Bulterier miniaturowy

Międzynarodowa Federacja Kynologiczna wyróżnia odmianę Bull Terriera, która została nazwana „Bullterierem Miniaturowym”. Minibull to miniaturowa kopia tradycyjnego bulteriera, a standardowa wysokość takiego dorosłego psa nie przekracza 35,0-35,5 cm.

Historia rasy

Rasa Minibull została rozwinięta w Anglii w XIX wieku z wykorzystaniem takich ras jak angielski biały terier, dalmatyńczyk i buldog staroangielski. Ze względu na skłonność do hodowli małych lub miniaturowych bulterierów rasa zaczęła przypominać nieco psy ozdobne. Od połowy lat siedemdziesiątych miniaturowe bule zaczęto klasyfikować według wzrostu, bez uwzględniania wagi, więc zainteresowanie tą rasą szybko powróciło.

Minibulteriery charakteryzowały się brakiem poważnych chorób genetycznych, co spowodowało ich dużą popularność. Za twórcę tej rasy uważa się Hinksa, który wyhodował takie psy zgodnie z określonym standardem, reprezentowanym przez:

• biały kolor;
• niezwykła głowa w kształcie jajka;
• walcząca postać.

Pierwszy Klub Bulteriera Miniaturowego, dzięki staraniom pułkownika Glina, otworzył swoje podwoje w 1938 roku, a rok później MiniBulle zostały uznane za odrębną rasę przez Angielski Związek Kynologiczny.

To interesujące! Ze względu na swoje kompaktowe rozmiary i nieustraszony charakter rasa bulteriera miniaturowego stała się niezwykle popularna zarówno w naszym kraju, jak i wśród wielu zagranicznych hodowców.

W okresie powojennym rasa została przypisana do mieszanej grupy, ale wkrótce koneserzy miniaturowych bule odkryli The Miniature Bull Terrier Club of America. Dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku rasa została uznana przez American Kennel Society.

Opis bulteriera miniaturowego

Bulteriery miniaturowe (Bull Terrier Miniature) we wszystkich danych zewnętrznych są niesamowicie podobne do tradycyjnych bulterierów, ale tylko zauważalnie mniejsze pod względem wzrostu. Przy wzroście do 35,5 cm waga może być dowolna, ale zwierzę musi mieć harmonijny wygląd.

Standardy rasy

Zgodnie z klasyfikacją FCI minibulle należą do trzeciej grupy „Terrierów” i trzeciej sekcji - terierów typu „Bul”, a także charakteryzują się następującymi standardami:

• obecność długiej, mocnej, ale nie szorstkiej, głębokiej do końca kufy, dobrze wypełnionej na długości, bez zagłębień i zagłębień, z reliefem łagodnie schodzącym na czubek nosa;
• czaszka w górnej części jest praktycznie płaska od jednego ucha do drugiego;
• nos jest czarny, a sam nos ma wygięty grzbiet na końcu i dobrze otwarte nozdrza;
• obecność suchych i napiętych ust;
• żuchwa wystarczająco mocna i głęboka, ze zdrowymi, białymi i mocnymi zębami o regularnym kształcie i dobrej wielkości;
• zgryz tylko prawidłowy i całkowicie nożycowy, z zębami ustawionymi pionowo;
• oczy są wąskie i trójkątne, osadzone skośnie, czarne lub możliwie ciemnobrązowe, z wyraźnie większą odległością od czubka nosa niż guza potylicznego;
• obecność małych i cienkich, stojących i blisko siebie uszu, noszonych prosto, z końcami skierowanymi do góry;
• szyja bardzo muskularna, wysklepiona i długa, zwężająca się ku głowie, bez fałd skórnych;
• okolica ciała ma wyraźne zagięcie żeber, zaokrąglone, bardzo głębokie od kłębu do klatki piersiowej, z nieco podciągniętym brzuchem;
• mocny i dość krótki grzbiet z lekkim wybrzuszeniem w okolicy lędźwiowej;
• ogon krótki, nisko osadzony, noszony poziomo, gruby u nasady i wyraźnie zwężający się na końcu;
• kończyny przednie są stabilne, ściśle równoległe, w przybliżeniu równe długości klatki piersiowej;
• okolica szkaplerza jest mocna i muskularna, nie jest przeciążona, ściśle przylega do klatki piersiowej;
• przednie łapy są zwarte, dobrze wysklepione, z dobrze wysklepionymi palcami;
• tylne nogi są równoległe, z muskularnymi udami, bardzo dobrze zarysowanymi stawami kolanowymi i dobrze rozwiniętymi goleniami;
• zaokrąglone tylne łapy są zwarte z dobrze wysklepionymi palcami.

Ruch daje wyobrażenie o psie mocnej budowy, giętkim, lekkim i swobodnym, ale z kończynami przednimi dobrze chwytającymi przestrzeń. Dopasowana skóra psa. Sierść jest krótka i prosta, szorstka w dotyku, z wyraźnym połyskiem. Zimą podszerstek ma miękką fakturę.

Ważny! Kolory wątrobowo-niebieskie, a także obecność plamek na czystej białej sierści są niepożądane dla rasy.

Białe minibule powinny być czysto białe, ale dopuszczalna jest pigmentacja skóry, a także niewielka ilość plam na głowie. U psów kolorowych preferowana jest pręgowana, ale dopuszczalne są czarne pręgowane, rude, płowe i trójkolorowe u miniaturowych bułeczek.

Charakter psa

Jak każdy inny bulterier, minibulle bardzo lubią wszystkich członków swojej rodziny, ale mogą wykazywać upór i upór. Co najlepsze, ta rasa nadaje się do trzymania w ograniczonej przestrzeni życiowej, ale pies wymaga wystarczającego wysiłku, aby utrzymać dobrą kondycję fizyczną w każdym wieku.

To interesujące! Bulteriery Miniaturowe wymagają treningu od najmłodszych lat, a odpowiednia socjalizacja jest bardzo ważna i pozwala wyhodować psa towarzyskiego, ale odważnego.

Kompaktowy, ale silny zwierzak wyróżnia się wytrwałością i odwagą, dlatego nie zna nawet najmniejszego strachu i jest w stanie podjąć walkę z bardzo dużymi psami. To zachowanie jest dobrze korygowane przy pomocy treningu, ale podczas spaceru minibulkom nie zaleca się ich opuszczania z kołnierz i smycz.

Długość życia

Średnia długość życia bulteriera miniaturowego, pod warunkiem, że taki pies jest odpowiednio pielęgnowany, wynosi około dziesięciu do dwunastu lat.

Utrzymanie bulteriera miniaturowego

Mini Bull Terriery nie są wybredne w kwestii pielęgnacji, a dzięki krótkiej sierści wystarczy takiemu psu cotygodniowe przecieranie specjalną rękawicą lub gumową szczotką. Między innymi to właśnie zbyt słaby płaszcz sprawia, że ​​w zimnych porach roku konieczne jest dodatkowe ocieplenie specjalną odzieżą.

Pielęgnacja i higiena

Kąpać minibulki powinny być podawane tylko w razie potrzeby, zwykle kilka razy w ciągu roku, ale białe będą musiały zapewnić częstsze podlewanie. W okresie linienia wszystkie umierające włosie należy usunąć specjalną rękawicą. Spacery powinny odbywać się codziennie, najlepiej wielogodzinne, z prawidłowo wyliczonym obciążeniem.

Aby zapobiec obrzękom, oczy są okresowo przemywane ciepłym roztworem herbaty lub rumianku, a do czyszczenia uszu psa używa się balsamów weterynaryjnych lub wody utlenionej. Bardzo ważne jest również zapewnienie zębom odpowiedniej pielęgnacji, usuwanie płytki nazębnej specjalnymi pastami. Pazury są przycinane pazurami, gdy rosną.

Dieta bulteriera

Miesięczne szczenięta minibulli oddzielone od matki powinny być karmione około pięć lub sześć razy dziennie. Po ukończeniu 2 miesiąca życia szczenię można przedstawić jego dietę zgodną z wiekiem suche jedzenie od sprawdzonych i zaufanych producentów.

Szczególną uwagę należy zwrócić na dietę naturalnego żywienia zwierzaka, co wynika z tendencji rasy do otyłości. Dieta powinna zawierać wystarczającą ilość składników białkowych, które pozwolą utrzymać masę mięśniową psa. Ważne są witaminy i minerały. Przy karmieniu naturalnym wskazane jest zasięgnięcie porady i dobór dodatkowych kompleksów witaminowych u lekarza weterynarii.

Chrząstka, która pomaga nie tylko utrzymać higienę jamy ustnej na przyzwoitym poziomie, ale także przyczynia się do uzupełnienia naturalnych rezerw kolagenu w organizmie. Surowo zabronione jest karmienie psów w każdym wieku rurkami, kośćmi ptaków i ryb, które mogą uszkodzić przełyk zwierzęcia. Ponadto dietę z naturalnej żywności należy uzupełnić zbożami, ziołami i warzywami. Wybierając suchą karmę, należy preferować diety premium oraz holistyczne, które mają zrównoważony skład i są wysokiej jakości.

Choroby i wady rasy

Do najczęstszych chorób rasowych, na które mogą cierpieć bulteriery miniaturowe należą patologie prezentowane przez:

• choroba policystyczna nerek;
• dysplazja nerek;
• dziedziczne zapalenie nerek;
• głuchota;
• zwężenie aorty;
• dysplazja mitralna;
• choroba serca;
• pierwotne przemieszczenie soczewki;
• zwichnięcie rzepki;
• zapaść i hipoplazja tchawicy.

Ważny! Psy o białym kolorze mają skłonność do rozwoju głuchoty, która jest dziedziczna i z tego powodu tego typu minibull stara się nie dopuszczać do hodowli.

Wady i wady rasy tkwią w odchyleniach od standardów i różnią się stopniem zaawansowania, a także wpływem na zdrowie i ogólne samopoczucie takiego psa. Wady dyskwalifikujące obejmują tchórzostwo i agresywność, anomalie behawioralne i fizyczne. Zdrowy mężczyzna powinien mieć parę normalnie rozwiniętych jąder, które są całkowicie osadzone w mosznie.

Edukacja i trening

Szkolenie Bulteriera Miniaturowego jest trudne i może być szczególnie trudne dla niedoświadczonych hodowców psów. Niemniej jednak, nawet najbardziej profesjonalny psiarz nie jest w stanie wytresować psa dla swojego właściciela, więc właściciel musi zapewnić minibulce ogólne szkolenie i naukę takich podstawowych komend jak „Przyjdź do mnie”, „Fu”, „ W pobliżu”, „Miejsce”, „Kłamstwo” i „Usiądź”.

To interesujące! Eksperci zalecają rozpoczęcie systematycznego treningu od szóstego miesiąca życia, ale proces musi koniecznie być ukierunkowany od prostych poleceń do złożonych umiejętności, więc nie można nauczyć psa nowego polecenia, jeśli poprzednia umiejętność nie jest w pełni rozwinięta.

Edukacja powinna rozpocząć się natychmiast po adaptacji czworonożnego pupila do nowego miejsca zamieszkania.

Kup Bulteriera Miniaturowego

Należy pamiętać, że chów wsobny, czyli krzyżowanie bulteriera miniaturowego i zwykłego bulteriera, jest dozwolony w Australii, Anglii i Nowej Zelandii. Proces chowu wsobnego stosuje się w celu zmniejszenia ryzyka rozwoju wytrzeszczu w postaci przemieszczenia gałki ocznej.

Czego szukać

Wskazane jest, aby wybrać szczenię rasowe ze specjalistą, który dobrze zna tę rasę i cechy eksterierowe. Przy wyborze należy wziąć pod uwagę następujące parametry:

• obecność rodowodu od rodziców i sprzedanych szczeniąt;
• możliwość uzyskania jak najpełniejszych informacji o tytułach i charakterze rodziców nabytego szczenięcia;
• liczba szczeniąt w miocie;
• dane dotyczące masy urodzonego szczenięcia i dynamiki jego rozwoju.

Szczególną uwagę należy zwrócić na zdrowie zwierząt. Szczenięta powinny mieć absolutnie zdrowy wygląd, małe trójkątne oczy, dużą i równą głowę, jajowatą, bez przejścia.

To interesujące! Szczeniaki bulteriera czysto białego muszą być odpowiednio przetestowane pod kątem głuchoty za pomocą gumowego pisaka, klaśnięć w dłonie lub brzęczenia kluczy.

Nos, uszy i oczy powinny być wolne od wydzieliny. Szczenięta muszą być dobrze odżywione, mieć mocne kości i swobodny ruch. Cienkie zwierzęta z wzdętymi brzuchami można sklasyfikować jako zwierzęta o liściach robaków, których nie można kupić.

Cena szczeniaka bulteriera

Średni koszt szczenięcia bez rodowodu to około 250-350$. Zakup zwierzaka klasy PET będzie kosztował około czterdziestu pięciu tysięcy rubli, a cena szczeniaka bulteriera miniaturowego klasy BRID sięga 50-60 tysięcy rubli. Rasowe minibule klasy SHOW są obecnie oceniane jako najdroższe. Cena potencjalnego zwierzaka pokazowego i doskonałego producenta z reguły zaczyna się od półtora tysiąca euro.

Recenzje właścicieli

Bullterriery są prawdziwe psy do towarzystwa, członkowie rodziny starają się być na bieżąco ze wszystkimi wydarzeniami dziejącymi się wokół. Rasa potrzebuje ludzkiego społeczeństwa, więc długotrwała samotność dla takiego psa staje się nie do zniesienia. Energia, wzmożona aktywność i temperament, który przekracza granicę u najmłodszych psów, może przeszkadzać flegmatom, więc rasa ta nie jest odpowiednia dla osób nieaktywnych.

Miniaturowe bule dobrze wyczuwają nastrój właściciela głosem, ale w niektórych przypadkach mogą wykazywać nadmierny upór, dlatego eksperci zalecają, aby takiego czworonożnego zwierzaka mieli tylko doświadczeni hodowcy psów. Bulteriery są prawdziwym ucieleśnieniem energii, mają muskularną sylwetkę i dość mocną kość, dlatego uwielbiają sport i aktywną aktywność fizyczną, wycieczki samochodowe i pikniki. Jednak tylko ludzie silni fizycznie mogą chodzić z potężnym i silnym zwierzakiem, a dzieci nie są w stanie trzymać takiego psa na smyczy.

To interesujące! Według właścicieli minibulli, z takim zwierzakiem można uprawiać różne sporty, w tym agility i frisbee, a także przeciąganie ciężarów, które polega na przeciąganiu ciężarów.

Przejście psa bojowego o odpowiednim kursie szkoleniowym pozwala uzyskać doskonałego ochroniarza i oddanego przyjaciela. Tylko odpowiednio wykształcone i dobrze zsocjalizowane buhaje mogą być trzymane razem z innymi zwierzętami domowymi. W przeciwnym razie pojawiają się poważne trudności w związku bulteriera zarówno ze zwierzętami domowymi, jak i dużymi zwierzętami.

Bulterier miniaturowy wideo