Sznaucer olbrzym

Kategoria Inne zwierzęta

Sznaucer olbrzym to największy przedstawiciel grupy sznaucerów, świetnie nadający się zarówno do wykonywania zadań służbowych, jak i jako pupil „dla duszy”. Nazwa rasy w tłumaczeniu z niemieckiego oznacza „bardzo głośny”, choć przy odpowiednim wychowaniu pies nie sprawia kłopotów nawet w mieszkaniu miejskim. Ojczyzną rasy jest Bawaria i Wirtembergia, położone na południu Niemiec. Historia sznaucerów olbrzymich sięga odległego średniowiecza.

Historia rasy

Uważa się, że pierwszymi przodkami współczesnych sznaucerów olbrzymich były owczarki szorstkowłose, które służyły średniowiecznym rolnikom w Europie Środkowej. Następnie zwierzęta pomogły w obronie stad przed atakiem wilków i niedźwiedzi, których w lasach było obficie i nazywano „niedźwiedzimi sznaucerami”.

To interesujące! Istnieje wersja, w której rasa wywodzi się od olbrzymiego pinczera szorstkowłosego, wyhodowanego i rozpowszechnionego w okolicach Monachium dopiero w późnym średniowieczu.

Nieco później rasa została nazwana „sznaucerem rosyjskim”. Fakt ten do dziś nie ma racjonalnego wyjaśnienia, ponieważ nie zidentyfikowano powiązań rodzinnych sznaucerów olbrzymich na ziemiach rosyjskich. Pod koniec XIX wieku rasa była prezentowana na wystawach już jako „Wilczarz Bawarski”, a w 1913 roku została wpisana do ksiąg hodowlanych pod tą samą nazwą.

W 1925 roku przodkowie sznaucerów olbrzymich zostali oficjalnie uznani za psy pracujące i zaczęli być aktywnie wykorzystywani zarówno jako zwierzęta pasterskie, jak i stróżujące. 1955 nadaje rasie status psa usługowego, co daje impuls do jej szybkiego rozprzestrzeniania się, także poza Europą. Dziś walory rasy sznaucerów olbrzymich zapewniają ich szeroką dystrybucję nie tylko w roli asystentów obsługi, ale także jako zwierząt domowych i uczestników różnych konkursów i wystaw wśród odpowiednich kategorii psów.

Opis Sznaucera Olbrzyma

Sznaucer olbrzym to pies o dobrym usposobieniu i wybitnych cechach rasy. Dobrze zarysowana, kanciasta głowa tych szorstkowłosych olbrzymów jest wyrzeźbiona z bloku kamienia. Gęste, kudłate brwi zdobiące twarz nadają jej budzącego grozę wyrazu.

Ważny! Pomimo budzącego grozę wyglądu sznaucery olbrzymy są bardzo dobroduszne w stosunku do „swoich”. Psy z ostrożnością przyjmują obcych, co było jednym z głównych powodów zaliczenia ich do grupy ras usługowych.

Standardy rasy

Sznaucer Olbrzym jest dokładną kopią ich młodszych braci, zwanych Sznaucerem Miniaturowym i Sznaucerem Mittel. Psy tej rasy wyróżniają się twardą, szorstką sierścią, która zapewnia im wytrzymałość podczas wykonywania zadań służbowych.

Masywna głowa sznaucera olbrzymiego ma kształt prostokąta i proporcjonalnie odpowiada płci i wieku osobnika. Kufa mocna i matowa, kolor nosa czarny. Kości policzkowe psów są dobrze rozwinięte, ale oglądane z przodu nie powinny naruszać ogólnej prostokątnej geometrii pyska, połączonej z kozią bródką i wąsami. Profil psów o wysokich walorach rasowych ma prostą linię głowy i umiarkowanie łagodne przejście od czoła do nosa. Wklęsły profil głowy lub garbaty nos są niedopuszczalne. Wargi powinny być czarne i blisko szczęki psa.

Zgryz nożycowy sznaucerów olbrzymich. Przedstawiciele rasy muszą posiadać komplet zębów o odpowiednim kształcie i rozmiarze. Wiszące uszy sznaucera olbrzymiego w kształcie litery V powinny być osadzone wysoko i mieć zagięcia równoległe do siebie, które nie wychodzą poza czubek czaszki. Kierunek uszu do przodu, w kierunku skroni, ich krawędź ściśle przylega do powierzchni kości policzkowych.

Ciemne, prosto osadzone oczy mają owalny kształt. Trzecia powieka ściśle przylega do gałki ocznej i zewnętrznie niewidoczna. Jego widoczność jest poważną wadą rasy. Wysoko osadzona, mocna i sucha szyja jest podstawą wrodzonej dumnej postawy i siły tej rasy. Lekkie zagięcie na karku płynnie przechodzi w kłęb. Okolice gardła charakteryzują się ścisłym dopasowaniem do skóry i całkowitym brakiem zmarszczek.

Ciało sznaucera olbrzymiego ma potężny, owalny mostek o średniej szerokości, opadający do łokci. Przód klatki piersiowej nieco wystaje poza stawy barkowe psa. Silna klatka piersiowa tworzy dolną linię klatki piersiowej, która unosi się lekko do tyłu i płynnie przechodzi w podciągnięty brzuch. Grzbiet zwierzęcia jest krótki i prosty z dobrze rozwiniętymi mięśniami.

Mocny i krótki polędwica sznaucerów olbrzymich jest głęboko osadzona i w połączeniu z niewielką odległością od ostatniego żebra do bioder nadaje psom mocny i zwarty wygląd. W tym przypadku wysokość w kłębie jest wizualnie równa długości tułowia. Lekko opadający zad sznaucera olbrzymiego jest zaokrąglony i płynnie przechodzi w podstawę ogona. Ogon jest wysoko osadzony, a gdy nie jest kopiowany, ma kształt sierpa lub szabli.

Kończyny przednie psa mają skośnie ustawione łopatki z dobrze rozwiniętymi mięśniami płaskimi. Kąty między łopatkami a ramionami są prawidłowe. Mocne i idealnie proste przedramiona ustawione pionowo. Wąskie ustawienie przednich kończyn sznaucera olbrzymiego wskazuje na małżeństwo rasowe.

Kształt i stopień rozwoju kończyn tylnych sznaucera olbrzymiego musi spełniać wymagania stawiane przedstawicielom ras użytkowych. Uda powinny być dobrze umięśnione i skośne. Rozwój stawu skokowego jest wysoki. Słabe kończyny tylne - dowód małżeństwa rasowego. Okrągłe łapy mają wygięte w pięść palce u nóg i pokryte krótkim włosiem. Opuszki twarde i mocne, paznokcie ciemne.

Sznaucery olbrzymie to pełne gracji zwierzęta o szerokim, szybkim chodzie i swobodzie ruchów. W ruchu amplituda kończyn ma szeroki wahania. Przednia noga z jednej strony jest wyrzucona do przodu jednocześnie z przeciwną stroną do tyłu. Muskularny zad daje dobry ruch całemu ciału podczas chodzenia i biegania.

Sierść sznaucera olbrzymiego wyróżnia się sztywnością i szorstką strukturą. Dobrze rozwinięta broda, wąsy i brwi na głowie zwierzęcia to jedne z najważniejszych oznak jego wysokich walorów rasowych. Jednocześnie zbyt długa broda świadczy o małżeństwie, a także niejednorodny kolor całego ciała zwierzęcia (obecność plamek, znamion itp.).

To interesujące! Klasyczny kolor rasy nazywa się „pieprz i sól” i najczęściej występuje wśród przedstawicieli sznaucerów olbrzymich.

Wzrost i waga zwierzęcia zmienia się w zależności od jego wieku i płci. Tak więc standardowa wysokość w kłębie dla samców sznaucera olbrzymiego wynosi 65-70 cm, podczas gdy wzrost suk waha się między 60-65 cm. Jednocześnie przestrzeganie średniego tempa wzrostu uważane jest za optymalne w ramach danej rasy. Wysokość w kłębie powinna być zgodna z ogólnymi proporcjami zwierzęcia, ponieważ wszystkie wskaźniki w przedziale wpływają na jego siłę, energię, mobilność i inne cechy użytkowe. Waga sznaucerów olbrzymów może wahać się w granicach 35-47 kg, w zależności od budowy i wzrostu konkretnego osobnika.

Wśród możliwych wad rasy należy zauważyć

Głowa nieproporcjonalna do ciała.
Ciężka czaszka i nieregularna czaszka.
Fałdy przednie.
Spiczasty lub krótki kaganiec w stosunku do norm.
Wady zgryzu (w tym zgryz cęgowy).
Kości jarzmowe, kości policzkowe mocno wystające poza linię kości ramiennej.
Oczy o zbyt jasnych lub nieregularnych kształtach i rozmiarach.
Nisko osadzone, zbyt długie lub asymetryczne uszy.
Obecność podgardla.
Wąska szyja, obecność fałd po wewnętrznej stronie.
Plecy są długie lub słabo umięśnione.
Nieregularne plecy.
Nieregularny lub nieregularny zad.
Zły kształt ogona.
Stopy wysunięte w stosunku do przyjętego standardu.
Kłusować.
Odchylenie od standardowej wysokości w kłębie o ponad 2 cm zarówno w górę, jak i w dół.
Obecność nierównej, nieregularnej barwy lub niestandardowego stopnia twardości i struktury powłoki.

Wśród poważnych mankamentów rasy wyróżniają się

niezdarność psa.
Zbyt lekka sylwetka.
Długie lub krótkie nogi.
Niezgodność płci jednostki z jej wrodzonym typem.
Nieprawidłowe ustawienie stawów łokciowych.
Nieprawidłowa budowa lub słaba muskulatura kończyn tylnych.
Bliska odległość stawów skokowych od siebie.
Odchylenie od standardów wzrostu o więcej niż 2, ale nie mniej niż 4 cm.

Dyskwalifikujące cechy rasy obejmują

Agresywność, nerwowość, tchórzostwo, nadmierna podejrzliwość lub złośliwość zwierzęcia.
Wrodzone wady rozwojowe i deformacje.
Niezgodność zwierzęcia z typem rasy.
Przodozgryz, skośny lub przodozgryz u psa.
Odchylenie od norm wysokości w kłębie o ponad 4 cm.
Nieprawidłowa struktura lub całkowity brak testów w kablach.

W przypadku ujawnienia wyraźnych anomalii fizycznych lub behawioralnych przedstawiciele rasy podlegają dyskwalifikacji.

Charakter psa

Sznaucery olbrzymie to spokojne i przyjazne psy o dobrze rozwiniętej naturalnej ciekawości i mobilności. Przedstawiciele tej rasy słyną z odwagi i nieprzekupności. Są zrównoważone, potrafią mocno przywiązać się do właściciela i doskonale odnajdują wspólny język z dziećmi. Sznaucery olbrzymie są wytrzymałe, niewymagające w pielęgnacji, szybko przystosowują się do nowych warunków i dobrze się uczą.

Wszystkie sznaucery olbrzymie są podejrzliwe wobec obcych. Niemniej jednak prawidłowe wychowanie i socjalizacja zwierzęcia zapewni mu pełne bezpieczeństwo w stosunku do innych.

Ważny! Sznaucer olbrzym jest towarzyski i wymaga regularnej komunikacji z właścicielem, dlatego zdecydowanie nie zaleca się wiązania go łańcuchami.

Długość życia

Wybór całkowicie zdrowego zwierzaka na towarzysza, a także zapewnienie odpowiedniej opieki podczas procesu pielęgnacji, jest kluczem do jego długiego życia. Według statystyk głęboka starość sznaucerów olbrzymów zaczyna się w wieku 10-12 lat. To właśnie ta liczba charakteryzuje średnią długość życia przedstawicieli rasy. Niemniej jednak wśród sznaucerów olbrzymich są też wątróbki długie, żyjące do 14-15, a czasem nawet dłużej.

Trzymanie sznaucera olbrzymiego w domu

Prowadzenie sznaucera olbrzymiego zakłada spełnienie pewnych zasad, które zapewniają zdrowie fizyczne i psychiczne zwierzęcia przez całe jego życie.

Pielęgnacja i higiena

Zadbana, piękna i praktycznie zrzucająca wełna to główna ozdoba przedstawicieli tej rasy, która wymaga szczególnej uwagi. Wełna sznaucerów olbrzymich nie jest cięta, ale regularnie przycinana w celu usunięcia martwych włosów. Jednocześnie w zależności od celu realizowanego w procesie rozróżnia się dwa rodzaje wykończenia: higieniczne i ekspozycyjne. Pierwsza ma na celu zapewnienie codziennej pielęgnacji i wpływa na sierść na głowie, brodzie, uszach, łapach, grzbiecie i klatce piersiowej psa.

Drugi typ zakłada przygotowanie zwierzęcia do pokazu i jest zgodny ze standardami i wymogami obowiązującymi dla rasy. Trymowanie odbywa się kilka razy w roku i musi być wykonane z dużym profesjonalizmem, dlatego najlepszym rozwiązaniem w leczeniu sierści sznaucera olbrzymiego byłoby skontaktowanie się ze specjalistą od pielęgnacji psów. Regularne wyrywanie sierści za pomocą trymowania pomaga ukształtować prawidłową dla rasy strukturę sierści, a także zminimalizować ilość wydalania zwierzęcia.

To interesujące! Pielęgnacja sznaucera olbrzymiego prowadzi do utraty prawidłowej dla rasy struktury włosa, dlatego kategorycznie nie zaleca się wykonywania tego zamiast przycinania. Dopuszcza się strzyżenie tylko starszych psów, które charakteryzują się zwiększoną wrażliwością na skubanie.

Szczotkowanie sznaucera olbrzymiego należy wykonywać co najmniej 3 razy w tygodniu przy użyciu metalowego grzebienia. Szczególną uwagę podczas tego zabiegu należy zwrócić na brodę, która regularnie styka się z pokarmem, wodą i śliną zwierząt. Zaleca się również wycieranie brody psa wilgotną szmatką po każdym posiłku. Kąpielowy - zabieg niezbędny do utrzymania czystości i zdrowia Sznaucera Olbrzyma. Należy go przeprowadzać w miarę potrzeb, ale przynajmniej raz w miesiącu używam jako detergentu specjalistycznego szamponu dla psów szorstkowłosych.

Owłosiony pysk sznaucerów olbrzymich często powoduje kwasowość ich oczu. To nieprzyjemne zjawisko szczególnie często objawia się podczas upałów. W celach profilaktycznych zaleca się codzienne oględziny oczu pupila i cotygodniowe płukanie roztworem rumianku aptecznego lub liści herbaty. Każde oko jest płukane osobnym wacikiem lub kawałkiem sterylnej, niestrzępiącej się szmatki.

Jeśli badanie wzroku wykaże wydzielinę lub zaczerwienienie, natychmiast pokaż zwierzę wykwalifikowanemu lekarzowi weterynarii. Uszy sznaucera olbrzymiego muszą być czyste i bezwonne. W celach profilaktycznych zaleca się regularne wycieranie uszu pupila ściereczką nasączoną ciepłą wodą i badanie ich pod kątem zaczerwienienia i wysypki. Jeśli zauważysz jakiekolwiek nowotwory na uszach, zaleca się natychmiastowe pokazanie psa weterynarzowi.

Czyszczenie zębów sznaucera olbrzymiego należy wykonywać co najmniej 3 razy w miesiącu przy użyciu specjalistycznych past, smakołyków lub silikonowej końcówki na palcu, aby uniknąć pojawienia się kamień nazębny. Łapy psa należy niezwłocznie umyć z brudu i posmarować specjalnym woskiem lub olejem, aby zapobiec destrukcyjnemu wpływowi na opuszki środowiska zewnętrznego (środki chemiczne w zimie itp.).

Pazury sznaucera olbrzymiego również wymagają starannej pielęgnacji. Zaleca się wykonanie „manicure” dla swojego pupila przynajmniej raz w miesiącu. W tym celu warto użyć specjalnych szczypiec dla dużych ras psów oraz pilnika do paznokci do obcinania ostrych krawędzi paznokci po ich obcięciu. Konieczne jest terminowe szczepienie zwierzęcia zgodnie z harmonogramem i leczenie go z kleszczy pcheł i innych pasożytów.

Dieta Sznaucera Olbrzyma

Dieta psa powinna być dostosowana do jego wieku i potrzeb fizjologicznych. Sznaucery olbrzymie nie są zbyt wybredne w kwestii jedzenia, więc można je karmić prawie wszystkim. Niemniej jednak warto zwrócić szczególną uwagę na takie dobranie diety zwierzaka, aby zachować jego zdrowie, urodę i naturalną aktywność. Wybierając karmę dla psa można wybrać zarówno karmienie naturalne, jak i suche lub mokre pasza premium lub holistyczne od znanych i zaufanych firm. Najważniejsze, aby pies otrzymywał wystarczającą ilość pokarmu pod względem objętości i ilości składników odżywczych w ściśle wyznaczonym czasie.

Choroby i wady naturalne

Do najczęstszych chorób wśród przedstawicieli rasy należą:

Różne alergie.
Volvulus.
Zapalenie jelit.
wzdęcia.
Cukrzyca.
Padaczka.
Choroby układu moczowo-płciowego.
Czerniak.
tłuszczak.
Zanik siatkówki.
Zaćma.
Jaskra.
Zakłócenie tarczycy.
Zapalenie trzustki.
Niezstąpione jądra u samców.

Choroby oczu są uważane za najczęściej diagnozowane u sznaucerów olbrzymów, reakcje alergiczne, zaburzenia tarczycy, cukrzyca i zapalenie trzustki.

Edukacja i trening

Prawidłowe rodzicielstwo i terminowe trening - główny warunek maksymalnej realizacji wrodzonych cech rasy sznaucera olbrzyma. Psy tej rasy szybko uczą się wszelkiego rodzaju umiejętności, są z natury ciekawskie i uwielbiają się uczyć. Utrzymanie w nich wszystkich tych cech pomoże regularnym lekcjom ze zwierzakiem przez całe jego życie.

Kup sznaucera olbrzyma

Decydując się na zakup psa rasy sznaucer olbrzym należy zwrócić szczególną uwagę na proces wyboru zwierzęcia, aby uzyskać wysokiej rasy, zdrowego i wesołego towarzysza, który będzie dobrze trenował i prowadził długie, pełne wrażeń życie.

Czego szukać

Wybierając szczeniaka należy zwrócić szczególną uwagę na następujące punkty:

Zwierzę musi mieć ukończone 1,5 miesiąca. Jeśli pies jest młodszy, lepiej odłożyć przeprowadzkę do nowego domu.
Szczeniak musi być aktywny, ciekawski i mieć dobry apetyt. Lepiej odmówić nabycia ospałego, tchórzliwego lub agresywnego psa.
Pies nie powinien mieć widocznych problemów zdrowotnych. Czyste oczy, uszy i odbyt, a także wilgotny, zimny nos to podstawowe oznaki dobrostanu zwierząt.
Sierść psa nie powinna mieć plam ani innych nietypowych przebarwień.
Waga zdrowego półtoramiesięcznego szczeniaka nie może być mniejsza niż 4 kg.
Musisz natychmiast znaleźć wspólny język ze swoim przyszłym przyjacielem.

Jeżeli utrzymanie nabytego psa oznacza jego udział w wystawach i zawodach, należy wziąć pod uwagę jeszcze kilka czynników:

Szczeniak powinien mieć jednolitą, szorstką sierść, ciemną pigmentację nosa, poduszek łap i fałd wargowych.
Pysk powinien mieć charakterystyczną dla rasy długość i umiejscowienie sierści (broda i brwi powinny być obecne nawet u półtoramiesięcznego sznaucera olbrzymiego).
Czaszka powinna mieć kanciastą geometrię i wydłużony kształt.
Wąskie i pozbawione wad ciemne oczy są niewątpliwą oznaką wysokich walorów rasowych szczenięcia.
Grzbiet psa nie powinien mieć żadnego ugięcia ani garbu.
Uszy powinny być osadzone wysoko na głowie i być całkowicie symetryczne względem siebie.

Ważny! Pamiętaj, że oprócz danych zewnętrznych, rasowe szczenię z pewnością musi mieć odpowiednie dokumenty (zaświadczenia od lekarza weterynarii, karta od żłobka itp.).

Cena szczeniaka sznaucera olbrzyma

Koszt szczenięcia sznaucera olbrzyma może wahać się od 1 do 5 tysięcy dolarów i zależy od danych rasy konkretnego zwierzęcia, a także od insygniów jego bezpośrednich rodziców. Z reguły zakup psa „dla duszy” nie wiąże się z przekazaniem jakichkolwiek dokumentów nowemu właścicielowi i jest tańszy niż zakup tego samego szczeniaka do udziału w wystawach.

Recenzje rasy

Sznaucer olbrzym to rasa od dawna znana człowiekowi i zasługująca na jego podziw i miłość ze względu na swój wyjątkowy wygląd, inteligencję i walory usługowe. Możesz to zweryfikować, studiując liczne recenzje hodowców i właścicieli tej rasy.

Recenzje hodowców

Hodowcy zwracają uwagę na względną bezpretensjonalność psów tej rasy, ich wysokie walory społeczne zarówno w stosunku do ludzi, jak i w kwestiach zachowania przy utrzymywaniu własnego gatunku w zespole. Ponadto specjaliści odnotowują wysoki stopień dziedziczenia cech rasy przez szczenięta po rodzicach oraz niską śmiertelność psów w wieku noworodkowym. „Sznaucery olbrzymie same rodzą i chętnie wychowują potomstwo z całą rodziną” – zauważają hodowcy, którzy od dawna zajmują się tą rasą.

Recenzje właścicieli

Właściciele sznaucerów olbrzymich szczycą się lojalnością i inteligencją swoich pupili. Każdy właściciel tej rasy zwraca uwagę na jej dobre usposobienie i kręty umysł, co daje psom możliwość doskonałej nauki przez całe życie. Ulubione dzieci, doskonała obsługa i towarzysze sportowi oraz po prostu dostojne i piękne psy. Tak widzą sznaucery olbrzymy właściciele tej rasy.