Manifestacje i rodzaje udarów u psów

Co to jest

Udar to szybko rozwijający się stan patologiczny spowodowany zaburzeniami układu naczyniowego w okolicy mózgu. Niepowodzenia w krążeniu głównego narządu ośrodkowego układu nerwowego powodują nieprawidłowości w jego pracy, prowokując niebezpieczne zaburzenia nerwowe, które mogą prowadzić do śmierci zwierzęcia. Uszkodzenie obszarów mózgu może być:

• rozległy - obejmujący znaczne obszary w strukturze narządu;
• lokalnie - śmierć komórki następuje w specjalnie wyznaczonym obszarze;
• wielokrotne - reprezentujące rozproszenie chaotycznie zlokalizowanych zmian.

Pomimo tego, że choroby związane z zaburzeniami krążenia są zjawiskiem rzadkim, istnieje pewna predyspozycja do udaru, ze względu na genetykę i warunki trzymania zwierząt. W grupie ryzyka znajdują się osoby starsze, otyłe i podatne na stres, a także przedstawiciele ras walczących.

Wideo „Udar u psów: objawy i leczenie”

W tym filmie weterynarz opowie Ci, dlaczego psy mają udary i jak leczyć zwierzaka.

Odmiany

Różnorodność czynników wywołujących incydenty naczyniowo-mózgowe u psów domowych, a także charakter uszkodzeń tkanek, pozwalają wyróżnić dwie odrębne postaci udaru mózgu.

niedokrwienny

Ten rodzaj udaru jest spowodowany faktycznym zablokowaniem naczyń krwionośnych przez skrzepy krwi lub pasożyty. Powstawanie „zakłóceń” i późniejsze zakłócenie dopływu krwi powoduje pozbawienie tlenu i zniszczenie tkanek nerwowych w zmianie.

Zdarzają się również przypadki udaru zatorowego. Jego główną różnicą w stosunku do niedokrwienia jest to, że przyczyną nieprawidłowego funkcjonowania naczyń jest skrzep krwi powstały poza mózgiem.

Krwotoczny

W tym przypadku dochodzi również do zniszczenia połączeń nerwowych i śmierci tkanek, jednak ogniska choroby są wywoływane przez krwotoki. Warunkiem pęknięcia naczyń krwionośnych są zmiany patologiczne w ich strukturze, nadciśnienie i uszkodzenia mechaniczne.

Możliwe przyczyny

Awaria w prawidłowym funkcjonowaniu systemów życiowych nie zdarza się tak po prostu. Zawsze istnieją czynniki, które stwarzają sprzyjające warunki do rozwoju procesów patologicznych.

Zatrucie

Jeśli zwierzę ma dostęp do chemii gospodarczej, leków, produktów ogrodniczych i innych substancji toksycznych, zatrucie jest nieuniknione. Oprócz typowych objawów zatrucia, substancje toksyczne powodują powstawanie skrzepów krwi i w efekcie napad udaru zatorowego u psów.

Otyłość

Zwierzęta otyłe są zagrożone i narażone na duże ryzyko, że padną ofiarą apopleksji. Przybieraniu na wadze zawsze towarzyszą zaburzenia metaboliczne. Jednocześnie zwiększa się nie tylko ilość tłuszczu podskórnego - rosnące tkanki wpływają na narządy wewnętrzne i naczynia krwionośne, które stają się miejscem powstawania blaszek cholesterolowych.

Różne choroby

Obejmuje to dolegliwości, których przebieg wpływa na cechy krzepliwości i składu krwi, integralność naczyń krwionośnych, a także metabolizm. Są to niektóre choroby autoimmunologiczne, zaburzenia hormonalne takie jak cukrzyca czy choroby tarczycy, choroby nerek i układu moczowo-płciowego, nowotwory.

Robaki

Nie wszystkie pasożyty wewnętrzne wybierają jako miejsce zamieszkania bezkres przewodu pokarmowego. Niektóre odmiany robaków mogą swobodnie przemieszczać się w układzie krążenia. Dokładniej, ich larwy, których rozwój następuje w tkankach istoty szarej.

Wady wrodzone

Rzadkie przypadki, gdy szczenięta już rodzą się z nieprawidłowościami w pracy lub budowie naczyń zasilających mózg.

Wiek

Udar mózgu u starszego psa nie dziwi. Procesowi starzenia się każdej żywej istoty towarzyszy zużycie ciała na poziomie komórkowym. Zjawisko to dotyczy absolutnie wszystkich elementów odpowiedzialnych za funkcje życiowe, dlatego integralność tętnic, żył i naczyń włosowatych nie jest wyjątkiem.

Uraz głowy

Pomimo twardości czaszki głowa jest wrażliwą częścią ciała. Uderzenia, stłuczenia, urazy i wstrząsy mózgu niosą ze sobą potencjalne niebezpieczeństwo w postaci zniszczenia naczyń krwionośnych i szkodliwych nowotworów.

Jakie są główne znaki?

Atakom rozległego udaru towarzyszą żywe objawy związane z różnymi chorobami. Dlatego dokładną diagnozę może przeprowadzić tylko wykwalifikowany specjalista. Istnieje jednak kilka konkretnych znaków, na które należy zwrócić szczególną uwagę:

• oczywista asymetria proporcji pyska zwierzaka;
• mimowolne wysuwanie języka, odmowa jedzenia i wody;
• wizualnie istotna różnica w wielkości źrenic i problemach ze wzrokiem;
• nienaturalność ruchów (pies cofa się lub chodzi w kółko, stopniowo zmniejszając amplitudę aż do obracania się wokół własnej osi);
• całkowity lub częściowy paraliż kończyn;
• drgawki, jak w epilepsji;
• przypadki utraty przytomności;
• niekontrolowane oddawanie moczu i wypróżnienia;
• „Zapominanie” odruchów warunkowych;
• agresja lub ucisk.

Nawet niepełna lista powyższych objawów sprawia, że ​​wszczynasz alarm i ratujesz życie swojego zwierzaka. Jednak mikroudar u psa jest trudniejszy do wykrycia. Przejawia się w postaci całkowitej apatii, która może towarzyszyć wszelkim problemom zdrowotnym.

Mikroskok jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ kolejna epidemia ignorowana przez nieuważnych właścicieli może być ostatnią.

Jak uratować zwierzę?

Udowodniono empirycznie, że opieka medyczna udzielona w ciągu trzech godzin po ataku znacznie zwiększa szanse na pomyślny wynik. Udar jest stanem niebezpiecznym, w walce przeciwko której liczą się minuty. Dlatego ratowanie psa zależy zarówno od kompetencji weterynarza, jak i od działań właściciela.

Pierwsza pomoc

Skuteczne leczenie udaru psa zaczyna się od kompetentnej pierwszej pomocy. Przed udaniem się do placówki medycznej musisz:

• uwolnij zwierzę z obroży;
• połóż zwierzaka na boku na poziomej twardej powierzchni. Umieść kaganiec w ten sam sposób. Jeśli zacznie się krztusić, może uratować życie zwierzaka;
• za pomocą głaskania, aby uspokoić czworonożnego przyjaciela. Jeśli metoda jest nieskuteczna, można podać delikatny środek uspokajający, taki jak serdecznik lub kozłek lekarski.

Zabronione jest nakładanie zimnych przedmiotów na głowę. Udar nie jest siniakiem, a niskie temperatury mogą tylko pogorszyć sytuację. Zaszkodzić może też samoistne zażywanie różnych leków. Jeśli nie zabiją zwierzęcia, mogą przeszkodzić w diagnozie, co również jest równoznaczne ze śmiercią.

Proces leczenia

Po dostarczeniu pacjenta do kliniki i potwierdzeniu jego stanu zostaje przepisane leczenie farmakologiczne. Skład środków terapeutycznych obejmuje:

• leki łagodzące ból;
• łagodzenie skurczów i przywracanie krążenia mózgowego;
• stymulowanie neurometabolizmu;
• serce;
• leki moczopędne;
• zawierające przeciwutleniacze.

Powszechnie stosowane leki do leczenia udaru u psów mają następujące nazwy: „Papaweryna”, „Catosal”, „Mannitol”, „Cerucal”, „Euphyllin” itp. Czasami do kontrolowania arytmii można stosować leki przeciwdrgawkowe i uspokajające. Leczenie często obejmuje również kompleksy witaminowe.

Rehabilitacja zwierzaka

Okres leczenia wymaga nie tylko czasu i przyjmowania tabletek, ale także zużycia energii przez organizm. Charakter i czas trwania okresu rekonwalescencji zależy od tego, jak rozległa była zmiana i jakie są konsekwencje udaru.

Plan rehabilitacji często obejmuje zajęcia takie jak terapia jonowa i magnetyczna, zastosowanie metod refleksologii, masaż. Dodatkowo zwierzak potrzebuje specjalnej diety. Dieta powinna być zbilansowana, lekkostrawna i bogata w składniki odżywcze.

Zapobieganie występowaniu

Istnieje wiele przyczyn rozwoju udaru mózgu i nie wszystkie z nich dotyczą osoby. Istnieje jednak szereg zaleceń, których celem jest jak największa ochrona hodowcy psa i jego pupila przed tym problemem. Zdrowie psa można poprawić poprzez:

• zbilansowana dieta;
• utrzymywanie korzystnego tła emocjonalnego i minimalizowanie stresu;
• długie spacery z aktywnością fizyczną;
• gry w przyrodzie;
• systematyczne leczenie od pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych;
• regularne wizyty weterynaryjne i profilaktyka chorób.

Taki reżim wzmocni zdrowie zwierzęcia, zapobiegnie rozwojowi wielu dolegliwości, a także stanie się dobrym zapobieganiem otyłości, która sama w sobie jest głównym prowokatorem udaru niedokrwiennego.