Leczenie i profilaktyka lambliozy u psów

Wpływ lamblii na organizm zwierzaka

Giardioza u zwierząt domowych rozwija się, gdy dotknięte są dwie formy lamblii:

• cysty - pasożyty otoczone błoną ochronną. Z tego powodu nie mogą się poruszać i szkodzić ciału. Ta forma może istnieć dość długo. Niebezpieczeństwo polega na tym, że cysty z kałem przedostają się do środowiska zewnętrznego i mogą zarażać inne zwierzęta, w tym zwierzęta domowe;
• trofozoity. Aktywna forma pasożyta. Wychodzą z torbieli, której błona rozpuszcza się pod wpływem soku żołądkowego. Torbiel dostaje się do żołądka, gdy pies jest zarażony. Po uwolnieniu trofozoity atakują i uszkadzają ścianę jelita. W procesie życia uwalniają substancje toksyczne dla zwierzęcia. W rezultacie dochodzi do naruszenia procesu trawienia, co prowadzi do wyczerpania psa. W środowisku zewnętrznym trofozoity giną bardzo szybko.

W rzadkich przypadkach pasożyt, przebywając w ciele zwierzęcia, nie powoduje żadnych objawów. Taka sytuacja jest jednak niezwykle rzadka, ponieważ jest możliwa tylko u psa o silnej odporności i doskonałym zdrowiu. Jednocześnie taki pies pozostaje zaraźliwy dla otoczenia.

Wideo „Dlaczego lamblia jest niebezpieczna dla psów”

W tym filmie ekspert opowie Ci, dlaczego giardia jest niebezpieczna dla zwierząt.

Formy choroby

Giardia po spożyciu przez psa może powodować następujące formy choroby:

• ostry;
• umorzenie;
• chroniczny.

Rozważmy każdą formę bardziej szczegółowo.

Ostry

Występuje z powodu uszkodzenia ścian jelit przez pasożyty. Prowadzi to do naruszenia czynności wydzielniczej narządu i rozwoju procesu zapalnego. Podczas aktywnego rozmnażania pierwotniaki niszczą nabłonek kosmków, który jest odpowiedzialny za wchłanianie składników odżywczych w przewodzie pokarmowym. W efekcie proces wchłaniania zostaje zakłócony, a następnie całkowicie zatrzymuje się.

W miarę rozwoju choroby pies staje się ospały i wykazuje klasyczne objawy tej dolegliwości.

Umorzenie

Ta forma rozwija się jako poprawa w ostrym przebiegu choroby. Po okresie inkubacji (trwa około 20 dni) i rozwinięciu się klasycznego obrazu klinicznego objawy całkowicie ustępują. To jest uspokojenie lub remisja. W tym czasie lamblia aktywnie się rozmnaża i jest uwalniana do środowiska.

Chroniczny

Około 2-3 tygodnie po wystąpieniu remisji dochodzi do zaostrzenia, które charakteryzuje się pojawieniem się nowych objawów (w ustach zaczyna śmierdzieć). Te pierwotniaki wydzielają siarkowodór w trakcie swojego życia (gaz pachnie jak zgniłe jajka lub ścieki).

Jeśli zwierzę nie otrzyma niezbędnego leczenia, rozwijają się poważniejsze procesy destrukcyjne. Jest to obarczone znacznym spadkiem odporności organizmu, co doprowadzi do infekcji różnymi dolegliwościami zakaźnymi.

Objawy i oznaki

Giardioza u zwierząt domowych jest niebezpieczna, ponieważ jest dość trudna do ustalenia na początkowym etapie. Objawy choroby zaczynają pojawiać się stopniowo, w zależności od formy.

Tak więc w przypadku ostrego przebiegu choroby charakterystyczne są następujące objawy:

• letarg;
• pogorszenie apetytu aż do odmowy jedzenia;
• ucisk.

U szczeniąt, ze względu na ich wrażliwość na tym etapie, pojawiają się wzdęcia i bolesność przy palpacji brzucha. W takim przypadku zaparcia będą występować na przemian z biegunką.

Wraz z przejściem choroby w postać przewlekłą pojawia się następujący obraz kliniczny:

• nieprzyjemny zapach z ust;
• na języku tworzy się biała powłoka;
• nadmierne ślinienie się (zwiększone wydzielanie śliny). Ten objaw jest rzadki;
• różne zaburzenia w przewodzie pokarmowym (biegunka, wzdęcia, wymioty). Rozwijają się u 1/3 zarażonych zwierząt.

Jak widać, wszystkie wymienione objawy są charakterystyczne dla zatrucia pokarmowego, co utrudnia diagnozę lambliozy. Kiedy choroba przybiera ciężką postać, objawy stają się bardziej wyraźne i upodabniają się do chorób przewodu pokarmowego lub objawów alergicznych. W tym przypadku występuje biegunka, na przemian z zaparciami, utrata apetytu, utrata masy ciała, pojawienie się egzemy na skórze, wypadanie włosów, bóle brzucha, głębokie pęknięcia warg, zapalenie ucha środkowego i zapalenie spojówek.

Leczenie

Jaki schemat leczenia lambliozy u psów domowych będzie najskuteczniejszy, określa lekarz weterynarii na podstawie badania zwierzęcia i badań laboratoryjnych. Niezależnie od wybranego schematu, główny nacisk kładzie się na zapobieganie skażeniu środowiska.

Często metronidazol jest przepisywany w leczeniu tej dolegliwości, ale tylko wtedy, gdy lek o takim planie nie był wcześniej stosowany. Inny schemat leczenia obejmuje stosowanie leków przeciwrobaczych, które podaje się psu jednocześnie z lekami przeciwdrobnoustrojowymi.

Przebieg leczenia 1-2 tygodnie. Kończy się dodatkową analizą kału w celu wykrycia w nim pasożytów.

Jak chronić zwierzę?

Aby zapobiec rozwojowi tej choroby, hodowca psów musi przestrzegać następujących zasad:

• utrzymuj zdrowie i odporność swojego pupila na wysokim poziomie;
• nie pozwól psu pływać w mętnych wodach, a także komunikować się z bezpańskimi psami. Dlatego chodzenie na własny rachunek jest wykluczone;
• ucz swojego zwierzaka, aby jadł i pił tylko ze specjalnych misek. Pies nie powinien jeść z ziemi i pić wody ze skażonych źródeł;
• dobrze jest ukryć buty przed zwierzakiem.

Pamiętaj, że nie możesz całkowicie ochronić zwierzęcia przed tymi pasożytami. Ale działania zapobiegawcze znacznie zmniejszą ryzyko infekcji.

Jak widać, przy pasożytnictwie pierwotniaki u psów powodują poważne zaburzenia. Dlatego, gdy pojawią się pierwsze oznaki choroby, należy natychmiast zabrać zwierzę do weterynarza.