Chartreuse

Historia pochodzenia rasy

Koty Chartreuse są również znane jako koty kartezjańskie lub jako średniowieczne. A za każdą z tych nazw kryje się własna wersja pochodzenia rasy.

Wersja średniowieczna. Pierwsze wzmianki o tych pięknościach pochodzą z XVI wieku. Prawdopodobnie w tym czasie do Europy sprowadzono syryjskie mruczenie - niewymiarowe koty o popielatej sierści i miedzianych oczach, które rozmnażały się w niekontrolowany sposób.

Wersja kartezjańska. Przypuszcza się, że niebieskie koty były hodowane na terenie klasztorów przez mnichów, członków zakonu kartuzów, którzy zajmowali terytorium Wielkiej Chartreuse. Jako jeden z dowodów na to - góra „Szarych kotów” położona niedaleko Chartres.

Cóż, zgodnie z trzecią wersją (która nie obala powyższego), żółtookie olbrzymy były nazywane chartreuse ze względu na szczególną puszystość ich wełny, przypominającą hiszpańską wełnę „Chartreuse”.

W każdym razie koty we Francji znane są od dawna, choć ich kolonie nie były zbyt liczne. Chartreuse były uważane za „koty zwykłych”, ponieważ ówcześni pospolici Francuzi cenili je nie za ich charakter, ale za skórę i mięso.

Hodowcy wykazali zainteresowanie chartreuse dopiero po I wojnie światowej. Na początek zabrano opis średniowiecznych kotów przyrodników z XVIII wieku oraz kociąt z dużej kolonii z wyspy Belle Le. Pierwszy udział chartreuse w wystawach datowany jest na rok 1928.

Ciekawe, że po II wojnie światowej ojczyzna Chartreuse prawie zapomniała o swoich bohaterach - teraz rzadko można ich znaleźć we Francji. Występują również rzadko w Anglii i Europie. Ale w Ameryce, o dziwo, dziś najczystsze linie tej rasy. Ta rasa kotów jest bardzo podobna do rasy brytyjskiej.

Opis rasy Chartreuse

Z którym ze słynnych Francuzów możesz porównać Chartreuse?? Jest odważny jak D`Artagnan, milczący jak gwiazda kina niemego, słynny Max, przystojny jak Alain Delon z obrazka, ale tak przy okazji, jak wygląda chartreuse i jaką ma postać, to raczej jest ślicznotką Depardieu.

Ktoś, widząc Depardieu Chartreuse po raz pierwszy, może pomylić go z Brytyjczykiem. Ale cechy Francuza doskonale opisuje wzorzec rasy.

1. Głowa chartreuse jest szeroka, w kształcie odwróconego trapezu. Wydłużony kształt głowy nawiązuje do występków dyskwalifikacyjnych:

• szeroki i prosty nos. WAŻNY! Nos jest tylko szary! Czarny lub różowy płatek wskazuje na obecność niepożądanych zanieczyszczeń w rodzaju;
• uszy są średnie, wysoko osadzone, ale nie ustawione pionowo, lekko pochylone do przodu. Końcówki uszu są zaokrąglone;
• w pierwszym miesiącu życia kociąt odcień tęczówki oczu może być szaro-niebieski, ale nie martw się, w miarę dojrzewania oczy Twojego pupila staną się tak, jak sugeruje wzorzec rasy - ciemnopomarańczowe lub żółte. Standardowo oczy są duże i okrągłe, osadzone blisko siebie;
• szyja mocna i krótka, przechodząca w masywne ramiona i głęboką klatkę piersiową.

1. Mocne kości i potężne mięśnie dały chartreuse silne ciało. Rozmiary - średnie (wysokość w kłębie do 30 cm). Tylne nogi są bardziej masywne niż przednie, ale również tylne i przednie są proste, zaokrąglone. WAŻNY! Koty niebieskie są tak niebieskie, że nawet opuszki na palcach muszą być w kolorze sierści. Te francuskie to takie mody!

Ogon średniej długości, proporcjonalny do wielkości tułowia, nie puszysty, zaokrąglony na końcu.

Waga samca 6-7 kg, koty chartreuse są nieco lżejsze - 4-5 kg. Trzeba pamiętać, że koty w końcu dorastają do 3 lat, ale koty mogą dorastać nawet do 5 lat.

1. Wełna i kolor - te znaki pozwalają zaliczyć rasę do "Prowansji". Rzeczywiście, odcienie sierści Chartreuse wahają się od jasnoniebiesko-szarego do lawendowego. Preferowany jest oczywiście jasnoszary-niebieski, ale wszystkie tony i półcienie są kategorią koloru „maltańskiego”.

Ponownie ostrzeżenie dla nadmiernie wrażliwych właścicieli kociąt Chartreuse - dzieci mogą mieć ślady pręgowane. Nie martw się, znikną w okresie od sześciu miesięcy do roku.

Sierść osoby dorosłej jest krótka, ale z puszystym podszerstkiem. Podszerstek jest nieco ciemniejszy niż włos główny. Wełna nawiasem mówiąc, jedna z różnic w stosunku do wspomnianej już brytyjki – chartreuse jest dłuższa i ciemniejsza.

Norma rozróżnia krótkowłosy chartreuse i półdługowłosy.

Postać

Opinie właścicieli są bardzo zróżnicowane, ale wszyscy zgadzają się co do jednego - koty kartezjańskie nie są psotne i BARDZO zazdrosne. Zrównoważony i spokojny chartreuse absolutnie nie toleruje rywali - innych zwierząt w rodzinie.

Biorąc pod uwagę ich zdolności adaptacyjne, możesz być spokojny - żółtooki Francuz z łatwością przyzwyczai się do każdego środowiska i nie zorganizuje spotkania, broniąc swoich praw.

Co więcej, z natury pozbawiony jest prawa do głosowania. Tak, średniowieczny kot prawie nigdy nie miauczy, a tym bardziej syjamski. A jeśli daje głos, to jest ledwo słyszalny, cienki. Ale notorycznie mruczą i zawsze rozumiesz, w jakim nastroju jest twój przyjaciel.

Nie musisz jednak zgadywać, jeśli nie ma komu zazdrościć, to chartreuse jest w dobrym nastroju. Możesz spokojnie zostawić go w spokoju – chartreuse nie będzie się nudził we własnym towarzystwie i z parą czy dwiema zabawkami, ale właściciel chartreuse jest zawsze zadowolony. Zwłaszcza jeśli nie zajmuje miejsca w domu, które lubi kot. O miejsce na słońcu niebieski kot będzie walczył i nie wahaj się – wygra!

Ich głos jest słaby, ale ich charakter jest silny! A charakter plus cechy fizjologiczne sprawiają, że chartreuse świetnie się czuje na ulicy, a nawet w chłodne dni lub w zimnym klimacie. Ponadto świetnie wpływa na sierść pupila (wyciągaj wnioski!).

Zdrowie

Jak wszystkie koty rasowe, Chartreuse ma wiele wrodzonych chorób. Ze względu na odczuwaną wagę, średniowieczny kot ma predyspozycje do wielu chorób stawów: dysplazji stawu biodrowego, zwichnięcia rzepki i coś w tym rodzaju. Jak ustalić, czy coś jest nie tak ze szkieletem? W przypadku zwichnięcia zwierzę „płacze”, chowa się w ustronnym miejscu. Ale dysplazja jest trudniejsza do wykrycia, jeśli podejrzewa się, lepiej zrobić zdjęcie rentgenowskie.

Twój lekarz rodzinny powinien być dentystą Twojego kota. Niektórzy kartezjanie mają za małe i za blisko siekacze. Aby zęby stałe nie wypychały ich, lepiej na czas usunąć takie siekacze.

Inną powszechną chorobą jest zapalenie dziąseł (choroba, która może prowadzić do utraty zębów). Prowokuje go płytka nazębna, więc obserwuj jamę ustną swojego pupila i usuwaj kamień nazębny na czas. Mniej więcej raz w roku musisz odwiedzić dentystę, a wtedy twój kot zabłyśnie hollywoodzkim uśmiechem i pokaże dobre zdrowie.

I jeszcze jeden problem trzeba wspomnieć - jest to tendencja do otyłości niektórych linii chartreuse. Oprócz uszkodzenia sylwetki otyłość może powodować choroby serca, naczyń krwionośnych itp.P. Dlatego musisz prawidłowo karmić chartreuse (porozmawiamy o tym poniżej).

Średnia długość życia kartezjanów wynosi 13-16 lat.

Opuścić

Największym problemem dla tych, którzy mają w domu małą goździkę, jest kąpiel. Wełna przedstawicieli tej rasy jest tak gruba i wodoodporna, że ​​nie zamoczy się w łazience. A jeśli zmoknie, to długo nie wysycha. Tak więc zabiegi wodne nie są tym, co sprawia niebieską cudowną przyjemność.

Gruby podszerstek unosi sierść i aby zachować dobry wygląd, chartreusers należy często czesać (przynajmniej dwa razy w tygodniu) i więcej wysiłku dbać o sierść.

Chartreuse rzuca dwa razy w roku. W tej chwili lepiej czesać je codziennie. Generalnie nie powinno się kupować Francuzów dla osób podatnych na alergie. Ponieważ będą się dobrze dogadać bez zazdrości: chartreuse i twoje alergie.

Będąc, szczerze mówiąc, z natury łapami, kartezjańskie koty uwielbiają wychodzić z domu. Koniecznie chodź z nimi – pomoże to uniknąć otyłości, a jednocześnie zaspokoi pasję „zwykłego kota” do polowań i poszukiwań przygód „przez ostatnie dziewięćdziesiąt”. Ale unikaj otwartego słońca. Nadmierna ekspozycja na bezpośrednie działanie promieni słonecznych powoduje, że słynne kartuzskie futro brązowieje i matowieje.

A w domu lepiej nie zamykać drzwi wewnętrznych. Pamiętasz o silnym charakterze?? Nie ma sensu zamykać drzwi przed taką postacią – on tego nie lubi. Nie ma też sensu wyposażać pupila w miejsce do spania. Zapewniamy, że kociak chartreuse wybierze go dla siebie i będzie go starannie chronił.

Poza tym pielęgnacja jest powszechna – cotygodniowe czyszczenie uszu, regularne wizyty profilaktyczne u weterynarza.

Karmienie

Wszystko, co nie jest zabronione, jest dozwolone. Oraz zabronione częściowo lub całkowicie wieprzowina (słabo trawiona i zbyt tłusta), solone ryby oraz pokarmy (pasze) o wysokiej zawartości węglowodanów. Czyli wszystko, co może powodować otyłość.

Ale mrożona wołowina, drób, gotowane jajko, produkty mleczne lub pasza odpowiednia dla rasy to codzienna dieta Chartreuse.

Właściwości sierści mają również wpływ na odżywianie. Chartreuse, czyste z natury, nieustannie liżą swoją grubą wełnę i w efekcie spora ich część trafia do żołądka. Z pomocą przyjdzie porośnięta trawa lub specjalny pokarm do delikatnego oczyszczania organizmu.

Wideo

Zdjęcia

Pomimo tego, że w dzisiejszej Francji chartreuse jest rzadko spotykane, znaleźli odpowiedź w sercach niektórych znanych Francuzów. Tak więc podbili generała Charlesa de Gaulle`a, a słynny pisarz Collette poświęcił książkę „Kot” chartreuse Saha. Na starym rzadkim zdjęciu - pisarka i jej zwierzaki.

Gdzie mogę kupić

Nonsens! Chartreuse to stara rasa, ale w Europie jest mało znana. Są one używane przez pozbawione skrupułów szkółki i hodowców, czasami przerzucając innych przedstawicieli błękitnej krwi i wełny na chartreuse. Ale podobieństwo danych zewnętrznych nie gwarantuje autentyczności postaci. A jeśli jesteś już zafascynowany średniowiecznymi kotami i bez przerwy google: „Gdzie kupić i ile kosztuje kot chartreuse??", co oznacza, że ​​ani cena, ani odległość nie mają już znaczenia.

Ostrzegamy tych, którzy marzą o kocie kartezjańskim - po prostu nie będzie! Szkółki Chartreuse w Rosji i na Ukrainie są bardzo rzadkie.

Hodowla Chartreuse w Moskwie - http: // shartrez.com /

Najlepsze linie ras są reprezentowane w Ameryce. Lokalne hodowle mogą świadczyć odpłatną usługę dostawy kociaka Chartreuse. Oczywiście przy takim żądaniu...rezerwacja. Wymagana jest rezerwacja kartezjańskiego kota.

Średni koszt kociaka to 20 000 rubli (7 000 hrywien).

Co najlepsze, średniowiecznym mnichom z zakonu kartezjańskiego udało się likier Chartreuse i kot Chartreuse. Oboje są tacy... słodcy!