stan swojego zwierzaka. Sygnałami do wyjazdu do weterynarza będą:

• Biegunka i wymioty, żylaste i pieniste, z niestrawionym pokarmem.
• Odwodnienie.
• Utrata aktywności, zmęczenie.
• Podniesiona temperatura.

Uwaga! Nie we wszystkich przypadkach choroby u zwierzęcia temperatura wzrasta. Zwłaszcza w przypadku zakażenia parwowirusem. Często temperatura nie wzrasta aż do śmierci zwierzęcia.

Przede wszystkim musisz zwrócić uwagę na zachowanie psa. Chore zwierzę odmawia jedzenia. Czasami podczas spaceru pies zachowuje się jak zwykle i zaraz po przyjeździe kładzie się spać. To także powód do ostrożności. Zdrowe zwierzę po spacerze stara się uzupełnić siły i od razu idzie do miski z jedzeniem. Często przy zapaleniu jelit pies wciąga brzuch i wygina grzbiet, jeśli próbujesz go pogłaskać. Wiąże się z bolesnymi odczuciami w jamie brzusznej.

Każdy z tych objawów powinien być powodem wyjazdu do szpitala. Choroba postępuje szybko, więc nie ma czasu do stracenia. Działania muszą być podjęte szybko. Długotrwałe leczenie może powodować komplikacje. W takim przypadku do już istniejących symptomów zostaną dodane:

• Głód tlenu w komórkach.
• Awitaminoza.
• Powikłania na inne narządy, zapalenie mięśnia sercowego.
• Niewydolność naczyniowa.
• Odurzenie organizmu.
• Gorączka.

Podczas diagnozowania zapalenia jelit u psa zaleca się kompleksowe leczenie. Najczęściej psu przepisuje się specjalne serum, które pomogą zwalczyć chorobę. Terapia wspomagająca w leczeniu zapalenia jelit działa na kilka sposobów. Po pierwsze konieczne jest utrzymanie równowagi w organizmie. Częste wymioty i biegunka szybko wyczerpują i odwadniają organizm. Zaburzona zostaje naturalna równowaga płynów, co prowadzi do zatrucia. Ze względu na stan zwierzęcia nie można uzupełnić go jedzeniem i piciem, dlatego najczęściej przepisuje się wlewy dożylne. Krople podskórne są również możliwe, ale mniej skuteczne.

Po drugie, weterynarz często przepisuje antybiotyki. Chociaż nie zabijają wirusa, ich stosowanie pomoże utrzymać stan zwierzęcia. W organizmie zawsze obecne są potencjalnie niebezpieczne bakterie, które aktywują się podczas choroby. Organizm osłabiony zapaleniem jelit potrzebuje wsparcia w walce z nimi, w przeciwnym razie choroba może ulec pogorszeniu.

Możliwe jest również zastosowanie kompleksów witaminowych i preparatów wspomagających pracę mięśnia sercowego. Środki te są podejmowane, aby osłabiony organizm nie cierpiał na współistniejące choroby i szybciej radził sobie z wirusem.

Post jest konieczny dla psa z zapaleniem jelit. Organizm zwierzęcia nie będzie w stanie strawić pokarmu i odrzuci go, jest to mechanizm obronny. Wszystkie leki stosowane w leczeniu zapalenia jelit podawane są w formie iniekcji. Organizm po prostu nie przyjmie tabletek i odrzuci to samo co jedzenie. Nie bój się, że Twój pies schudnie. Gdy choroba ustąpi, a pokarm zacznie być wchłaniany, zwierzę przybierze zalecaną wagę.

Ważny! Pies, który właśnie przeszedł zapalenie jelit, nie powinien dostawać wędlin, smażonej i ciężkiej karmy, słodyczy i przypraw. Sfermentowane produkty mleczne na początku również lepiej wykluczyć.

Musisz podlewać zwierzę tylko za zgodą lekarza prowadzącego. W niektórych przypadkach nadmierne spożycie wody może dodatkowo wywoływać wymioty, co nie powinno być dozwolone. Weterynarz może przepisać lewatywy i płukania jako leczenie podtrzymujące. Można je przeprowadzić za pomocą roztworów ziół leczniczych. Jednak nie trzeba tego robić bez konsultacji z lekarzem.

Dzięki szybkiemu wykryciu choroby i odpowiedniemu leczeniu zwierzę na pewno wyzdrowieje. Po raz pierwszy po wyzdrowieniu pojawiają się problemy z pracą przewodu pokarmowego. Aby ułatwić okres rekonwalescencji, należy przestrzegać diety. Zwierzę najlepiej karmić trochę, ale kilka razy dziennie. W menu można znaleźć gotowane chude mięso, gotowane warzywa i gotowaną owsiankę ryżową w słabym bulionie (lepiej niż przy drugim gotowaniu). Lepiej trzymać się takiej diety 2-3 tygodnie po wyzdrowieniu. Następnie musisz polegać na stanie zwierzaka.

Zapobieganie zapaleniu jelit

Najlepiej próbować zapobiegać chorobie. Najlepszą prewencją byłoby przestrzeganie wszystkich zasad opieki nad psem. Konieczne jest ścisłe monitorowanie psa na spacerach i zabezpieczenie go przed kontaktem z ewentualnymi nosicielami choroby. Nie pozwól jej komunikować się z nieznajomymi i podejrzanymi zwierzętami. Główne środki, które składają się na zapobieganie zapaleniu jelit, są następujące:

• Terminowe szczepienie. Obecnie istnieje nowoczesna i skuteczna szczepionka przeciwko zapaleniu jelit. Infekcja zaszczepionego zwierzęcia jest możliwa, ale rzadko. Ponadto w tym przypadku choroba jest znacznie łatwiejsza. Bardzo ważne jest szczepienie przeciwko zapaleniu jelit u szczeniąt po odsadzeniu.
• Odpowiednie odżywianie. Konieczne jest przestrzeganie diety i nie karmienie zwierzaka nieodpowiednim pokarmem. Musisz także monitorować temperaturę jedzenia. Nie powinno być ani za gorąco, ani za zimno.
• Utrzymanie ogólnej odporności. Ważne jest, aby stale monitorować stan zdrowia psa. W tym celu wymagane są badania profilaktyczne i przyjmowanie kompleksów witaminowych. Na tle obniżonej odporności każda choroba rozwinie się szybciej. Silna odporność jest w stanie poradzić sobie z patogennymi mikroorganizmami i walczyć z różnymi chorobami. W tym z zapaleniem jelit.
• Terminowe zwalczanie pasożytów. Robaki mogą obniżyć ogólną odporność. Ważne jest, aby na czas podawać zwierzęciu leki przeciwrobacze.

Ważny! Nie możesz zbyt radykalnie zmienić diety. Przejście z jednego rodzaju jedzenia na inny powinno być płynne. Opracowując dietę dla pupila należy również wziąć pod uwagę jego wiek.

Prawidłowa profilaktyka w odpowiednim czasie może ochronić zwierzę przed chorobą i złagodzić przebieg choroby i jej konsekwencje w przypadku infekcji.

Zagrożenie dla ludzi

Osoba może być również nosicielem infekcji. Najczęściej bakterie zakorzeniają się na ubraniach i butach, po czym dostają się do domu. Z reguły zapalenie jelit rzadko przenosi się na osobę i nie stanowi zagrożenia. Podobnie zwierzęta innych gatunków praktycznie nie zarażają się chorymi psami. Osoba cierpi również na zapalenie jelit, ale jest to zupełnie inny rodzaj choroby, która nie jest przenoszona przez psy. Właściciel może nie obawiać się zarażenia podczas opieki nad swoim zwierzakiem.

Trzeba jednak uważać, zwłaszcza jeśli w domu są dzieci. Często dzieci mają reakcje alergiczne na komórki tego wirusa. Dlatego po kontakcie z chorym zwierzęciem należy dokładnie umyć ręce i uprać ubranie. Pies nie jest w stanie sam utrzymać zdrowia. Potrzebuje pomocy i uwagi, szczególnie w pierwszych dniach życia w nowym domu. Tylko odpowiedzialność i uważność właściciela pomoże chronić zwierzaka przed chorobami i zachować jego zdrowie.

Film o zapaleniu jelit u psów