Objawy gruźlicy u kotów i czy można ją wyleczyć

• w powietrzu - podczas kontaktu osoby chorej i zdrowej;
• pokarmowe lub kontaktowe - poprzez skażone artykuły gospodarstwa domowego, podczas spożywania skażonej paszy, mięsa lub mleka chorych zwierząt, a także podczas polowania na myszy.

Zagrożeni są następujący przedstawiciele kotów:

• zwierzęta trzymane w żłobku w złych warunkach sanitarno-higienicznych. Zarażają się od siebie nawzajem;
• zwierzęta z obniżoną odpornością. Ich ciało nie może oprzeć się infekcji i bardzo chorują;
• małe kocięta i starsze zwierzęta. Są bardziej podatne na przenoszenie choroby niż młode i silne koty.

Przebieg choroby

Przebieg gruźlicy charakteryzuje się dwoma etapami - pierwotnym i wtórnym.
Kot zaraża się najczęściej przez płuca, rzadziej - przez jamę ustną, pękniętą skórę, a nawet błonę śluzową oka. Po aktywacji układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko patogenowi.

W miejscu infekcji powstaje pierwotne ognisko zapalenia. Są to przede wszystkim narządy oddechowe, migdałki, gardło. Na drugim miejscu - skóra, jelita, węzły chłonne. Następnie infekcja rozprzestrzenia się przez krew w całym ciele, angażując w ten proces inne narządy i układy. Tam też mogą powstawać ogniska gruźlicy. Dzięki silnej odporności z czasem osadzają się (leczą), a choroba przybiera postać zamkniętą. Kot staje się nosicielem infekcji. W niesprzyjających warunkach (szczególnie w zimnym okresie), przy gwałtownym spadku odporności w ogniskach, może nastąpić aktywacja procesu. Choroba przyjmie postać uogólnioną i przejdzie w stadium gruźlicy wtórnej.

Zagrożenie dla ludzi i innych zwierząt

Czy możesz zarazić się tą chorobą od swojego kota?? Niestety tak. Jeśli u ludzi czynnikiem sprawczym gruźlicy jest częściej prątki z gatunku Mycobacterium tuberculosis (lub inaczej Bacillus Kocha), to dla kotów (a także psów, krów, jeleni, gryzoni) główne zagrożenie stanowią dwa rodzaje bakterii : Mycobacterium bovis i Mycobacterium microti. Ale musisz wiedzieć, że infekcja wywołana przez prątki tych gatunków jest przenoszona ze zwierząt na ludzi i odwrotnie.

Objawy choroby

Gruźlica kotów ma objawy, które różnią się w zależności od miejsca zakażenia. Do czasu uogólnienia procesu cierpi jeden narząd lub grupa narządów, które jako pierwsze spotkały się z działaniem prątków.

1. W przypadku zakażenia drogą pokarmową (poprzez skażone mięso, mleko lub zakażone myszy podczas polowania) jelita cierpią w pierwszej kolejności. Tworzą się tam gruźlicy (zmiany) powodujące objawy zatrucia jelitowego: biegunka, wymioty, utrata masy ciała.
2. W kontakcie z chorymi braćmi (najczęściej podczas bójek) pierwsze objawy gruźlicy wyglądają jak niegojące się rany na skórze i powiększone węzły chłonne (najczęściej okołogardłowe). Czasami infekcja wnika głęboko i wpływa na mięśnie i kości. Gruźlica skóry może przybierać jedną z trzech postaci: zmiany ogniskowe, podskórna gruźlica guzkowa lub zmiany gruźliczopodobne.
3. Jeśli zwierzę zarazi się unoszącymi się w powietrzu kropelkami, to dotyczy to płuc. Charakterystyczne cechy tej postaci to uporczywy szczekający kaszel, ciężki oddech. Następnie możliwe jest krwawienie z płuc. Może wystąpić gruźlicze zapalenie gardła, któremu towarzyszy zapalenie migdałków. Ta forma gruźlicy często ustępuje wraz z wtórnymi infekcjami, ponieważ odporność organizmu dramatycznie spada.
4. Gruźlica oczu ma postać zapalenia spojówek powikłanego zapaleniem powiek. W rzadkich przypadkach może mu towarzyszyć powstawanie ziarniniaków gruźliczych na gałkach ocznych.
5. Uogólniona gruźlica ma najcięższe objawy, ponieważ dotyka wszystkie narządy i układy. Najważniejszym objawem jest gwałtowny spadek odporności organizmu, który charakteryzuje się słabym gojeniem się ran i zmian skórnych. Objawy zatrucia nasilają się - biegunka, wymioty, utrata apetytu, utrata masy ciała, które połączone są z narastającym osłabieniem, obrzękiem węzłów chłonnych. Na tym etapie choroba jest najbardziej zaraźliwa.

Środki diagnostyczne

Gruźlicę rozpoznaje się u kotów, podobnie jak w przypadku choroby u ludzi, za pomocą RTG klatki piersiowej i USG. Tylko one pozwalają stwierdzić, czy występują uszkodzenia narządów wewnętrznych i jaki jest ich stopień. Ale czasami, w przypadku wątpliwej diagnozy, konieczna jest diagnoza wyjaśniająca:

1. Konieczne jest badanie krwi w celu wykrycia odchyleń w jej składzie i niedoboru niektórych mikroelementów (charakterystycznych dla zakażenia gruźlicą). To na przykład obecność anemii i hiperkalcemii w jelitowej postaci gruźlicy.
2. Zastosuj metodę barwienia mikroorganizmów specjalnymi roztworami (metoda Ziehla-Nelsena). W tym przypadku ich właściwość jest wykorzystywana do odmiennego reagowania na niektóre barwniki.
3. Stosuje się biopsję i histologię mikroskopijnych obszarów dotkniętych tkanek (w szczególności skóry) wybarwionych metodą Ziehla-Nelsena.
4. Analizuj próbki tkanek zwierzęcych na poziomie biomolekularnym za pomocą metody łańcuchowej reakcji polimerazy.

Wyniki badań są bardzo dokładnie analizowane. Jeśli przynajmniej w jednym przypadku istnieje niewielki procent prawdopodobieństwa zakażenia kota, to jest on prawdopodobnie uważany za chorego i odizolowanego od reszty rodziny.

Leczenie choroby

Wszystkie przypadki zachorowań kotów muszą być rejestrowane w organach nadzoru weterynaryjnego i sanitarnego. W przypadku wykrycia gruźlicy w żłobku nie zaleca się leczenia zwierzęcia. Kota poddaje się również eutanazji, jeśli został zarażony groźnym dla człowieka gatunkiem prątków.

Jeśli kot jest zarażony rodzajem prątków, które nie stanowią zagrożenia dla ludzi, można go leczyć. Leczenie trwa długo – od kilku miesięcy do kilku lat. Chore zwierzęta należy odgrodzić od reszty rodziny, w tym dzieci i zwierząt.

Zwykle stosuje się terapię złożoną, przepisując kilka silnych antybiotyków. Są to leki o szerokim spektrum działania, takie jak:

• marbofloksacyna;
• klarytromycyna;
• ryfampicyna;
• Klofazymina.

Farmakoterapia gruźlicy skóry jest czasami łączona z chirurgicznym usuwaniem ognisk infekcji.

Osoby, które miały kontakt z chorym zwierzęciem powinny być przez jakiś czas obserwowane w poradni gruźlicy, gdyż mogły się nią zarazić.

W wielu przypadkach leczenie jest skuteczne, ale ogólne rokowanie choroby waha się od niekorzystnych do ostrożnych.

Profilaktyka dolegliwości

Zapobieganie gruźlicy polega na minimalizowaniu ewentualnego kontaktu z zakażonymi zwierzętami. Aby to zrobić, nie pozwól swoim zwierzakom iść na spacer same. W ich diecie nie powinno być surowego mięsa ani mleka od nieprzetestowanych krów. Taka żywność musi być poddana obróbce termicznej. Jedzenie schwytanych myszy również stwarza pewne ryzyko infekcji.

Monitorowanie stanu układu odpornościowego Twojego zwierzaka i obserwowanie warunków sanitarno-higienicznych jego utrzymania pozwoli uważnemu właścicielowi uchronić go przed tak straszną chorobą jak gruźlica.