Wietnamska świnia doniczkowa

Wietnamska świnia brzuszna należy do dość nowej rasy świń domowych, po raz pierwszy wprowadzonej do Kanady i Europy Wschodniej nieco ponad trzy dekady temu z Wietnamu. Do chwili obecnej trwają prace hodowlane mające na celu poprawę cech jakościowych tej rasy w celu zwiększenia wielkości i masy mięśniowej. Najaktywniejszą pracę prowadzą obecnie specjaliści z Kanady, Węgier i Ukrainy.

Opis wietnamskiej świni brzusznej

Dziś rasowi przedstawiciele wietnamskiej rasy bulwiastej są szeroko rozpowszechnieni w Kanadzie, Azji Południowo-Wschodniej, na Węgrzech, Ukrainie i w Rumunii. Stosunkowo niedawno hodowcy azjatyckich świń roślinożernych pojawili się na Białorusi iw Rosji, gdzie ta rasa jest wciąż dość rzadka, ale bardzo obiecująca.

To interesujące! Przedstawiciele rasy są dobrze przystosowani nie tylko do gorącego, wilgotnego klimatu Azji, ale także do dość surowych zim charakterystycznych dla Kanady i Europy Środkowej.

Boczki wietnamskie wyróżniają się wysoką dojrzałością wczesną, dzięki czemu dojrzałość płciową osiągają w wieku 4-6 miesięcy. Takie zwierzęta dobrze wykorzystują zwykłe pastwiska łąkowe. Do zalet rasy należy również wysoka odporność, doskonała mleczność oraz zrównoważona psychika loch, co znacznie ułatwia opiekę nad potomstwem.

Wygląd zewnętrzny

Zwierzę zbudowane z bekonu o szerokim i przysadzistym ciele z szeroką i dobrze rozwiniętą klatką piersiową. Loszki i dorosłe lochy mają obwisły i wystarczająco duży brzuch. Głowa jest niewielkich rozmiarów, z wyraźnym kształtem mopsa. W okresie dojrzewania dziki charakteryzują się aktywnym wzrostem kłów, których wielkość może osiągnąć 10-15 cm w wieku trzech lat.

Wyprostowane uszy małych rozmiarów. Dorosłe osobniki wyróżniają się długimi włosami w okolicy od zadu do szyi, tworzącymi charakterystyczny „irokez”. Pobudzony lub wzburzony stan emocjonalny takiego zwierzęcia hodowlanego można dość łatwo określić właśnie dzięki osobliwemu, najeżonemu wyglądowi „Mohawk”.

To interesujące! To właśnie od wietnamskiej świni brzuchatej powstała tak popularna rasa ozdobna, zwana mini świnia (z angielskiego. mini - mały i świnia - świnia).

Rasowi przedstawiciele rasy wyróżniają się czysto czarnym kolorem, a także czarnym kolorem z obecnością małych białych plam na głowie i kopytach. Czasami w miotach można zaobserwować pojawienie się potomstwa o maści podobnej do dzika. Taka ciemnoczerwona z podłużnym paskiem i zbyt jasna barwa nie jest typowa dla przedstawicieli tej rasy.

Styl życia, zachowanie

Świnie wietnamskie to bezpretensjonalne zwierzęta, które wyróżniają się dobrym usposobieniem i wrodzoną czystością. Przy ścisłym przestrzeganiu wszystkich zasad przetrzymywania zwierzęta praktycznie nie cierpią na choroby, doskonale i szybko dostosowują się do różnych warunków przetrzymywania. Zwierzęta dobrze się odżywiają i łatwo jedzą.

Przedstawiciele rasy, niezależnie od wieku, wyróżniają się pomysłowością, a także absolutnym spokojem, nie urządzają tuneli i nie hałasują bez powodu. Azjatyckie świnie roślinożerne są dość przyjazne nie tylko dla ludzi, ale także dla wszelkich innych zwierząt rolniczych lub domowych. To dzięki zdolności do łatwej socjalizacji, dobrodusznemu usposobieniu i raczej niewielkim rozmiarom, a także niezwykłemu wyglądowi, azjatyckie świnie w ostatnich latach aktywnie rozprzestrzeniały się w wielu krajach świata jako tzw. zwierzęta towarzyszące.

Dieta wietnamskich świń w brzuchu

Rolnikom z różnych krajów niemal natychmiast udało się docenić niepodważalne zalety przedstawicieli azjatyckiej rasy roślinożernej. Trzymając wietnamskie świnie nie są potrzebne ogromne koszty paszy, nie ma problemów z przygotowaniem diety, a realny dochód można uzyskać w dość krótkim czasie.

Dieta prosiąt

Podstawowe zasady prawidłowego żywienia wietnamskich prosiąt doniczkowych:

• do wieku dwóch miesięcy trzeba karmić prosię siedem razy dziennie, co gwarantuje prawidłowe i nieprzerwane trawienie, produkcję wystarczającej ilości soku żołądkowego;
• zaleca się przestawienie dwumiesięcznych prosiąt na trzy posiłki dziennie z wprowadzeniem gotowanych buraków, ziemniaków, dyni i pszenicy. Dobry efekt daje mieszanka na bazie serwatki, roślin strączkowych i pokrzywy. Standardowa prędkość posuwu wynosi 3 kg;
• w wieku od trzech miesięcy do sześciu miesięcy konieczne jest znaczne zwiększenie ilości białka w diecie, a także zwiększenie dziennej dawki paszy do 4 kg;
• w wieku siedmiu miesięcy dzienna racja prosiąt wzrasta do około 6,0-6,5 kg, a dla szybkiego przyrostu masy całkiem dopuszczalne jest stosowanie paszy mokrej, granulowanej i różnych pasz sypkich.

Cały proces tuczu prosiąt azjatyckiej rasy roślinożernej można warunkowo podzielić na trzy główne etapy, z których każdy charakteryzuje się inną dietą, optymalnie zgodną z cechami wiekowymi zwierzęcia hodowlanego:

• okresowi laktacji w pierwszych czterech tygodniach tuczu towarzyszy odsadzenie prosiąt z macicy. Na tym etapie w diecie musi być obecne całe mleko kozie lub krowie;
• okres odchowu trwa od czterech tygodni do ośmiu miesięcy od urodzenia i zakłada idealne warunki do wzrostu kości i budowy mięśni. Prosięta w tym wieku żywią się młodą, soczystą trawą, a wystarczająca ilość witamin pozwala na prawidłowy wzrost zwierzęcia.

Należy pamiętać, że w trzecim okresie karmienia głównego dietę roślinożernej świni doniczkowej należy aktywnie uzupełniać o odpady roślinne, w tym obierki ziemniaczane, które powodują wzmożone tworzenie dostatecznej warstwy łojowej.

Dieta dorosłych świń

Zimą, z całkiem naturalnych powodów, świeża zielona żywność jest wykluczona z diety wietnamskich boczków. W tej chwili niezwykle ważne jest prawidłowe dobranie ekwiwalentnego zamiennika zieleni. Najbardziej obiecującą podstawą diety w zimnych porach roku może być prezentowana pasza:

• siano z roślin strączkowych;
• siano niektórych zbóż;
• płatki;
• soczyste karmy w postaci marchwi, jabłek, ziemniaków i dyni;
• gotowe mieszanki paszowe;
• otręby zbożowe.

Należy również zauważyć, że zebrane i wstępnie wysuszone kasztany i żołędzie mają bardzo dobry wpływ na zdrowie i produkcyjność zwierzęcia hodowlanego. Zaleca się uzupełnianie takich składników paszy wszelkiego rodzaju dodatkami mineralnymi. Zimą dzienna racja żywieniowa jest podzielona na trzy do czterech posiłków, a całkowitą ilość dobiera się w zależności od cech wiekowych zwierzęcia. Aby uzyskać większy efekt, zaleca się naprzemiennie różne soczyste karmy, zastępując uprawy warzyw owocami.

Z początkiem okresu letniego ilość koncentratów i mieszanek paszowych w całkowitej dawce pokarmowej należy zmniejszyć do około 20-25%. Pozostałe 75-80% powinny zajmować zioła, warzywa i różne owoce. Charakterystyczną cechą wietnamskiej rasy świń doniczkowych jest ich doskonała zdolność przystosowania się do warunków wypasu, dlatego latem, jeśli możliwe jest zorganizowanie wystarczającej odległości spacerowej, wskazane jest trzymanie stada na świeżej trawie łąkowej. Rano i wieczorem świnie należy wypuszczać do karmienia w kojcu zewnętrznym.

W ostatnim etapie tuczu dorosłych azjatyckich świń roślinożernych głównym celem jest uzyskanie maksymalnego możliwego przyrostu masy ciała, a także poprawa cech jakościowych mięsa. W tym okresie, skupiając się na tych zadaniach, hodowca powinien nieznacznie zmienić codzienną dietę z odpowiednią procentową zawartością paszy treściwej i zieleni.

Optymalny skład mieszanki paszowej na etapie żywienia wietnamskiej świni doniczkowej to:

• wysokiej jakości świeży jęczmień w ilości 40-50% całkowitej ilości pokarmu;
• pszenica w ilości 25-30% dziennej diety;
• mieszanka kukurydzy, grochu i owsa w ilości 25-30%.

Zielonkę dla tak bezpretensjonalnych zwierząt gospodarskich można obficie karmić nie tylko planowym spacerowaniem, ale także darmowym wypasem w warunkach pastwiskowych, a najlepszym rozwiązaniem byłoby wykorzystanie do tego celu koniczyny, lucerny i słodkiej koniczyny.

Hodowla i uprawa

Spośród wszystkich hodowanych dziś ras świń to właśnie wietnamskie boczki doniczkowe należą do kategorii najbardziej bezpretensjonalnych i szybko adaptujących się pod względem tworzenia warunków do trzymania i hodowli. Niemniej jednak, dla pełnego wzrostu i aktywnego rozwoju azjatyckiej świni roślinożernej i jej potomstwa, należy wziąć pod uwagę kilka podstawowych, prostych punktów utrzymania:

• obecność wysokiej jakości, sprawnie działającej wentylacji typu nawiewno-wywiewnego, która zapewni optymalny reżim temperaturowy dla takich zwierząt rolniczych w letnim upale;
• posadzki betonowe pokryte specjalnymi paletami drewnianymi, proste i łatwe w utrzymaniu czystości, a także zapobiegają zamarzaniu świń brzuchatych podczas silnych mrozów;
• obecność wystarczającej przestrzeni spacerowej z osłoną przed opadami atmosferycznymi i palącymi promieniami słońca;
• umieszczenie drapaków na przygotowanym terenie spacerowym, a także specjalnego dołka wypełnionego niewielką ilością wody;
• w pełni zbilansowane i regularne żywienie, z uwzględnieniem wszystkich cech wiekowych i stanu zdrowia zwierzęcia hodowlanego.

W warunkach jednego kojca, przeznaczonego do trzymania jednej zwykłej dużej świni, bez problemu pomieszczą się dwa lub trzy dorosłe wietnamskie brzuchy. Młode osobniki tej rasy również nie wymagają specjalnej opieki.

To interesujące! Szczególną uwagę przywiązuje się do regularnego dokładnego czyszczenia chlewni z obowiązkową systematyczną dezynfekcją narzędzi do karmienia i miejsc przetrzymywania.

Nowonarodzonym świniom należy zapewnić reżim temperaturowy w pomieszczeniu na poziomie 20-22 ° C. W tym celu najczęściej nad maszyną instalowane są specjalne lampy ogrzewające powietrze.

Choroby, wady rasy

Wietnamskie świnie brzuchate charakteryzują się wysokim poziomem odporności organizmu, a pojawienie się chorób jest najczęściej wynikiem:

• przeludnienie zwierząt;
• treści niehigieniczne;
• niewłaściwe karmienie;
• zaniedbanie rutynowych szczepień.

Błędy w diecie mogą powodować u takich zwierząt zaburzenia metaboliczne, pojawienie się niedoborów witamin i zaburzenia odżywiania. Nieprzestrzeganie ogólnych zasad konserwacji prowokuje rozwój chorób zakaźnych i inwazyjnych, a także powoduje pojawienie się pasożytów skóry.

Szybko rozprzestrzeniające się infekcje stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i życia roślinożernych świń azjatyckich:

• wścieklizna rzekoma lub choroba Aujeszky`ego, wywołane wysoce zjadliwym wirusem zawierającym cząsteczkę DNA, która atakuje układ nerwowy zwierząt;
• wirusowe zapalenie żołądka i jelit, należące do koronawirusa, które szybko powoduje odwodnienie i zatrucie organizmu;
• róża w postaci ostrej, podostrej i przewlekłej, rozwijająca się najczęściej u świń w wieku od trzech miesięcy do roku;
• salmonelloza, która powoduje patologie jelit, dlatego tylko wczesna terapia może zagwarantować korzystny wynik;
• Escherichiosis lub colibacillosis wywołany przez Escherichia coli, który aktywnie zaczyna się namnażać z błędami żywieniowymi lub w wyniku obniżenia odporności;
• wąglik, często w postaci piorunującej, w którym stan konwulsyjny zostaje szybko zastąpiony zgonem;
• ospa wieprzowa, wywołana wirusem zawierającym DNA, który jest wysoce odporny nawet w niesprzyjających warunkach;
• listerioza wywołana przez polimorficzną bakterię, która wnika do organizmu zwierzęcia poprzez uszkodzenie błon śluzowych lub skóry;
• choroba cirkowirusowa, która powoduje ciężkie zapalenie węzłów chłonnych i naczyń krwionośnych.

Choroby skóry wywołane przez ektopasożyty są zaraźliwe, ale w warunkach właściwego i terminowego leczenia mają bardzo korzystne rokowanie.

To interesujące! Chore zwierzę kładzie się lub zakopuje pod legowiskiem, przyjmuje pozycję siedzącego psa, a m.in. biegunka, obfite wydzieliny z oczu lub nosa, brak apetytu i utrata masy ciała, zjawiska nerwowe w postaci napadów padaczkowych czy rzucania głową plecy mogą się rozwinąć.

Te patologie najczęściej obejmują wszy i świerzb. Nie mniej często wietnamskie świnie brzuszne mogą rozwinąć inwazję robaków w postaci glistnicy, przełyku i włośnicy.

Zalety i wady rasy

Istnieją zarówno pewne zalety, jak i oczywiste wady utrzymywania wietnamskich świń w doniczkach na podwórku lub w gospodarstwie.

Niezaprzeczalne korzyści z hodowli roślinożernej azjatyckiej świni obejmują:

• spożywa się bardzo mało paszy zbożowej, a około 80% całkowitej dawki pokarmowej na tucz może stanowić zielona i soczysta pasza;
• mięso wietnamskiej świni doniczkowej jest soczyste i bardzo delikatne, z lekką warstwą bekonu;
• pożądane jest szczepienie takich zwierząt gospodarskich, ale z natury różnią się one dość dobrym zdrowiem, dlatego rzadko chorują;
• Wietnamskie świnie brzuszne dojrzewają bardzo wcześnie, a dojrzałość płciową osiągają w wieku trzech lub czterech miesięcy;
• w miocie azjatyckiej świni roślinożernej jest najczęściej od dziesięciu do dwunastu prosiąt;
• dorosłe lochy rasowe są bardzo uważnymi i opiekuńczymi matkami w stosunku do potomstwa, więc wychowywanie prosiąt nie sprawia większych kłopotów;
• Azjatyckie świnie roślinożerne wyróżniają się zrównoważoną psychiką i bardzo spokojnym, dobrodusznym charakterem;
• zwierzęta gospodarskie są bardzo czyste, potrafią odróżnić teren „sypialni” od „toalety” wewnątrz kojca, dzięki czemu zapach w chlewie jest minimalny.

Wady przedstawicieli rasy wietnamskiej są bardzo nieliczne, ale komuś mogą wydawać się bardzo znaczące. Głównym warunkiem prawidłowego trzymania jest ochrona zwierząt przed namacalnym przeciągiem i wilgocią.

To interesujące! Pomimo dobrej wczesnej dojrzałości azjatyckich świń roślinożernych, zaleca się pozostawienie lochy przed kryciem nie wcześniej niż pięć miesięcy, po osiągnięciu wagi 30 kg lub więcej, co pozwoli uzyskać silne i absolutnie zdrowe potomstwo.

Codzienna pasza powinna być w pełni dostosowana do wieku świni i układu pokarmowego, dlatego należy ograniczyć do minimum słabo strawne pasze objętościowe.

Recenzje właścicieli

Stosunkowo niedawno na terytorium Rosji pojawiły się wietnamskie świnie doniczkowe lub azjatyckie świnie roślinożerne, więc krajowi rolnicy i właściciele gospodarstw domowych nie mają jeszcze wystarczającej wiedzy i doświadczenia w ich hodowli. Mimo to wielu właścicieli takich zwierząt gospodarskich zdążyło już docenić ich przewagę nad tradycyjną hodowlą trzody chlewnej. Po części popularność tej rasy wynika z jej kompaktowych rozmiarów, dobrego charakteru i spokojnego charakteru. Między innymi pomimo niedawnego pojawienia się w naszym kraju prosiąt tej rasy nie brakuje, a ich koszt jest dość przystępny.

Gorliwi właściciele działek podrzędnych ostatnio coraz częściej preferują hodowlę wietnamskich świń doniczkowych. Takie zwierzęta nie potrzebują dużo wysiłku, czasu i pieniędzy, ale wybierając dorosłą świnię, musisz skupić się na obecności silnej, powalonej sylwetki i obwisłego brzucha.

To interesujące! Dobra świnia powinna mieć krótkie nogi, wystarczająco szeroką klatkę piersiową i głowę oraz równą sierść. Najlepszą opcją zakupu zwierzęcia byłaby farma, w której sprzedaje się gwarantowane zdrowe świnie, a eksperci są gotowi doradzać w zakresie utrzymania przedstawicieli rasy.

Tempo ich wzrostu i przyrostu masy ciała, a także płodność i zdrowotność świń, które ostatecznie determinują sukces hodowlany zwierząt gospodarskich, zależy bezpośrednio od cech jakościowych pozyskiwanych prosiąt. Jeśli planuje się zakup takich zwierząt różnej płci w celu późniejszego krycia i uzyskania potomstwa, nie można kupić prosiąt od jednej lochy.

Chore azjatyckie świnie roślinożerne są nieaktywne, mają słaby apetyt i łysiny na sierści. Kał, który wyschł pod ogonem, może wskazywać na problemy zdrowotne. W każdym razie przed zakupem należy dokładnie obserwować zachowanie wietnamskiego prosiaka brzusznego.

Film o wietnamskiej świni z brzucha