Żółw dalekowschodni lub chiński trionix

Żółw dalekowschodni, znany również jako chiński Trionix (Pelodiscus sinensis), należy do kategorii żółwi słodkowodnych i jest członkiem rodziny żółwi trójpazurowych. Gad jest szeroko rozpowszechniony w Azji i jest najbardziej znanym żółwiem o miękkim ciele. W niektórych krajach azjatyckich takie zwierzę jest wykorzystywane do celów spożywczych, a także jest dość popularnym przemysłowym obiektem hodowlanym.

Opis żółwia dalekowschodniego

Najsłynniejszy dziś żółw o miękkim ciele ma 8 par żeberek kostnych w pancerzu. Kości karapaksu wyróżniają się małą punkcikowatą i dobrze widoczną rzeźbą wklęsłą. Odnotowuje się również obecność siedmiu zgrubień korpuskularnych w plastronie, które zlokalizowane są na hipo- i hioplastronach, ksyfiplastronach, a czasem na epiplastronach.

Wygląd zewnętrzny

Długość pancerza żółwia dalekowschodniego z reguły nie przekracza ćwierć metra, ale czasami zdarzają się okazy o długości skorupy do 35-40 cm. Maksymalna waga dorosłego żółwia sięga 4,4-4,5 kg. Pancerz pokryty jest miękką skórą bez zrogowaciałych tarcz. Zaokrąglony pancerz przypominający wyglądem patelnię, ma wystarczająco miękkie krawędzie, które pomagają żółwiowi zagrzebać się w mule. U młodych osobników muszla jest prawie zaokrąglona, ​​u dorosłych staje się bardziej wydłużona i płaska. Młode żółwie mają na pancerzu podłużne rzędy osobliwych guzków, które w miarę dorastania łączą się w tak zwane wałki, ale u dorosłych takie narośla zanikają.

Górna strona muszli charakteryzuje się zielonkawo-szarym lub zielonkawobrązowym zabarwieniem, na którym znajdują się stosunkowo wyraźne małe żółte plamki. Plastron jasnożółty lub różowo-biały. Młode Trionixs wyróżniają się jasnopomarańczowym kolorem, na którym często występują ciemne plamy. Głowa, szyja i kończyny również mają kolor zielonkawo-szary lub zielonkawo-brązowy. Na głowie znajdują się małe ciemne i jasne plamki, a ciemna i wąska linia ciągnie się od okolic oczu w kierunku tyłu.

To interesujące! Niedawno w pobliżu miasta Tainan złowiono żółwia o żywej wadze nieco ponad 11 kg o długości skorupy 46 cm, który wybrał staw hodowlany.

Na nogach żółwia znajduje się pięć palców, a trzy z nich kończą się dość ostrymi pazurami. Gad charakteryzuje się palcami, wyposażonymi w bardzo dobrze rozwinięte i zauważalne membrany do pływania. Żółw dalekowschodni ma długą szyję, bardzo mocne szczęki z ostrą krawędzią tnącą. Zrogowaciałe krawędzie szczęk żółwia pokrywają grube i skórzaste narośla – tak zwane „wargi”. Koniec pyska rozciąga się w miękką i długą trąbkę, na końcu której znajdują się nozdrza.

Styl życia, zachowanie

Żółwie dalekowschodnie, czyli chiński trionix, zamieszkują różnorodne biotopy, od północnej strefy tajgi po subtropikalne i tropikalne lasy w południowej części zasięgu. Na terenach górskich gad jest w stanie wspiąć się na wysokość 1,6-1,7 tys. metrów nad poziomem morza. Żółw dalekowschodni jest mieszkańcem zbiorników słodkowodnych, w tym dużych i małych rzek i jezior, starorzeczy, a także występuje na terenach pól ryżowych. Zwierzę preferuje dobrze nagrzane zbiorniki wodne o piaszczystym lub mulistym dnie, z rzadką roślinnością wodną i łagodnymi brzegami.

Chińscy trionics unikają rzek o bardzo silnych prądach. Gad jest najbardziej aktywny o zmierzchu iw nocy. Przy dobrej pogodzie w ciągu dnia tacy przedstawiciele rodziny żółwi Tricot często długo wygrzewają się na wybrzeżu, ale nie poruszają się dalej niż kilka metrów od brzegu. W bardzo upalne dni zagrzebują się w mokrym piasku lub szybko wchodzą do wody. Przy pierwszych oznakach zagrożenia gad niemal natychmiast chowa się w wodzie, gdzie zakopuje się w mule dennym.

To interesujące! Żółwie może wygrzewać się, zakopując się w płytkiej glebie nad brzegiem wody. W razie potrzeby żółwie schodzą na odpowiednią głębokość, pozostawiając na brzegu charakterystyczne dziury, zwane „zatoczkami”.

Żółwie dalekowschodnie spędzają większość czasu w wodzie. Te gady bardzo dobrze pływają i nurkują, są w stanie pozostać stosunkowo głęboko pod wodą przez długi czas. Część tlenu Trionix pozyskiwana jest bezpośrednio z wody poprzez tzw. oddychanie gardłowe. Wewnątrz gardła żółwia znajdują się brodawki, które są reprezentowane przez wiązki kosmków śluzowych, penetrowanych przez dużą liczbę naczyń włosowatych. W tych obszarach tlen jest pochłaniany z wody.

Pod wodą żółw otwiera pysk, dzięki czemu woda wypłukuje kosmki w gardle. Brodawki są również wykorzystywane do wydalania mocznika. Jeśli w zbiorniku znajduje się woda wysokiej jakości, gady nurkujące rzadko otwierają pysk. Żółw dalekowschodni potrafi rozciągnąć swoją długą szyję daleko, dzięki czemu powietrze jest wciągane przez nozdrza długiej i miękkiej trąby. Ta cecha pomaga zwierzęciu pozostać praktycznie niewidocznym dla drapieżników. Na lądzie żółw porusza się całkiem dobrze, a szczególnie młode osobniki Trionix poruszają się szybko.

W okresach suchych małe zbiorniki zamieszkałe przez żółwie stają się bardzo płytkie, występuje też zanieczyszczenie wody. Niemniej jednak gad nie opuszcza swojego zwykłego siedliska. Schwytane trionyksy zachowują się wyjątkowo agresywnie i próbują zadawać bardzo bolesne ugryzienia. Największe osobniki często zadają dość poważne rany ostrymi, zrogowaciałymi krawędziami szczęk. Żółwie dalekowschodnie hibernują na dnie zbiornika, mogą chować się w zaroślach trzcinowych w pobliżu wybrzeża lub zakopywać się w mule dennym. Okres zimowania trwa od połowy września do maja lub czerwca.

Jak długo żyje Trionix?

Średnia długość życia chińskiego Trionix w niewoli wynosi około ćwierć wieku. W naturze takie gady najczęściej żyją nie dłużej niż dwie dekady.

Dymorfizm płciowy

Płeć żółwia lądowego można niezależnie określić z bardzo dużą dokładnością u osobników w wieku dwóch lat dojrzałych płciowo. Dymorfizm płciowy objawia się pewnymi oznakami zewnętrznymi. Na przykład samce mają mocniejsze, grubsze i dłuższe pazury niż samice.

Ponadto samiec ma wklęsły plastron i widoczne narośle na udach, zwane „ostrogami udowymi”. Podczas badania tylnej części skorupy żółwia dalekowschodniego można zaobserwować pewne różnice. U samców ogon jest całkowicie pokryty skorupą, au samic część ogona jest wyraźnie widoczna spod skorupy. Również dorosła samica ma całkowicie płaski lub lekko wypukły brzuch.

Rodzaje chińskiego Trionix

Wcześniej trionyks chiński należał do rodzaju Trionyx, a w składzie gatunku wyróżniono tylko kilka podgatunków:

• Tr. sinensis sinensis to podgatunek nominatywny, który rozprzestrzenił się na znaczną część zasięgu;
• Tr. sinensis tuberculatus to ograniczony podgatunek występujący w środkowych Chinach i szkieletach Morza Południowochińskiego.

Do tej pory nie rozróżnia się podgatunków żółwia dalekowschodniego. Odrębne populacje takich gadów z Chin zostały zidentyfikowane przez niektórych badaczy i sklasyfikowane jako całkowicie niezależne gatunki:

• Pelodiscus axenaria;
• Pelodiscus parviformis.

Z taksonomicznego punktu widzenia status takich form nie jest do końca jasny. Na przykład Pelodiscus axenaria może być młodocianym okazem P. sinensis. hżółwie zamieszkujące Rosję, północno-wschodnie Chiny i Koreę są czasami uważane za niezależne formy P. maacki.

Siedlisko, siedliska

Chińska trionika jest szeroko rozpowszechniona w całej Azji, w tym w Chinach Wschodnich, Wietnamie i Korei, Japonii, a także na wyspach Hainan i Tajwan. Na terenie naszego kraju większość przedstawicieli gatunku znajduje się w południowej części Dalekiego Wschodu.

To interesujące! Do tej pory przedstawiciele rodzaju żółwi dalekowschodnich zostali sprowadzeni na terytorium południowej Japonii, wysp Ogasawara i Timor, Tajlandii, Singapuru i Malezji, na Wyspy Hawajskie i Mariany.

Takie żółwie zamieszkują wody rzek Amur i Ussuri, a także ich największe dopływy i jezioro Chanka.

Dieta żółwi dalekowschodnich

Żółw Dalekiego Wschodu to drapieżnik. Ten gad żywi się rybami, a także płazami i skorupiakami, niektórymi owadami, robakami i mięczakami. Przedstawiciele rodziny żółwi trójpazurowych i rodzaju żółwi dalekowschodnich czyhają na swoją zdobycz, grzebiąc w piasku lub mule. Aby złapać zbliżającą się ofiarę, chińscy trionics używają bardzo szybkiego ruchu wydłużonej głowy.

Maksymalną aktywność żerową gada można zaobserwować o zmierzchu, a także o zmroku. W tym czasie żółwie nie są w zasadzce, ale mogą polować dość aktywnie, intensywnie i dokładnie badając terytorium całego swojego obszaru łowieckiego.

To interesujące! Jak pokazują liczne obserwacje, niezależnie od wieku, Trionix są niesamowicie żarłoczne. Na przykład w niewoli żółw o długości skorupy 18-20 cm na raz może zjeść trzy lub cztery ryby o długości 10-12 cm.

Również dorosłe zwierzęta bardzo aktywnie poszukują pokarmu bezpośrednio na dnie zbiornika. Ryby złowione przez gady są często bardzo duże, a Trionix próbuje połknąć taką zdobycz, początkowo odgryzając jej głowę.

Reprodukcja i potomstwo

Żółwie dalekowschodnie osiągają dojrzałość płciową około szóstego roku życia. W różnych miejscach zasięgu gody mogą odbywać się od marca do czerwca. Podczas godów samce trzymają samice szczękami za skórzastą szyję lub przednie łapy. Kopulacja odbywa się bezpośrednio pod wodą i trwa nie dłużej niż dziesięć minut. Ciąża trwa 50-65 dni, a składanie jaj trwa od maja do sierpnia.

Do składania jaj samice wybierają suche obszary z dobrze ogrzaną glebą w pobliżu wody. Zazwyczaj murowanie odbywa się na piaszczystych ławicach, rzadziej na kamykach. W poszukiwaniu wygodnego gniazda żółw może oddalić się od wody. W ziemi gad swoimi tylnymi kończynami szybko wyciąga specjalny otwór lęgowy, którego głębokość może sięgać 15-20 cm przy średnicy dolnej części 8-10 cm.

Jajka są umieszczane w dołku i przykrywane ziemią. Świeżo ułożone żółwie lęgowe znajdują się z reguły w najwyższych partiach przybrzeżnej mierzei, zapobiegając w ten sposób wypłukaniu potomstwa przez letnie powodzie monsunowe. Miejsca ze szponami można znaleźć na charakterystycznych żółwiowych norach lub kobiecym szlaku. W ciągu jednego sezonu lęgowego samica składa dwa lub trzy lęgi, a liczba jaj wynosi 18-75 sztuk. Wielkość sprzęgła zależy bezpośrednio od wielkości samicy. Jaja w kształcie kuli są białe z beżowym odcieniem, ale mogą być żółtawe, mają średnicę 18-20 mm i wagę do 4-5 g.

To interesujące! Okres inkubacji trwa od półtora do dwóch miesięcy, ale gdy temperatura wzrasta do 32-33 ° C, czas rozwoju skraca się do miesiąca. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków żółwi, większość gadów trójpazurowych charakteryzuje się całkowitym brakiem determinacji płci zależnej od temperatury.

Nie ma również chromosomów heteromorficznych płci. W sierpniu lub wrześniu z jaj masowo pojawiają się młode żółwie, które natychmiast biegną do wody. Dwudziestometrowy dystans pokonuje się w 40-45 minut, po czym żółwie zakopują się w dnie dna lub chowają pod kamieniami.

Naturalni wrogowie

Naturalnymi wrogami żółwia dalekowschodniego są rozmaite ptaki drapieżne, a także ssaki wykopujące gniazda gadów. Na terytorium Dalekiego Wschodu należą do nich wrony czarne i wielkodzioby, lis, szop, borsuk oraz dzik. W różnych momentach drapieżniki mogą zniszczyć do 100% lęgów żółwi.

Populacja i status gatunku

W znacznej części zasięgu żółw dalekowschodni jest dość powszechnym gatunkiem, ale w Rosji ten gad jest gatunkiem rzadkim, którego całkowita liczba gwałtownie spada. Do spadku liczebności przyczynia się m.in. kłusownictwo dorosłych osobników i zbieranie jaj do spożycia. Bardzo duże szkody wyrządzają letnie powodzie i powolna reprodukcja. Żółw dalekowschodni jest obecnie wymieniony w czerwona książka, a zachowanie gatunku wymaga stworzenia obszarów chronionych i ochrony miejsc lęgowych.

Wideo z żółwiem dalekowschodnim