Ile lat żyją psy?

Natura zmierzyła 12 lat życia przeciętnego psa. Nie oznacza to, że twój zwierzak będzie dokładnie pasował do tych ram: być może będzie żył o połowę mniej lub odwrotnie, znacznie więcej, niż przypisują mu prawa biologii.

Co wpływa na długość życia psa

Pomijając sytuacje nadzwyczajne (zgony związane z nagłym zachorowaniem lub urazem), a następnie pytanie o to, jak długo psy będą żyły, zadecydują trzy podstawowe czynniki:

• Dziedziczność.
• Według rasy.
• Jakość życia.

To wina człowieka, że ​​psy rasowe (pozbawione doboru naturalnego) słabną z pokolenia na pokolenie. Hodowcy, którym zależy nie tyle na zdrowym, ile na licznym (i poprawnym z wyglądu) potomstwie, nie stronią od blisko spokrewnionych krzyżówek. Hodowcy ignorują anomalie genetyczne swoich rodziców w wyścigu o atrakcyjny pod względem zarobkowym wygląd szczeniaka.

Jeśli dziedzictwo twojego psa jest kulawe, dziwne jest oczekiwanie od niego rekordowo długiego życia.

Drugim, nie mniej ważnym czynnikiem jest rasa. Każdy ma swój własny przybliżony przedział ziemskiej egzystencji. I tutaj hodowcy zrobili swoje, naprawiając przerośnięte cechy w rasach, skracając wiek psa.

Ważny! Za jakość życia czworonożnego odpowiada tylko jego właściciel. Aby pies był zdrowy psychicznie i fizycznie, musi odpowiednio karmić, chodzić, edukować, pielęgnować, trenować i oczywiście nie poddawać go nadmiernemu stresowi.

Podsumowanie: im mniej osoba ingerowała w rozwój rasy, tym większa średnia długość życia większości jej przedstawicieli.

Wpływ rasy

Za długość pobytu psa na ziemi odpowiada anatomia i konstytucja. Im bardziej pies przypomina swoich wolnych towarzyszy, tym większa szansa na długie życie.

Zewnętrzna pretensjonalność to pewna droga do różnych chorób. Na przykład stworzenia o płaskich twarzach prawie zawsze słabo oddychają, miniaturowe mają delikatny szkielet, a psy o złożonej skórze często są uczulone.

W związku z tym czynniki ryzyka obejmują również:

• okrągła czaszka;
• wielkie wyłupiaste oczy;
• kończyny zbyt krzywe, krótkie lub nieproporcjonalnie długie;
• nieproporcjonalnie wydłużony tył lub krótki zad.

Albinos może być głuchy, zwierzę z „niewłaściwą” sierścią może się pokazać skłonność do alergii, pupil z dużymi wiszącymi uszami - cierpią na ich częste stany zapalne.

Kynolodzy wiedzą, że wyjątkowo duże psy żyją (średnio) mniej niż małe psy: wynika to z dużego obciążenia układu sercowo-naczyniowego i układu mięśniowo-szkieletowego. Logiczne jest, że olbrzymie psy są znacznie bardziej narażone na choroby serca i stawów.

To interesujące! U bardzo szczupłych psów można prześledzić kolejne nieszczęście - choroby układu moczowego.

Psy muszą zapłacić zdrowiem i popularnością. Im bardziej poszukiwana rasa, tym większa pokusa hodowcy, aby sprzedać jak najwięcej szczeniąt, niezależnie od ich ewentualnych wad.

Jakość życia

To niezwykle rozległy obszar, w którym cała odpowiedzialność za istnienie psa spada na barki jego właściciela.

Karmienie

Nie ma nic trudnego w stworzeniu zbilansowanego menu. Zapoznaj się z literaturą, skonsultuj się z doświadczonymi hodowcami psów i stwórz codzienną dietę zawierającą witaminy i minerały oraz składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach.

W końcu zaufaj komercyjnej firmie spożywczej, aby miska Twojego psa była pełna białka, węglowodanów i tłuszczu. W przeciwnym razie zwierzę będzie apatyczne i prawdopodobnie nie dożyje starości.

Obejmuje kilka aspektów, w tym:

• opieki nad Zwierzętami;
• codzienne spacery;
• właściwe miejsce do spania;
• komfortowa temperatura w domu.

Jeśli pies trochę chodzi, nie śpi dobrze, nie otrzymuje wymaganych procedur higienicznych, nie oczekuj, że będzie żył długo.

Profilaktyka

Każdy, kto nabył szczeniaka, powinien regularnie odwiedzać lekarza weterynarii. Tylko lekarz zauważy chorobę, zanim przybierze nieodwracalne formy i zaleci rozsądne leczenie.

Ważny! Nie zapomnij również o rutynowych szczepieniach psa i systematycznym wydalaniu pasożytów z jego organizmu.

Wychowanie

Od niego zależy odpowiednie zachowanie czworonożnego w różnych sytuacjach awaryjnych: im dokładniejsza reakcja, tym większe szanse na to, że zostanie długą wątrobą.

Jaki pożytek z fizycznie zdrowego psa, jeśli zjada na ulicy wszelkiego rodzaju śmieci, rzuca się pod koła samochodów, zastrasza okoliczne psy i nieustannie stara się uciec właścicielowi?

Klimat psychologiczny

Pies obok ciebie powinien być spokojny. Nie traktuj treningu toaletowego torturą, a trening toaletowy męczącą męką.

Rozbita psia psychika jest sprzyjającym tłem dla pojawienia się różnorodnych, trudnych do leczenia dolegliwości psychosomatycznych i fobii.

Mit kundla

Brzmi to mniej więcej tak – zabłąkane psy stróżujące (dzięki surowej selekcji naturalnej) żyją znacznie dłużej niż okazy wysokorodowodowe.

W rzeczywistości zadaniem doboru naturalnego jest zachowanie gatunku, czyli dużej liczby zdrowych osobników reprodukcyjnych. Zwierzę, które utraciło płodność, nie jest zainteresowane swoimi bliskimi, więc wataha psa/wilka nie potrzebuje jego długiego życia.

Swoją drogą, o wilkach żyjących około 12 lat: na wolności drapieżniki rzadko osiągają ten wiek, natomiast w niewoli (pod nadzorem człowieka) wręcz przeciwnie, ustanawiają rekordy długowieczności. Wniosek jest prosty – dobór naturalny nie prowadzi do wydłużenia życia.

To interesujące! Niewątpliwie natura dba o to, by najsilniejsze szczenięta przetrwały w swoim naturalnym środowisku: bez patologii i zewnętrznych wad.

Ogólnie rzecz biorąc, z punktu widzenia biologów, kule nie żyją dłużej niż psy rasowe o dobrym zdrowiu (około 15 lat). Kolejne pytanie brzmi: gdzie kupić w 100% zdrowego szczeniaka? Niektóre dolegliwości mogą nie zostać wykryte od razu, ale dopiero po pewnym czasie.

Rasa i lata

Odpowiadając na pytanie, ile lat żyją psy, dochodzimy do wniosku - im bardziej majestatyczna rasa, tym rzadziej jej przedstawiciele dożywają sędziwych lat.

Więc św. Bernardynów zwykle kończą swoją ziemską podróż w wieku 8-9 lat i chihuahua oraz zabawkowe teriery - często po 20 latach. Średnie zwierzęta żyją 12-16 lat, jeśli pominiemy refleksje na temat nieodpowiedniej ekologii i szkodliwej karmy dla psów: to czynniki, które są odpowiedzialne za wczesne zgony psów związane z rakiem.

Najkrótsze życie, według biologów, w Dogue de Bordeaux (5,2 roku). Buldogi, psy, wilczarze irlandzkie i bulteriery zostają więcej na tym świecie - od 6 do 7 lat.

Angielskie Cocker Spaniele, King Charles Spaniele żyją od 9 do 11,5 roku, krótko ucięty ogon, bokserzy, dobermany pinczery, setery angielskie, setery szkockie, airedale teriery i kilka innych ras.

Od 12 do 14 lat (i więcej) będziesz zachwycony obecnością chartów afgańskich, Bigley, Border collie, psy gończe, border terriery, teriery tybetańskie i chow-chow.

To interesujące! Najstarszy pies na świecie. Ostatnie wzmianki o tej staruszce pochodzą z 2013 roku, kiedy ona, a raczej skończył dokładnie 30 lat.

Terrier Max mieszka w Luizjanie (USA). Urodził się w 1983 roku i może pochwalić się doskonałym zdrowiem. Przez trzy dekady żył praktycznie bez dolegliwości: w dokumentacji medycznej psa pojawiły się tylko 2 diagnozy - zapalenie stawów i zaćma.

Janelle Deron, właścicielka rekordzisty, dawała mu wyłącznie paszę fabryczną i nigdy nie pozwalała sobie na jedzenie ze stołu.