Niemiecki bokser

Niemiecki Bokser jest psem silnym i potężnym, ale jednocześnie pełnym wdzięku, wyróżniającym się osobliwą urodą. Wydaje się, że ucieleśnia najlepsze cechy charakterystyczne dla psów podobnych do psów: energię, nieustraszoność, doskonałą zdolność uczenia się, nieufność do obcych, ale jednocześnie - oddanie i bezgraniczną miłość do właściciela. Zewnętrznie bokser może wyglądać jak budzący grozę, a nawet trochę ponury pies, zwłaszcza jeśli ma przycięte uszy. Ale w rzeczywistości trudno znaleźć bardziej wesołe i czułe stworzenie niż ten pies.

Historia rasy

Podobnie jak wszystkie rasy mastifów, bokser wywodził się od psów podobnych do mastifów używanych w czasach starożytnych przez polowanie, stada pasterskie, a także do pilnowania. Były to duże, silne i potężne zwierzęta, o mocnych szczękach i dobrym chwycie, charakteryzujące się zaciekłością i odwagą, co czyniło je idealnymi jako marynowane, a później psy bojowe.

Po tym, jak Rzymianie sprowadzili swoje psy bojowe na terytorium Wielkiej Brytanii, rasa została podzielona na dwie odmiany, różniące się wielkością. Większe psy stały się przodkami mastifa angielskiego, a mniejsze dały początek rasom takim jak buldogi angielskie i francuskie. Jeśli chodzi o niemieckiego boksera, jest on w rzeczywistości typem pośrednim między tymi dwiema odmianami: jest większy niż Bulldog, ale mniejszy niż Mastiff.

W średniowieczu te psy, zwane molosami od nazwy obszaru, w którym były hodowane, były również wykorzystywane do innych prac, na przykład do transportu towarów i jako ochroniarze. Nadal używali ich jako psów myśliwskich i bojowych. Ze względu na to, że psy te mieszkały w zamkach, majątkach i domach ludzi, tworzyły bardziej miękki charakter w stosunku do ludzi niż te psy, które pasły bydło i chroniły je przed drapieżnikami i złodziejami.

W XVII wieku w Europie zaczęły powstawać współczesne rasy psów podobnych do mastifów. W tym samym czasie pojawili się Bullenbeiserowie, którzy stali się przodkami niemieckich bokserów. Wykorzystywano je nie tylko jako psy myśliwskie czy piklujące, ale także do transportu towarów, dlatego przedstawiciele tej rasy byli szczególnie popularni wśród handlarzy piwem, bydłem i wśród rzeźników.

Pojawienie się boksera było spowodowane faktem, że w Niemczech nie było bullenbeiserów tego samego typu: psy te wyróżniały się dużą różnorodnością zarówno w kolorze, typie sierści, jak i wysokości, dlatego rozpoczęto prace nad hodowlą jedna rasa. Niemal do końca XIX wieku bokserki były zbyt masywnymi i ciężkimi psami, z dużą głową, krótką kufą i zębami wystającymi z mocnego zgryzu.

To interesujące! W 1925 roku ze standardu wyłączono takie kolory jak biały, czarny, cętkowany i niebieski, co uniemożliwiło pomyślne wykorzystanie bokserów w służbie wojskowej, gdyż czyniło je bardzo zauważalnymi dla żołnierzy armii wroga.

Friedrich Robert zaczął ulepszać rasę w latach 90. XIX wieku, mając na celu wyhodowanie psa służbowego nadającego się do pracy w wojsku i policji. To dzięki temu człowiekowi pojawiły się pierwsze bokserki współczesnego typu. A nazwa nowej rasy, która nie ma już nic wspólnego ani z Bullenbeiserami, ani Bulldogami, została również wymyślona przez niego. W 1895 roku bokser został pokazany na wystawie iw tym samym czasie powstał Klub Boksera w Niemczech. Pierwszy standard został przyjęty w 1896 r. i z drobnymi poprawkami istniał do 1925 r. Nowoczesny wzorzec rasy został opracowany w 2008 roku i zgodnie z nim eksperci oceniają obecnie niemieckich bokserów na wystawach.

Opis niemieckiego boksera

Niemiecki bokser jest psem molosowym. Jest to pies średniej wielkości, który z powodzeniem łączy jednocześnie siłę, siłę i elegancję. Bokserzy niemieccy mają nieodłączne cechy, takie jak lojalność, przywiązanie do swoich panów, ale jednocześnie są doskonałymi strażnikami i ochroniarzami.

Standardy rasy

Bokser – pies o kwadratowym formacie, dość mocnej i mocnej budowie, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Wysokość w kłębie u psów 57-63 cm, u suk 53-59 cm. Waga odpowiednio około 30 i 25 kg. Czaszka wysoka, ale nie szeroka, jak najbardziej kanciasta, a nie zaokrąglona. W takim przypadku pożądane jest, aby szerokość kości policzkowych była mniejsza niż szerokość kufy lub nieco ją przekraczała.

Mięśnie jarzmowe są silne, ale nie tworzą guzków. Na czole wyraźnie widoczna bruzda, która jednak nie powinna być zbyt głęboka. Uszy, zgodnie ze standardem, należy pozostawić w naturalnej postaci, ale w krajach, w których przycinanie nie jest zabronione, można je przycinać. Jeśli uszy nieprzycięte, wtedy nie powinny być zbyt duże, osadzone wysoko i leżeć blisko policzków psa.

Przycięte uszy mogą być długie lub krótkie, ale muszą mieć ostre czubki i stać prosto. Stop ostry, kufa zadarta, krótka, głęboka i szeroka, stanowi 1/3 całkowitej długości głowy.

Ważny! Dolna szczęka niemieckiego boksera powinna być bardzo szeroka, lekko wygięta ku górze i dłuższa niż górna szczęka, dzięki czemu tworzy się charakterystyczny dla tej rasy przodozgryz.

Górna warga tworzy wysoko rozwinięte fałdy, które pokrywają prawie całą dolną szczękę z wyjątkiem podbródka. Z drugiej strony dolna warga dobrze przylega do dziąseł psa. Nos, a także obwódki oczu i ust w bokserkach są czarne. Zęby są mocne i białe, siekacze powinny być jak najprostsze, a kły szeroko rozstawione, co wraz z charakterystyczną dla tej rasy przekąską zapewnia bokserom mocny chwyt.

Oczy są dość duże i wyraziste, ale jednocześnie nie powinny być zbyt wypukłe ani odwrotnie zapadnięte. Ich kolor jest ciemnobrązowy. Spójrz - mądry i energiczny, ale nie zły ani ponury. Szyja jest wystarczająco długa, sucha i elegancka, ale jednocześnie mocna i jędrna. Ciało jest bardzo umięśnione, z potężną i głęboką wolumetryczną klatką piersiową. W tym przypadku pies powinien wyglądać wysoko z przodu, to znaczy linia jego grzbietu powinna tworzyć wyraźnie widoczny skos w kierunku zadu.

Klatka piersiowa szeroka i mocna, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Głębokość klatki piersiowej powinna wynosić około ½ wysokości w kłębie. Brzuch umiarkowanie podciągnięty, ale nie chudy, nie tworzy ostrego zgięcia. Ogon jest osadzony wystarczająco wysoko, zgodnie ze standardem powinien mieć naturalną długość, ale można go też przyciąć na poziomie 1-2 kręgów.

Kończyny przednie mocne i równoległe. Kończyny tylne są umięśnione i oglądane z tyłu powinny wyglądać prosto. Na stoisku wystawowym tylne nogi bokserów są mocno cofnięte, dzięki czemu powstaje charakterystyczna dla tej rasy sylwetka z ostro opadającą linią grzbietu. Skóra boksera jest sucha i nie tworzy fałd ani podgardla. Sierść jest krótka, szorstka, obcisła i lśniąca.

Kolor płaszcza

Według wzorca rasy dopuszczalne są tylko dwa kolory: rudy i pręgowany z czarną maską i okularami. W takim przypadku pies może mieć również białe ślady, których łączna powierzchnia nie powinna przekraczać 1/3 powierzchni ciała. Białe plamki mogą znajdować się na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i kończynach.

Charakter psa

Bokser jest psem silnym, zrównoważonym i spokojnym. Ma takie cechy jak przywiązanie do właściciela i jego rodziny, czujność i odwaga. W domu jest czuły, zabawny i przyjacielski, ale w razie zagrożenia bez wahania rzuca się w obronę właściciela i członków jego rodziny. Bokserki są mądre i łatwe do wyszkolenia: te psy są w stanie opanować nie tylko ogólny przebieg szkolenia, ale także służbę ochronną.

Ważny! Bokser jest psem przyjaznym i otwartym. Nie tkwią w nim hipokryzja, oszustwo, niegodziwość i mściwość.

Na przykład dobry niemiecki bokser do uprawiania sportu, zwinność. Znane są również z miłości do dzieci, z którymi są gotowe bawić się nawet przez cały dzień. Niemiecki bokser jest przyjazny dla innych zwierząt, jeśli oczywiście nauczysz go komunikować się z nimi od szczenięcia.

Długość życia

Średnia długość życia niemieckiego boksera wynosi 10-12 lat, ale wiele psów tej rasy, przy dobrej pielęgnacji i opiece, żyje dłużej: do 15 lat.

Treść niemieckiego boksera

Bokser jest bezpretensjonalnym i czystym psem, który nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji sierści. Może mieszkać zarówno w mieście, jak i na wsi.

Pielęgnacja i higiena

Sierść bokserów należy czesać szczotką dla psów krótkowłosych 2-3 razy w tygodniu, aw okresie linienia codziennie. Myć się te psy wystarczają 2 razy w roku, ponieważ częste kąpiele niepotrzebnie pogarszają jakość sierści i wysuszają skórę zwierzęcia. Oczy niemieckiego boksera powinny być czyszczone w razie potrzeby, podobnie jak uszy. Należy pamiętać, że uszy, które nie zostały przycięte, są mniej wentylowane i dlatego wymagają codziennego badania i dokładniejszej pielęgnacji.

Ważny! Aby niemiecki bokser był zdrowy, trzeba go na czas zaszczepić i odrobaczyć. Aby zapobiec inwazji pcheł przez zwierzę, musisz na czas potraktować boksera specjalnymi środkami, które chronią psa przed zewnętrznymi pasożytami.

Te psy z reguły nie muszą obcinać paznokci, ponieważ energiczni bokserzy sami miażdżą je podczas chodzenia po asfalcie lub żwirze. Aby bokser mógł umyć zęby, zaleca się, aby otrzymał specjalnie zaprojektowane smakołyki lub zabawki ze sklepu.

Jeśli bokser mieszka na ulicy, to należy pamiętać, że jak tylko temperatura na zewnątrz spadnie do +15 stopni, psa należy zabrać z wybiegu lub z podwórka do pokoju. W warunkach miejskich z silnymi mrozami od -25 stopni i poniżej zaleca się wyprowadzanie tych psów na zewnątrz w ocieplanych kombinezonach.

Dieta, dieta

Eksperci zalecają karmienie tych psów lub profesjonalistami pasza premium oraz nad, lub kompletna naturalna żywność.

Przy karmieniu naturalnym pokarmem produkty mięsne powinny stanowić co najmniej jedną trzecią całkowitej dziennej ilości pokarmu spożywanego przez psa w diecie niemieckiego boksera.

Ważny! Aby pies otrzymał wszystkie potrzebne mu witaminy i minerały, konieczne jest karmienie boksera karmą naturalną.

Resztę paszy powinny stanowić sfermentowane produkty mleczne, warzywa, owsianka, sezonowa, ale nie egzotyczna owoc, jeśli pies nie jest na nie uczulony. Małego szczeniaka do 3 miesiąca życia należy karmić 4-5 razy dziennie, później stopniowo należy zmniejszać liczbę karmień do rocznego wieku pupila do dwóch: rano i wieczorem. Jednocześnie zaleca się podawać bokserowi płatki zbożowe, warzywa i nabiał w pierwszej połowie dnia, a wieczorem karmić mięsem.

Choroby i wady rasy

Ogólnie rzecz biorąc, bokserzy są zdrowymi i silnymi psami, ale mogą również doświadczać następujących patologii:

• Choroby zapalne ucha.
• Głuchota.
• Choroby układu pokarmowego.
• Niewydolność serca.
• Choroby układu mięśniowo-szkieletowego.
• Choroby tarczycy.
• Inwolucja powiek.

Ważny! Należy chronić boksera, zwłaszcza starszego, przed przegrzaniem lub udarem słonecznym w upale, a przy bardzo zimnej pogodzie - przed hipotermią.

Wielu bokserów ze względu na skrócony pysk intensywnie chrapie we śnie i ciężko oddycha w upale. Należy pamiętać, że psy te są bardzo wrażliwe zarówno na zbyt wysokie, jak i niskie temperatury.

Wady rasy

Obejmują one:

• Agresywność lub odwrotnie, tchórzostwo.
• Naturalnie skrócony ogon.
• nietypowa dla tej rasy budowa ciała lub głowy, np. zbyt wąska i długa kufa lub wąski tułów i nadmiernie wysokie nogi.
• Niezrównoważona psychika.
• Dowolny z niestandardowych kolorów, także brak maski lub okularów oraz białych plamek znajdujących się na ciele za kłębem.

Trening i edukacja

Musisz jak najwcześniej zacząć wychowywać boksera, ponieważ pomimo czułego i czułego charakteru psy tej rasy mogą wykazywać upór i wolę, jeśli nie są traktowane i tresowane. Pierwsze polecenia, których szczeniak powinien się nauczyć, to „Miejsce”!", "Dla mnie!", "To jest zabronione!„I” Fu!". Również zaraz po pojawieniu się boksera w domu zaczynają przyzwyczajać go do pseudonimu i z zachowaniem czystości.

Ważny! Jeszcze przed końcem kwarantanny trzeba przyzwyczaić bokserkę do obroży, a później do smyczy. Ułatwi to naukę chodzenia na zewnątrz i sprawi, że chodzenie będzie przyjemniejsze dla psa.

Szkolenie zawodowe zaczyna się później: od czterech miesięcy. Aby niemiecki bokser mógł trenować w grupie z innymi psami, musi od najmłodszych lat uczyć się towarzystwa innych zwierząt.

Jeśli pies jest psem wystawowym, to należy go uczyć od samego początku, aż do stoiska wystawowego i pokazania zębów. Później, gdy szczeniak nauczy się chodzić na smyczy, będzie można zacząć ćwiczyć z nim ruch po okręgu i w linii prostej, upewniając się, że zwierzak biegnie lekkim kłusem z wysoko uniesioną głową. W takim przypadku pies powinien biec obok właściciela, nie biegnąc do przodu, ale nie pozostając w tyle.

Kup niemiecki bokser

Kupowanie niemieckiego boksera to odpowiedzialny biznes, do którego nie można podchodzić lekko. Zaleca się kupowanie psa z dokumenty, w żłobku lub u hodowcy, bo to zagwarantuje jej czystorasowe.

Czego szukać

Wybierając boksera należy zwrócić uwagę na jego pochodzenie i eksterier, ale jednocześnie nie należy zapominać, że szczenię musi mieć zrównoważony temperament i charakter odpowiadający wzorcowi rasy. Ponadto nie powinien wykazywać żadnych oznak złego stanu zdrowia. Wybierając szczenię do eksterieru należy przede wszystkim skupić się nie na jego maści, ale na harmonii budowy, gdyż jest ona o wiele ważniejsza w karierze wystawowej psa niż jakikolwiek, nawet najbardziej spektakularny kolor sierści.

Ważny! Ruchy szczenięcia powinny być energiczne i sprężyste, nieskrępowane, a zachowanie powinno być przyjazne, ale nie tchórzliwe lub agresywne w stosunku do ludzi.

Dobre szczenię niemieckiego boksera powinno wyglądać pulchnie, ale nie otuczone, z dość masywnymi i dość wysokimi nogami. Ciało szczeniaka powinno być kwadratowe, a górna linia płaska, a nie zakrzywiona. Głowa małego boksera powinna być podobna w budowie do głowy dorosłych psów tej rasy: nie jest szeroka, ale raczej wysoka, z wyraźnym przejściem do krótkiej, zadartej i obszernej kufy.

Cena szczeniąt rasowych

Koszt szczeniaka niemieckiego boksera z dokumentami zaczyna się od 20-25 tysięcy rubli i, w zależności od jakości psa i jego rodowodu, może wzrosnąć do 50 tysięcy i więcej.

Recenzje właścicieli

Właściciele niemieckich bokserek świętują przyjazny i czuły charakter swoich pupili. W końcu ich tak poważnie wyglądające psy w domu stają się najsłodszymi stworzeniami, gotowymi wykonać każde polecenie swoich właścicieli i zrozumieć je z pół spojrzenia. Te energiczne, odważne i zwinne zwierzaki doskonale nadają się do treningu, co zauważają również właściciele bokserów.

Jednocześnie właściciele psów tej rasy zwracają uwagę, że bokserki niemieckie są bardzo pracowite, nieufne wobec obcych i świetnie sprawdzają się jako stróże domu czy mieszkania. Prosta pielęgnacja włosów, niewymagające warunki do karmienia i przetrzymywania – te cechy, zdaniem właścicieli, sprawiają, że niemieckie bokserki są równie przystosowane do życia zarówno w mieszkaniu miejskim, jak i na podwórku prywatnego domu czy w wolierze.

Jednocześnie niektórzy właściciele, którzy nie przywiązywali wagi do prawidłowego wychowania i socjalizacji swojego pupila, zauważają, że niewytrenowani bokserzy są uparci, uporczywi i potrafią wykazywać agresję wobec cudzych psów, a czasem wobec ludzi. Jednak gdy tacy niegrzeczni bokserzy wpadną w ręce doświadczonych trenerów, bardzo szybko stają się posłuszni i zdyscyplinowani.

Inną cechą zauważoną przez wszystkich właścicieli tych psów jest to, że bokserzy bardzo lubią dzieci i jeśli wydaje im się, że któryś ze starszych członków rodziny obraża dziecko, mogą nawet stanąć w jego obronie, szczekając na „przestępcę”. , ale nie próbując jednocześnie gryźć.

Ważny! Ogólnie rzecz biorąc, prawie wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek mieli niemieckiego boksera, byli bardzo zadowoleni ze swojego zwierzaka, a wielu z nich jest tak przyzwyczajonych do bokserów, że teraz nie wyobrażają sobie już życia bez tych groźnych dla obcych, ale jednocześnie czuły i dobroduszne psy dla swoich właścicieli.

Niemiecki Bokser to pies o szczególnej urodzie, elegancki, ale jednocześnie silny i mocny. Ma takie cechy charakteru jak szlachetność, życzliwość, oddanie i otwartość. To wesołe i zabawne zwierzę, uwielbiające dzieci i aktywne zabawy, stanie się wspaniałym przyjacielem osoby, która potrzebuje niezawodnego i lojalnego towarzysza, nie charakteryzującego się zwiększoną agresywnością, ale który w razie potrzeby może obronić właściciela lub jego własność.

Film o niemieckim bokserze