Przepuklina u szczeniaka

Bardzo nieprzyjemnym zjawiskiem u szczeniąt jest przepuklina. Zasadniczo jego pojawienie się ułatwiają fizjologiczne cechy lokalizacji narządów i tkanek w ciele. Ale można i należy go leczyć, aby w przyszłości pies mógł żyć pełnią życia.

Co to jest przepuklina

Weterynarze nazywają przepuklinę u szczeniąt wypadaniem narządów przez patologiczne lub naturalne otwory z wyściółki. Edukacja składa się z następujących elementów: worka przepuklinowego wraz z jego zawartością oraz bramy przepuklinowej.

Otwór przepuklinowy, który jest niewielki, nazywany jest pierścieniem przepuklinowym, a otwór przepuklinowy nazywany jest szerokim. Jeśli jest wąski i długi, ma nazwę kanału przepuklinowego.

Worek przepuklinowy może tworzyć wystającą opłucną, przeponę, otrzewną, oponę mózgową i błony Descemeta. Połączenie przepuklinowe często obejmuje jelito, sieć, macicę, żołądek i, rzadziej, inne tkanki i narządy.

Jeśli zawartość przepukliny jest swobodnie regulowana, to w weterynarii nazywa się to redukcją. W przypadku wystąpienia zrostów między workiem a zawartością przepukliny lub samym otworem, wówczas taką przepuklinę nazwano nieredukowalną. Możesz ustalić rodzaj przepukliny, jeśli użyjesz badania palpacyjnego, osłuchiwania i perkusji.

W przypadku, gdy zawartość torebki na żywność zostanie ściśnięta przez kanał przepuklinowy lub otwór, dochodzi do naruszenia. Z tego powodu taka przepuklina została nazwana unieruchomioną i wymaga interwencji chirurgicznej.

Skąd się znajduje? przepuklina u psów, istnieją takie typy przepuklin: pachwinowe, pępkowe i kroczowe.

Przyczyny przepukliny

Co powoduje przepukliny? Z jakiegoś powodu często mówią, że zależy to od poprawności położnictwa, a także od tego, jak przyjmowany jest nowonarodzony szczeniak. W tym przypadku należy powiedzieć, że pępowina u psów jest przeznaczona do ciągnięcia. Na przykład u szczenięcia, które wychodzi z jednej z ostatnich części macicy, to znaczy z odległych części macicy, pępowina musi być rozciągnięta na odpowiednią odległość, aby można było zachować naturalne połączenie między matką a szczeniakiem. A nawet jeśli wydaje się, że jest na granicy, to nie jest. Pępowina rozciąga się w miejscu, w którym ma najmniejszą siłę, czyli około trzech centymetrów od brzucha szczeniaka. Matka bardzo ostrożnie liże pępowinę, że można się tylko zastanawiać, jak ona jeszcze się trzyma. Sugeruje się, że dzięki temu masażowi pępowiny możliwe jest lepsze zamknięcie pępowiny i stymulacja mięśni brzucha.

Niezależnie od tego, czy przepuklina jest nabyta, czy wrodzona, czy jest spowodowana zwiększonym ciśnieniem wewnętrznym, takim jak silny stres czy wzdęcia, powstaje w wyniku pewnych cech anatomicznych, które są dziedziczne. Przepuklina pępkowa jest dziedziczona u psów jako powszechna cecha recesywna. Dlatego jeśli suka ma urodzić szczenięta, które będą miały przepuklinę, to nic nie zależy od dokładności porodu, ponieważ tutaj jest to już kwestia genetyki.

Przepuklina pępkowa u szczeniaka

Ten typ przepukliny występuje najczęściej u młodych psów. Upuszczenie sieci jest częstym zjawiskiem u szczeniąt, a nawet nieco starsze psy mają skłonność do utraty pętli jelitowych. W przypadku przepukliny pępkowej ponownie pojawia się bezbolesny, ograniczony, naprawialny, a po chwili obrzęk. Jego rozmiary mogą osiągać rozmiary od orzechów laskowych po duże orzechy włoskie, a w szczególnych przypadkach nawet więcej. Przyczyną pojawienia się przepukliny pępkowej jest brak rozrostu otworu pępkowego, wrodzone predyspozycje anatomiczne w przypadku ciąży mnogiej, a także zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej w przypadku zatrucia lub niestrawności. Innymi czynnikami mogą być brak równowagi w diecie szczeniąt i matek, a także inne przyczyny egzogenne i endogenne.

Leczenie przepukliny pępkowej u szczeniąt powinno być szybkie, ponieważ konserwatywne metody wykazały ich niską skuteczność.

Po przygotowaniu pola operacyjnego zawartość przepukliny wprowadza się do jamy brzusznej. W przypadku, gdy przepuklina jest nieredukowalna, jej koniec chwyta się kleszczami hemostatycznymi, a następnie odcina zakrzywionymi nożyczkami. Otrzewna jest wycinana ze skóry do pępka za pomocą palców z gumową rękawiczką lub tamponem lub gazikiem. Za pomocą zakrzywionego tępego skalpela lub igły chirurgicznej z 4-6 nacięciami pierścień pępowinowy jest wertykulowany. Ale podczas pracy z unieruchomioną i nieredukowalną przepukliną należy ją wyciąć, rozszerzając otwór przepuklinowy i po obejrzeniu zawartości, umieścić ją z powrotem w jamie brzusznej.

Zawiązany szew w kształcie pętli lub szew półtora jest zakładany na sam pierścień przepuklinowy za pomocą syntetycznych, aseptycznych, wchłanialnych szwów. Skóra szczeniaka jest zszyta identycznymi nićmi i jedwabiem. Nałożyć na ranę klej propolisowy, bandaż samoprzylepny lub folię poliuretanową. Po siedmiu dniach szwy są usuwane.

Przepuklina pachwinowa u szczeniaka

Przepuklina pachwinowa jest wynikiem nieprawidłowej budowy anatomicznej w okolicy pachwiny, a także przyczyn podobnych do przepukliny pępkowej. Obrzęk w tym przypadku wystaje, a także jest wyczuwalny w środku linii między guzowatością kulszową a ostatnim brodawkiem sutkowym. Również obszar palpacji może wzrosnąć do poziomu krawędzi kości łonowych.

Zawartość przepukliny to często sieć lub pętle jelitowe, dość rzadko dochodzi do niej macica. W przypadku szerokiej pachwinowej wydry morskiej i określonej pozycji zwierzęcia obrzęk może zniknąć. Jeśli zostanie naruszony, stanie się bolesny i gęsty. Często samo zwierzę kładzie się i liże powierzchnię skóry przepukliny.

W celu leczenia szczeniak musi być unieruchomiony na plecach. Następnie potrzebna jest genitomia, którą wykonuje się w połączeniu ze znieczuleniem, a także przepukliną pępkową.

Skóra i leżące pod nią tkanki są cięte wzdłuż większej krzywizny obrzęku. Jego długość powinna wynosić od pięciu do siedmiu centymetrów. Ponadto worek przepuklinowy musi być przygotowany do zewnętrznego pierścienia pachwinowego i skręcony wzdłuż osi podłużnej. Jak najwyżej na worek przepuklinowy nakłada się ligaturę szwową, ale poniżej należy ją odciąć. Krawędzie pierścienia przepuklinowego należy zszyć szwami kombinowanymi lub pętelkowymi wykonanymi z polimeru lub innych nici rozpuszczających się samoistnie. Na koniec jamę rany myje się roztworami antyseptycznymi, a także sproszkowuje specjalnymi mieszankami.

Leczenie przepukliny u szczeniąt

Przepuklina krocza to występ brzucha wraz z pętlami jelitowymi między macicą a jelitem u suk oraz między pęcherzem a odbytnicą u samców.

Przyczynami takiej choroby mogą być skurcze lub napięcie mięśni brzucha, które są spowodowane zaburzeniami układu pokarmowego, zatruciem, zapaleniem paraproctitis, osłabieniem ogólnego tonusu ciała, różnymi chorobami i innymi czynnikami.

W tej chorobie mężczyźni rozwijają jedno- lub obustronny obrzęk pod odbytem. U suk ten obrzęk jest widoczny pod szczeliną narządów płciowych, jest bezbolesny i miękki. Jeśli podniesiesz zwierzę za kończyny miednicy, przepuklina zmniejszy się i zniknie, ale jeśli podniesiesz szczeniaka za kończyny klatki piersiowej, wzrośnie.

Tylko przy silnym wystawieniu treści przepukliny przeprowadza się eliminację ujścia przepukliny. Po wprowadzeniu znieczulenia i przygotowaniu pola operacyjnego należy wykonać podłużne nacięcie skóry, a następnie znaleźć i wypreparować worek przepuklinowy. Następnie jest karbowany i zszywany. Szycie tworzy warstwę tkanki, którą należy opuścić do miednicy. Powstanie blizna, która zapobiega późniejszej utracie prezentujących się tkanek i narządów.