Charakterystyka ras psów wilczych

Człowiek kocha egzotyczne rasy zwierząt. Krzyżowanie psa i wilka daje nadzieję na otrzymanie zwierzaka posiadającego wszystkie cechy silnego dzikiego zwierzęcia. Ale doświadczenie pokazuje, że bardzo trudno jest wykonać takie skrzyżowanie, a potomstwo może okazać się zupełnie inne niż zaplanowana jakość.

Hybryda psa i wilka

Na bezmiarze naszej planety niewiele jest ras, które oficjalnie uznaje się za krzyżówkę psa z wilkiem. Trudność w reprodukcji i wychowaniu takiego potomka polega na tym, że tylko niektóre typy psów mogą uczestniczyć w procesie kojarzenia.

Rasa psów z mieszanką wilków może uzyskać cechy od zwierzęcia domowego i dzikiego, które nie mieszają się dobrze w jednym organizmie i mogą prowadzić do pogorszenia cech psa i wilka. Na przykład psy zaprzęgowe stopniowo pielęgnowały swoje naturalne cechy do przewozu towarów długi dystans.

Wlew do nich wilczej krwi, która nie jest w stanie niczego przeciągnąć, z wyjątkiem ofiary do najbliższego schronienia, gdzie może ją potajemnie zjeść od wszystkich, nie przyniesie poprawy jakości i posłuży do odrzucenia takiej hybrydy.

Niektórzy hodowcy w specjalnych hodowlach uważają, że pewien poziom wilczej krwi u wilczego psa może służyć względnemu bezpieczeństwu ta hybryda dla ludzi. Utrzymują nawet ustalony dla siebie procent, który określają badania genetyczne. Ale naukowa hodowla psów nie wspiera takiej teorii.

Wiele hybryd jest bardzo agresywny i niezrównoważony usposobienie i niestabilna psychika w stosunku nawet do swojego pana, nie mówiąc już o otaczających go ludziach.

Z roku na rok na świecie rośnie liczba hybryd. Mogą być uspołecznione, oswojone, ale nie mogą być zwierzętami domowymi. Powszechne przekonanie, że zachowanie wilków i psów nie jest jednakowo poprawne. Służby bezpańskich psów nie mogą ich zakwaterować w schroniskach dla psów i nie mogą przekazywać takich ras do rodzin. Z reguły jednostki podlegają zniszczeniu.

Cechy psów skrzyżowanych z wilkami

Hybryda psa i wilka jest mniej podatna na choroby genetyczne przenoszone od przodków. W wyniku heterozji wiele okazów stać się zdrowszym, niż ich rodzice różnych ras. Dzieje się tak, ponieważ w pierwszym pokoleniu mieszańców geny odpowiedzialne za pogorszenie czynności życiowych nie przejawiają swojego działania, a geny wysokiej jakości są łączone w najkorzystniejsze warianty.

Główne rasy krzyżowania:

• Wilczy pies Saarlos;
• czeski Wołczak;
• Kunming wilczy pies;
• włoski Lupo;
• volamut;
• wilcze psy ze strefy w Teksasie.

Nadal istnieją kontrowersje dotyczące stosowania szczepionki przeciwko wściekliźnie u mieszańców. Na przykład taki lek nie działa na wilki i nie opracowano jasnych wskazówek dla hybryd. Uważa się, że taki przepis jest powszechny w celu ograniczenia utrzymania wilczych psów w prywatnych gospodarstwach domowych.

Średnia długość życia osobnika mieszanego wynosi 12 lat, podobnie jak w przypadku ras psów. W naturze wilki żyją około 7-8 lat.

Mieszanka niepodobnych genów w ciele wilczego psa prowadzi do na nieprzewidywalność ich zachowania w różnych momentach życia. Niektóre są cichsze niż woda, krótsze niż trawa i jeszcze bardziej przerażające niż jeden z ich przodków, pies. Wielu jest bardzo ciekawych.

Nie da się przewidzieć, jak w danej sytuacji zachowają się hybrydy. Obserwując pojedynczego osobnika przez długi czas, trochę można zrozumieć jego zachowanie, ale jak na całą rasę, trudno takie przewidywania.

1. Agresywne zachowanie. Błędem jest uważanie zachowania hybrydy za agresywne wobec ludzi. Wręcz przeciwnie, wilki różnią się od psów bardziej nieśmiałym zachowaniem wobec ludzi niż psów. Inna sprawa, że ​​mieszanka ras charakteryzuje się niezrównoważoną psychiką iw momencie irytacji lub niezadowolenia może zaatakować człowieka.
2. Zdolność uczenia się. Im wcześniej rozpocznie się szkolenie szczeniąt, tym lepsze będą wyniki. Możesz nauczyć wykonywania prostych poleceń. Ogromne znaczenie ma ilość wilczej krwi w genach hybrydy. Im więcej takich wilczych genów, tym bardziej ostrożny jest wilk - pies wobec obcych.
3. Niektóre hybrydy wykazują cechy wilka, instynkty i nawyki, takie jak organizacja przechowywania, wspinanie się na dachy i ogrodzenia oraz destrukcyjne działania wewnątrz domu. Wpływ wilczych nawyków staje się coraz mniej zauważalny z każdym kolejnym narodzinami potomstwa.

Opcje przejścia

W naturze, w krzyżowaniu wilków z psami, dominuje opcja, gdy kojarzą się samce zwierząt dzikich i samice zwierząt domowych. W dawnych czasach wiele plemion indiańskich w okresie godowym wiązało sukę w lesie w celu skojarzenia z wilkiem. Zostawienie psa w lesie było jak pozostawienie go na pewną śmierć. Takie samce zabijają wilki i wilczyce.

Wilczyca nie skojarzy się z samcem, bo w stadzie toczy się wojna o prawo do posiadania go między samcami, być może na śmierć. Samiec nie zdoła pokonać wilka siłą i nie zdobędzie przychylności wilczycy. Z suką mogą kojarzyć się osłabione wilki, które nie zwyciężyły w walce lub pojedyncze zabłąkane osobniki.

W praktyce naukowej zdarzają się przypadki krzyżowania wilczycy z psem psem. Takie samice są pielęgnowane i używane wielokrotnie, co czasami prowadzi do ich całkowitego wyczerpania. Potomstwo jest pozyskiwane pełnoprawny, żywotny, za każdym razem z dobrym zestawem genów.

Krzyżowanie psów i wilków

Wilczak Saarlosa:

Holenderski odkrywca Saarlos w latach trzydziestych XX wieku skrzyżował owczarka niemieckiego z wilkiem z kanadyjskich lasów i wyhodował hybrydę, która została nazwana jego imieniem.

Wszystkie osobniki tej rasy osiągają 75 cm w kłębie i ważą do 45 kg. Niezależne i jednocześnie lojalne psy bezwarunkowo uważają właściciela za swojego przywódcę i żyją instynktami stada. Potrafią kontrolować swoje przejawy agresji, zanim zaatakują, szukają powodu, ale następuje szybka zmiana nastroju.

Do oficjalnego użytku wyhodowano bardzo kosztowną rasę. Nawyki łowieckie są dobrze rozwinięte dzięki instynktom. Nie szczekaj, ale wyj jak wilk.

Czeski Wołczak:

Rasa została opracowana w połowie XX wieku przez skrzyżowanie owczarka europejskiego i wilka kontynentalnego. Od wilka uzyskała piękny wygląd, nieustraszoność i wytrzymałość. Wiele cech odziedziczonych po psie - lojalność, posłuszeństwo.

Kunming Wilk Pies:

Rasa została stworzona w połowie XX wieku przez specjalistów armii w Chinach przez skrzyżowanie owczarka niemieckiego i lokalnych nieznanych ras wilków. Jest bardzo skuteczny w służbie poszukiwawczej do wykrywania narkotyków, ratowania ludzi, patrolowania policji.

Parametry wzrostu sięgają w kłębie do 75 cm, waga 42 kg. Samice mają nieco mniejszy wzrost i wagę.

włoski Lupo:

Rasa została uzyskana niedawno, nieco ponad 50 lat temu we Włoszech. Przodkami byli pies pasterski i wilki z wysp. Chociaż nie jest oficjalnie uznana, znajduje się pod auspicjami włoskiego rządu, który zabrania nienadzorowanej i niekontrolowanej hodowli.

Zwierzę dobrze dogaduje się z właścicielem. Osobnik przystosowany jest do spartańskich warunków i długiego pobytu bez jedzenia. Posiada wysoki węch, służy do wykrywania narkotyków i materiałów wybuchowych.

Rasa Volamut:

Bardzo nowa rasa, wyhodowana na przełomie XX i XXI wieku z rasy Malout na Alasce i wilka leśnego. Wyświetlane do opracowania projektu. Jednak wygląd szczeniąt jest bardzo zmienny w zależności od miotu. Ze względu na swoją działalność wymaga dużej przestronnej woliery i wysokiego ogrodzenia.

Wilcze psy ze strefy Teksas:

Barry Hotweed to czołowy specjalista od hodowli wilków i psów o długiej historii. Główne rasy do pracy, wybiera wilki arktyczne i już istniejące hybrydy wilków z psami gatunków indyjskich. Bardzo duże osobniki dorastają do 90 cm w kłębie i ważą całe 50 kg.

Hodowca zaczyna uczyć szczenięta cywilizowanego życia od drugiego tygodnia życia, kiedy odsadza je od matki. Ta socjalizacja powinna być kontynuowana przez całe życie psa. Ale mimo wszystko delikatny szczeniak rzucający się na szyję właściciela i liżący jego nos nie zadziała.

Rasy psów, które wyglądają jak wilki

1. Rasa tamaska. Chociaż osobniki tej rasy bardzo przypominają wilka, ich krew nie zawiera genów leśnego drapieżnika. Do jego produkcji w drugiej połowie XX wieku wykorzystywano wyłącznie psy, aw eksperymencie wzięło udział nawet kilkanaście ras. Na czele eksperymentów naukowcy postawili hodowlę rasy, która wygląda jak wilk, nie wykorzystując jej genów.
2. Północni Eskimosi. Aby stworzyć taką rasę, podobną do wilka, ale z miękkimi psimi cechami, wykorzystano odmiany ras ratowniczych Metysów, Alaska Malamutów, Owczarków Niemieckich. Charakter powstałej rasy jest dość stanowczy i nie może być wykorzystany do edukacji przez niedoświadczonych hodowców psów.
3. Utonagan. Potomstwo ze skrzyżowania Alaska Malamute, Siberian Husky i Owczarka Niemieckiego. Hodowla jeszcze się nie skończyła, choć główne trendy są już widoczne. Przeszkodą jest niespójność wyglądu szczeniąt z różnych miotów.
4. szpic fiński. Do hodowli szpiców wykorzystano rasy psów torfowych. Szpic wyróżnia się ostrym pyskiem, stojącymi, spiczastymi uszami i ogonem, owiniętym pierścieniem z tyłu. Ufna i lojalna wobec właściciela, osobnik wykazuje doskonałe walory stróżujące, może być wykorzystywany do polowań na ptaki lub małe zwierzęta.
5. syberyjski husky. Rasa bardzo towarzyska i nieagresywna, często wykorzystywana do hodowli nowych ras. Bardzo wybredny w kwestii środowiska. Popularny gatunek wśród hodowców psów ze względu na swój niezwykły wygląd. Za pierwotną historyczną ojczyznę uważa się Grenlandię, gdzie przodkowie obecnej rasy pomagali ludziom polować na niedźwiedzie polarne.

• Alaska Malamute. Rasa Alaskan Malamute została stworzona do długodystansowych biegów zaprzęgowych. Psy są zwinne i lubią długie spacery. W wolnych chwilach często kopią duże doły w ziemi, co wiąże się z instynktem wydobywania pokarmu z ziemi. Więc ich przodkowie wyciągnęli małe gryzonie.
• pies samojeda. To rodzaj husky myśliwskiego, bardzo towarzyskiego i przyjaznego psa. Plemiona północy używały go do różnych prac domowych od trzech stuleci. Rasa ta z powodzeniem pomogła w wypasie zwierząt, polowaniu i transporcie towarów w zespole.
• pies grenlandzki. Rasa ta wyróżnia się żywym umysłem, dobrym usposobieniem do ludzi. Bardzo wysoki wskaźnik przeżywalności w zimnym klimacie ze względu na grube dwuwarstwowe futro, warstwa wodoodpornego puchu sprawia, że ​​jej ciało nie jest podatne na przemarznięcie. Przekazując emocje posługuje się dużą ilością dźwięków, skomlenia, pisków, pomruków, szczekania i wycia. Uwielbia ujarzmiać otaczające psy.
• Owczarek belgijski. Energiczny i aktywny pomocnik w opiece nad stadami zwierząt, służą jako stróże i strażnicy domów, budynków. Cechy ochronne w stosunku do właściciela wyrażane są bardzo kategorycznie, pies jest zawsze gotowy do służby, szybko rozumie zadania.

Wyhodowano wiele ras psów, które zawierają domieszkę wilków i po prostu wyglądają jak one. Jeśli chcesz mieć wiernego i zawsze radosnego przyjaciela, to lepiej zostań na rasach psów. Ale pewność siebie trenera może pozwolić na posiadanie bardziej egzotycznego zwierzaka, jeśli jest wiedza i doświadczenie, aby takie zwierzę udomowić.