Dlaczego pies ma czerwone oczy?
Zespół czerwonych oczu może objawiać się na różne sposoby: zaczerwienienie rogów, siateczka naczyniowa lub całkowicie przebarwiona twardówka. W kilku przypadkach normą jest zmiana koloru twardówki oka, częściej jednak świadczy o chorobie.
Czasami białka zmieniają kolor na czerwony w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne. Na przykład:
- Przypływ krwi do oczu następuje w wyniku stresu, podniecenia, ataku agresji. Czerwone wiewiórki mogą wskazywać, że pies był przestraszony lub jeszcze nie ostygł po walce z innymi współplemieńcami.
- Naczynia oczne rozszerzają się, gdy zwierzę jest przegrzane. Stan hipertermii wywołuje intensywne ciepło, przedłużoną ekspozycję na słońce lub w pobliżu otwartego ognia.
- Podczas wietrznej pogody podrażnienie rogówki może być spowodowane kurzem lub drobnymi zanieczyszczeniami w powietrzu.
- Prawdopodobne jest, że oczy są stale uszkadzane przez niewłaściwie rosnące rzęsy lub szorstkie włosie. W takim przypadku zaleca się ciągłe przycinanie przeszkadzających włosów.
Te stany nie wymagają leczenia. Zaczerwienienie białek oczu zniknie samo po wyeliminowaniu czynników prowokujących.
Zaczerwienienie jako objaw choroby
Zespół czerwonych oczu często wskazuje na patologię, zwłaszcza jeśli towarzyszy jej przekrwienie, obrzęk, ból, zaburzenia widzenia.
Zespół suchego oka lub suche zapalenie rogówki i spojówki pojawia się z powodu niewystarczającego dopływu płynu łzowego do jamy spojówki, w wyniku czego rozwijają się różne stany zapalne spojówki i rogówki. Grozi to destrukcyjnymi zmianami w oczach, owrzodzeniami lub całkowitą utratą wzroku. Istnieje zarówno rasa, jak i dziedziczna predyspozycja do choroby.
Szczególnie często chorują Yorkshire Terriery, Cocker Spaniele, Pekińczyk, Mopsy, Buldogi.
We wczesnych stadiach stan psa ułatwia zaszczepienie leku „sztuczne łzy”. Jeśli dołączyła infekcja, stosuje się antybiotyki lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. Dobry efekt daje terapia cyklosporyną, takrolimusem. Pobudzają produkcję płynu łzowego.
Częstą przyczyną zaczerwienienia twardówki oka jest reakcja alergiczna. Szczególnie często w ten sposób objawia się pyłkowica - alergia na pyłki roślin kwiatowych lub reakcja na chemikalia, leki. Zwierzę musi być chronione przed ekspozycją na alergeny i należy podawać leki przeciwhistaminowe.
Urazowe uszkodzenie oka może prowadzić do zapalenia twardówki i zaczerwienienia białka. Szczególnie podatne na kontuzje są psy z wyłupiastymi oczami (pekińczyk, mopsy). Niebezpieczne są nawet tępe urazy – naczynia pękają od uderzenia, nadając białku jaskrawoczerwony kolor, czasem łzawienie łączy się, pies nie może otworzyć oczu. W takiej sytuacji należy pilnie pokazać psa lekarzowi, w przeciwnym razie może dojść do utraty wzroku.
Zakaźne zapalenie spojówek u psów objawia się zaczerwienieniem rogówki i żółtawą wydzieliną ropną (w początkowych stadiach mogą być przezroczyste). Chorego psa należy chronić przed kontaktem z innymi zwierzętami. Oczy myje się świeżymi liśćmi herbaty lub wywar z rumianku, wkrapla się antybakteryjne krople Sofradexu lub Albucidu, nakłada maść tetracyklinową.
Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe z jaskrą lub chorobami nowotworowymi. Naczynia są pod silnym naciskiem, zapadają się, co prowadzi do zabarwienia twardówki.
Plaga drapieżników to bardzo poważna choroba. Wraz z narządami oddechowymi wpływa to na narządy wzroku. Pojawia się wydzielina z oczu i nosa, która zawiera ropę, obserwuje się łzawienie. Ogólna temperatura ciała wzrasta, pojawia się odurzenie, powiększają się węzły chłonne. Pies chowa się, odmawia komunikacji, przestaje jeść.
Zablokowanie kanalików łzowych rozpoznaje się, gdy widoczne są zaczerwienione kąciki oczu i drogi łzowe na grzbiecie nosa. Jeśli pomoc medyczna nie zostanie zapewniona na czas, najprawdopodobniej dojdzie do infekcji i rozpocznie się stan zapalny. Jako pierwszą pomoc stosuje się płukanie roztworami antyseptycznymi. W zaawansowanych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna - drenaż kanału łzowego.
Wysokie ciśnienie krwi. Naczynia puchną i pękają, prowadząc do zaczerwienienia twardówki. W ciężkich przypadkach dochodzi do komplikacji w postaci odwarstwienia siatkówki, a to już grozi utratą wzroku. Przede wszystkim należy zrewidować dietę zwierzaka, wykluczając stosowanie soli i tłuszczu. Niewskazane duża aktywność fizyczna, spacery w zimną lub zbyt upalną pogodę, aktywne zabawy. Osłabienie ścian naczyń może wskazywać na choroby autoimmunologiczne, patologie tarczycy.
Metody diagnostyczne
Lekarz weterynarii sporządza szczegółową historię. Właściciel powinien ostatnio porozmawiać o zachowaniu i samopoczuciu zwierzaka, pamiętać o tym, co poprzedzało patologię: stres, podniecenie, walka, choroba.
Poinformuj lekarza weterynarii, jeśli zauważysz:
- swędzenie (pies przeciera oczy łapą);
- zmętnienie rogówki (częste mruganie);
- stan zapalny, obrzęk w okolicy oczu;
- wydzielina z przewodu łzowego, obecność w nich ropy;
- zwiększone łzawienie;
- asymetria źrenic;
- charakter patologii (sieć naczyniowa, zaczerwienienie powiek, zmiany wrzodziejące).
Zwróć uwagę na ogólny stan psa: temperaturę ciała, aktywność, apetyt.
Weterynarz-okulista bada psa podczas diagnozy, oceniając stan jego powiek i gałek ocznych. W przypadku podejrzenia jaskry wykonuje tonometrię, mierząc ciśnienie w oku.
Test Schirmera pomaga wykluczyć suche zapalenie rogówki i spojówki. Służy do określania ilości wydzielanego płynu łzowego. Obecność mikrourazów sprawdza się również za pomocą specjalnej lampy fluorescencyjnej.
Aby zidentyfikować lub wykluczyć patologie zakaźne lub zaburzenia hormonalne, wykonuje się ogólne badanie krwi. W razie potrzeby zaleca się badanie ultrasonograficzne, które pozwala określić obecność zmian organicznych i powikłań choroby (zmętnienie soczewki).
W przypadku podejrzenia odwarstwienia siatkówki wykonuje się badanie dna oka i stan nerwu wzrokowego - oftalmoskopię.
Leczenie
Pierwsza pomoc polega na przepłukaniu oczu mocną herbatą, wkropleniu leku przeciwbakteryjnego (Albucid) lub nałożeniu maści do oczu z tetracykliną. W przypadku silnego swędzenia na szyi należy założyć kołnierz mocujący, aby zapobiec czesaniu.
Terapię główną wybiera lekarz prowadzący dopiero po postawieniu ostatecznej diagnozy. W zależności od charakteru patologii można zastosować jeden lub drugi lek:
- Antybiotyki ogólne lub miejscowe, w zależności od nasilenia stanu zapalnego. Są wskazane w przypadku zapalenia spojówek, powiek, rogówki, zapalenia pochwy i innych chorób zakaźnych.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne pomagają zatrzymać stany zapalne, łagodzą ból.
- Glikokortykosteroidy stosuje się ściśle według wskazań. Są przepisywane w leczeniu skomplikowanych patologii okulistycznych z nieskutecznością innych leków przeciwzapalnych.
- Leki przeciwhistaminowe są potrzebne do złagodzenia reakcji alergicznych.
- Środki antyseptyczne stosuje się w roztworach do płukania jam spojówkowych i ubytków łzowych, jako pomocnicza antybiotykoterapia.
- Kompleksy witaminowe pomagają wzmocnić kondycję struktur oka.
Interwencja chirurgiczna wskazana jest głównie w przypadku urazowych zmian oka. Jeśli zaczerwienienie spowodowane jest zablokowaniem kanałów łzowych, należy je oczyścić chirurgicznie. W razie potrzeby gruczoły ślinowe są przeszczepiane do jamy spojówki w celu przywrócenia nawodnienia rogówki oka.
Szybki dostęp do lekarza, wczesna diagnoza i leczenie patologii okulistycznych to gwarancja, że wzrok powróci do zwierzaka.