Mastino napoletano

Mastif neapolitański, znany również jako Napoletano Mastino (Mastino Naroletano), jest najstarszą rasą psów. Początkowo mastif neapolitański cieszył się szczególną popularnością w południowej części Półwyspu Apenińskiego.

Historia pochodzenia rasy

Mastify są potomkami starożytnego psa bojowego. Takie psy brały udział w bitwach, a także na arenach w starożytnym Rzymie w prześladowaniach dzikich zwierząt. Pierwsze wykluły się mastify były używane z reguły jako psy stróżujące utrzymywane przez pospólstwo, więc hodowla takiej rasy była najprawdopodobniej chaotyczna.

To interesujące! Na wystawie Pietro Scanziani w 1946 zaprezentowano osiem psów, które miały pewną liczbę cech pokroju, pożądanych w hodowli w celu ustalenia jednorodności typu.

W wyniku ukierunkowanej selekcji, przeprowadzonej przez Scanziani, uzyskano wzorowego samca, którego eksterier posłużył jako odniesienie do opisu pierwszego wzorca rasy. Jednak proces hodowli przy braku weryfikacji cech fizycznych czy użytkowych stał się przyczyną osobliwości oceniania rasy na wystawach.

Wzorzec ten spowodował spopularyzowanie zwierząt z „nadmierną kondycją” i zmianę wyglądu mastifa. Ostatni wzorzec rasy został przyjęty ponad 15 lat temu.

Opis mastifa neapolitańskiego

Psy rasy Mastino Napoletano mają imponujący wygląd, a także mocną kość i dość dobrze rozwinięte mięśnie.

Wygląd zewnętrzny

Zgodnie z klasyfikacją FCI - mastify należą do drugiej grupy, sekcja 2.1 i wpisz Mastiff. Wysokość psa tej rasy w kłębie wynosi 65-75 cm, a suki w granicach 60-68 cm, przy masie odpowiednio 60-70 kg i 50-60 kg. Dopuszczalne odchylenia tempa wzrostu plus minus 25 mm. Taki zwierzak ma dość niegrzeczną i silną, brutalną budowę, a także nieco rozciągnięty format.

To interesujące! Pod względem budowy ciała, Neapolitano Mastino jest raczej ciężkim psem, który ma bardzo charakterystyczne, duże, szerokie i duże ciało.

Budowa ciała takiego psa jest niezwykle harmonijna, pomimo bardzo imponujących rozmiarów. Pies wygląda estetycznie z profilu. Skóra nie powinna ciasno przylegać do ciała, ale podczas zwisania tworzą się bardzo osobliwe, charakterystyczne fałdy, pokrywające całe ciało. Na głowie i szyi widoczne są liczne głębokie fałdy, gdzie tworzy się zauważalne podgardle.

Rodzaj i kolor sierści

Skóra Mastino Neapolitano jest gruba i dość obfita, swobodnie na całej powierzchni ciała. Krótka, raczej szorstka i stosunkowo gruba szata jest wszędzie tej samej długości, a także charakteryzuje się jednolitą gładkością i połyskiem. Maksymalna długość płaszcza to 15 mm, bez śladów frędzli. Z reguły suki tej rasy mają delikatniejszą sierść.

Preferowane są kolory szary, czarny i ołowianoszary, ale bardzo poszukiwane są również zwierzęta w kolorach brązowym, czerwonym i murug. Dozwolone małe białe znaczenia na opuszkach palców i okolicy klatki piersiowej. Wszystkie kolory można sklasyfikować jako pręgowane i tolerowane są tony orzechowe, szare i izabelowe.

Standardy rasy

Grupa pinczerów i sznaucerów, molosów, psów pasterskich górskich i szwajcarskich, sekcja molosów i podsekcja mastifów została usystematyzowana przez Pierre`a Megnina i należy do kategorii ras krótkowłosych o następujących standardach:

• masywna i krótka głowa z szeroką czaszką w okolicy łuków jarzmowych. Długość wynosi około 3/10 wysokości, a linia czoła biegnie równolegle do kufy. Skóra jest obfita, pomarszczona i pomarszczona;
• płat nosowy znajduje się jako przedłużenie kufy, nie wystający poza pionowo umieszczoną zewnętrzną linię warg, obszerny, z dużymi i wyraźnie rozwartymi nozdrzami, czarny, szarobrązowy lub kasztanowy;
• głęboka i bardzo szeroka kufa o równoległych bokach i prawie kwadratowym formacie;
• mięsiste i grube, dość pełne wargi kryją mocne i mocne, dobrze zamknięte szczęki, z których dolna ma doskonale rozwiniętą szerokość;
• białe i bardzo dobrze rozwinięte zęby o prawidłowym i liniowym ułożeniu, z prawidłowym zgryzem nożycowym;
• oczy stojące i szeroko rozstawione, okrągłe, z lekkim zagłębieniem, ciemnego ubarwienia;
• uszy niedużej wielkości i trójkątnego kształtu, osadzone nieco wyżej niż łuki jarzmowe, płaskie i dość blisko kości policzkowych, często przycięte;
• górny profil dość krótkiej szyi jest lekko wypukły. Szyja przypomina kształt ściętego stożka, typu muskularnego, z luźną skórą tworzącą podwójne, dobrze opadające podgardle na dolnej krawędzi;
• linia górna w okolicy grzbietu prosta, z szerokim kłębem, długa, ale niezbyt wydatna;
• grzbiet szeroki, z harmonijną częścią lędźwiową i bardzo dobrze rozwiniętymi mięśniami na szerokość;
• obszerna klatka piersiowa ma długie i dobrze zakrzywione żebra;
• szeroki, mocny i muskularny zad o nachyleniu w stosunku do horyzontu i wyraźnie wystający ponad lędźwiową część zadu;
• szeroka i przestronna klatka piersiowa ma dobrze rozwinięte mięśnie piersiowe i sokoła, znajdującego się na tym samym poziomie, co staw barkowo-barkowy;
• szeroki i dość gruby u nasady, mocny ogon lekko zwężający się ku końcowi i sięgający na długość dobrze rozwiniętego stawu skokowego, ale z reguły kopiowany o 2/3 długości całkowitej;
• kończyny przednie, oglądane z przodu iz profilu, są pionowe i mają mocne kości;
• Łapy zaokrąglone, raczej duże, z dobrze wysklepionymi palcami, opuszki płaskie, grube i dobrze pigmentowane, pazury mocne i zakrzywione, ciemne;
• tylne kończyny mocne i mocne, proporcjonalne, dobrze umięśnione w dole, z bardzo długimi śródstopiem i zaokrąglonymi łapami z suchymi, twardymi i wyraźnie pigmentowanymi opuszkami, mocne i zakrzywione ciemne paznokcie.

Ruchy specjalne są rasą charakterystyczną dla mastifa. Pies tej rasy ma powolne ruchy, koci typ i chód lwa, przypominający nieco chód niedźwiedzia. Taki zwierzak bardzo rzadko galopuje, a zwykłe ruchy to kroki i kłus.

Charakter psa

Mastino Napoletano to najstarsza włoska rasa o imponującej i niezwykłej urodzie, która jest przyczyną ogromnego sukcesu we wszystkich krajach. Znajoma, całkowicie zrelaksowana atmosfera pozwala mastifowi zachować spokój i nieagresywność.

Na swoim terenie taki zwierzak stanie się nieprzekupnym opiekunem, dzielnie chroniąc dom i dom, jego właściciela i jego własność. Mastino rzadko szczeka, woli działać natychmiast. Rasę wyróżnia wysoka inteligencja i doskonały charakter, łatwość komunikacji, lojalność i stałość, dobre zdolności uczenia się.

Długość życia

Mastify nie są długimi wątrobami, ale przy należytej staranności i przestrzeganiu podstawowych zasad trzymania, w tym regularnych środków zapobiegawczych, niektórzy przedstawiciele rasy są w stanie przekroczyć 10-letnią granicę.

Zawartość mastino neapolitano

Głównym warunkiem utrzymania mastiffa jest zapewnienie pupilowi ​​regularnej i odpowiednio dużej aktywności fizycznej. Dlatego taki pies wymaga regularnych i długich spacerów. Całkiem możliwe jest trzymanie przedstawicieli tak starożytnej rasy w mieszkaniu, ale raczej problematyczne. Mastify neapolitańskie wymagają przestrzeni i znacznej powierzchni.

To interesujące! Najlepszą opcją dla warunków trzymania takiego zwierzaka będzie podmiejski dom, w którym mastif będzie niezawodnym i bardzo lojalnym strażnikiem.

Należy zauważyć, że obecność konkretnego właściciela jest ważna dla Neapolitano mastino. Pies z dobrze rozwiniętą uwagą i obserwacją woli w jakikolwiek sposób zdobyć aprobatę właściciela. Charakterystyczną cechą rasy mastif jest bardzo silna podejrzliwość, dlatego taki zwierzak traktuje obcych z pewną ostrożnością.

Pielęgnacja i higiena

Mastify neapolitańskie są podatne na przegrzanie w bardzo upalne dni, a taki pies może doznać udaru cieplnego nawet przy braku bezpośredniego kontaktu z bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Ze względu na duże rozmiary pupil po prostu nie ma czasu na ochłodzenie się, dlatego spacery należy przełożyć na wczesne godziny poranne lub późny wieczór.

Dbanie o sierść mastifa polega na regularnym czyszczeniu i systematycznym czesaniu. Okres linienia zwierzęcia tej rasy trwa około kilku tygodni, podczas których czesanie odbywa się codziennie. Uzdatnianie wody jest odpowiednie tylko w sezonie, przy silnym zanieczyszczeniu wełny, a także bezpośrednio przed wystawami. Dość delikatna skóra takiego psa nie posiada wysokiej jakości ochrony w postaci podszerstka, dlatego częste kąpiele mogą powodować u pupila łupież, swędzenie i silne podrażnienie.

Oczy i uszy Twojego psa muszą być monitorowane i regularnie czyszczone kilka razy w tygodniu. Z reguły pazury, przy wystarczających krokach, można naturalnie oszlifować. W przeciwnym razie systematyczne skracanie odrastających pazurów odbywa się za pomocą gilotynowego obcinacza pazurów przeznaczonego dla dużych psów. Należy również regularnie sprawdzać zęby pod kątem płytki nazębnej i kamienia nazębnego. Do czyszczenia stosuje się specjalne pasty i pędzle.

Należy zauważyć, że mastif neapolitański należy do kategorii ras bezwonnych „piesków”, ale wyjątkowo „śliniących się”, dlatego regularne wycieranie fałd na pysku jest obowiązkowe w pielęgnacji. Nieprzestrzeganie tej zasady i stale wilgotne zmarszczki są przyczyną rozprzestrzeniania się różnych infekcji skórnych. Między innymi takie zwierzę nie jest w stanie zapanować nad procesem ślinienia się, w wyniku czego meble i ubrania domowników lub gości często stają się bezużyteczne.

Czym karmić mastiffa

Hodowca psa jeszcze przed pozyskaniem szczenięcia tej rasy musi nie tylko zakupić wszystkie niezbędne akcesoria i przygotować miejsce, ale także zdecydować o sposobie karmienia pupila. W wieku od dwóch do czterech miesięcy szczeniak mastifa neapolitańskiego musi być karmiony co najmniej cztery razy dziennie.

Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że po tym, jak szczeniak ma zęby mleczne, bardzo ważne jest zorganizowanie prawidłowego dożywienia dla pupila. Całkiem możliwe jest nadanie szczeniętom specjalnych preparatów mlecznych, których skład jest jak najbardziej zbliżony do mleka matki. W razie potrzeby kompozycję uzupełnia się pewną ilością homogenizatora.

Dorosłemu dużemu psu wystarczy nakarmić tylko raz, a najlepiej w godzinach wieczornych. Dieta takiego psa musi być koniecznie bardzo zróżnicowana, a szczególną uwagę należy zwrócić na produkty wystarczająco wzbogacone w składniki białkowe. Dodatkowo trzeba podać swojemu pupilowi ​​kompleksy witaminowe, setka jest szczególnie ważna wraz z nadejściem wiosny.

To interesujące! Dziś w sklepach zoologicznych jest bogaty asortyment różnych zrównoważonych produktów przemysłowych wysokiej jakości pasza, które zawierają wystarczającą ilość wszystkich niezbędnych dla psa substancji.

Mastify neapolitańskie mają bardzo dobrze rozwinięty przewód pokarmowy, dlatego zaburzenia w układzie pokarmowym pojawiają się bardzo rzadko. Niemniej jednak żywienie takiego zwierzaka bez wątpienia musi być nie tylko zbilansowane, ale także prawidłowe. Bardzo ważne jest całkowite wykluczenie z diety kości z kurczaka i ryżu, co wynika z dość szybkich procesów metabolicznych zachodzących w ciele mastino.

Karmienie psa powinno odbywać się codziennie o tych samych godzinach. Zwierzę powinno mieć zawsze miskę wypełnioną świeżą wodą w wystarczającej ilości. Należy pamiętać, że optymalnie jest karmienie Mastino Neapolitano wysokogatunkowymi i wysokiej jakości suchymi racjami żywieniowymi, które są wzbogacone o wszystkie niezbędne mikroelementy.

Do karmienia dużego psa najlepiej nadają się innova Dog, Eagle Pak Holistic Select® Lamb Meal & Ryż i CANIDAE® na wszystkich etapach życia. Jako dodatek możesz użyć "Kanvit Chondro-Maxi" lub "Arthrophyte".

Choroby i wady rasy

Z reguły mastif neapolitański ma dość dobre zdrowie, a znaczna część chorób jest najczęściej wywołana niewłaściwą opieką. Każda choroba objawia się u zwierzaka tej rasy spadkiem ogólnej aktywności i apatią, a także zauważalnym letargiem.

Przy pierwszych oznakach choroby pilnie musisz udać się do szpitala po poradę weterynarza. Między innymi ważne jest bezwzględne przestrzeganie harmonogramu szczepień ochronnych. Specyficzne choroby ras mogą być reprezentowane przez:

• różne formy alergii;
• choroby skóry;
• przybieranie na wadze.

Wraz z wiekiem u mastifa może rozwinąć się zapalenie kaletki, czego wynikiem jest nagromadzenie płynu w stawach i pojawienie się dużych pęcherzy w strefie łokciowej. Dość często u szybko rosnących szczeniąt rozwój więzadeł, stawów i mięśni jest opóźniony, czemu towarzyszą bóle mięśni i stawów, a także powstawanie dysplazji stawu biodrowego.

To interesujące! Dorosłe mastify neapolitańskie mają predyspozycje do lenistwa i to właśnie ta cecha charakteru staje się później bardzo często główną przyczyną otyłości zwierząt.

Wszelkie odstępstwa od standardów rasy są wadą, a ich liczba i nasilenie staje się powodem odrzucenia. Wady mogą być reprezentowane przez przodozgryz z ogonem, ogon krzywy lub załamany, który wznosi się wysoko nad grzbietem, a także wyraźne odchylenia wysokości zwierzęcia w kłębie.

Wady dyskwalifikujące obejmują odchylenia objawiające się przodozgryzem, wybrzuszeniem lub wklęsłością osi twarzoczaszki, zadartym lub krzywym nosem pyskiem, całkowitym brakiem pigmentacji na płacie nosowym i całkowitym brakiem pigmentacji na brzegach powiek.

Zdyskwalifikowane są między innymi psy o jasnoniebieskich oczach i zezach, z całkowitym brakiem zmarszczek i fałd oraz bez podgardla, a także te ze zbyt krótkim ogonem i rozległymi białymi plamami na sierści. Samce mastifa muszą mieć dwa jądra o normalnym kształcie, całkowicie opuszczone do moszny.

Edukacja i trening

Mastify to psy o trudnym charakterze, dlatego proces edukacji i szkolenia najlepiej powierzyć wykwalifikowanym przewodnikom psów. Bardzo trudno jest samemu osiągnąć pełne i niekwestionowane posłuszeństwo zwierzaka tej rasy. Głównym warunkiem, który pozwala skierować mastino neapolitano do treningu, jest zaufanie, a także stworzenie atmosfery życzliwości, wzajemnego zrozumienia i równości.

To interesujące! Wskazane jest, aby tresować zwierzaka rasy Mastif neapolitański na specjalnie wyznaczonych do tego celu „psim” terenie, ale w przypadku braku innych zwierząt przynajmniej za pierwszym razem.

Szkolenie zwierzaka tej rasy zwykle zajmuje bardzo dużo czasu, a opanowanie pary standardowych podstawowych poleceń zajmuje około trzech lub czterech miesięcy, więc właściciel mastiffa musi być cierpliwy. Zajęcia z psem trzeba zaczynać od około 5-10 minut, ale stopniowo czas takich wydarzeń należy sprowadzać do pół godziny.

Kup mastino neapolitano

Mastify neapolitańskie są wystarczająco poważnymi psami, które nie nadają się do trzymania hodowców psów-początkujących. Aby całkowicie uniknąć wszelkiego rodzaju zagrożeń, nabycie takiego zwierzaka musi być traktowane bardzo ostrożnie i odpowiedzialnie. Rasowe szczenię rasy Mastino najlepiej kupić w wyspecjalizowanej hodowli z dobrymi rekomendacjami. Posiadanie rodowodu zminimalizuje ryzyko dostania się niekontrolowanego lub bardzo agresywnego drapieżnika.

Czego szukać

Obecność bardzo dużej ilości zmarszczek i fałdów na skórze Mastino Neapolitano znacznie zwiększa ryzyko wysypki, stanów zapalnych i ran, dlatego przy badaniu szczenięcia bardzo ważne jest, aby upewnić się, że nie ma infekcji skóry.

Szczeniak musi być całkowicie zdrowy, o czym świadczą:

• wystarczające otłuszczenie, ale nie otłuszczenie;
• lśniąca i zadbana sierść;
• oczy, nos i uszy bez widocznej wydzieliny;
• dobry apetyt;
• brak grzebieni.

Wybierając, spójrz na zachowanie szczeniaka. Całkowicie zdrowy zwierzak jest z konieczności ciekawski i aktywny, dość przyjazny i zabawny. Tylko zakup szczenięcia rasowego pozwala na otrzymanie zwierzaka ze zrównoważonym układem nerwowym, wysokimi cechami strażniczymi, dobrą zdolnością uczenia się i posłuszeństwem.

Równie ważne jest upewnienie się, że zwierzę nie ma zespołu wiśniowego oka, w którym występuje stan zapalny i zaczerwienienie w okolicy trzeciej powieki. Taka patologia może być dziedziczna lub wynikać z wnikania i rozwoju infekcji na błonie śluzowej oczu. Nie mniej niebezpieczna jest kardiomiopatia, której towarzyszą zmiany w mięśniu sercowym, ogólne osłabienie organizmu zwierzęcia, trudności w oddychaniu, utrata apetytu i zauważalny spadek masy ciała.

Cena mastifa neapolitańskiego

Jeszcze przed wyborem szczenięcia neapolitano mastino należy dokładnie „zapoznać się” z producentami, parą rodzicielską, miot, z którego wzbudził zainteresowanie, co pomoże zapewnić zdrowie potomstwa na poziomie genetycznym i wykluczy obecność poważne wady.

Ważny! Przestudiuj rodowód i zapoznaj się z przestrzeganiem harmonogramu szczepień

Należy wziąć pod uwagę fakt, że w małym miocie szczenięta z reguły są większe i dobrze rozwinięte. Odsadzanie szczeniąt od matki najlepiej nie wcześniej niż w wieku 2 miesięcy. Bardzo ważne jest, aby uzyskać poradę od hodowcy rasy odnośnie karmienia zakupionego szczeniaka.

Należy zauważyć, że średni koszt szczenięcia rasy mastino neapolitano z hodowli, niezależnie od płci takiego dziecka, jest dość wysoki, co wynika z niewielkiej liczby doświadczonych hodowców zarówno w naszym kraju, jak i za granicą. Cena zdrowego zwierzaka może się znacznie różnić w zależności od przynależności do określonej klasy, ale najczęściej jest to 40-100 tysięcy rubli.

Recenzje właścicieli

Według właścicieli mastif ta rasa wyróżnia się doskonałą pamięcią i wyraźnym sprytem. Jest to rasa bardzo miła i opiekuńcza dla właściciela, ale nie zaleca się kupowania Neapolitano Mastino rodzinom, w których są za małe dzieci. Taki zwierzak jest niesamowicie zazdrosny, a jego zazdrość najczęściej objawia się agresją. Należy również wziąć pod uwagę fakt, że mastify są podatne na choroby stawów, a codzienną dietę należy uzupełniać kompleksami witamin, które zawierają glukozaminę i chondroitynę.

Od pierwszych dni pojawienia się szczeniaka w mieszkaniu lub domu konieczne jest przyzwyczajenie go do elementarnej czystości. Całkowicie zdrowe zwierzę zwykle wraca do zdrowia niemal natychmiast po przebudzeniu, a także po karmieniu lub wysiłku fizycznym. Szczenię można chodzić po pierwszych szczepieniach, od ok. 3 miesiąca życia.

Im częściej taki zwierzak chodzi, tym szybciej psa uczy się dokładności. Czas chodzenia powinien wynosić około dwóch lub trzech godzin dziennie, ale może się różnić w zależności od wieku zwierzęcia i warunków pogodowych.

Nie zaleca się trzymania psa tej rasy w ciasnym i małym mieszkaniu. Duży zwierzak jest najlepszy dla właścicieli prywatnych, dużych gospodarstw domowych z obszerną przestrzenią do regularnych spacerów. Dbanie o mastino komplikuje konieczność regularnego czyszczenia licznych fałd, czesania sierści, a także wycierania ust po każdym posiłku.

Między innymi psy tej rasy są bardzo śliniące się, a jedzenie i woda rozrzucają się w różnych kierunkach podczas posiłku, więc taki pupil nie jest dla wrażliwych hodowców psów.

Film o mastina neapolitano