Borelioza (choroba z lyme) u psów

Krętki, raz w skórze zwierzęcia, zaczynają się aktywnie rozmnażać, a następnie rozprzestrzeniają się przez krwioobieg do narządów i tkanek, powodując ich uszkodzenie. Okres inkubacji wynosi od 1 do 2 miesięcy i zależy od następujących czynników:

• szczep mikroorganizmu;
• stopień zjadliwości Borrelii;
• stan układu odpornościowego psa.

Rozróżnij ostre, podostre i przewlekłe formy boreliozy. Największym niebezpieczeństwem jest utajony (utajony) przebieg patologii, który może trwać przez długi czas bez widocznych objawów klinicznych.

Borelioza przenoszona przez kleszcze z reguły przebiega w kilku etapach:

1. obrzęk, zaczerwienienie skóry w miejscu ukąszenia owada, które może samoistnie zniknąć w ciągu kilku dni. W tym okresie w skórze psa mnożą się krętki.
2. Średnio po 30 dniach od wniknięcia patogenu do organizmu pojawiają się objawy kliniczne, które różnią się różnorodnością w zależności od tego, który system organizmu przeniknął borrelia.
3. Patogen atakuje wszystkie narządy i tkanki. Ten etap występuje po 6 miesiącach i charakteryzuje się ciężkimi uszkodzeniami układu nerwowego, skóry i układu mięśniowo-szkieletowego zwierzęcia.

Częściej zmiany odnotowuje się w następujących układach ciała:

1. Układ sercowo-naczyniowy - zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego), tachykardia. Takie objawy mogą pozostać niezauważone przez właściciela psa. Na tle tych objawów zwierzę może mieć osłabienie, bladość lub sinicę błon śluzowych. Zwykle rejestrowane 1-3 miesiące po zakażeniu.
2. Układ mięśniowo-szkieletowy - uszkodzenie stawów (łokieć, staw skokowy, kolano). Uderzającym objawem klinicznym jest kulawizna, która pojawia się w ciągu 2-5 miesięcy od momentu wniknięcia Borrelia do organizmu. Zmiana chodu poprzedzona jest krótkotrwałym (1-2 dni) wzrostem temperatury ciała do 40°C. Podczas sondowania dotkniętego stawu odnotowuje się obrzęk, bolesność. Rozwija się zapalenie stawów, które nieleczone staje się przewlekłe.
3. Układ moczowy - uszkodzenie nerek o różnym nasileniu (zapalenie nerek).
4. Nerwowy - zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, w wyniku którego może wystąpić częściowa lub całkowita utrata zdolności poruszania się kończyn.

Boreliozie u psów towarzyszy utrata apetytu, osłabienie, zwiększone zmęczenie i utrata masy ciała.

Diagnoza boreliozy jest skomplikowana ze względu na niespecyficzne objawy kliniczne zakażenia. Obecnie najbardziej niezawodną metodą są laboratoryjne metody badania surowicy krwi metodą pośredniej reakcji immunofluorescencji (NRIF), enzymatyczny test immunosorpcyjny (ELISA).

Leczenie choroby

Leczenie polega na niszczeniu krętków w organizmie psa, a także leczeniu objawowym, w zależności od klinicznych objawów choroby. Im wcześniej zostanie stwierdzony czynnik wywołujący boreliozę, tym rozpocznie się leczenie, tym korzystniejsze rokowania dla wyzdrowienia zwierzęcia.

Możliwe jest całkowite pozbycie się borrelii poprzez poddanie psu długiej kuracji antybiotykowej, którą przepisuje lekarz weterynarii zgodnie ze wskazaniami. Skutecznie przyjmuje leki z grupy tetracyklin (doksycyklina), penicyliny, cefalosporyny. Doksycyklina działa również w celu zapobiegania boreliozie, pod warunkiem, że przebieg leczenia powinien rozpocząć się nie później niż 3 dni po ukąszeniu kleszcza.

W okresie leczenia przepisywane są kompleksy witaminowe (Gamavit, Gelakan), środki stymulujące odporność (Polyoxidonium), procesy metaboliczne w organizmie (Catosal).

Profilaktyka

Środki zapobiegania boreliozie powinny przede wszystkim mieć na celu zapobieganie atakom kleszczy na psa. Na rynku dostępna jest szeroka gama środków ochrony zwierząt:

• obroże chroniące przed owadami wysysającymi krew: Bolfo, Kiltiks;
• krople na kłębie psa: Advantiks, Frontline;
• spraye do pielęgnacji skóry i płaszczy: Bolfo, Frontline.

Należy pamiętać, że wszystkie prezentowane środki roztoczobójcze nie zapewniają 100% ochrony zwierzęcia, dlatego należy zachować ostrożność przy wyborze miejsca do wyprowadzania zwierzaka w okresie największej aktywności kleszczy (kwiecień-październik). Po każdym spacerze pies powinien zostać dokładnie zbadany, zwłaszcza uszy, szyja, pachwiny i pachy. Właściciel musi uważnie monitorować stan zwierzaka. Jeśli jednak zwierzę zostanie ugryzione przez kleszcza, przy pierwszych znakach ostrzegawczych należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii.