Dlaczego fosfataza alkaliczna we krwi jest podwyższona u kotów: przyczyny

Lokalizacja fosfatazy alkalicznej w cytoplazmie kotów. Występuje nie jako wolny enzym, ale oddziałuje z mikrosomami hepatocytów. Mówiąc najprościej, jest to cały kompleks enzymów, który w niewielkich ilościach występuje prawie w całym organizmie, ale wpływa głównie na komórki miąższowe wątroby, tkanki kostne, a także bierze udział w tworzeniu łożyska podczas ciąży.

Aktywność tych enzymów zależy od wielu chorób w różnych układach organizmu.

Współczynnik rośnie wraz z rozwojem takiej patologii jak cholestaza, ze względu na zwiększoną produkcję enzymów. Często wzrost wskaźników może być spowodowany chorobami, które nie są w żaden sposób związane z czynność wątroby, pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych.

Młode i stare koty

• Podobne zjawisko można zaobserwować u młodych zwierząt, przy czym początek tworzenia się kości i chrząstki, struktura szkieletowa.
• U starszych kotów zwiększona aktywność fosfatazy występuje w wyniku: przebyte choroby ortopedyczne.

Nadczynność przytarczyc

Dogłębne badanie krwi może pomóc zidentyfikować cholestazę u zwierzęcia.

Wzrost fosfatazy alkalicznej będzie wynikał z nadczynności przytarczyc.

Istnieją cztery główne izoenzymy. Pierwszy zaczyna się w jelitach zwierzęcia, drugi - w kościach i tkankach kostnych, dwa pozostałe izoenzymy - w komórkach miąższowych wątroby.

Z kolei te, które są zlokalizowane w wątrobie, dzielą się na dwa typy, w zależności od ich wpływu. Współczynnik jeden wzrasta z powodu stosowania substancji kortykosteroidowych lub z powodu obecności hiperadrenokortykozy. Wzrost innego izoenzymu wątrobowego bezpośrednio wskazuje na obecność choleztazy.

Poziom fosfatazy zasadowej w surowicy u kotów nieznacznie różni się od wskaźników innych zwierząt, na przykład psy.

Z tego powodu należy przeprowadzić dogłębne badanie krwi i moczu, dodatkowo obliczyć poziom transferazy bilirubiny i gamma-glutaminy. Stosunkowo niskie wskaźniki nie są absolutną gwarancją braku cholestazy. Współczynnik fizjologiczny wynosi około dwudziestu do stu jednostek na litr.

Co zrobić, gdy fosfataza alkaliczna jest podwyższona?

Właściwe leczenie i pielęgnacja zwierzęcia pomoże pozbyć się choroby.

Oczywiste jest, że gdy pojawi się choroba, należy ją leczyć. Po zdaniu badania klinicznego i zidentyfikowaniu patologii u zwierzaka, musisz dowiedzieć się więcej o tej chorobie i dowiedzieć się, jak właściwie dbać o zwierzę podczas leczenia.

Cholestaza

Zwierzę potrzebuje natychmiastowej opieki i leczenia. Konsekwencje mogą być nieodwracalne!

Dolegliwość związana z nieprawidłowym funkcjonowaniem wątroby i pęcherzyka żółciowego to cholestaza.

Mechanizm pojawienia się patologii polega na niemożności wycofania żółci do światła dwunastnicy, w wyniku czego zatrzymuje się ona w samym pęcherzu i jego drogach, a następnie wchłania się do krwi, powodując w ten sposób trudny proces - cholemie. W wyniku silnej toksyczności żółci, ciężkie zatrucie całego organizmu. Jeśli nie podejmiesz natychmiastowych działań, kot umrze.

Objawy

Zewnętrznie chory kot nie różni się niczym od zdrowych braci.

Objawy tej choroby są bardzo rozległe i sprzeczne ze względu na różnorodne przyczyny jej występowania.

1. Kot może być nadmiernie senny, odmawiać jedzenia lub odwrotnie, odczuwać obżarstwo.
   

   Nadmierna senność zwierzaka powinna zaalarmować właściciela.

2. Często występują wymioty, silne zażółcenie błon śluzowych.
3. Zmniejsza się całkowita masa ciała, mocz zmienia kolor i staje się ciemnopomarańczowy.
   

   Niepokojącym objawem może być również utrata wagi kota!

4. Kał o niewyraźnej konsystencji, blady, prawie biały.
5. Rozwija się niewydolność wątroby.

Leczenie

Leczenie zależy od podstawowych przyczyn choroby.

• Nowotwory i pęcherzyki bąblowicy są eliminowane metodą operacyjną.
  

  Czasami operacja jest nieuniknionym sposobem leczenia kota z cholestazą.

• Pasożyty są niszczone przez środki przeciwpasożytnicze.
• Leki zalecane w celu rozrzedzenia żółci.

Nadczynność przytarczyc

Choroba występuje w wyniku nadmiaru hormonów wytwarzanych przez przytarczyce. Bezpośrednio zależy od braku wapnia i nadmiaru fosforu w jadłospisie kota.

Przyczyny, diagnoza i objawy

Główne powody prowokujące rozwój patologii związane są z żywieniem kota:

• niewłaściwie dobrana dieta, nasycona pokarmami bogatymi w fosfor i zawierającymi niewystarczającą ilość wapnia-
  

  Niewłaściwa dieta to realne zagrożenie dla zdrowia kotów.

• genetyczne predyspozycje;
• upośledzone wchłanianie wapnia;
• przyspieszony wzrost kociaka.
  

  Szybki wzrost kota może również wywołać rozwój choroby.

Diagnozowanie nadczynności przytarczyc za pomocą prześwietlenia.

Testy laboratoryjne moczu i krwi zwykle wykazują normę. Jedynymi wyjątkami są ciężkie formy. Promienie rentgenowskie pokażą zmniejszoną gęstość kości. Kości kociaka będą wyglądały na cienkie, różnica między masą mięśniową a kośćmi będzie prawie niezauważalna. Zobaczysz również nieprawidłową strukturę kości w wyniku deformacji.

Zaleca się zrobić Zdjęcie rentgenowskie całego szkieletu jako całości. Głównym objawem tej dolegliwości będzie kulawizna i niemożność swobodnego poruszania się, bolesność kości.

Leczenie i zapobieganie zwiększonej fosfatazie u kotów

Aby znaleźć odpowiednią karmę dla swojego kota, skontaktuj się z weterynarzem.

Rokowanie zależy od terminowości działań terapeutycznych. W większości przypadków jest to korzystne. Niezbędnym warunkiem skuteczności leczenia jest prawidłowe odżywianie.

Zaleca się przenoszenie zwierzęcia do gotowej karmy zawierającej wszystkie przydatne witaminy i minerały, odpowiednio zbilansowanej. Konieczne jest ograniczenie aktywności kociaka ze złamaniami, umieszczając go w klatce na okres do około dwóch miesięcy. Zaleca się stosowanie leków znieczulających, wstrzyknięcia preparatów wapniowych, dopuszcza się wlew dożylny.

Aby uniknąć ponownej manifestacji, należy uważać na zwierzaka, ograniczając zbyt aktywne zabawy i przebywanie w niebezpiecznych miejscach. Karm zgodnie z zaleceniami lekarza.