Wyprysk płaczu u kotów: objawy i leczenie w domu

Wyprysk nazywa się zapalną chorobą skóry, która występuje z powodu szczególnej wrażliwości górnej warstwy na czynniki drażniące.

Wygląda jak jedna lub więcej ran, które tworzą ognisko zapalne, suchą łuskowatą lub płaczącą postać, które charakteryzują się silnym swędzeniem. Umiarkowana patologia, jednak z okresowymi nawrotami.

Powoduje

Główne powody to:

• uraz spowodowany tarciem z ciasnym kołnierzem;
• grzebienie;
• ropiejące rany;
• oparzenia;
• odmrożenie;
• konsekwencje przeniesionych chorób;
• naprężenie;
• alergia;
• choroby układu pokarmowego;
• naruszenie diety - otyłość;
• awitaminoza lub hiperwitaminoza;
• brak równowagi hormonalnej.

Według rodzaju zdarzenia takie przyczyny rozróżnia się na czynniki traumatyczne, neuropatyczne i odruchowe.

Rodzaje i objawy egzemy

Lekarze weterynarii wyróżniają trzy główne postacie choroby.

Choroba przybiera trzy formy - postać ostra, podostra i przewlekła. Wyprysk płaczący może mieć dowolny przebieg, chociaż postać przewlekła najczęściej przebiega w postaci łuszczących się strupów.

Ostra forma

Postać ostra charakteryzuje się różnymi wysypkami.

1. W jednym obszarze mogą występować zarówno suche, jak i mokre zmiany.
2. Stadium rumieniowe objawia się obszarami czerwonych plam, swędzącymi i gorącymi w dotyku, które zwierzę może okresowo drapać, co wywołuje infekcję. Takim obszarom towarzyszy bolesność.
3. Faza rumieniowa przechodzi w fazę grudkową, podczas której pojawiają się foki wielkości małego grochu.
4. Z biegiem czasu z uszczelek tworzą się bąbelki wypełnione płynem przypominającym serwatkę.
5. Ponadto, w zależności od rozwoju choroby, grudki albo wysychają i pokrywają się gęstą skorupą, albo pękają same lub z powodu drapania.
6. Pękające bąbelki tworzą sprzyjające środowisko do rozwoju infekcji ropotwórczej, która prowadzi do powstawania krost, które rozwijają się w rozległe mokre ogniska, zwane wypryskiem płaczącym.
7. Swobodny dostęp powietrza prowadzi z czasem do wysychania i tworzenia strupów na mokrych zmianach.
8. Obolałe obszary pod obrożą, które nie mają dostępu do powietrza, nadal rosną i ulegają infekcji, co może prowadzić do dalszych powikłań.

Choroba może trwać około miesiąca. Główną różnicą w zachowaniu zwierząt jest ciągłe drapanie dotkniętego obszaru.

Ostre rokowanie jest ostrożne.

Postać przewlekła

Terapia postaci przewlekłej zajmie dużo czasu.

Postać przewlekła jest trudna do leczenia, a proces terapii trwa dość długo.

Leczenie egzemy kota w domu

Terapię należy rozpocząć w oparciu o przyczynę, która wywołała patologię, stadium choroby i ogólny stan zwierzęcia.

1. Rozważany jest pierwszy krok eliminacja przyczyny.
2. Równoległy do terapia ogólna i lokalne przetwarzanie.
3. są stosowane środki uspokajające, w tym preparaty bromu, kofeiny.
4. Uczulenie wymaga użycia niespecyficznego zabieg odczulający: mianowanie sulfonamidów, stosowanie antybiotyków. Ale stosują również blokadę nowokainy, przeprowadzają leczenie naprawcze.
5. Dla utrzymania tonusu ciała są zalecane witaminy.
6. Eliminacja zatrucia odbywa się poprzez stosowanie diuretyki - furosemid, urotropina.
   

   Diuretyk Urotropina jest stosowana jako środek moczopędny.

7. Jeśli podczas diagnozowania przyczyn nie jest zakaźny choroby narządów wewnętrznych, zapewnić odpowiednie leczenie.
8. Do leczenia miejscowego, używaj minimalnej ilości wody, a rozwiązania, za pomocą których przeprowadza się leczenie okresowo zmieniają się na inne, aby uniknąć uzależnienia.
9. Aby uzyskać pełny efekt leczenia miejscowego, dotknięty obszar musi być ciąć i przetwarzać powierzchnia z siedemdziesięcioprocentowym alkoholem.
10. Jeśli używasz pęseta i nadtlenek wodoru skórki nie dają się usunąć, zaleca się stosowanie 5% maści salicylowej.
    

    Spróbuj delikatnie usunąć skórki za pomocą nadtlenku wodoru i pęsety

11. Martwy naskórek jest usuwany za pomocą mazidła Vishnevsky, które należy nakładać wcześniej na kilka minut.
12. Usuń proces zapalny Pomogą w tym nieorganiczne i organiczne środki ściągające stosowane w postaci maści, pudrów lub balsamów.

Lista leków i procedur

Leczenie wyprysku wysiękowego wymaga stosowania środków antyseptycznych, które działają ściągająco, napinając i ograniczając wysięk.

• Użyte środki: dziesięcioprocentowy roztwór cyniny lub formaliny.
  

  Roztwór formaliny jest stosowany jako środek antyseptyczny.

• 4% roztwory soli i pyłów metali ciężkich.
• Roztwór, maść lub proszek ałunu potasowego zawierające tlenek cynku, sole bizmutu.
• Roztwór azotanu srebra, rivanolu, lapisu.
• Jako środek antyseptyczny stosuje się nalewkę z jodu, nadtlenku wodoru, alkoholu etylowego, smoły.
• Wskazane jest stosowanie antybiotyków, sulfonamidów, maści Wilkensona.
• Również na etapie gojenia przepisuje się maść rtęciowo-cynkową, kseroformę i maść cynkowo-salicylową.
  

  Maść rtęciowo-cynkowa stosowana jest już na etapie gojenia.

• Przypadki przewlekłe leczy się maścią Wiszniewskiego przez długi czas.