Rajska wdowa

Większość z nas wie, że najgorszą matką wszystkich ptaków jest kukułka. Imię ptaka stało się powszechne dla tych kobiet, które pozbywają się swoich dzieci, nie chcą ich samemu wychowywać. Ale okazuje się, że na wolności i kukułka nie jest sama. Ma "kolegę". Mały afrykański ptaszek, który nosi imię rajskiej wdowy, również absolutnie nie odczuwa ochoty na karmienie swoich piskląt, opiekowanie się potomstwem. Co jeszcze jest godne uwagi w ptaku?? Jak ona je?? Co jest charakterystyczne dla okresu godowego rajskiej wdowy? Odpowiemy na te pytania.

Vidua paradisaea - nazwa afrykańskiej „kukułki”. Wdowa z raju najczęściej kładzie cały ciężar wychowywania piskląt na opierzone ramiona pstrokatych pityli o żółtych grzbietach. Stają się rodzicami zastępczymi wbrew swojej woli. Wybór tych konkretnych ptaków wynika prawdopodobnie z tego, że ich pisklęta wydają te same dźwięki, co potomstwo rajskiej wdowy. Pisklęta obu ptaków mają prawie taką samą wielkość ciała i podobne ubarwienie jamy ustnej. Dzięki temu podrzutkowie rajskiej wdowy są niewidoczni wśród wymienionych sióstr i braci. Rodzice młodych pijących widzą te same usta, słyszą te same dźwięki, a ponieważ nie potrafią liczyć, nie podejrzewają żadnego oszustwa. Tak więc karmią swoje i dzieci innych ludzi, aby uzyskać pełną niezależność. Siedlisko rajskiej wdowy rozciąga się od Somalii, Sudanu, Etiopii przez wschodnie wybrzeże na południe Afryki Południowej. Ptaki żyją również na terytorium Botswany, Angola. Ptaki wolą osiedlać się na sawannach. Uwielbiają obecność akacji, ciernistych krzewów, ciernia wielbłąda w swoim środowisku.

Dymorfizm płciowy u tego gatunku ptaków wyraża się różnicą w wielkości samicy i samca. Te ostatnie są nieco większe niż samice, których długość ciała wynosi 13-14 centymetrów. Samce w okresie godowym wyróżniają się rosnącym długim ogonem. Jest po prostu wspaniały w ptakach i służy jako narzędzie do przyciągania samic. W tym okresie długość ciała samców z ogonem wynosi 25-27 centymetrów. Oprócz ogona zmienia się w okresie godowym i ich upierzeniu. Kark samców ozdobiony jest złocistożółtym szerokim paskiem. Na ich piersi pojawia się kasztanowata plama. Z czasem się rozjaśnia. Brzuch samców w tym okresie jest jasnożółty. Ale grzbiet, skrzydła, klatka piersiowa i szyja ptaka nabierają czarnego koloru, co doskonale współgra z tym samym ogonem.

Ale zimą nie ma śladu męskiego świątecznego stroju. Wyglądają jak kobiety. Jednocześnie kolor obu płci przypomina wróblową. Górna część ciała jest koloru brązowego. U suk nad okiem przechodzi biała „brew”, oddzielona brązowym paskiem. Piersi samicy, jej brzuch jest lekki, plecy są szare. Jeśli mówimy o upierzeniu młodych osobników, dominują w nim brązowe odcienie. Ich nogi mają ten sam odcień. Dziób czarnego ptaka.

Jeśli chodzi o dietę rajskiej wdowy, to składa się ona z małych nasion, owadów. Ptak ma jeszcze jedną negatywną cechę. Jest całkowicie zaniedbana. Łapami rozrzuca ziemię, śmieci, wszędzie wyrzuca resztki jedzenia.

Okres godowy tego gatunku ptaków pokrywa się z porą deszczową. Samce chodzą w swoich szykownych strojach, przyciągając na swoje terytorium kilka samic jednocześnie. Ale ogon samca służy nie tylko jako dekoracja. Jest to raczej instrument muzyczny, za pomocą którego samce wydają szelest, szelest, gwizd, stukot. Są to arie muzyczne, które przyciągają kobiety. Ponadto samce zaokrąglają piersi, obracając je do ogólnego oglądania. Po tej części koncertu samce siadają obok potencjalnej partnerki, a następnie zaczynają przed nią latać. Po skojarzeniu mężczyźni artyści idą do domu. Tymczasem wdowa z raju zaczyna szukać odpowiednich obcych gniazd. Tam rzuca swoje jedyne jajko.