Dlaczego pies jeździ swoim tyłkiem po podłodze?
Wielu właścicieli, widząc, że ich pies tarza się po papieżu po podłodze, szybko chwyta się swoich gadżetów, aby tak komiczne zachowanie psa uchwycić na wideo. I na próżno, bo przyczyny takich „przejażdżek” mogą być przykryte różnymi chorobami. W tym artykule zrozumiemy, dlaczego zwierzęta drapią odbyt jeżdżąc po dywanie lub podłodze.
Powody, dla których na papieżu ujeżdża się psa
Jeśli pies wierci się na podłodze, co to znaczy?? Najczęściej jest to główny znak, że martwi się swędzeniem odbytu. Oprócz jazdy na piątym punkcie właściciel może zauważyć u swojego zwierzaka szereg innych niepokojących objawów: niepokój, zły sen, uporczywe lizanie odbytu, zaparcia lub biegunkę, utratę apetytu. Spróbujmy dowiedzieć się, jakie są najczęstsze przyczyny tak nieprzyjemnego zjawiska, jakim jest pies jadący na papieżu:
- Zablokowanie gruczołów paraanalnych. Najczęstszym powodem, dla którego psy tarzają się po podłodze, jest przerwanie gruczołów przyodbytniczych, które wytwarzają tajemnicę zapachu, która jest niezbędna do oznaczenia terytorium. Taki problem pojawia się, gdy konsystencja wydzieliny gruczołów przyodbytniczych zmienia się ze zwykłej na zbyt płynną lub gęstą, na przykład na tle hipotermii, stresu, zaburzeń hormonalnych lub osłabionej odporności. Oprócz swędzenia psy z niedrożnością gruczołów przyodbytowych cierpią na utratę apetytu, ból odbytu, niespokojny sen, zaburzenia stolca i owrzodzenie odbytu.
- Helminthiasis. Pasożytnicze robaki są jednym z głównych powodów, dla których pies jeździ swoim tyłkiem po podłodze, dywanie, trawie. Jeśli w jelitach jest dużo robaków, mają tendencję do wydostawania się przez odbyt, w wyniku czego pies wściekle liże się pod ogonem i jeździ na papieżu. Innymi objawami inwazji robaków są zaparcia, przeplatane biegunką (w kale może znajdować się krew, a czasem fragmenty pasożytów), brak apetytu lub intensywne przyjmowanie pokarmu, utrata masy ciała (podczas gdy brzuch psa w niektórych przypadkach wygląda na wzdęty), zły stan sierści i skóry, obrzęk kończyn, kaszel.
- Hemoroidy. Jeśli pies jeździ na księdzu, ale nie ma robaków, to można podejrzewać poszerzenie żył hemoroidalnych z powodu np. małej lub nadmiernej aktywności fizycznej, otyłości, zaburzeń hormonalnych. Objawami hemoroidów psów, oprócz toczenia się po dnie podłogi, są: częste lizanie odbytu, zaparcia (przy próbie ulżenia sobie pies przyjmuje nienaturalną postawę, czasem żałośnie jęcząc), krew w kale (kał jest bardzo twardy), guzek w okolicy odbytu (w zaawansowanym stadium krwawienia).
- Zapalenie okrężnicy. Zdarza się, że pies jeździ na łupie z powodu zapalenia okrężnicy. Przyczyną rozwoju zapalenia okrężnicy są ciała obce utknięte w jelitach, inwazje robaków, zaburzenia autoimmunologiczne, stres, niedożywienie i dysbioza, choroby przewodu pokarmowego (zapalenie trzustki, zapalenie żołądka i jelit, procesy onkologiczne itp.). W przypadku zapalenia okrężnicy oprócz swędzenia odbytu wystąpią dudnienie i ból w jamie brzusznej, gorączka, wzmożone tworzenie się gazów, nieświeży oddech, utrata apetytu, utrata masy ciała, szara tablica na języku, okresowe przypadki wymiotów, tachykardia.
- Zapalenie jelit. Jeśli jelita cienkie i grube są w stanie zapalnym, pies może również odczuwać silne swędzenie odbytu. Zapalenie jelit jest zwykle spowodowane przebytymi chorobami zakaźnymi przewodu pokarmowego, pasożytami, zatruciami, alergiami pokarmowymi, niezdrową dietą, długotrwałym stosowaniem antybiotyków. Objawami takiej choroby, oprócz swędzenia w tyłku, są nudności, luźne stolce (czasem z krwią) i zaparcia, ból otrzewnej, wzdęcia i dudnienie brzucha.
- Odwodnienie. Odwodnienie może wystąpić na tle niewydolności nerek, chorób endokrynologicznych, zakaźnych i niezakaźnych chorób przewodu pokarmowego, powodujących wymioty i / lub biegunkę, zatrucia, nowotwory. Gdy twardy kał uszkadza jelita i odbyt, zwierzę zaczyna cierpieć z powodu nieznośnego swędzenia i bólu, co prowadzi do jazdy po dywanie. Inne objawy odwodnienia - letarg, słaby puls, chęć wymiotów, obwisła skóra, opadające oczy, lepkie błony śluzowe.
- Utrzymanie higieny po skorzystaniu z toalety - nie zdarza się to zbyt często, ale niektóre zwierzęta tarzając się po dywanie pana, czyszczą zabrudzone futro po toalecie, zwłaszcza jeśli z jakiegoś powodu mają luźne stolce. Zwierzę, nie chcąc się lizać, po prostu podczas spaceru złuszcza kał przylegający do wełny z dywanu, tapicerki kanapy czy trawy. Właściciele w takich sytuacjach muszą być czujni, każdorazowo myjąc zwierzę po skorzystaniu z toalety. Zazwyczaj to zachowanie psa znika po ustaleniu stolca.
Co zrobić, gdy pies jeździ na papieżu?
Jeśli właściciel zauważy, że zwierzę wielokrotnie jeździło po podłodze, ważne jest, aby jak najszybciej udać się do gabinetu weterynarza. Jest mało prawdopodobne, że samodzielne postawienie diagnozy będzie możliwe. Ponadto dowiedzieliśmy się, że swędzenie w tyłku jest prawie zawsze oznaką jakiejś dolegliwości, którą trzeba będzie wyleczyć, więc nie można obejść się bez specjalistycznej konsultacji.
Tak więc, jeśli zostanie potwierdzone, że gruczoły paraanalne psa są zatkane, konieczne będzie czyszczenie w celu usunięcia zastoju wydzieliny (w klinikach w stolicy proszą o około 400-700 rubli za taką procedurę).
W przypadku hemoroidów psy przechodzą na dietę bogatą w błonnik. Wyklucz z diety wszystkie pokarmy wywołujące zaparcia (ziemniaki, ryż, kasza manna, mocne buliony mięsne itp.).). Aby znormalizować stan, przepisuje się psom ciepłe lewatywy i środki przeczyszczające (Duphalac, olej rycynowy), hemostatyczne czopki doodbytnicze (Anusol, Relief), venotonics (Detralex, Venarus). W niektórych przypadkach konieczna może być operacja.
Jeśli jazda na księdzu nastąpi z winy robaków, konieczne będzie wprowadzenie leków odrobaczających (Drontal, Kanikvantel, Milbemax itp.). Zapalenie jelita grubego leczy się dietą niskokaloryczną z dużą zawartością błonnika pokarmowego oraz stosowaniem leków przeciwbakteryjnych i przeciwzapalnych (Trichopolum, Kanamycyna, Biseptol, Sulfasalazyna itp.), przeciwskurczowe (No-Shpa, Baralgin), wprowadzenie roztworów wodno-solnych (chlorek potasu).
Zapalenie jelit jest leczone antybiotykami (Levomycetin, Kanamycin, Diarkan, Sulf 120) i lekami przeciwzapalnymi (Prednivet, Meloxivet), przeciwskurczowymi i adsorbentami (Vetsorbin, Enterosgel), kompleksami multiwitaminowymi, lekami przeciwrobaczymi (w razie potrzeby), wstrzyknięciami roztworów buforowych.
W przypadku odwodnienia pies będzie potrzebował terapii infuzyjnej, która polega na dożylnym lub podskórnym wlewie soli fizjologicznej, glukozy, a także wypiciu Rehydronu. Psy z zaparciami spowodowanymi odwodnieniem przerzucamy na karmę płynną i półpłynną, obficie polewamy wodą (czasami płyn trzeba wstrzykiwać wbrew woli zwierzęcia przez strzykawkę bez igły).
