Pies kananejski

Canaan Dog zadziwia swoją historią. Wystarczy pomyśleć: w pełni udomowiona, ufna ludziom, została zmuszona do przetrwania na wolności. I przeżył. Jak to się stało, powiemy w tym artykule. To jedna z najtwardszych ras. Jak w dawnych czasach, tak i teraz ludzie używają go do pracy: doskonale pokazuje walory bezpieczeństwa, radzi sobie z pracą pasterza, ratownika, ochroniarza, policjanta. Łatwo toleruje ciepło, nie ulega przegrzaniu.

To jest rasa narodowa Izraela. Opiekunowie psów żartują, że jest to jedyna rasa, która wykonuje komendy tylko w języku hebrajskim. Niezależnie od tego, czy jest to wrodzony upór, czy mit, możesz przekonać się tylko osobiście spotykając tę ​​niesamowitą czworonożną bestię i oczywiście czytając nasz artykuł.

Historia pochodzenia rasy

Historia rasy zaczyna się ponad 2000 rpne w Izraelu. Istnieją dowody na to, że na dworze królowej Izebel, żony króla Achaba starożytnego Izraela, mieszkały psy kananejskie. Tę królową wyróżniał wyjątkowo paskudny i okrutny charakter, niemniej jednak psy wiernie siedziały u jej stóp i towarzyszyły jej na spacerach. To po raz kolejny sugeruje, że zwierzęta kochają nas nie ze względu na charakter i cechy osobiste, ale dlatego, że po prostu jesteśmy w ich życiu.

Były to w zasadzie starożytne bezpańskie psy. Pasterze zabierali je ze sobą do wypasu bydła i aktywnie wykorzystywali w gospodarstwie jako pomocników. Więc ta rasa pomyślnie się rozwinęła, wzmocniła. Zarówno dla człowieka, jak i psa tandem był produktywny i korzystny.

Z biegiem czasu w Izraelu rozpoczął się okres wojen z Rzymianami. Zginęli ludzie i zginęły zwierzęta. Na szczęście rasa nie została całkowicie wytępiona, ponieważ najmądrzejsi i najbardziej przystosowani do życia osobniki uciekły od ludzi. Na pustyni Negev przez wieki pies rasy Canaan próbował przetrwać, znaleźć pożywienie i przystosować się. Młodzi ludzie nie znali już mężczyzny i byli absolutnie dzicy.

Na początku XX wieku w Palestynie słynny izraelski hodowca psów Rudolph Mendel i jego żona otrzymali zadanie opracowania rasy, która byłaby odpowiednia do pilnowania odległych żydowskich osiedli. Miał to być pies zdrowy, wytrzymały, silny i inteligentny.

Para pamiętała o dzikim psie pustynnym, ponieważ to dzięki ich niezwykłemu zdrowiu i umiejętności przystosowania się do trudnych warunków środowiskowych przetrwali jako gatunek. Mendels zaczął ponownie udomowić dorosłe psy i hodować szczenięta. Rezultatem była wielofunkcyjna rasa, która była stróżem, pasterzem, towarzyszem, strażnikiem, posłańcem, wartownikiem. Ponownie, pies rasy Canaan z łatwością robił to, o co prosił mężczyzna.

W czasie II wojny światowej psy te szukały min, lepiej niż lokalizatory mechaniczne. Po wojnie psy zostały przekwalifikowane na przewodników dla osób niedowidzących i rasa poradziła sobie z tą funkcją „idealnie”. Później Kananejczycy zostali dodani do zawodów poszukiwawczych i ratowniczych oraz na posterunkach policji. Israel Kennel Club zarejestrował rasę Canaan Dog w 1953 r. W 1992 rasa została oficjalnie uznana przez United Kennel Club, a w 1997 została również zatwierdzona przez American Kennel Club (AKC).

Opis psa kananejskiego

Za opis wzięto normę FCI nr 273 z 1999 r. Pies Hannaan należy do grupy szpiców. Kraj pochodzenia: Izrael. Dymorfizm płciowy jest bardzo wyraźny: samce są znacznie masywniejsze niż samice. Psy te charakteryzują się lekkim i szybkim chodem, energicznym kłusem. Ruchy są koniecznie poprawne.

Ponadto psy muszą być zwinne i sprężyste.

Standardy rasy

• Forma ogólna: średni rozmiar ciała.
• Typ ciała: harmonijny, proporcjonalny.
• Wzrost: 48-58 cm u suk. 50-60 cm u samców.
• Waga: 15-20 kg dla suk. 20-25 kg u samców.
• Głowa: średniej wielkości, klinowaty o prawidłowych proporcjach. Kształt głowy rozszerza się w kierunku uszu. Czaszka płaska, szeroka. Zaokrąglona czaszka z płynnym przejściem od czoła do kufy. Potężne szczęki. Oczy w kształcie migdałów, ciemne. Obowiązkowe ciemne obwódki oczu. Uszy krótkie i stojące, zaokrąglone na końcach. Ustaw niski. Nos: czarny. Usta szczelnie zamknięte. Silne szczęki. Zgryz nożycowy.
• Szyja: średniej długości, muskularny.
• Ramka: kwadrat z podciągniętym brzuchem. Kłąb jest wyraźnie zaznaczony. Proste plecy. Dość szeroki obszar klatki piersiowej.
• Ogon: średniej wielkości z grubą sierścią. Można ją ściągnąć lub zwinąć w pierścień.
• Odnóża: dobrze wyważony, prosty. Logti pasuje ciasno do Ostyaka. Potężne tylne nogi. Mocne, umięśnione uda. Łapy: Okrągłe, ze sprężystymi poduszkami, mocne.
• Wełna: wyraźny, obfity podszerstek. Płaszcz jest prosty i sztywny. Kołnierzyk jest wyraźnie zaznaczony na szyi. Jeśli włosy przedstawiciela są krótkie, kołnierz ma postać wydłużonych włosów w okolicy klatki piersiowej i szyi.
• Zabarwienie: odcienie brązu od piaskowego po ceglasty brąz, czerń, biel, czerń i biel. Najczęstsze kolory to piasek, złoto, krem, czerwień. Może być maska, ale musi być symetryczna. Czarna maska ​​i białe znaczenia są dozwolone dla wszystkich kolorów. Zabronione: szare, trójkolorowe, pręgowane oraz czarne i podpalane.

Psy rasy Canaan mają podwójną sierść, ale dobrze radzą sobie zarówno z suszą, jak i wysoką wilgotnością.

Ważny! Samce powinny mieć dwa wyraźnie widoczne jądra całkowicie osadzone w mosznie.

Każda osoba wykazująca nieprawidłowości zarówno pod względem fizycznym, jak i behawioralnym powinna zostać natychmiast zdyskwalifikowana.

Charakter psa

Z historii rasy wiemy, że pies przez długi czas był w społeczeństwie ludzi, potem przez długi czas rozwijał się na wolności. Dlatego w postaci są pewne cechy. Pies woli przebywać blisko osoby, ale nie okazuje otwartego uczucia. Są zwierzętami stadnymi i ważna jest dla nich hierarchia. Rodzina zasadniczo zastępuje stado. A cechy charakteru Hannanów obejmują chęć konkurowania o przywództwo z osobą. Ważne, aby właściciel wykazywał stałość i stanowczość w swoim zachowaniu i wtedy nie będzie problemów.

Jest bardzo przyjazny i nastawiony do dzieci. Ale nie toleruje okrucieństwa i otwartej obsesji na swoim punkcie, bez rozróżnienia między dorosłym a dzieckiem. Traktuje obcych z podejrzliwością i ostrożnością.

Ważny! Jeśli dobry kontakt psa jest dla Ciebie istotną cechą, warto rozpocząć jego socjalizację od szczenięcia. Aby to zrobić, poznaj jak najwięcej nowych ludzi, dawaj różnorodne zabawki, wzbogacaj otoczenie o nowe zapachy.

Jedną z charakterystycznych cech związanych ze społeczeństwem jest „faza strachu” – okres od 9 miesięcy do roku. W tym czasie pies zaczyna się dziwnie zachowywać: bardzo boi się obcych, nowych przedmiotów, sytuacji. Wynika to z pamięci genetycznej przodków. Okres przeżycia bez człowieka na pustyni nie minął bez śladu. Nowonarodzone szczenięta były całkowicie i całkowicie chronione przez matki, ale gdy osobnik dorósł, musiała nauczyć się samodzielnie przeżyć. Przejście od szczenięcia do dorastania zaczyna się w wieku 8-9 miesięcy.

W dzikich warunkach pustyni tylko ci, którzy wykazywali szczególną czujność i ostrożność, węszyli i słuchali szelestów, nie podchodzili dobrodusznie do nieznanych przedmiotów, bo mogli gryźć, wstrzykiwać truciznę, unieruchamiać. Poza tym młodzi ludzie musieli mieć się na baczności przed swoimi krewnymi. W końcu duże samce, broniące terytorium i walczące o samice, mogą je poważnie okaleczyć. Należy zauważyć, że faza strachu zwykle mija samoistnie z roku na rok w sprzyjającym środowisku i zrozumieniu ze strony ludzi.

Jednak agresja wobec osobników tej samej płci w tej rasie utrzymuje się przez całe jej życie. A Canaan nie stara się zaprzyjaźnić z rasami innych psów. Wykazuje agresję w stosunku do kotów, gryzoni. Najwyraźniej wszystko z tego samego powodu „okresu pustynnego”. Wszystko, co miało mniejszy rozmiar, było automatycznie uznawane za żywność. Inaczej nie dałoby się przeżyć. Ale jeśli pies i kot wychowywani są razem od dzieciństwa, w przyszłości będą się dobrze dogadać.

Rasa ta traktuje swojego właściciela z oddaniem i troską. Zawsze gotowy, aby być towarzysz, asystentka Biznesowa. To wrażliwy strażnik spokoju rodziny. Natychmiast powiadamia głośnym szczekaniem o wszelkich pomniejszych zagrożeniach. Warto wcześniej zastanowić się nad tym faktem, jeśli nie możesz znieść ostrych, przeraźliwych dźwięków. Z natury jest bardzo miękkim, miłym psem. Być może przez tak trudny los jej przodków stała się bardziej wrażliwa na zaufanie. Ale jeśli rodzina ją kocha, to bezwarunkowo i całym sercem ufa tej osobie.

Długość życia

Standard jak większość innych psów: 12-15 lat. Oczekiwana długość życia zależy od obecności i braku chorób genetycznych, a także przynależności do rasowego pochodzenia rasy.

Utrzymywanie psa rasy Canaan

Idealne warunki do trzymania tego psa to wolny wybieg na podwórku. Możliwe jest trzymanie w mieszkaniu, ale są to dość aktywne zwierzęta. Aby wszyscy czuli się komfortowo, konieczne jest spełnienie pewnych wymagań. Bardzo odradza się trzymanie go w wolierze i na łańcuchu.

Pielęgnacja i higiena

Pielęgnacja psa Canaan jest klasycznie prosta, ale to nie znaczy, że ogranicza się do szczotkowania. Pielęgnacja sierści: Rasa ma krótkie i twarde włosy. Sierść należy czesać raz w tygodniu. Lirzenie zdarza się dwa razy w roku. W tej chwili warto czesać częściej i dokładniej. Możesz użyć slickerów. Do regularnego czesania odpowiednia jest szczotka o sztywnym włosiu.

Przycinanie paznokci, mycie zębów, uszu: regularnie w miarę potrzeb. Zbadaj nos, usta, uszy, łapy pod kątem uszkodzeń, zadrapań, wysypki, pasożytów. Mycia zębów należy uczyć od najmłodszych lat. Przeprowadzaj zabieg co 3-4 dni. Należy również regularnie badać jamę ustną pod kątem kamienia nazębnego. Umożliwi to jej usunięcie w odpowiednim czasie i bez komplikacji w gabinecie weterynarza.

Kąpielowy: rzadko. Pies nie ma charakterystycznego zapachu i jest bardzo czysty. Co ciekawe: ci sami dzicy przodkowie przyznali jej taką cechę. Łatwiej jest uciec przed drapieżnikami i agresywnymi współplemieńcami, jeśli zwierzę nie pozostawia po sobie zapachu. Ponieważ zapach wydzielany przez wydzielinę skóry jest paszportem do świata zwierząt . Określa płeć, stan zdrowia, czas przebywania właściciela na danym terenie oraz wiele innych istotnych parametrów.

Dieta psa kananejskiego

Karmienie naturalne powinno być oparte na mięsie. Ważnymi elementami zawierającymi białko zwierzęce są również podroby, jaja i ryby. W dni, kiedy żołądek odpoczywa i podaje się podroby, porcję należy zwiększyć.

Mięso jest bardziej kaloryczne, więc potrzeba mniej. Jajka podaje się nie częściej niż dwa razy w tygodniu.

• Nabiał: jogurt, kefir, sfermentowane mleko pieczone - co 4 dni.
• Płatki: ryż, kasza gryczana, płatki owsiane, kukurydza. To są źródła węglowodanów. Ale dawanie owsianki nie jest tego warte każdego dnia.
• Warzywa: surowe i gotowane. Aby pies mógł jeść warzywa, należy je wymieszać z mięsem.
• Bardzo przydatne do trawienia oleje roślinne. Dodawane są po jednej łyżce na raz do każdej innej karmy.
• Witaminy i minerały niezbędny w diecie. Aby wybrać kompleks multiwitaminowy, skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

Ważny! Wyklucz: produkty słodkie, słone, skrobiowe, ziemniaki, fasolę, wędzone, pikantne.

Jeśli właściciel zdecyduje sucha zbilansowana pasza, to lepiej zwrócić uwagę super premium pasze, ponieważ zawierają naturalne mięso. A całościowa pasza na ogół składają się z naturalnego przetworzonego mięsa. Karmienie dobrą suchą karmą jest bezpieczne dla zdrowia psa i wygodne dla właściciela, ponieważ dzienna dawka jest zapisana na opakowaniu.

Wielkość porcji można łatwo dostosować. Ponadto w liniach drogiej suchej karmy brane są pod uwagę indywidualne cechy każdego psa. Starożytna mądrość żydowska mówi: „Nie jesteśmy wystarczająco bogaci, by kupować tanie rzeczy”. Rzeczywiście, znacznie taniej jest kupować wysokiej jakości żywność i nie martwić się o zdrowie zwierzęcia, niż ciągłe leczenie go z powodu problemów z przewodem pokarmowym, nerkami, wątrobą, alergiami itp.D.

DO pasza super premium włączać

• Royal Canin (pierwotnie wyprodukowany przez Francję. Teraz pojawił się rosyjski producent).
• Wzgórza (USA)
• Grandorf (Belgia)
• Acana (Kanada)
• Arden Grande (Anglia)
• Almo Nature (Włochy)
• Brit Care (Czechy)
• Bozita (Szwajcaria)
• Belcando (Niemcy)
• Farma Książąt (Anglia)

Przy każdej diecie psy potrzebują dostępu do świeżej wody. Po jedzeniu pies musi odpoczywać, aby pokarm został prawidłowo wchłonięty.

Choroby i wady rasy

Weterynarze odnoszą się do chorób rodowodowych psów kananejskich:

• Padaczka. U psów pojawia się zwykle w wieku 2-4 lat.
• mięsak limfatyczny;
• angiohemofilia;
• trombopatia;
• Alergia. W towarzystwie swędzenia. Drapanie może spowodować skażenie bakteryjne.
• Dysplazja stawy biodrowe i łokciowe - rzadko, ale występuje.

Ważny! Pies choruje najczęściej z powodu zewnętrznych niekorzystnych czynników: niewłaściwej pielęgnacji, utrzymania i karmienia.

Edukacja i trening

Pies bardzo szybko uczy się nowych sztuczek, komend i ćwiczeń. Wystarczy kilka powtórzeń, a ona rozumie zasadę. Bardzo inteligentny i bystry. Ale jest w tym pewien haczyk: będąc mądrą, wykazuje niezależność w zachowaniu. Jeśli nie uważa, że ​​coś jest ważne, to po prostu tego nie robi. Potrafi także sabotować trening, jeśli trener nie zdobył jej autorytetu. Co więcej, pies kananejski nie toleruje brutalnego tłumienia siłą, w którym to przypadku po prostu ucieknie lub będzie się bronił. Lepiej pozytywnie wzmocnić motywację psa, a wtedy można uzyskać miłego, dobrze wychowanego ucznia.

Ważny! Spacery na świeżym powietrzu powinny odbywać się codziennie rano i wieczorem przez co najmniej godzinę.

Pies, z aktywnym postać, co wymaga odpowiedniego poziomu aktywności fizycznej. Nie mając ujścia energii, Kananejczycy mogą stać się nerwowi, agresywni i szczekać „bez powodu”. Takie zachowanie jest tylko sygnałem alarmowym dla właściciela. Oznacza to, że osoba nie zorganizowała dla pupila odpowiednich warunków. Bierni, leniwi ludzie w ogóle nie powinni mieć psów, aby ich nie dręczyć.

Ta rasa uwielbia odkrywać, wędrować, biegać. Uwielbia kopać ziemię. Należy pamiętać, że po spacerze bez nadzoru w ogrodzie może pojawić się kilkanaście dołków, dziur, przejść, wykopów. Nauczanie sztuczek, poleceń i samo wychowanie dobrych manier powinno być systematyczne, jasno ustrukturyzowane, od prostych do złożonych. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę indywidualne cechy każdego szczeniaka. Ćwiczenia nie powinny być monotonne i nudne. Jeżeli właściciel zdaje sobie sprawę, że nie radzi sobie z wychowaniem zwierzęcia, należy jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą kynologiem.

Kup psa rasy Canaan

Najprawdopodobniej będziesz musiał kupić szczeniaka rasy Canaan w swojej ojczyźnie, w Izraelu lub w Polsce. To tutaj hodowcy dążą do utrzymania czystej linii szczeniąt. Niestety Rosja nie posiada własnych szkółek.

Czego szukać

Musisz zwrócić uwagę na zachowanie szczeniaka:

• Jak reaguje na osobę?.
• Ogólne zachowanie: aktywny i wesoły lub ospały i chorowity.
• Czy oczy i uszy są czyste?. Czy futro lśni?. Czy Twój apetyt jest zdrowy?.
• Jak zachowują się rodzice szczeniaka?. Jaki jest ich charakter i czy były jakieś problemy w wychowaniu.

Ponadto ważne jest, aby szczeniak miał wszystko dokumentacja i wszystkie niezbędne szczepienia. W oficjalnym żłobku dostępna jest cała dokumentacja i nie ma z tym żadnych trudności. Oczywiście szczeniaka można kupić bez dokumentów, z rąk. Będzie taniej i łatwiej, ale wtedy ważne jest, aby zrozumieć, że mogą wystąpić nieprzewidziane trudności w zachowaniu psa. Ujawnij cechy charakteru, które nie są określone przez standard. A jeśli ktoś zabiera zwierzaka, musi być gotowy, aby iść z nim przez życie do końca. Jakie trudności by się nie pojawiły. Odmowa przyjęcia zwierzęcia jest przestępstwem.

Cena szczeniaka rasy Canaan

3.000$ do 6.000$. Ale ceny są ustalane przez przedszkole i mogą się zmienić.

Recenzje właścicieli

Właściciele pozytywnie oceniają tego psa. Świętuj zewnętrzne piękno zwierzęcia. Lubię ich głęboki i miły wygląd. Rzeczywiście pies jest bardzo wytrzymały, aktywny, zdrowy. To czysta bestia. Jedną z głównych zalet psa Kanaan jest jego lojalność. Jest wspaniałym przyjacielem i towarzyszem. Bezpretensjonalny w treści, gotowy oddać życie za właściciela i jego rodzinę. Prawie idealny pies rodzinny. Kocha dzieci i wszystkich członków rodziny do szaleństwa.

Wideo o psach kananejskich