Sznaucer olbrzym pies
Zadowolony
Sznaucer olbrzym lub sznaucer olbrzym (it. Riesenschnauzer. pol. sznaucer olbrzym) rasa psa, która pojawiła się w Niemczech w XVII wieku. Największy z trzech ras sznaucerów, był używany jako pies pasterski, do pilnowania ziemi, a następnie trafił do miast, gdzie pilnował rzeźni, sklepów i fabryk.
Streszczenia
- Sznaucer olbrzym jest psem bardzo energicznym i wymaga co najmniej godziny dziennie, podczas której nie tylko chodzi, ale aktywnie się porusza.
- Bez tego może stać się destrukcyjny i trudny do opanowania.
- Nie są zalecane dla początkujących lub osób niepewnych siebie. Surowy przywódca, który jest w stanie ustanowić solidny i zrozumiały porządek bez użycia siły fizycznej, jest tym, czego potrzebują
- Ze względu na ich dominację, siłę i chamstwo nie są polecane do trzymania w rodzinach z dziećmi, choć czasami bardzo je lubią.
- Są doskonałymi stróżami.
- Socjalizacja jest koniecznością dla szczeniąt. Mogą być agresywne w stosunku do innych psów, ludzi i zwierząt, jeśli nie są znane. Naturalnie podejrzliwy wobec obcych
- Szczotkuj je trzy razy w tygodniu lub częściej. Regularne przycinanie jest niezbędne do utrzymania porządku w sierści.
- Sprytne, mogą nauczyć się wielu poleceń i wykonywać różne prace. To inna sprawa, czy chcą.
- Zawsze kupuj szczeniaka sznaucera olbrzymiego od zaufanych hodowców i nie próbuj oszczędzać.
Historia rasy
Uważa się, że sznaucer niedźwiedzi pochodził ze skrzyżowania owczarka niemieckiego starego typu (Altdeutsche Schäferhunde) i sznaucer mittelowy. Te psy były używane jako strażnicy bydła, jak w swoim czasie Rottweilery. Pod koniec XIX wieku hodowcy niemieccy zaczęli ujednolicać lokalne rasy i rozwijać nowe.
Dokładne pochodzenie sznaucerów olbrzymich nie jest znane, uważa się, że uzyskano je przez skrzyżowanie z Flandria Bouvier, mastify, rottweilery i inne rasy. Przez jakiś czas nazywano je sznaucerami rosyjskimi lub niedźwiedziami, ale w końcu przylgnęła nazwa sznaucer olbrzym.
Pod koniec wieku znane są tylko w Bawarii, zwłaszcza w Monachium i Wirtembergii. I są szczególnie popularne wśród policjantów, choć źródła z tamtych czasów podają również zdolność do innych zadań.
Komu służą: psy pasterskie, psy stróżujące, wartownicze, sznaucery olbrzymy zawsze były ludzkimi pomocnikami. I wojna światowa zadała cios liczebności psów, ale także przyczyniła się do wzrostu popularności rasy.
Były szeroko stosowane w wojsku, gdzie zyskały popularność zarówno wśród Niemców, jak i wśród ich przeciwników. Hodowcy kontynuowali prace nad rasą po walkach iw 1923 roku opublikowali pierwszy wzorzec rasy.
Pierwszy sznaucer olbrzym przybył do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat 20., choć popularność zyskał dopiero na początku lat 30. XX wieku. Angielski Związek Kynologiczny (UKC) uznał rasę w 1948 roku, a AKC już w 1930 roku.
Nie zdobyli jednak dużej popularności za granicą, a pierwszy klub pojawił się dopiero około 1960 roku - Giant Schnauzer Club of America. Około 50 psów zostało zarejestrowanych w AKC do tego roku.
Jednak w ostatnich latach popularność rasy znacznie wzrosła i według tej samej oceny w 2010 roku zajęła 94 miejsce w liczbie zarejestrowanych psów na 167 ras.
Chociaż większość hobbystów trzyma sznaucery olbrzymie jako zwierzęta domowe, nie wszyscy mogą sobie z nimi poradzić. Dzieje się tak ze względu na wysokie wymagania dotyczące aktywności i dominującego charakteru.
Wykorzystywane są również jako psy stróżujące, do których rasa ma naturalne skłonności. W swojej ojczyźnie pozostają popularnymi psami policyjnymi i wojskowymi.
Opis rasy
Pomimo tego, że sznaucer olbrzym nazywany jest olbrzymem, nie wynika to z porównania z innymi dużymi rasami. To jest w porównaniu z sznaucer mittelowy oraz sznaucer miniaturowy.
Wzorzec rasy dla psów 65-70 cm w kłębie, dla suk 60-65 cm. Psy mogą ważyć do 35-45 kg. Sznaucer olbrzym ma kwadratowy wygląd i przypomina powiększoną wersję sznaucera Mittel. Ogon jest długi, a uszy małe i wysoko osadzone na głowie. W krajach, w których nie jest to zabronione, ogon i uszy są przycinane.
Sierść jest gruba, twarda, wodoodporna, szorstka. Na twarzy tworzy brodę i brwi. Składa się z dwóch warstw, zewnętrznego włosa ochronnego i grubego podszerstka.
Sznaucery olbrzymie występują w dwóch kolorach: czysta czerń oraz pieprz i sól. W przypadku drugiego koloru dopuszczalne są odcienie, ale na twarzy musi być czarna maska. Obecność białych plam na głowie i tułowiu jest niepożądana.
Postać
Podobny charakter do pozostałych sznaucerów, ale jest kilka różnic. Większość z tych różnic wynika z faktu, że sznaucery olbrzymie były hodowane wyłącznie jako psy służbowe, psy policyjne. Mają doskonały instynkt obronny i mogą służyć bez głębokiego treningu.
Ale jednocześnie mają silny charakter, nawet profesjonaliście nie jest łatwo wytresować psa. Jeśli rozpozna w właścicielce lidera, stanowczego i konsekwentnego, to wykona prawie każde zlecenie.
Jest to rasa dominująca, gotowa podważyć status osoby jako lidera stada i nie jest odpowiednia dla początkujących hodowców psów.
Ze względu na wysoką dominację i niegrzeczne zachowanie są znacznie mniej odpowiednie dla rodzin z dziećmi niż inne sznaucery.
Właściciel musi wyjaśnić psu, że ją kontroluje, w przeciwnym razie ona będzie go kontrolować. W wielu przypadkach sznaucer olbrzym całkowicie zdominował rodzinę, co skończyło się fatalnie zarówno dla niego, jak i dla właścicieli.
A dla niedoświadczonych hodowców psów jest to jedna z najgorszych ras, więc jeśli nie jesteś pewien, czy sobie z tym poradzisz, wybierz inną rasę.
Prawdopodobnie największą różnicą między sznaucerem olbrzymem a sznaucerem standardowym jest różnica w wymaganiach dotyczących aktywności. Sznaucer olbrzym wymaga ogromnej ilości prostych ćwiczeń i ćwiczeń. Minimum to godzina dziennie i nie chodzenie, ale bieganie za rowerem. Ponadto większość rasy nie może być wyprowadzana w parku ze względu na dużą agresję w stosunku do innych psów.
To pies usługowy, kocha i potrzebuje pracy. Jeśli nie ma aktywności i dużo wolnego czasu, pojawia się negatywne i destrukcyjne zachowanie. Biorąc pod uwagę siłę, wielkość i aktywność, takie destrukcyjne zachowanie może poważnie zniszczyć życie i zepsuć nastrój.
Niektórzy hodowcy uważają, że psy solne i pieprzowe są bardziej posłuszne niż czysto czarne.
Opieka
Sierść należy rozczesywać kilka razy w tygodniu, aby uniknąć splątania. Od czasu do czasu konieczne jest przycinanie, ale pamiętaj, że może to zmienić strukturę sierści.
Osobno zadbaj o brodę, która brudzi się, gdy pies je lub pije.
To pies, który może zamieszkać na podwórku, gdzie jest o wiele wygodniej i wytrzyma mrozy, jeśli budka jest ogrzewana.
Zdrowie
Jak na psa tej wielkości sznaucery olbrzymie żyją dość długo. Średnia długość życia wynosi od 12 do 15 lat, co jak na dużą rasę to dużo. Obraz psują jednak poważne problemy zdrowotne.
Większość lekarzy weterynarii opisuje rasę jako bolesną, zwłaszcza z dysplazją stawów biodrowych i padaczką.
Rak jest powszechny, zwłaszcza chłoniak i rak wątroby.