Trujące żaby ameryki południowej: jadowite żaby i phyllomedusa

Bardzo często w naturze urok zewnętrzny łączy się z niebezpieczeństwem. Zwierzęta o jasnych kolorach nie zawsze starają się przyciągnąć uwagę płci przeciwnej. W większości przypadków jest to ostrzeżenie dla wrogów. Efekt ten jest powszechny głównie u płazów, na przykład u trujących żab, których jasne kolory dosłownie zachwycają swoim pięknem.

Cechy śmiercionośnych płazów

Żaby są znane wielu jako małe, nieszkodliwe stworzenie, głośno rechoczące na rzekach, bagnach i jeziorach. Jednak nie wszystkie te płazy są tak urocze i nieszkodliwe – są wśród nich prawdziwe potwory, z którymi spotkanie dosłownie zagraża życiu.

Trujące żaby to rodzaj tropikalnych płazów charakteryzujących się szczególnie toksycznymi wydzielinami skóry, które mogą zabić każdą żywą istotę, w tym ludzi i duże zwierzęta. Ta cecha płazów wynika z diety składającej się z trujących pająków, kleszczy, mrówek tropikalnych itp. D.

Toksyczne substancje owadów, które dostają się do ciała żaby, są przekształcane we własną truciznę, która jest następnie wydalana przez gruczoły skórne płazów. Co więcej, te toksyczne substancje absolutnie nie szkodzą samemu płazowi, a wręcz przeciwnie, czynią go praktycznie niewrażliwym na wrogów, których w tropikach jest mnóstwo.

Natura obdarzyła najbardziej trujące żaby bardzo pięknymi jasnymi kolorami. Jednak ta cecha służy głównie nie samemu płazowi, ale innym, mówiąc im, że zbliżanie się do tego piękna jest niebezpieczne. Niestety wielu podróżników czasami nie dostrzega takich sygnałów, co ostatecznie kończy się dla nich wyjątkowo smutnym.

Najbardziej niebezpieczne osobniki żyją w lasach Ameryki Środkowej i Południowej. Trujące żaby najczęściej występują na terytorium:

• Wenezuela;
• Kolumbia;
• Gujana;
• Ekwador.

Rodzina żab drzewnych

Żaby wskazujące to rodzina płazów, których główna część jest uznawana za najbardziej trujące żaby na świecie. Płazy wyróżniają się niewielkimi rozmiarami (tylko od 12 do 25 mm) i wagą około 2 g. Żaby z tego rodzaju charakteryzują się luksusowymi kolorami ciała. Niebieski, cytrynowy, żółto-czarny, jasnoczerwony, pomarańczowy to tylko kilka odcieni, w których można pomalować zatrute żaby.

Dźwięki wydawane przez te płazy wcale nie przypominają zwykłego rechotu, raczej przypominają śpiew świerszcza lub egzotycznego ptaka. Żaby wskazujące spędzają znaczną część swojego życia na liściach i gałęziach drzew, polując na drobne owady. Pomagają im wspinać się po pniach za pomocą małych przyssawek umieszczonych na palcach łap. Dzięki tej funkcji żaba, niczym alpinista, może pokonać każdą pionową powierzchnię. W przeciwieństwie do większości płazów, jadowite żaby bardzo źle pływają i generalnie nie lubią wody tak bardzo, że składają jaja nawet na liściach i gałęziach.

Te żaby nie poruszają się skokami, ale zwykłymi krokami. W razie niebezpieczeństwa nie uciekają, ale zapadają w swoistą śpiączkę, ale częściej wykazują wzajemną agresję, odważnie skacząc na wroga.

Do najbardziej trujących przedstawicieli żab dart należą:

1. Straszne pnącze liściowe (lub żółta żaba) - mały płaz, którego długość sięga zaledwie 2-4 cm. Płaz otrzymał swoje drugie imię ze względu na bogaty żółty kolor ciała. Żyje w dżungli południowo-zachodniej Kolumbii i jest uważana za najbardziej śmiercionośną żabę na świecie. Skóra straszliwego pełzacza liściowego jest całkowicie pokryta trującym śluzem, którego podstawą jest najsilniejsza trująca substancja zwana batrachotoksyną. Ta trucizna, nawet przy minimalnym kontakcie ze skórą jakiejkolwiek żywej istoty, jest śmiertelna.

   

2. Zatruta żaba z trucizną - bardzo urocza żaba, której ciało jest pomalowane na jasnoniebieski kolor z czarnymi plamami. Ukazuje się w Surinamie, a także na pograniczu Gujany Francuskiej i Brazylii. Płaz jest mniej trujący niż poprzedni przedstawiciel, ale jego toksyczność jest również dość silna.
3. Zatruta żaba cętkowana - luksusowa żaba, która ma wiele podgatunków o różnych wariantach kolorystycznych ciała. Jad płazów przypadkowo zanieczyszczony krwią ludzką lub zwierzęcą może spowodować zatrzymanie akcji serca.
4. Urocze pnącze do liści - kolejny przedstawiciel niebezpiecznej rodziny trujących żab, ale nie tak toksycznych jak poprzedni gatunek. Znaleziony w Ameryce Środkowej. Malowane na czarno z podłużnymi paskami jasnego pomarańczu, turkusu lub jasnożółtego.

Niebezpieczna małpa żaba

Phylomedusa bicolor to bardzo duża żaba należąca do rodziny rzekotek drzewnych. Ukazuje się w tropikalnych lasach Ameryki Południowej. Górna część ciała płazów jest koloru jasnozielonego, natomiast brzuch może być kremowy, jasnożółty lub biały. Ciekawy sposób poruszania się dwukolorowej phyllomedusa po gałęziach drzew upodabnia ją do małpy lub kameleona, dlatego płaz ten zasłużył sobie na drugi przydomek - małpia żaba, czyli małpia żaba.

Miejscowi ubóstwiają tego płaza, wierząc, że trująca substancja wydzielana przez jego skórę może wyleczyć się z każdej choroby. Tak więc aborygeni wierzą, że jad phyllomedusa, który dostał się do ludzkiego ciała, jest w stanie odpędzić złą energię, przywracając w ten sposób szczęście, wytrzymałość i utracone męskie cechy seksualne. Często toksyczny śluz jest używany do leczenia ukąszeń węży, a także do leczenia żółtej febry, malarii itp. D.

Truciznę żaby uzyskuje się w bardzo ciekawy sposób: rozciąga się ją łapami (w postaci X), a następnie 3-4 razy pluje na grzbiet, podrażniając tym samym filomeduzę, która natychmiast zaczyna wydzielać niezbędną tajemnicę. Następnie truciznę zbiera się drewnianą szpatułką, a płaz jest wypuszczany.

Sposób użycia toksycznego śluzu jest również dość nietypowy: na prawym przedramieniu aborygena nanosi się kilka małych oparzeń węglem z ognia, po czym rany te są obficie smarowane powstałą substancją. Efekt toksyczny objawia się prawie natychmiast: przyspiesza bicie serca, wzrasta ciśnienie, zaczynają się zawroty głowy, nudności i wymioty. Niektórzy mdleją. Po około 30-40 minutach działanie trucizny ustaje, a badani wracają do normy, po czym radośnie i radośnie chodzą do swoich zajęć.

Hodowla w domu

Bez względu na to, jak dziwnie to zabrzmi, współcześni miłośnicy egzotyki coraz częściej wybierają jako zwierzęta trujące płazy. Co wcale nie dziwi, bo ogromne terraria z kolorowymi żabami siedzącymi wśród bujnej roślinności nie tylko cieszą oko, ale też przypominają kawałek dżungli.

A co najważniejsze, trzymanie takiego płazów w domu jest całkowicie bezpieczne, ponieważ w sztucznym środowisku całkowicie traci on swoje trujące właściwości. Wpływają na to przede wszystkim zmiany w diecie i warunkach życia płazów.

Najpopularniejszymi obecnie żabami terrariowymi są żaby w rzutki. Główne zalety tych płazów:

• łatwa w pielęgnacji;
• różnorodność i piękno żaby;
• mały rozmiar;
• temperatura pokojowa jest całkowicie odpowiednia dla żab dart;
• nawet osoby tej samej płci dobrze się dogadują w tym samym terrarium;
• mieć ciekawe zachowanie.

Terrarium dla płazów

Żaby Dart są trzymane w terrariach poziomych o umiarkowanej wilgotności i dobrej wentylacji. Wymiary takiego „domku” należy przede wszystkim dobrać w oparciu o wielkość roślinności terrarium, której te żaby zdecydowanie potrzebują. Na przykład 2-3 pary osobników będą się świetnie czuły na powierzchni 60 na 60 cm przy wysokości ściany około 50-70 cm.

Jako glebę można użyć żwiru średniego do grubego. Bardzo ważne jest, aby kamienie były stale lekko nawilżane, dlatego należy je raz dziennie spryskać osiadłą wodą.

Żaby Dart doskonale nadają się do temperatury pokojowej od + 22 do + 27 ° C, ale w nocy można ją obniżyć do +18 ° C. Takie warunki wystarczają do normalnego życia zarówno płazów, jak i roślin terrariowych. Ponieważ żaby dart są płazami dobowymi, szczególną uwagę należy zwrócić na oświetlenie: żaby powinny mieć zapewnione dobre światło przez 12 godzin.

Dodatkowo światło ultrafioletowe jest niezbędne dla płazów, dlatego bardzo ważne jest, aby terrarium było wyposażone w takie urządzenie. W żadnym wypadku nie należy używać specjalnych lamp grzewczych przeznaczonych dla gadów (zwłaszcza jaszczurek pustynnych i żółwi), ponieważ przy silnym świetle delikatna skóra płazów po prostu się wypala.

Jako roślinność dobrze nadają się małe odmiany o dużych liściach, takie jak tradescantia i różni przedstawiciele bromeliad. Wymagane jest również grube drewno dryfujące lub niewielka część pnia drzewa. Niezbędne jest posiadanie przez cały czas świeżej wody, którą zaleca się przechowywać w łupinie orzecha kokosowego.

Odżywianie i reprodukcja

Doświadczeni hodowcy tradycyjnie karmią żaby dart muszkami owocowymi - ulubionym przysmakiem tych żab. Jednak początkujący właściciel płazów z takim „pokarmem” może mieć pewne trudności (muchy mają niezbyt przyjemną cechę latania po całym mieszkaniu), dlatego w początkowej fazie żaby można karmić larwami gąsienic lub skoczogonków.

Żaby wskazujące osiągają dojrzałość płciową w wieku około jednego roku. Po zapłodnieniu samice składają bardzo małą liczbę jaj (tylko 3-5 jaj) w różnych schroniskach. Po około 20-25 dniach pojawiają się małe kijanki, które natychmiast przenosi się do małej plastikowej miski wypełnionej czystą wodą. Młode karmi się zwykłą mieszanką dla narybku ryb akwariowych. Przekształcenie kijanki w żabę to dość długi proces, który zajmie 2-3 miesiące.

W ten sposób nawet bardzo niebezpieczne i śmiertelne żaby mogą zamienić się w urocze zwierzaki w mieszkaniu, codziennie zachwycając swojego właściciela zabawnym zachowaniem i pięknem.

https: // youtube.com / zegarek?v = wpWei7ryjAQ