Patologia jelita grubego - zapalenie jelita grubego u psów: objawy, leczenie

Zapalenie okrężnicy u psów jest częstym powodem wizyty u weterynarza. Przyczyny patologii są zróżnicowane - od naruszenia zbilansowanej diety po rozwój nowotworów okrężnicy. Leczenie choroby opiera się na przestrzeganiu ścisłej diety, schematu żywienia i stosowaniu leków.

Przyczyny zapalenia jelita grubego u psów

W oparciu o wieloletnią praktykę, Weterynarze identyfikują następujące przyczyny zapalenia okrężnicy u psów:

• Naruszenie zasad zbilansowanego żywienia. Karmienie zwierzęcia jedzenie ze stołu, obecność tłustych, pikantnych, marynowanych pokarmów w diecie zwierzaka są częstymi przyczynami zapalenia jelita grubego. Spożywanie zbyt dużej ilości surowych warzyw i owoców oraz spożywanie zbyt dużej ilości zielonej trawy może podrażniać jelita. Nieprzestrzeganie diety, przekarmienie zwierzaka również niekorzystnie wpływa na stan funkcjonalny narządu.
• Jedzenie niejadalnych przedmiotów, a także kości. Pióra, kawałki drewna, worki foliowe, wyroby z tworzyw sztucznych, kości rurkowe powodują mikrourazy i uszkodzenia w jelicie, w ciężkich przypadkach - zablokowanie jelita.

Polecamy poczytać o enterowirus u psów. Poznasz rodzaje chorób, źródła infekcji, objawy enterowirusa u psów, diagnostykę, leczenie, dietoterapię.
A tutaj więcej o zapaleniu pęcherzyka żółciowego u psów.

Objawy choroby

Właściciele często mylą kliniczne objawy zapalenia w jelicie grubym z objawami przewlekłego zaparcia u zwierzęcia. Naruszenie fizjologicznej funkcji jelita (absorpcja płynów, uwolnienie niestrawionych resztek pokarmu) prowadzi do rozwoju następującego obrazu klinicznego:

• 

  Chroniczny

  Przewlekłe zapalenie jelita grubego charakteryzuje się częstymi zaburzeniami stolca. Zwierzę ma postępującą utratę żywej wagi, pojawiają się oznaki odwodnienia. Z reguły nie obserwuje się wzrostu temperatury ciała. Zwierzę staje się ospałe, apetyt znika.

  Wrzodziejące

  Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest ciężką postacią rozlanego zapalenia błony śluzowej jelita grubego. Chorobie towarzyszy krwawa biegunka, obfite wydzieliny śluzu i krwi z naprężeniem, szybkie wyczerpywanie się zwierzaka. Choroba charakteryzuje się okresowymi wymiotami. U zwierzęcia postępują objawy pozajelitowe: rozwija się niedokrwistość widocznych błon śluzowych, zaburzona jest równowaga elektrolitów w organizmie.

  Powikłaniem wrzodziejącej postaci choroby jest często krwawienie z jelit, perforacja jelit, która wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej.

  

  Badanie koprologiczne pozwala zidentyfikować pasożytniczą etiologię choroby, określić aktywność enzymów oraz ocenić zdolność trawienia przewodu pokarmowego.

  Specjalistyczne kliniki weterynaryjne posiadają nowoczesny sprzęt endoskopowy do kolonoskopii. Manipulację wykonuje się zwykle w znieczuleniu ogólnym. Badanie wizualne jelita grubego sondą światłowodową pozwala wykryć nieprawidłowości w budowie błony śluzowej, zmiany wrzodziejące, pseudopolipy, nadżerki, guzy.

  Podczas kolonoskopii wykonuje się biopsję tkanki w celu późniejszego badania histologicznego. Mikroskopowe metody badania próbek tkanek uzyskanych podczas biopsji mogą ujawnić histiocytarne wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

  Aby poznać diagnostykę zapalenia jelita grubego u psów (kolonoskopia), zobacz ten film:

  Podstawą diety podczas leczenia psa powinno być mięso z kurczaka, ryż i kasza gryczana. W skład diety dietetycznej wchodzą warzywa gotowane: marchew, rzepa. Przydatne są niskotłuszczowe fermentowane produkty mleczne. Mleko pełne jest wyłączone z diety, aby uniknąć wzdęć.

  W wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, któremu towarzyszą zjawiska niedokrwistości z niedoboru żelaza, zwraca się uwagę na zawartość żelaza w diecie. Korzystne jest dodanie otrębów do karmy chorego psa jako źródła błonnika. Dieta terapeutyczna jest na ogół stosowana przez co najmniej 2 miesiące.

  Terapia lekami

  W przypadku odwodnienia organizmu wykonuje się dożylne lub podskórne wstrzyknięcia roztworu Ringera, glukozy, chlorku sodu. Jeśli przyczyną zapalenia okrężnicy są inwazje pierwotniaków lub robaków, zwierzę otrzymuje leki przeciwpasożytnicze. Wybór tego lub innego środka zależy od wyników analizy koprologicznej, w której określa się rodzaj inwazji robaków lub pierwotniaków.

  W ostrym i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego choremu psu przepisuje się środki przeciwbólowe, przeciwskurczowe: No-shpu, Papaverin, Spazgan. Nie należy stosować niesteroidowych leków przeciwzapalnych, a także aspiryny.

  Stosowanie leków przeciwbiegunkowych, na przykład Loperamid, Imodium, powinno odbywać się pod nadzorem lekarza weterynarii. W niektórych przypadkach ich stosowanie może powodować komplikacje u zwierzęcia w postaci ostrego powiększenia okrężnicy.

  W przypadku wrzodziejącego zapalenia, aby zapobiec powikłaniom procesu infekcji bakteryjnej, choremu psu przepisuje się leki przeciwbakteryjne, na przykład Enrofloxacin, Sinulox, Cobactan, Kanamycin. W niektórych przypadkach dobry efekt daje stosowanie Norsulfazolu, Furazolidonu, Sulfadimetoksyny, Biseptolu, Metronidazolu.

  Polecamy poczytać o zaparcia u psów. Dowiesz się o przyczynach zaparć u zwierzaka, objawach, leczeniu w domu i w poradni, profilaktyce zaparć.
  A tutaj więcej o salmonellozie u psów.

  Zapalenie jelita grubego u psów to poważna patologia jelita grubego, której towarzyszy niestrawność, zespół bólowy. Wraz z rozwojem postaci wrzodziejącej u zwierzęcia obserwuje się objawy pozajelitowe. Choroba jest niebezpieczna z powodu rozwoju powikłań w postaci krwawienia, perforacji przewodu jelitowego. Leczenie jest złożone i obejmuje nie tylko leki, ale także ścisłe przestrzeganie diety terapeutycznej.

  Przydatne wideo

  Aby poznać przyczyny, objawy i leczenie zapalenia jelita grubego u psów, zobacz ten film: