Przyczyny i leczenie nietrzymania moczu u psa

Warunkowo przyczyny można podzielić na behawioralne i patologiczne.

Przyczyny behawioralne

Przyczyny behawioralne występują najczęściej u młodych impulsywnych psów, u samców w okresie aktywności seksualnej, u niektórych psów dużych ras (częściej u suk), u niektórych ras (pudel, collie, seter, doberman), u zwierząt wykastrowanych lub wykastrowanych.

Nagłe oddawanie moczu pies wyraża:

• radość z imprezy, najczęściej ze spotkania z właścicielem lub zaprzyjaźnionym psem. W tym przypadku pies mozolnie macha ogonem, kręci się w jednym miejscu, skacze, skomle radośnie;
• strach - dodatkowo może towarzyszyć kucanie na tylnych łapach lub przewracanie się na plecy. W języku psów to działanie potwierdza, że ​​pies jest słabszy, nie żąda terytorium ani jedzenia;
• pewne siebie samce zaznaczają terytorium, wąchając psa za oknem lub słysząc szczekanie;
• w niektórych przypadkach młode, jeszcze nie wyszkolone samce starają się w ten sposób pokazać swoją wyższość nad właścicielem;
• niechęć do właściciela, najczęściej za jakąś karę lub pozostawienie samego w domu.

Nietrzymanie behawioralne nie jest trudne do zidentyfikowania, jeśli przeanalizujesz sytuację: nie zdarza się to często, zwykle po niecodziennym zdarzeniu. Ponieważ emocjonalne nietrzymanie moczu u Twojego psa jest celowe, można je kontrolować poprzez natychmiastową uwagę i opiekę rodzicielską. Czasami taki incydent u zwierzaka może się zdarzyć raz lub powtórzyć raz lub dwa razy w roku.

Przyczyny patologiczne

Nie zawsze można szybko zidentyfikować patologię, która spowodowała nietrzymanie moczu. Nieregularne oddawanie moczu może być spowodowane:

• niektóre choroby związane z układem moczowym (zapalenie pęcherza moczowego, kamica moczowa, inne choroby zakaźne);
• zaburzenia hormonalne spowodowane wiekiem psa lub aktywnością seksualną;
• choroby powodujące silne pragnienie (cukrzyca, niewydolność nerek, u suk zapalenie macicy);
• uszkodzenie kręgosłupa, często poniżej odcinka lędźwiowego;
• nieprawidłowa budowa układu moczowego, gdy moczowody nie wchodzą do pęcherza, ale do innych narządów miednicy (do pochwy, do jelit). Takie zaburzenie jest wrodzone i objawia się w młodym wieku;
• osłabienie zwieracza pęcherza moczowego. Zwieracz to mięsień, który zatrzymuje mocz w pęcherzu. Działa na sygnał wysyłany przez mózg – w odpowiednim momencie odpręża się i wydostaje się mocz. Dysfunkcja zwieracza może być spowodowana otyłością, zmianami hormonalnymi związanymi z wiekiem, ciążą, zaburzeniami w funkcjonowaniu układu nerwowego lub mózgu.

Różnica między patologicznym a behawioralnym nietrzymaniem moczu

Nietrzymanie moczu może wystąpić u psów wszystkich ras i w każdym wieku. Jego manifestacja jest zewnętrznie bardzo różna od behawioralnej:

• występuje często, w dowolnym momencie, niezależnie od chodzenia;
• podczas oddawania moczu pies może odczuwać ból, co można zrozumieć skomleniem;
• może być mało moczu, czasem pies siada, ale moczu w ogóle nie ma;
• mocz może wyciekać nawet wtedy, gdy pies tylko leży lub siedzi, to znaczy dzieje się to mimowolnie, niezależnie od jego zachowania.

Nietrzymanie moczu związane z wiekiem można wyrazić faktem, że Twój stary pies zostawia kałuże wszędzie i często. Może to zrobić nawet na twoich oczach, a potem spokojnie iść dalej bez poczucia winy. Takie zachowanie wiąże się ze śmiercią włókien nerwowych lub zaburzeniami hormonalnymi. W obu przypadkach nie obrażaj się na starego przyjaciela i skreśl go na straty. Patologię starczą powodującą nietrzymanie moczu można skorygować za pomocą zestawu leków, które zostaną przepisane przez wykwalifikowanego specjalistę.

Diagnozowanie przyczyn nietrzymania moczu

Aby zidentyfikować dokładną przyczynę nietrzymania moczu u psa i przepisać leczenie, lekarz w przychodni weterynaryjnej poprosi o opisanie objawów klinicznych. Powinieneś szczegółowo omówić nawyki psa podczas mimowolnego oddawania moczu.

Jeśli zachowanie pasuje do objawów nietrzymania moczu, wystarczy wykonać badanie moczu i wykonać badanie ultrasonograficzne układu moczowego, aby wykluczyć chorobę. Jeśli wszystkie wyniki są prawidłowe, leczenie nie jest wymagane. Konieczne będzie zwrócenie szczególnej uwagi na wychowanie zwierzaka, aby dalej odzwyczajać się od takich nawyków.

W innym przypadku, aby postawić dokładną diagnozę, będziesz musiał przeprowadzić serię badań. Wykonują ogólną i bakteriologiczną analizę moczu w celu wykrycia obecności drobnoustrojów i bakterii, określenia ich wrażliwości na antybiotyki oraz ustalenia dokładnej diagnozy. Dodatkowo pobierają krew do analizy, określają, czy występują inne choroby, optymalne leczenie w tym przypadku, prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych leków.

Jeśli prawdopodobną przyczyną jest uraz kręgosłupa lub uraz rdzenia kręgowego, należy wykonać prześwietlenie.

Czasami ustalenie dokładnej diagnozy może być trudne i przeprowadza się szereg badań w celu określenia choroby przez wykluczenie.

Leczenie

Procesy zapalne w układzie moczowym leczy się antybiotykami. Przebieg leczenia jest długi, około dwóch tygodni. Pozytywne wyniki można zaobserwować już po kilku dniach, ale nawet przy takiej dynamice terapii nie można przerwać. Przepisany kurs musi zostać ukończony do końca, w przeciwnym razie możliwe są nawroty.

W przypadku zaburzeń hormonalnych lub osłabienia zwieracza zalecana jest terapia hormonalna. Istnieją możliwości łączenia leków hormonalnych z lekami przeciwdepresyjnymi. Wszystkie te leki mają skutki uboczne, dlatego możliwość leczenia takimi lekami, dawki i czas przyjmowania są przepisywane przez wykwalifikowanego specjalistę w klinice weterynaryjnej.

W przypadku deformacji kręgosłupa i uszczypnięcia nerwu będziesz musiał skorzystać z interwencji chirurgicznej. Zdarza się, że uszkodzonego w wyniku urazu rdzenia kręgowego nie da się przywrócić, a nietrzymania moczu nie da się zatrzymać. Operacja chirurgiczna jest również konieczna w przypadku wykrycia wrodzonej patologii w układzie moczowym.

Jeśli nietrzymanie moczu objawia się na tle innej choroby, przeprowadza się dodatkową diagnostykę, diagnozę i przepisuje się zestaw środków do leczenia choroby pierwotnej.

Profilaktyka

Jeśli młody szczeniak, przestrzegając reżimu karmienia, picia i chodzenia, nie przestaje zostawiać kałuż w domu i jest stale mokry na łóżku, to prawdopodobnie ma wrodzoną patologię w budowie dróg moczowych. Przeprowadza się badanie i operuje szczeniaka.

Pies musi być uczony chodzenia o określonych porach. Ważne jest, aby wiedzieć, że suka może opróżnić pęcherz za jednym razem, a pies musi obejść duży obszar i pozostawić ślady moczu w różnych miejscach. Czas jego spaceru powinien wynosić co najmniej pół godziny, aby mógł całkowicie „spacerować”.

Jeśli pies jest bardzo emocjonalny, a jego podniecenie lub strach objawia się nietrzymaniem moczu, postaraj się zmniejszyć rozdrażnienie. Korekty zachowania można dokonać w każdym wieku, ale potrzebna jest wytrwałość i cierpliwość.

Jeśli masz choćby najmniejsze podejrzenie choroby, powinieneś skontaktować się z przychodnią weterynaryjną, przeprowadzić badanie i leczyć zwierzaka ściśle na zalecenie lekarza.