Dlaczego pies zjada ziemię?

Właściciele często zauważają, że ich zwierzęta są uzależnione od jedzenia ziemi. Ten problem niepokoi hodowców i weterynarzy. Doświadczeni lekarze i opiekunowie psów nie powinni radzić sobie z problemem. Powinieneś zrozumieć przyczynę zachowania psa, a następnie poszukać za jego pośrednictwem rozwiązania problemu.

Jak radzić sobie z tym nawykiem?

Aby rozwiązać problem, musisz zacząć od wizyty u weterynarza. Lekarz dokładnie potwierdzi lub wykluczy chorobę, wyciągnie wniosek o problemach behawioralnych u zwierzęcia.

Eksperci doradzają, zwracają uwagę na potrzeby pupila:

1. Regularne spacery.
2. Gry na świeżym powietrzu.
3. Dieta zbilansowana w zależności od wieku, cech rozwojowych.
4. Prawidłowe leczenie i terminowe zapobieganie robakom.

Jak odzwyczaić psa od jedzenia ziemi

Jeśli pies bawi się za dużo, połykanie ziemi może nastąpić samoistnie, zwierzę pamięta ten czyn jako radosny moment w życiu i powtórzenia nie są wykluczone. To zachowanie jest podobne do złego nawyku. Umiejętne szkolenie z udziałem przewodnika psa pomaga usunąć takie odruchy. Specjalista zastąpi przyjemność podczas zabawy ulubionym przysmakiem pupila, minimalizując dotychczasowe instynkty.

Eksperci doradzają również rozwijanie odruchu „przestrajania” szczeniaka. Właściciel może zastosować tę metodę lub skontaktować się ze specjalistą:

1. Gotowane są kości wołowe (lub inne).
2. Umieszczone w widocznych miejscach przed spacerem.
3. Weź łańcuszek o długości od 20 do 50 cm, w zależności od wielkości zwierzęcia (duży łańcuszek można owinąć taśmą).
4. W momencie, gdy pies podnosi kość, rzuca obok niej łańcuszek, aby nie zauważył, że gest pochodzi od właściciela.
5. Pies jest przestraszony - rozwija się odruch. Teraz zwierzę kojarzy podnoszenie przedmiotów z ziemi z negatywnymi emocjami.
6. W ten sposób pracują z połykaniem ziemi, zbieraniem śmieci itp.D.

Dlaczego jedzenie ziemi przez psa jest niebezpieczne?

Sama ziemia nie stanowi zagrożenia dla zdrowia zwierząt. Gleba zawiera dużo węgla, krzemu, siarki, fosforu. Substancje te będą miały pozytywny wpływ na sierść psa, ostrość wzroku.

Pył i wierzchnia warstwa gleby zawierają nie tylko minerały, ale także dużą ilość materii organicznej: bakterie, grzyby, jaja pasożytów, zarodniki groźnych wirusów. To właśnie te składniki stanowią zagrożenie dla zwierząt domowych. Psy w wieku od 3 do 9 miesięcy są szczególnie podatne na infekcje. Nie wykształciły jeszcze silnej odporności po przepisanych szczepieniach.

Jeśli w glebie pozostaną ślady nawozów lub chemii rolniczej, zwierzę zostanie zatrute. Jego nasilenie zależy od stężenia substancji, która dostała się do organizmu. Łagodne zatrucie spowoduje niestrawność, utratę wrażliwości węchowej, letarg.

Wraz z ziemią pies połyka kamienie. Pociąga to za sobą ryzyko próchnicy zębów, urazów ścian przełyku i jelit. Gardła i tkanki miękkie ucierpią jednoznacznie, a to doprowadzi do pogorszenia procesu żucia pokarmu, zmniejszenia wchłaniania składników odżywczych, zaburzeń hematopoezy i nieprawidłowego funkcjonowania procesów metabolicznych. W związku z tym:

1. Lęk.
2. Zakłócenie snu i czuwania.
3. Nieuzasadniona utrata aktywności lub agresja.
4. Zmniejszona odporność.
5. Pojawienie się reakcji alergicznych.

Kamienie przełyku powodują niedrożność jelit. Bez operacji w trybie nagłym istnieje wysokie ryzyko śmierci. Problem można rozpoznać po objawach zewnętrznych (utrata apetytu, gorączka, objawy zatrucia), ale tylko doświadczony lekarz weterynarii postawi diagnozę.

Choroby spowodowane zjedzeniem ziemi

Ostre grudy ziemi powodują wewnętrzne krwawienie, które jest trudne do wykrycia. Zapalenie w obszarze lokalizacji nacięć bez szybkiego leczenia wywołuje ropienie, zamieniając się w sepsę. W przypadku krwotoku w tkankach miękkich charakterystyczne jest pojawienie się krwiaków, które ściskają naczynia, co prowadzi do niedokrwienia kończyn.

Objawy zależą od tego, które narządy wewnętrzne ulegają uszkodzeniu przez obcy przedmiot:

Wątroba:

• podwyższona temperatura ciała;
• obsesyjne drapanie;
• zwierzę unika leżenia na brzuchu;
• hemoglobina i duża ilość enzymów wątrobowych we krwi są zmniejszone;
• stan depresyjny;
• przebarwienia kału, ślady krwi w kale.

Śledziona:

• drżenie w ciele;
• temperatura skacze od niskiego do podgorączkowego;
• wizualnie widoczny jest wzrost otrzewnej;
• rozszerzone źrenice.

Przy pierwszych oznakach uszkodzenia wątroby i śledziony nie można się wahać. Tylko terminowa pomoc weterynarza uratuje zwierzęciu życie. Pozostałe narządy jamy brzusznej u psów nie powodują wyraźnych objawów w pierwszych godzinach po wystąpieniu urazu. Objawy nasilają się w okresie od 12 godzin do 5 dni.

Jak stwierdzić, czy Twój pies ma robaki? Co z tym zrobić?

Zwierzę zakażone robakami pasożytniczymi ma zewnętrzne oznaki infekcji.

Tabela 1. Oznaki zakażenia robakami

Utrata apetytuOdrzuca wszelkie paszeCodziennie odmawia jedzeniaNie je przez kilka dni i odmawia wodyBladość błon śluzowychBlady ustaSzara zacieniowana gardłoSuchy i żółty śluzUtrata masy ciała5% tygodniowo10% tygodniowoDo 15% tygodniowoWełna traci swój wyglądPrzyciemnianie wełnyZaczyna wypadaćWypada na strzępyZaburzenia trawieniaWymioty i regurgitacjaBiegunka lub zaparciaKrew i śluz w kale

Psychika psów i jej zaburzenia

Zaburzenia behawioralne wyrażają się stanem depresyjnym lub zwiększoną aktywnością zwierzęcia. Oba stany mogą spowodować, że pies zje ziemię. Na etapie apatii zwierzę stara się zwrócić na siebie uwagę i zaczyna kopać ziemię. Rozbrykany pies – często z powodu nadpobudliwości połyka kamienie, zbiera śmieci z chodnika.

Zaburzenia metaboliczne i zaburzenia równowagi hormonalnej prowadzą do zaburzeń psychicznych u psów, dlatego w okresie diagnozy lekarz weterynarii bezbłędnie bada wątrobę i tarczycę, wykonuje USG jamy brzusznej. Należy również wykluczyć cukrzycę, zapalenie mózgu.

Wideo - Zaburzenia zachowania i psychiki psów

Niestabilna psychika

Podczas diagnozy brane są pod uwagę cechy charakteru każdego zwierzaka. Ale jeśli aktywny pies np. przestaje wykonywać zwykłe polecenia, nie reaguje na ulubione zabawy, trudno jest skoncentrować się na jedzeniu (przestaje jeść - gdzieś idzie - znowu się pojawia) - to zachowanie powinno być zaalarmowane. Albo wcześniej spokojny pies w wolierze nie znajduje dla siebie miejsca, zaczyna kopać dziury, próbuje uciec, wykazuje agresję.

Diagnozę nadreaktywności stawia się, gdy pies:

1. Nie mogę w pełni skupić się na grze.
2. Przestaje być posłuszny żądaniom właściciela.
3. Zapomina znane wzorce, myli polecenia.
4. Łatwo rozpraszany przez wszelkie zewnętrzne bodźce.
5. Nie można siedzieć nieruchomo ani chodzić obok.
6. Niedostatecznie agresywny i hałasujący podczas chodzenia lub zabawy.
7. Zatraca się zwykły tryb chodzenia, karmienia, spania.

Stan depresyjny

Alarmujące objawy obniżonej aktywności, wskazujące na stan depresyjny zwierzęcia:

1. Jęczy monotonnie.
2. Odmawia reakcji na inne psy lub wchodzi w konflikt bez wyraźnego powodu.
3. Opony szybko, nie reaguje na polecenia właściciela.
4. Powtarzające się scenariusze motoryczne (wirowanie ogonem, zwracanie pokarmu, a następnie połykanie).
5. Traci schludność.
6. Nie nadaje się do szkolenia.

Psy źle reagują na zmiany w rodzinie, przeprowadzkę, nowe osoby w domu, wnętrze czy odnowę klimatu. Jeśli nie ma takich przyczyn depresji, a zachowanie nie zmienia się przez długi czas, należy szukać źródła problemu w chorobach narządów wewnętrznych, zaburzeniach metabolicznych czy zaburzeniach endogennych.

Jak pomóc psu w depresji?

Konieczne jest zapewnienie zwierzakowi w jak największym stopniu poprzednich warunków:

1. Wróć do poprzedniego właściciela.
2. Przywróć zwykły reżim.
3. Zwróć większą uwagę na komunikację.
4. Poszukaj pomocy u specjalisty.

Pies naturalnie reaguje negatywnie na sytuacje stresowe, więc ich źródło jest usuwane.

Zaburzenia behawioralne

Poważniejsze zaburzenia psychiczne charakteryzują fobie, obsesyjne lęki, niepokój.

Jeśli zwierzę przechodzi przez sytuacje stresowe, chorobę, trudny wiek, mogą wystąpić:

1. Przeczucie niebezpieczeństwa.
2. Strach przed samotnością.
3. Stany paniki.
4. Roztargnienie.

Pupil zaczyna brudzić rzeczy w domu lub wolierze, nie chce być sam, gwałtownie reaguje na nieobecność właściciela, w każdy możliwy sposób obsesyjnie stara się zwrócić na siebie uwagę (nawet jeśli negatywnie). Zwiększone wydzielanie śliny, niekontrolowane wypróżnienia, unikanie światła słonecznego, utrata zainteresowania zwykłą rozrywką wskazują na narastanie poważne zaburzenia psychiczne. W tym przypadku nie pomaga umieszczenie psa w sprzyjających warunkach i wyeliminowanie stresujących sytuacji. Będziesz potrzebować pomocy specjalisty.

W przypadku, gdy więcej niż 5 dni nie jest możliwe samodzielne zidentyfikowanie przyczyny zaburzeń zachowania u zwierzęcia, połknięciu gleby towarzyszą objawy uboczne - psa należy pokazać weterynarzowi. Lekarz wykluczy choroby narządów wewnętrznych lub zidentyfikuje przyczynę patologii psychicznych.