Dlaczego pies warczy na swojego właściciela i co z tym zrobić

Dlaczego psy warczą?

Psy są stworzeniami społecznymi. Gromadzą się w paczkach, w których panuje sztywna hierarchia. Nawet najbardziej udomowione i urocze osobniki dostosowują swoją instynktowną naturę do warunków środowiska ludzkiego. Warczenie jest dla zwierząt tym samym, co słowna agresja dla ludzi. Każde zachowanie ma powód, a warczenie nie jest wyjątkiem.

Okazywanie przez zwierzę niedopuszczalnego zachowania może mieć następujące przyczyny:

• uważa się za lidera. Hierarchiczna agresja. Najczęściej obserwowany u zwierząt na etapie dojrzewania, kiedy niezdecydowane co do swojego statusu osobniki starają się pokazać swoją wyższość i zrobić krok wyżej;
• pasjonat gry. Szczególnie często podczas zabawy w przeciąganie liny. Zwierzę chce wygrać, zostaje zapomniane i zaczyna warczeć. Jeśli to zachowanie nie zostanie stłumione, może skutkować próbami dominacji;
• chroni twoją żywność i terytorium przed ingerencją. Właściciel jako lider stada musi mieć dostęp do wszystkich powyższych. Zachęcanie do instynktu terytorialnego jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wychowuje się psa stróżującego;
• zwierzę odczuwa ból i dyskomfort. Jeśli wykluczysz bolesne warunki, podobne przypadki występują wśród rodzin z małymi dziećmi. Nierzadko zdarza się, że pies warczy na dziecko, które nie zostało nauczone, jak prawidłowo obchodzić się ze zwierzętami;
• nastąpiło uzupełnienie. Opętana suka może warczeć, próbując skontaktować się z nią i jej potomstwem. W ten sposób stara się chronić swoje młode.

Niektórzy tchórzliwi przedstawiciele małych ras wyróżniają się manifestacją nerwowych i agresywnych reakcji behawioralnych. Takie wybryki mówią o próbach ochrony przed wielkim i przerażającym światem wokół nich.

Przyczyny agresji wobec właściciela

Każdy doświadczony hodowca psów lub ich przewodnik śmiało powie, że niezadowalające i niebezpieczne zachowanie zwierzęcia jest obowiązkiem i zaniedbaniem właściciela. Przede wszystkim dotyczy to ras walczących i stróżujących, których pierwotnym celem zdecydowanie nie było dawanie miłości wszystkim dookoła.

U takich psów agresja płynie we krwi, a żeby ją utrzymać alabay jako duże i kochane zwierzę musi być systematycznie tłumione metodami wychowawczymi opartymi na rygorach i dyscyplinie. Niestety, niektórzy właściciele nie kalkulują własnych możliwości i w rezultacie cierpią z powodu hierarchicznej agresji.

Odpusty stałe

Czasami miłość do zwierzęcia osiąga taki stopień, że nie zdając sobie z tego sprawy, sami właściciele psa pozwalają mu zachowywać się jak pełny przywódca. Jeśli zwierzak śpi gdzie mu się podoba, najpierw bierze jedzenie i dostaje pochwałę nawet za brudne sztuczki, nie powinno dziwić, że wcześniej posłuszny piesek zaczął ignorować polecenia.

Taki stosunek do wychowania (a raczej jego braku) ze strony właścicieli zwierzęcia stwarza sprzyjające środowisko, aby pies czuł się na szczycie hierarchicznej drabiny i robił to, co mu się podoba.

Brak socjalizacji

Aby wytworzyły się odpowiednie reakcje na środowisko, zwierzę musi być do niego wprowadzone. W obliczu różnych ludzi, przedmiotów i zjawisk zwierzę uczy się z nimi interakcji. Istnieje coś takiego jak syndrom chałupnika, który na własnym terytorium jest całkiem szczęśliwy i posłuszny, ale całkowicie zagubiony, wychodząc poza nie.

Tak więc każdy rodzaj izolacji zwierzęcia negatywnie wpływa na stopień jego socjalizacji. A jeśli komunikacja z właścicielem może być do przyjęcia, to zderzenie z nieznanym stworzeniem, nieznajomym lub dzieckiem spowoduje stres, niepokój, chęć obrony lub dominacji.

Zachęcanie do agresji wobec innych zwierząt

Niektórzy hodowcy psów praktykują dość dziwną czynność: umieszczają zwierzęta na faunie podwórka. Uważa się, że w ten sposób przedstawiciele ras walczących wyrzucają nagromadzoną energię. W rzeczywistości sytuacja wygląda jednak inaczej.

Systematyczna manifestacja agresji, której towarzyszy nagroda, tworzy u zwierzęcia odruch warunkowy, który zostanie wywołany widokiem innych psów lub kotów.

Ponadto takie zachowanie będzie uważane za normalne. W takich przypadkach nierzadko zdarza się, że bezpańskie zwierzęta najpierw cierpią, a potem pies rzuca się na właściciela.

Kara fizyczna

To osobny temat, który wiąże się raczej z reedukacją właściciela psa. Zwierzak, który jest systematycznie bity przez człowieka, zamienia się w przestraszoną istotę. W obliczu właściciela takie stworzenie widzi tylko zagrożenie, a także źródło bólu i nie ma innego wyjścia, jak tylko spróbować się bronić - warczeć i rzucać.

Wideo „Agresja wobec właścicieli”

W tym filmie ekspert opowie o przyczynach agresji psy w stosunku do właściciela.

Jak reedukować zwierzę?

Pominięte chwile wychowawcze, które przekładają się na buntownicze zachowanie czworonożnych, można skorygować. Należy jednak pamiętać, że zmiana komunikacji ze zwierzęciem nie powinna mieć charakteru jednorazowego.

Dominująca pozycja właściciela

Jeśli dorosły pies nagle stał się bezczelny, należy go umieścić na miejscu, surowo i stanowczo wskazując psu, gdzie jest. Hierarchiczna pozycja zwierzaka powinna być niższa niż wszystkich członków rodziny właściciela. Aby zaradzić tej sytuacji, należy przede wszystkim przeanalizować, co w codziennych czynnościach hodowcy psów podniosło czworonożne stworzenie do rangi głowy rodziny. Każdy opór ze strony zwierzęcia wobec zmiany reżimu musi zostać ukarany.

Łasica

Jeśli rozważymy to zjawisko w ramach psiego obrazu świata, to ktoś może spodziewać się ciekawego odkrycia. Okazuje się, że czułość i czułość, które ludzie uważają za przejaw czułości, są postrzegane przez zwierzęta jako postawa uległości. Sugeruje to potrzebę dozowania pieszczoty i wykorzystania jej jako narzędzia do zachęcania. W przeciwnym razie zwierzę może uznać nadmierną miłość właścicieli za zaproszenie do zajęcia pozycji dominującej.

Pieszy

Aktywne i agresywne psy powinny być w stanie uwolnić swoją energię. Niedopuszczalne jest jednak używanie do tego celu innych zwierząt. Lepiej zorganizować wspólny bieg, zastosować aktywność fizyczną lub zaangażować się w utrwalanie wyuczonych poleceń.

Pomoc przewodnika psa

Nie wszystkie rasy są posłuszne i nie wszyscy hodowcy mają wiedzę, aby właściwie wychować posłusznego i lojalnego towarzysza. Istnieje możliwość zwiedzania specjalnych grup, a także indywidualnych lekcji.

Kompetentny opiekun psa nie tylko poprawi zachowanie zwierzęcia, ale także dostarczy właścicielowi niezbędnych zaleceń dotyczących indywidualnego podejścia do wychowania czworonożnego buntownika.