Dlaczego papużka falista gryzie
Wielu właścicieli ptaków skarży się na tak zły nawyk swoich podopiecznych. Falisty dziób jest mocny, więc nie tylko gryzie, ale może poważnie zranić właściciela, wyrywając kawałki skóry. Oczywiście nikt nie zniesie takiego nawyku. Możesz pozbyć się agresywnego przyjaciela, podarować go komuś. Ale lepiej powstrzymać go od gryzienia. Zastanówmy się więc, jakie są przyczyny szkodliwości ptaka. Nauczymy się kontrolować i korygować jej zachowanie.
O przyczynach ugryzienia papug
Zróbmy od razu rezerwację, że z natury te ptaki nie gryzą. Oprócz jedzenia mocny dziób pomaga im przemieszczać się z gałęzi na gałąź, przegryzać twarde skorupy. Nawet w okresie godowym samce nigdy nie biją się dziobami. Ponadto nie gryzą. O relacji dowiadują się tylko z głośnym płaczem, przypominającym rodzinny skandal.
Gryzienie jest charakterystyczne tylko dla papug-pisklęta, podobnie jak inne młode ptaszki. W ten sposób odkrywają swoje otoczenie. Aby poznać świat, pisklęta aktywnie używają dzioba. Jeśli młode gryzie swoich rodziców, szybko umieszczają je na miejscu.
Kiedy pisklę dorośnie samotnie, bez opieki rodzicielskiej, to oczywiście ugryzie, poznając świat. Nie rozumie, że krzywdzi właściciela, a jego krzyk bólu odbiera jako aprobatę. Dlatego wychowując pisklę, możesz odstawić je od gryzienia, klikając jego dziób. Tylko nie przesadzaj. Jeśli dorosła papuga gryzie, czasami przyczyną tego może być sam niedoświadczony właściciel. Prowokuje ptaka, gdy wkłada rękę do woliery, by dosięgnąć papugi. W tym przypadku pierzasty bierze za rękę gałąź, po której można się poruszać. Właściciel szybko cofa rękę, a ptak zaczyna myśleć, że następnym razem trzeba mocno chwycić, a gryzie jeszcze bardziej boleśnie. Wniosek: po prostu otwórz klatkę, niech ptak sam z niej wyleci.
Innym powodem szkodliwych działań jest ochrona. Kiedy falista się boi, boi kogoś, kto przyszedł do twojego domu, broni się atakiem, próbując wypędzić go ze swojego terytorium. Papugi również czują się mistrzami przestrzeni w Twoim domu.
Równie dobrze może być tak, że taka reakcja obronna jest spowodowana przerażającym zachowaniem kogoś w gospodarstwie domowym. Na przykład aktywnie gestykulując i po prostu drażniąc ptaka.
Często falujące osoby boją się dołączonym sprzętem elektrycznym, sprzętem AGD, na przykład suszarką do włosów, odkurzaczem. W takim przypadku musisz odsunąć pierzastego zwierzaka od obiektu, który wywołał strach, dać smakołyk. Następnie każdego dnia musisz zbliżać papugę do przestraszonego obiektu i odzwyczajać się od strachu.
Wśród falistych papug manipulatorek znajdują się również. Mogą lubić krzyk właściciela, który krzyczy po ugryzieniu. Ptak może odbierać to zachowanie jako wezwanie do zabawy i nadal gryźć, ponieważ go to bawi.
Czasami w okresie godowym samce mogą ugryźć. W ten sposób chronią swoje gniazdo, partnera, gdy ludzie się do nich zbliżają. Właściciel nie jest wyjątkiem.
Choroby papug mogą czasami powodować ukąszenia. Kiedy ptak jest zły, nie chce się komunikować, nie chce się z nim bawić – mówili. Czasami choroby sprawiają, że papuga jest agresywna. Mogą to być dolegliwości, które powodują silne swędzenie i dyskomfort.
Jak odzwyczaić papużkę falistą od gryzienia?
Przede wszystkim właściciel musi nauczyć się rozszyfrowywać i rozumieć zachowanie swojego ptaka. Wtedy będzie świadomy jej nastroju.
Jeśli ptak jest zdrowy, aktywny i rozumiesz, że ugryzienia to tylko zabawa, psota, zacznij go trenować. Nawiasem mówiąc, ptaki to lubią. Niech papuga wykonuje najprostsze polecenia: „w górę”, „w dół”, „nie”, „do mnie”. Naucz go, stymulując go smakołykami. Trening najlepiej zacząć od samego początku pobytu ptaka w kurniku, po jego przystosowaniu. Wtedy fala raczej nie ugryzie, bo zrozumie, kto jest szefem.
Papugi uwielbiają być chwalone. Zrób to, gdy ptak cię słucha, zachowując się poprawnie. Papużki faliste są dobrze zorientowane w nastroju właściciela, jego wyrazie twarzy. Więc na winnego ptaka trzeba patrzeć z góry, ponuro i surowo. Nie krzycz! Musimy stanowczo powiedzieć „nie”. Jeśli zostałeś ugryziony przez falujące siedzenie na dłoni, zaleca się szarpnięcie kończyny, aby straciła równowagę, a gdy jest opuszczona, ściśle powiedz od góry do dołu: „nie”. Ale nie warto karać papugi za ugryzienia długotrwałym więzieniem w klatce. To nie pomoże.
