Bulterier

Bull Terrier - rasa psów z grupy terierów. W ostatnich latach coraz częściej przedstawicielom tej słynnej rasy nie zawsze zasłużenie przypisuje się cechy psa nadmiernie niebezpiecznego lub bardzo agresywnego wobec ludzi.

Historia rasy

W latach pięćdziesiątych XIX wieku Anglik James Hinks z Birmingham rozpoczął prace nad rozwojem nowej rasy – białego bulteriera. Przedstawiciele rasy uzyskano w wyniku wieloletnich eksperymentów hodowlanych, w których oprócz białego teriera angielskiego i Bulldog Angielski Wziął udział Dalmatyńczyk. White Bull Terrier Jamesa Hinksa został po raz pierwszy pokazany na wystawie w 1862 roku.

To interesujące! Bull Terrier został uznany przez English Kennel Club pod koniec XIX wieku, a na początku ubiegłego wieku pozwolono na hodowlę kolorowych bulterierów.

Wygląd White Bull Terriera w stosunku do starego Bulla i Terriera uległ poprawie, a ciało psa stało się zauważalnie dłuższe. Ponadto głowa przedstawicieli rasy wyhodowanej przybrała wydłużony i owalny kształt, a luzy warg i zagłębienia szyi całkowicie zniknęły. Efektem pracy hodowlanej było nabycie przez bulteriera aktywności i wytrzymałości, umięśnienia i inteligencji zewnętrznej.

Opis bulteriera

Bulteriery to silne i harmonijnie zbudowane, muskularne i zwinne psy o bardzo zdecydowanym i inteligentnym wyrazie oczu. Standardy rasy przyjmują doskonałą formę o gęstej i krępej budowie, która nie pozwala na żadne załamania.

Standardy rasy

Bulteriery mają mocną i muskularną budowę ciała, charakteryzują się elastycznością w ruchu, w tym lekkim bieganiem. Obecny standard dla bulteriera to długa i mocna, nisko osadzona, ale nie szorstko wyglądająca głowa. Między innymi rasa ta charakteryzuje się:

• głowa, która w widoku z przodu ma kształt owalny bez załamań;
• nos lekko opadający, z rozwartymi i wydatnymi nozdrzami;
• żuchwa mocna i mocna, zęby białe i zdrowe, zgryz nożycowy;
• skośnie osadzone i wąskie, ciemnobrązowe oczy znajdujące się wewnątrz czaszki, mają kształt trójkątny;
• uszy są cienkie, nieduże, ciasno osadzone względem siebie, stojące prosto i nie opadające na chrząstki połowiczne;
• kończyny są muskularne i mocne, z płaskimi łopatkami przylegającymi do klatki piersiowej;
• kończyny przednie są zaokrąglone, z mocnymi kośćmi, które dają zwierzęciu siłę i stabilność;
• równoległe kończyny średniej długości, z ciasno przylegającymi łokciami;
• tylne nogi są mocne, równoległe i muskularne, z bardzo giętkimi kolanami, mocny i krótki środkowy odcinek tylnych nóg;
• łapy są okrągłe, z dobrze ruchliwymi i zwartymi palcami;
• tułów jest zaokrąglony, klatka piersiowa wystarczająco głęboka i szeroka z wydatnymi żebrami i wydatnymi mięśniami;
• tył jest krótki i mocny.

To interesujące! Międzynarodowa Federacja Kynologiczna wyróżnia rasę o nazwie „Bullterier Miniaturowy”, której wzrost nie przekracza 35,5 cm.

Umaszczenie zwierząt rasowych może być białe lub kolorowe. W przypadku białego koloru dozwolone są kolorowe plamy w okolicy głowy. Ogon jest krótki i nisko osadzony, na końcu charakterystycznie zwężający się ku końcowi. Waga dorosłego bulteriera nie jest ograniczona przez obowiązujące dziś standardy, ale pies nie powinien być chudy, chudy ani zbyt gruby.

Kolor płaszcza

Zgodnie z ustalonymi standardami rasy rozpoznawane są zwierzęta o barwie białej i kolorowej, a pigmentacja skóry nie ma znaczenia:

• białe bulteriery mają jednolitą sierść, ale dopuszczalne są wszelkiego koloru znaczenia w okolicy głowy, czarne plamki na kufie i czerwone uszy;
• czerwone bulteriery mają sierść o jednolitym czerwonym kolorze bez znaków;
• Black Bull Terriery są mniej powszechne i mogą mieć drobne białe plamy na klatce piersiowej i nogach;
• bulteriery dwukolorowe mają wełnę z białymi lub innym kolorem (czerwonym, czarnym) łatami, których wielkość przeważa nad kolorem białym;
• bulteriery tricolor są czarne, czerwone (brązowe) i białe, które są wyraźnie rozróżnialne.

To interesujące! Inne kolory, które istnieją dzisiaj, w tym płowy i niebieski, są obecnie uważane za niepożądane, dlatego przedstawiciele rasy z taką wełną nie są dopuszczeni do hodowli.

Bulteriery pręgowane są dziś rozpoznawane, ale wielu ekspertów woli zwierzęta o czerwonym kolorze i ciemnych paskach.

Charakter psa

Standardy rasy określają główne cechy rasowego bulteriera - spokój przy braku nieumotywowanej agresji. Przy odpowiednim wychowaniu i szkoleniu bulterier jest zdyscyplinowanym i posłusznym zwierzakiem, ale zawsze musisz być przygotowany na próby zwierzęcia samodzielnego poszerzania granic dozwolonych kryteriów.

Pies tej rasy kategorycznie nie jest polecany początkującym oraz osobom, które nigdy nie miały do ​​czynienia z bardzo dużymi lub trudnymi do wychowania zwierzętami. Agresywność jest nietypowa dla standardów rasy, a tchórzliwe lub bojaźliwe psy należy odrzucić.

Długość życia

Przeciętny długość życia rasowy bulterier ma około czternastu lat, ale może się różnić w zależności od dziedziczności, przestrzegania zasad opieki nad zwierzakiem i cech zawartości.

Utrzymanie bulteriera

Aktywna dyspozycja przedstawicieli rasy Bull Terrier zakłada jak najdłuższe spacery, których średni czas trwania powinien wynosić godzinę lub więcej. Takie spacery są niezbędne, aby pozbyć się nagromadzonej energii, a także zapobiec pojawieniu się charakter psa negatywne zmiany, w tym brak reakcji na polecenia lub samowola. Dodatkowo trzeba pamiętać, że bulteriery bardzo dobrze przystosowują się do życia w każdym pomieszczeniu, ale nie lubią być przez długi czas same.

Pielęgnacja i higiena

Bulteriery potrzebują minimalnej pielęgnacji włosów, najczęściej lekkiego czyszczenia wilgotną gąbką lub szorstką szczotką. To dość krótka sierść bulteriera sprawiła, że ​​rasa bulteriera była uwielbiana i popularna w hodowli w pomieszczeniach. Należy jednak pamiętać, że obecność matowej i matowej sierści wskazuje, że zwierzę jest niezdrowe. Sierść czesana jest dwa razy w tygodniu sztywną szczotką z włosia końskiego.

To interesujące! Aby utrzymać zdrowie swojego pupila przez wiele lat, należy przestrzegać harmonogramu szczepień zwierzęcia i odrobaczać raz na kwartał.

Uszy bulteriera wymagają regularnego czyszczenia. Siarka jest bardzo dokładnie usuwana wacikami, co zapobiegnie rozwojowi stanów zapalnych i pojawieniu się roztocza ucha. Oczy rasy mogą puchnąć, dlatego należy je regularnie myć roztworem herbaty o temperaturze pokojowej lub naparem z rumianku. Pazury są przycinane specjalnymi pazurami, gdy rosną.

Dieta bulteriera

Bulteriery należą do kategorii ras silnych i odpornych, nie podatnych na choroby, pod warunkiem przestrzegania warunków przetrzymywania. W jedzeniu takie zwierzęta wcale nie są wybredne, ale przy wyborze diety należy przestrzegać kilku zasad:

• do karmienia psa surowo zabrania się używania słodyczy i wędlin, mąki i potraw smażonych, marynat, czekolady i frytek, orzechów oraz kiełbas i kiełbasek;
• dzienne zapotrzebowanie na pokarm bulteriera wynosi około 2-3% całkowitej masy psa, a dorosły zwierzak powinien otrzymywać dziennie około 300-600 g mięsa;
• miska do karmienia jest zamocowana na stojaku lub specjalnym trójnogu na wystarczającej wysokości, która pozwoli na umieszczenie pokarmu w klatce piersiowej zwierzęcia;
• sucha dieta dobierana jest w zależności od wieku i wagi zwierzęcia i konieczne jest przyzwyczajenie psa do takiej karmy od wczesnego wieku szczenięcia;
• przy żywieniu psa naturalną karmą należy uzupełniać codzienną dietę w suplementy witaminowo-mineralne.

To interesujące! Głównymi warunkami karmienia psa jest zapobieganie przekarmieniu, ponieważ bulteriery charakteryzują się predyspozycją do otyłości i dobrze rozwiniętym apetytem.

Bulteriery mają predyspozycje do występowania alergicznych reakcji pokarmowych, dlatego nowe pokarmy należy wprowadzać do diety stopniowo i ostrożnie, w małych porcjach, kontrolując reakcję organizmu na nowe pokarmy.

Choroby i wady rasy

Standardy rasy określają ścisłe kryteria oceny, więc wszelkie odchylenia mogą być reprezentowane przez wady o różnym stopniu nasilenia. Wady rasowe i znaki dyskwalifikujące bulterierów obejmują:

• bezbarwne niebieskie lub perłowe oczy;
• nos całkowicie cielisty (różowy);
• plamki na ciele białych psów;
• wnętrostwo;
• nieprawidłowo ustawione oczy;
• wypukła czaszka;
• nakrapiany płat nosowy;
• szerokie kości policzkowe;
• zadarty pysk;
• rozmoczone usta lub zagięty podgardle wokół szyi;
• wada zgryzu;
• miękkie i długie plecy;
• gruby, długi i elastyczny ogon;
• obciążone i nadmiernie umięśnione ramiona;
• schowane lub wykręcone łokcie;
• wyrafinowane nadgarstki;
• płaskie i duże łapy;
• zwarte stawy skokowe;
• stopa końsko-szpotawa lub zamiatanie;
• długa lub rzadka sierść;
• wąska klatka piersiowa i płaskie boki;
• niski dekolt;
• półwyprostowane lub wiszące uszy;
• nerwowość lub agresywność charakteru.

U bulterierów niezwykle rzadko występują wyraźne nieprawidłowości anatomiczne, z wyjątkiem głuchoty. Ostatnio jednak psy z wrodzoną głuchotą są dość rzadkie, ze względu na testy na choroby genetyczne w większości hodowli. Ta wrodzona wada jest cechą dyskwalifikującą, dlatego zwierzę z taką patologią nie nadaje się do hodowli.

Edukacja i trening

Począwszy od pierwszego roku życia bulteriera konieczne jest konsekwentne przechodzenie przez wszystkie etapy socjalizacji, edukacji i szkolenia:

• w wieku dwóch miesięcy szczeniak powinien być wychowywany w domu, przyzwyczajając go do radzenia sobie z potrzebą pieluchy. W tym samym wieku należy nauczyć zwierzaka noszenia smyczy i kołnierz, a także w zabawny sposób wypracuj początkowe nakazy posłuszeństwa;
• po trzech miesiącach konieczna jest socjalizacja zwierzęcia, wprowadzenie szczeniaka w świat zewnętrzny i zapewnienie krótkich spacerów. W tym wieku powstaje układ nerwowy szczenięcia, ale należy wykluczyć przeciążenia;
• szkolenie psów w wieku trzech miesięcy polega na ćwiczeniu różnych komend, w tym spokojnego poruszania się zwierzaka obok właściciela na smyczy. W tym czasie opanowane są komendy „Dla mnie”, „W pobliżu”, „Siedź”, „Połóż się” i „Nie możesz”.

To właśnie na etapie dorastania pojawiają się wszystkie wady, które można było popełnić w procesie szkolenia bulteriera. Wszelkie błędy muszą być poprawnie korygowane, a od ośmiu miesięcy do roku wszystkie nabyte umiejętności są „konsolidowane”.

To interesujące! Dzięki nowoczesnym metodom socjalizacji i treningu opartym na zoopsychologii szkolenie szczenięcia bulteriera odbywa się w jednym systemie i nie wymaga wprowadzania dodatkowych skomplikowanych etapów szkolenia.

Bullterriery dokładniej trenują do udziału w wystawach. Takie zwierzęta powinny w czasie wystawy poruszać się i stać spokojnie, a także pozwalać na zbadanie uzębienia. Pies wystawowy jest przyzwyczajony do przewożenia w klatce z dużym tłumem ludzi.

Kup bulteriera

Zanim kupisz bulteriera, powinieneś zdecydować, czy zakupiony pies będzie używany jako rasowy champion wystawowy, obiecujący pies hodowlany czy prosty towarzysz. Najbardziej akceptowalna jest często ostatnia opcja, w której sprzedany budżetowy szczeniak posiada wszystkie niezbędne dokumenty towarzyszące, ale nie może uzyskać oficjalnego zezwolenia hodowlanego na hodowlę. Na wystawach można spotkać hodowców najdroższych przedstawicieli rasy.

Czego szukać

Wskazane jest kupowanie bulteriera w szkółkach jednorasowych lub u znanych hodowców, którzy ściśle kontrolują czystość linii hodowlanych. Istnieje kilka podstawowych zasad, które pozwalają poprawnie określić wybór szczeniaka bulteriera:

• suki są posłuszne i bardziej miękkie, a samce są prostsze i mają tendencję do wyjaśniania tzw. relacji z właścicielem lub członkami jego rodziny;
• niedoświadczonemu hodowcy psów łatwiej jest kontrolować sukę, a takie zwierzę lepiej nadaje się do trzymania w rodzinach z dziećmi;
• zwierzę musi być zadbane, ruchliwe i aktywne, z dobrym apetytem, ​​bez wyraźnych oznak odchyleń;
• szczególną uwagę zwraca się na stan zdrowia, w tym wygląd skóry i sierści, brak wydzieliny z uszu, oczu i nosa;
• szczeniak nie powinien mieć zapadniętego lub zbyt wzdętego brzucha, co często wskazuje na obecność inwazji robaków;
• konieczne jest upewnienie się, że nie ma przepuklin i wilczych pazurów, a także złamań ogona.

Ważny! Pamiętaj, że białe bulteriery potrzebują stałej wysokiej jakości pielęgnacji sierści, ale to właśnie ci przedstawiciele rasy najczęściej wygrywają wszystkie wystawy.

Zdaniem wielu doświadczonych przewodników psów wybór rasowego szczenięcia bulteriera najlepiej powierzyć specjalistom, którzy są dobrze zorientowani w charakterystyce takiej rasy. W ręce kupującego przekazuje się nie tylko zakupione szczenię, ale także umowę kupna-sprzedaży i świadectwo kontroli, kartę szczeniąt lub jej odwrotną stronę do rejestracji rodowodu, a także paszport weterynaryjny.

Przyda się: Hodowle Bulterierów

Cena szczeniąt rasowych

Miot bulteriera jest dość duży, ale wychowywanie szczeniąt będzie wymagało od właściciela wystarczającej ilości wolnego czasu, przydzielenia specjalnego pokoju i dużo pieniędzy na szczepionka, witaminy i specjalne jedzenie, dekoracja dokumenty i inne, dość drogie potrzeby, więc cena psa rasowego oczywiście nie może być publicznie dostępna. Średni koszt dwumiesięcznego szczeniaka bulteriera (w zależności od klasy) waha się dziś od 30-35 do 50-60 tysięcy rubli lub więcej.

Recenzje właścicieli

Według przewodników psów i właścicieli bulterierów przedstawiciele rasy należą do kategorii psów skłonnych do dominującej formy zachowania, dlatego zasady dotyczące zwierzaka mieszkającego w domu powinny być ustalone natychmiast i ściśle przestrzegane. Bardzo ważne jest wydzielenie miejsca dla psa do spania i odpoczynku poprzez zamontowanie tam wygodnego legowiska ze zdejmowanym pokrowcem, a także zakup wszystkich niezbędnych akcesoriów, zabawek, misek na jedzenie i wodę.

Bulterier jest dość prosty w utrzymaniu, dlatego nie jest wymagane stosowanie specjalnych środków, które odróżniają opiekę nad takim pupilem od innych psów. Rasa jest doskonale przystosowana do warunków mieszkaniowych, co tłumaczy się jej bezpretensjonalnością i niewielkimi rozmiarami. Jednak te psy są bardzo aktywne, potrzebują wystarczającej aktywności fizycznej i częstego spacerowania.

Dorosłe bulteriery to zwierzęta, które nie są odpowiednie dla wszystkich hodowców psów amatorów. Takie zwierzęta mają wyjątkowy charakter i wielki hart ducha, które odgrywają ważną rolę w życiu właściciela tego psa. Niesłabnące oddanie i lojalność Bull Terriera doskonale łączy się z czułością, zabawą i zabawną ciekawością, dzięki czemu taki zwierzak szybko staje się prawdziwym przyjacielem swojego właściciela na całe życie.

Film z bulterierem