Piranie

Piranie w akwarium

Nazwa zwyczajowa: Pygocentrus nattereri.

Królestwo: Zwierząt.

Typ: Chordaty.

Klasa: Ryby płetwiaste.

Oderwanie: Characiniform.

Rodzina: Pirania (ma 16 nowoczesnych rodzajów z 97 gatunkami).

Międzynarodowa nazwa naukowa: Serrasalmidae Bleeker, 1859.

Największy rozmiar: Od 10 do 14 cm, niektóre typy do 30 cm.

Długość życia: 4-25 lat.

Siedlisko: Amazonka i Paragwaj.

Parametry wody Pirania: pH od 7,0 do 7,5.

Temperatura: od 24,5 do 28,4 C.

Minimalna objętość akwarium: Od 120 litrów.

Karmić: Nienasycony.

Pomimo swojej reputacji jako niebezpiecznej ryby tropikalnej, piranie są dość popularnymi rybami akwariowymi.

Następnie zalecamy obejrzenie doskonałej wizualizacji tych w rzeczywistości niezbyt agresywnych ryb.

Siedlisko piranii

Siedlisko Pirania

Siedlisko Pirania

Siedlisko Pirania

Piranie to rodzina ryb słodkowodnych z rzędu characinformów żyjących w akwenach Ameryki Południowej (Argentyna, Boliwia, Brazylia, Wenezuela, Kolumbia, Paragwaj, Peru, Urugwaj, Ekwador itp.).), w rzekach dorzecza Amazonki, Paranie, Urugwaju, Essequibo, Orinoko. Piranie czują się równie dobrze zarówno w rzekach, jak i w kanałach, jeziorach zalewowych.

Wygląd Pirania - opis

Wygląd Pirania

Rodzina piranii należy do wyjątkowo agresywnych ryb słodkowodnych. Mają dwa rzędy ostrych, trójkątnych zębów, które są ciasno upakowane w obu częściach szczęki. Płetwy odbytowa i grzbietowa są długie, płetwy brzuszne krótkie. Oczy duże, źrenice ciemne. Na szczękach znajdują się bardzo ostre zęby, osadzone w formie zębów na piły, które po ugryzieniu zamykają się bez przerwy.

Zdjęcie Pirania

Samice piranii są większe i grubsze niż samce. Samce mają jaśniejszy kolor.

Piranie są zwykle barwione w odcieniach czerwieni, błękitu, zieleni, brązu, srebra lub czerni.

Długość życia piranii wynosi od czterech do dwudziestu pięciu lat, w zależności od gatunku i warunków przetrzymywania (większe żyją dłużej).

Ciekawa historia wideo

Rodzaje piranii

Mila czerwonożebrowa (Myloplus rubripinnis), Müller & Troschel, 1844.

Zdjęcie czerwonej fin mile!

Ten gatunek piranii ma srebrzystoszary kolor i czerwonawą płetwę odbytową. Są ryby z czerwonawym brzuchem i czerwono-złotymi plamami na ciele. Płetwa odbytowa u samca ma długi zewnętrzny warkocz i wycięcie.

Synonimy: gwiazda mileus.

Długość ciała: od 10 do 25 cm, rzadko przekracza 15 cm w akwariach.

Parametry wody: t od 22 do 27 ⁰C, dKH < 1°, dGH do 5°, pH 6,5 do 7,0.

Jedzenie: wszystkożerne.

Siedlisko: rzeki Gujany, Surinamu i Amazonii.

Pacu czerwony (Piaractus brachypomus), Cuvier, 1818.

Zdjęcie czerwonego pacu

Głównym kolorem czerwonego paku jest srebrny. Podbrzusze i płetwy są w kolorze czerwonym. Wzdłuż krawędzi płetwy ogonowej znajduje się ciemny pasek.

W naturze główną dietą są orzechy. Aby zachować czerwone pacu, potrzebujesz akwarium o pojemności co najmniej 200 litrów.

Synonimy: pacu czerwonolistna, kolos dwuzębny, Colossoma bidens.

Długość ciała: do 80 cm, w akwariach nie przekracza 50 cm.

Parametry wody: t od 26 do 30 ⁰C, dKH < 2°, dGH do 14°, pH 6,0 do 7,2.

Jedzenie: wszystkożerne, ale prawie nie jada mięsa.

Średnia długość życia: do 28 lat.

Siedlisko: dorzecze Amazonki.

Pacu brązowy (Colossoma macropomum), Cuvier, 1816.

Brązowe zdjęcie pacu

Gatunek piranii o brązowym, szarym lub czarnym kolorze ciała. Ryby tego gatunku wyglądem przypominają piranie, ciało wysokie, ściśnięte z boków, oczy duże. Około 10% masy ciała to tłuszcz. Ryba ma kwadratowe zęby, co czyni je niesamowicie podobnymi do ludzkich zębów. Zamiast przekłuwać ofiarę kłami i rozrywać ją, pacu przegryza ciało ofiary, odrywając kawałki ciała. Ryby mogą z łatwością rozłupywać orzechy szczękami.

Brązowe pacu z reguły trzymają jedno po drugim, osobniki młodociane spożywają zooplankton, owady, ślimaki, dorosłe ryby są głównie roślinożerne. Młode przebywają w czarnych wodach rzeki aż do okresu dojrzewania. Brązowe pacu jest powszechne w akwakulturze, ma dobrą odporność i toleruje niskie zasolenie wody.

Synonimy: Tambaki.

Długość ciała: do 70 cm, występują osobniki powyżej 100 cm.

Waga: do 40 kg.

Parametry wody: t od 26 do 30 ⁰C, dKH < 2°, dGH do 14°, pH 6,0 do 7,2.

Jedzenie: wszystkożerne.

Długość życia: od 20 do 25 lat.

Siedlisko: dorzecze Amazonki i Orinoko.

Flaga Pirania (Catoprion Mento), Cuvier, 1819.

Posiada podłużny, bocznie skompresowany korpus w kolorze srebrzystym, z zielonym odcieniem z tyłu. W pobliżu pokryw skrzeli flagi Pirania znajduje się mała czerwona plamka. Płetwy są przezroczyste. Pierwsze promienie wydłużonej płetwy grzbietowej i odbytowej. U nasady ogona znajduje się mała czarna plama. Wśród cech można wyróżnić dość masywną dolną szczękę, nieodłączną dla prawie wszystkich rodzajów piranii.

Flaga Pirania jest rybą drapieżną, więc nie należy jej trzymać w ogólnym akwarium, ponieważ mniejsze ryby będą zjadane, a duże gatunki prawdopodobnie stracą łuski i płetwy.

Synonimy: Piranha Pennant, Wimpel Piranha, Serrasalmus mento, Mylesinus macropterus.

Długość ciała: do 15 cm.

Parametry wody: t od 22 do 25 ⁰C, dKH < 1°, dGH do 15°, pH 5,5 do 7,5.

Jedzenie: wszystkożerne.

Długość życia: od 10 do 12 lat.

Siedlisko: dorzecze Amazonki, Orinoko, Essequibo i górny Paragwaj.

Księżycowy Metinnis (Metynnis luna), Cope, 1878.

Zdjęcie księżycowego metinni

Przedstawiciele tej odmiany są bardzo wysocy, srebrzyści z czerwonawą plamą za wieczko. Płetwa odbytowa jest zawoalowana u samców, czerwonawa u samic. Dojrzewają po 1,5 roku. Metinni to ryby roślinożerne, które mogą uszkodzić lub całkowicie zniszczyć rośliny. Z przyjemnością jedzą liście kapusty, sałaty.

Długość ciała: do 25 cm.

Parametry wody: t od 26 do 28 ⁰C, dKH < 1°, dGH do 15°, pH 5,0 do 6,8.

Jedzenie: wszystkożerne.

Siedlisko: dorzecze Amazonki.

Smukła pirania (Serrasalmus elongates), Kner, 1858.

Smukłe zdjęcie piranii

Ciało smukłej piranii o srebrnoszarym kolorze z małymi ospami i szeroką czarną obwódką u nasady ogona. Bardzo agresywny wygląd. Po osiągnięciu rozmiarów od 1,5 do 2 cm młode ryby mogą zacząć atakować się nawzajem, powodując obrażenia.

Ryba otrzymała swoją nazwę ze względu na wydłużony kształt ciała. W ogólnych akwariach może gryźć płetwy wolno poruszających się ryb, dlatego trzyma się je z aktywnymi dużymi rybami, a co najważniejsze w stadzie w akwarium gatunkowym.

Synonimy: Serrasalmus elongatus.

Długość ciała: maksymalnie do 30 cm.

Parametry wody: t od 26 do 28 ⁰C, dKH < 2°, dGH do 14°, pH 6,2 do 7,2.

Jedzenie: wszystkożerne.

Siedlisko: dorzecze Amazonki, Orinoko.

Pirania nattereri (Pygocentrus nattereri), Kner, 1858.

Zdjęcie Pirania Natterera

Znany również jako saikanga. Ta odmiana Piranie ma swoją nazwę na cześć austriackiego naukowca Johanna Natterera. Młodzież tego gatunku ma bardzo jasny, niebieskawy kolor ciała. Klatka piersiowa i sparowane płetwy są czerwone, płetwa ogonowa czarna z szerokim niebieskim pionowym paskiem. Ciemne plecy. Po 8 miesiącach ryby zmieniają kolor i stają się szaro-srebrne, boki stają się różowe, plamy blakną lub całkowicie znikają, ale pojawiają się małe złote iskierki. Płetwa odbytowa rozjaśnia się, a wraz z początkiem tarła całkowicie zmienia kolor na czerwony. W tym okresie długość Pirania musi przekraczać 8 cm. Górny rząd zębów jest mniejszy niż dolny. Samice Piranha Natterer są nieco większe i grubsze niż samce. Stępka odwłoka samca wygląda od przodu jak łacińska litera V, podczas gdy u samic wygląda jak U. Kształt płetwy odbytowej samca jest spiczasty, a samicy zaokrąglony.

Synonimy: pirania pospolita.

Długość ciała: maksymalnie do 60 cm, zwykle do 35 cm.

Parametry wody: t od 26 do 28 ⁰C, dKH < 2°, dGH do 14°, pH 6,2 do 7,2.

Jedzenie: wszystkożerne.

Siedlisko: rzeki Brazylii, Argentyny, Kolumbii, Wenezueli, Paragwaju, Gujany.

Srebrny Metinnis (Metynnis argenteus), Ahl, 1923.

Srebrne zdjęcie Metinnisa

Różnorodność piranii o małych rozmiarach. Ma srebrzysto-szary kolor ciała z losowo rozproszonymi ciemnymi brodawkami. Płetwa odbytu u samca jest zawoalowana, u samicy jest prosta i czerwonawa.

Synonimy: srebrna ryba dolarowa.

Długość ciała: od 10 do 14 cm.

Parametry wody: t od 22 do 27 ⁰C, dKH < 1°, dGH do 5°, pH 6,5 do 7,0.

Jedzenie: wszystkożerne.

Siedlisko: rzeki dorzecza Orinoko i Amazonii.

Metinnis zwyczajny (Metynnis hypsauchen) Müller Troschel.

Różnorodność małych piranii. Ma srebrzysty kolor ciała z białym brzuchem i przezroczystymi płetwami. Tył Metinnisona zwykłego może być szaro-niebieski, brązowy lub zielony. Łuski mają odcień niebieski, żółty lub zielonkawy. Koniec płetwy odbytowej jest czerwony. Ciało ryby jest wysokie i zaokrąglone, mocno spłaszczone z boków. Po bokach mogą pojawić się czarne poprzeczne paski i plamki.

Rodzaje i gatunki z rodziny piranii alfabetycznie:

Acnodon (Eigenmann, 1903): Acnodon normani (Gosline, 1951), Acnodon oligacanthus (Müller & Troschel, 1844), Acnodon senai (Jégu & Santos, 1990).

Catoprion (Müller et Troschel, 1844): Catoprion mento (Cuvier, 1819), Colossoma (Eigenmann et Kennedy, 1903), Colossoma macropomum (Cuvier, 1816).

Metynnis (Cope, 1878): Metynnis altidorsalis (Ahl, 1923), Metynnis argenteus (Ahl, 1923), Metynnis cuiaba (Pavanelli, Ota & Petry, 2009), Metynnis fasciatus (Ahl, 1931), Metynnis guaporensis (Eigenmann, 1915), Metynnis hypsauchen (Müller & Troschel, 1844), Metynnis lippincottianus (Cope, 1870), Metynnis longipinnis (Zarske & Géry, 2008), Metynnis luna (Cope, 1878), Metynnis maculatus (Kner, 1858), Metynnis mola (Eigenmann & Kennedy, 1903), Metynnis orinocensis (Steindachner, 1908), Metynnis otuquensis (Ahl, 1923), Metynnis polystictus (Zarske & Gery, 2008).

Piranie - zdjęcia

Mylesinus (Cuvier et Valenciennes, 1849): Mylesinus paraschomburgkii (Jégu, Santos & Ferreira, 1989), Mylesinus paucisquamatus (Jégu & Santos, 1988), Mylesinus schomburgkii (Valenciennes, 1850).

Myleus (Müller et Troschel, 1844): Myleus altipinnis (Valenciennes, 1850), Myleus knerii (Steindachner, 1881), Myleus latus (Jardine, 1841), Myleus micans (Lütken, 1875), Myleus pacu (Jardine, 1841), Myleus setiger (Müller & Troschel, 1844).

Myloplus (Gill, 1896): Myloplus arnoldi (Ahl, 1936), Myloplus asterias (Müller & Troschel, 1844), Myloplus laevis (Eigenmann & McAtee, 1907, Myloplus lobatus (Valenciennes, 1850), Myloplus lucienae (Andrade, Ota, Bastos & Jégu, 2016), Myloplus planquettei (Jégu, Keith & Le Bail, 2003), Myloplus rhomboidalis (Cuvier, 1818), Myloplus rubripinnis (Müller & Troschel, 1844), Myloplus schomburgkii (Jardine, 1841), Myloplus ternetzi (Norman, 1929), Myloplus tiete (Eigenmann & Norris, 1900), Myloplus torquatus (Kner, 1858), Myloplus zorroi (Andrade, Jégu & Giarrizzo, 2016).

Piranie - zdjęcia

Mylossoma (Eigenmann et Kennedy, 1903): Mylossoma acanthogaster (Valenciennes, 1850), Mylossoma aureum (Spix & Agassiz, 1829), Mylossoma duriventre (Cuvier, 1818).

Ossubtus (Jégu, 1992): Ossubtus xinguense (Jégu, 1992).

Piaractus (Eigenmann, 1903): Piaractus brachypomus (Cuvier, 1818), Piaractus mesopotamicus (Holmberg, 1887).

Pristobrycon (Eigenmann, 1915): Pristobrycon aureus (Spix & Agassiz, 1829), Pristobrycon calmoni (Steindachner, 1908), Pristobrycon careospinus (Fink & Machado-Allison, 1992), Pristobrycon maculipinnis (Fink & Machado-Allison, 1992), Pristobrycon striolatus (Steindachner, 1908).

Zdjęcie zębów piranii w ustach

Pygocentrus (Müller et Troschel, 1844): Pygocentrus cariba (Humboldt, 1821), Pygocentrus nattereri (Kner, 1858), Pygocentrus palometa (Valenciennes, 1850), Pygocentrus piraya (Cuvier, 1819).

Pygopristis (J. P. Müller & Troschel, 1844): Pygopristis denticulata (Cuvier, 1819).

Piranie - zdjęcia

Serrasalmus (Lacepède, 1803): Serrasalmus altispinis (Merckx, Jégu & Santos, 2000), Serrasalmus altuvei (Ramírez, 1965), Serrasalmus auriventris (Burmeister, 1861), Serrasalmus brandtii (Lütken, 1875), Serrasalmus compressus (Jégu, Leão & Santos, 1991), Serrasalmus eigenmanni (Norman, 1929), Serrasalmus elongatus (Kner, 1858), Serrasalmus emarginatus (Jardine, 1841), Serrasalmus geryi (Jégu & Santos, 1988), Serrasalmus gibbus (Castelnau, 1855), Serrasalmus gouldingi (Fink & Machado-Allison, 1992), Serrasalmus hastatus (Fink & Machado-Allison, 2001), Serrasalmus hollandi (Eigenmann, 1915), Serrasalmus humeralis (Valenciennes, 1850), Serrasalmus irritans (Peters, 1877), Serrasalmus maculatus (Kner, 1858), Serrasalmus manueli (Fernández-Yé & Ramírez, 1967), Serrasalmus marginatus (Valenciennes, 1837), Serrasalmus medinai (Ramírez, 1965), Serrasalmus nalseni (Fernández-Yépez, 1969), Serrasalmus Neveriensis (Machado-Allison, Fink, López Rojas & Rodenas, 1993), Serrasalmus nigricans (Spix & Agassiz, 1829), Serrasalmus nigricauda (Burmeister, 1861), Serrasalmus odyssei (Hubert & Renno, 2010), Serrasalmus rhombeus (Linnaeus, 1766), Serrasalmus sanchezi (Géry, 1964), Serrasalmus scotopterus (Jardine, 1841), Serrasalmus serrulatus (Valenciennes, 1850), Serrasalmus spilopleard, Kner, 1841), Serrasalmus undulatus , 1841).

Tometes (Cuvier et Valenciennes, 1849): Tometes ancylorhynchus (Andrade, Jégu & Giarrizzo, 2016), Tometes camunani (Andrade, Giarrizzo & Jégu, 2013), Tometes kranponhah (Andrade, Jégu & Giarrizzo, 2016), Tometes lebaili (Jégu, Keith & Belmont-Jégu, 2002), Tometes makue (Jégu, Santos & Belmont-Jégu, 2002), Tometes trilobatus (Valenciennes, 1850).

Utiaritichthys (Miranda Ribeiro, 1937): Utiaritichthys esguiceroi (Pereira & Castro, 2014), Utiaritichthys longidorsalis (Jégu, Tito de Morais & Santos, 1992), Utiaritichthys sennaebragai (Miranda Ribeiro, 1937)

Treść Pirania

Treść Pirania

Parametry wody do przechowywania piranii: temperatura od 22 do 27 С, dKH < 1, dGH do 5, pH 6,5 do 7,0.

Piranie to duże ryby szkolne o długości ciała 10 cm. W rezultacie do wygodnego prowadzenia szkoły potrzebne będzie akwarium z kalkulacją: 8 litrów na 2,5 cm dorosłej ryby. Dlatego będziesz musiał kupić akwarium od 120 litrów (najlepiej więcej - 250-500 litrów).+++). Piranie są rybami szkolnymi, dlatego muszą być trzymane w grupach co najmniej czteroosobowych.

Trzymając piranie w małych akwariach, ryby wykazują nerwowość i agresję w stosunku do swoich towarzyszy.

Pirania

Komfortowa temperatura od 24,5 C do 28,4 C. Wyższe temperatury mogą powodować problemy z oddychaniem, podczas gdy niższe temperatury mogą prowadzić do chorób i śmierci ryb. Aby uniknąć takich sytuacji, niektórzy akwaryści stosują podwójne grzejniki, aby zapobiec awariom i uniknąć spadków temperatury.

Zawartość piranii w wysokich temperaturach prowadzi do spadku tlenu w wodzie, którego brak może prowadzić do chorób układu sercowego ryb i osłabienia ich odporności. A słaba odporność powoduje wiele chorób. Dlatego obecność napowietrzania w twoim akwarium jest niezbędna.

Dzikie osobniki trzymane są w miękkiej wodzie, co nie jest zbyt wygodne, dlatego wśród akwarystów większą popularnością cieszą się osobniki hodowane w niewoli, które są bardziej wytrzymałe i szczęśliwie żyją w wodzie o pH 7,5+.

Zdjęcie Pirania

Najważniejsze, żeby w akwarium nie było zawyżonych stężeń związki azotowe oraz fosforany. To jest główny problem dla ryb, który przyznają początkujący. Amoniak, azotyny, azotany, fosforany - podstawowa przyczyna chorób i śmierci zwierząt. Każdy sumienny akwarysta powinien mieć zawsze pod ręką zestaw testów kroplowych, przynajmniej na azotany i fosforany. Na szczęście stały się teraz niedrogie, nie ma problemów z ich asortymentem i zakupem. Na przykład z czystym sumieniem możemy polecić fajny wlewek Testy UHE, ale są sprzedawane tylko online. W sklepach w Twoim mieście - offline znajdziesz niedrogie Testy Vladox.

Przyda się użyć Tetra EasyBalance, ryby duże fosforany i azot, które produkują na zdrowie. Wysokiej jakości woda na co dzień, preparaty usuwające nadmiar azotu i fosforu - wszystko u nas.

Treść Pirania

Piranie są rybami wrażliwymi na światło i mogą czuć się niekomfortowo w silnym świetle, ponieważ ich duże źrenice nie są w stanie skurczyć się, aby zredukować światło. Dlatego konieczne jest stosowanie przyciemnionego oświetlenia lub stosowanie roślin pływających lub o długich łodygach do filtrowania światła. Warto też zrezygnować z uprawy roślin światłolubnych.

Oprócz roślin w akwarium należy umieścić wystarczającą liczbę schronień.

Z wiekiem ryby stają się bardziej agresywne i terytorialne.

Piranie dużo jedzą i dlatego generują dużo odpadów. Z tego powodu ważne jest posiadanie dobrego systemu filtracji i cotygodniowe podmiany 15 - 20% wody w akwarium. Podczas czyszczenia akwarium z piraniami należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ te „słodkie” ryby mogą łatwo odgryźć duży kawałek mięsa jednym kęsem.

Zdjęcia Pirania

Wybierając filtr, upewnij się, że filtr jest w stanie zapewnić wystarczającą filtrację dla dużego akwarium. Niektórzy akwaryści piranii używają wielu małych filtrów, aby utrzymać je w czystości, co jest bezbolesne dla ryb podczas rutynowego czyszczenia filtrów.

Kompatybilność Pirania

Najlepiej trzymać stado piranii w akwarium gatunkowym. Zdarzają się jednak przypadki trzymania tych ryb z różnymi dużymi gatunkami, w szczególności z pielęgnicami amerykańskimi.

Karmienie piranii w akwarium

Karmienie piranii w akwarium

Pomimo swojej reputacji krwiożerczych zabójców, ryby te są w rzeczywistości wszystkożerne. Zbilansowana i urozmaicona karma to klucz do spokojnych relacji w akwarium. Dlatego głównymi produktami spożywczymi piranii powinny być różne wysokiej jakości produkty rybne, których dziś nie brakuje na targach rybnych. Na wolności większość piranii żywi się płetwami i łuskami innych dużych ryb, a także pokarmami roślinnymi. Do diety można dodać niewielkie ilości świeżych surowych warzyw (cukinia, szpinak, cukinia, surowe ziemniaki). Niektóre mrożonki, takie jak mielona wołowina, są używane jako posiłki nieregularne.

Piranie - zdjęcia

Wprowadzoną ilość pokarmu ryba musi zjeść w ciągu dwóch minut (z wyjątkiem świeżych warzyw, które można zostawić na kilka godzin). Pozostawienie pokarmu w akwarium po upływie tego czasu może prowadzić do pogorszenia jakości wody.

Musisz karmić piranie tylko raz dziennie. Bardziej intensywne karmienie skutkuje większą ilością marnowanych ryb i zwiększonym ryzykiem przekarmienia. Odpowiednie odżywianie wydłuży żywotność twoich piranii i wzmocni ich układ odpornościowy.

Z markowych dań polecamy karmienie piranii sprawdzoną karmą wysokiej jakości, na przykład Tetra Cichlid XL Sticks

Należy zauważyć, że kupując jakąkolwiek suchą karmę, należy zwrócić uwagę na datę jej produkcji i okres przydatności do spożycia, starać się nie kupować żywności na wagę, a także trzymać ją zamkniętą - pomoże to uniknąć rozwoju patogennej flory w tym.

Hodowla piranii

Hodowla piranii w akwarium

Hodowla piranii w domu jest niezwykle trudna i wymaga niezwykle dużego zbiornika tarłowego o pojemności od 200 do 300 litrów. Udane tarło wymaga wysokiej jakości żywienia i odpowiednich parametrów wody.

Piranie osiągają dojrzałość płciową w wieku półtora roku. Wybrane miejsce do murowania jest zaciekle bronione przez parę.

Piranie - zdjęcia

Samica składa jaja o świcie, samiec ją zapładnia i pozostaje pilnować lęgu. Po zakończeniu tarła samiec zacznie również atakować samicę i należy ją natychmiast usunąć ze zbiornika tarłowego.

Wielkość jaj piranii wynosi od 2 do 4 mm. Zakres kolorów od przezroczystego bursztynu do żółto-zielonego. Jednorazowo samica może zmieść od 500 do 15 000 jaj. Okres inkubacji trwa od 2 do 15 dni.

Piranie to cudowne ryby. Jeśli zapewnisz im wszystko, czego potrzebują: miejsce do pływania, czystą wodę bez związków azotowych, dużo schronienia, urozmaiconą żywność wysokiej jakości, będą się odwzajemniać przez długi czas. Traktuj piranie z szacunkiem, a ich groźne zęby nigdy nie będą dla ciebie zagrożeniem. A obecność akwarium z tak osobliwymi rybami zawsze będzie jednym z tematów rozmów wśród twoich gości.

Aartykuł drugi - Aleksander Isakow