Ametystowy szpak krótkoogoniasty

Skrzydła i grzbiety tych małych afrykańskich szpaków mienią się w słońcu wszystkimi odcieniami fioletu, fioletu, szmaragdu i błękitu, wywołując szczery podziw. Pióra ametystowego szpaka krótkoogoniastego (łac. Cinnyricinclus leucogaster), który żyje na południe od Sahary, ma specjalną mikrostrukturę, dzięki której światło słoneczne załamuje się, jakby przechodziło przez pryzmat.

Jak to często bywa, im jaśniejszy samiec, tym skromniej wygląda kobieta. Pióra samic ametystowych szpaków krótkoogoniastych są koloru brązowego z białymi plamkami. Taki strój nie przyciąga uwagi i zapewnia samicy względny spokój podczas wysiadywania jaj. Mimo dyskretnego wyglądu samicy, samiec ametystowego krótkoogoniastego samca wybiera sobie parę raz na całe życie. Tylko śmierć wiernego przyjaciela może zmusić go do zmiany partnera.

Ametystowe szpaki spędzają całe życie na drzewach i bardzo rzadko można je zobaczyć na ziemi. Zbierając się w małe stadka jedzą figi, swój ulubiony przysmak, czyli owady – motyle, osy, pszczoły i szarańczę.

Te jasne ptaki nie budują gniazd, ale wykorzystują dziuple drzew lub opuszczone nory wzdłuż brzegów rzek jako schronienie, wyścielając je zielonymi liśćmi. Samica wysiaduje kilka niebieskawych jaj przez około dwa tygodnie, a kiedy rodzą się pisklęta, przychodzi kolej na ojca rodziny: dostarcza dzieciom pokarmu przez pierwsze trzy tygodnie ich życia.#pierzasty