Chartreuse lub kartezjański kot

Chartreuse lub kot kartuz (ang. Chartreux, fr. Chartreux, to. Kartäuser) to rasa kotów domowych pochodzących z Francji. Są to duże i muskularne koty, o krótkiej sierści, zgrabnej budowie i szybkich reakcjach. Popularny kolor niebieski (szary), wodoodporny, podwójny płaszcz i miedziano-pomarańczowe oczy. Znane są również z uśmiechu, ze względu na kształt głowy i ust wydaje się, że kot się uśmiecha. Wśród innych zalet chartreuse są doskonałymi myśliwymi i są doceniane przez rolników.

Historia rasy

Ta rasa kotów była bliska człowiekowi od tak wielu lat, że trudno jest dokładnie określić, kiedy się pojawiła. Podobnie jak w przypadku innych ras kotów, im dłuższa historia, tym bardziej przypomina legendę.

Najpopularniejsza głosi, że koty te zostały po raz pierwszy wyhodowane przez mnichów we francuskich klasztorach kartezjańskich (w Grand Chartreuse).

Nazwali rasę na cześć słynnego na całym świecie likieru żółto-zielonego - chartreuse, a żeby koty nie przeszkadzały im podczas modlitw, wybrali tylko najcichsze.

Pierwsza wzmianka o tych kotach znajduje się w Universal Dictionary of Commerce, Natural History, and the Arts and Trades Savarry`ego des Bruslona, ​​opublikowanym w 1723 roku. Wersja stosowana dla handlarzy, opisująca koty o niebieskim futrze, które zostały sprzedane kuśnierzom.

Jest tam również wspomniane, że należały do ​​mnichów. To prawda, że ​​albo tak naprawdę nie mają nic wspólnego z klasztorem, albo mnisi nie uznali za konieczne wymieniania ich w księgach, ponieważ w księgach klasztornych nie ma wzmianki o chartreuse.

Najprawdopodobniej koty zostały nazwane na cześć dobrze znanego wówczas hiszpańskiego futra, podobnego w dotyku do futra tych kotów.

36-tomowa Histoire Naturelle (1749), autorstwa francuskiego przyrodnika hrabiego de Buffon, opisuje cztery najpopularniejsze rasy kotów w tamtych czasach: domową, angorską, hiszpańską i chartreuse. Co do pochodzenia, to zakłada, że ​​koty te pochodziły z Bliskiego Wschodu, gdyż podobne koty są wymienione w książce włoskiego przyrodnika Ulyssesa Aldrovandiego (Ulisse Aldrovandi), jako koty syryjskie.

Jedna ilustracja przedstawia przysadzistego kota z niebieskim futrem i jasnymi, miedzianymi oczami. Obok niej leży martwa mysz, a jak wiesz, chartreuse są doskonałymi myśliwymi.

Najprawdopodobniej koty kartuzów przybyły ze Wschodu do Francji w XVII wieku wraz ze statkami handlowymi. Wskazuje to na wysoką zdolność przystosowania się i inteligencję, ponieważ początkowo było ich bardzo mało i były cenione nie za piękno, ale za futro i mięso.

Ale bez względu na to skąd i skąd pochodzą, fakt, że mieszkają obok nas od setek lat.

Współczesna historia rasy rozpoczęła się w 1920 roku, kiedy dwie siostry, Christine i Susan Leger, odkryły populację Chartreuse na małej wyspie Belle Ile, u wybrzeży Wielkiej Brytanii i Francji. Mieszkali na terenie szpitala, w mieście Le Palais.

Mieszkańcy miasta nazywali je „szpitalnymi kotami”, bo pielęgniarki kochały ich urodę i gęste, niebieskie włosy. Siostry Leger jako pierwsze rozpoczęły poważną pracę nad rasą w 1931 roku i wkrótce zostały zaprezentowane na wystawie w Paryżu.

II wojna światowa toczyła się na łyżwach wielu ras kotów w Europie. Kartezjanów nie ominęła, po wojnie nie było ani jednej kolonii, a warto było dużo wysiłku, aby rasa nie wyginęła. Kilka ocalałych kotów musiało zostać skrzyżowanych brytyjski krótkowłosy, rosyjski niebieski oraz niebieskie koty perskie.

W tym czasie chartreuse należały do ​​jednej grupy, obok brytyjskiego krótkowłosego i rosyjskiego niebieskiego, a krzyżowanie było powszechne. Teraz jest to niedopuszczalne, a Chartreuse jest odrębną rasą, która we Francji jest nadzorowana przez Le Club du Chat des Chartreux.

Opis rasy

Główną cechą rasy jest pluszowe, niebieskie futro, którego końce są lekko zabarwione srebrem. Gruby, wodoodporny, średnio-krótki, z napiętym podszerstkiem i długim włosem ochronnym.

Stopień zagęszczenia wełny zależy od wieku, płci i pogody, zwykle dorosłe koty mają najgrubszą i najbardziej luksusową sierść.

Cieńszy, rzadko dozwolony dla kotów i kotów poniżej 2 roku życia. Kolor niebieski (szary), z odcieniami popiołu. Stan futra jest ważniejszy niż kolor, ale preferowane są błękity.

U zwierząt klasy pokazowej dopuszczalny jest tylko jednolity niebieski kolor, chociaż blade paski i pierścienie na ogonie mogą pojawiać się do 2 roku życia.

Oczy również wyróżniają się, okrągłe, szeroko rozstawione, uważne i wyraziste. Kolor oczu waha się od miedzi do złota, zielone oczy to dyskwalifikacja.

Chartreuse to muskularne koty o średniej budowie ciała - długich, szerokich ramionach i dużej klatce piersiowej. Muskulatura jest rozwinięta i wyraźna, kości są duże. Dojrzałe seksualnie koty ważą od 5.5 do 7 kg, koty od 2.5 do 4 kg.

Chartreuse zostały skrzyżowane z koty perskie, ratować po II wojnie światowej. A teraz długowłose znajdują się w miotach, jeśli oboje rodzice odziedziczyli gen recesywny.

Nie wolno im stowarzyszać się, ale obecnie w Europie trwają prace nad uznaniem ich odrębnej rasy, zwanej kotem benedyktyńskim. Ale kluby chartreuse opierają się tym staraniom, ponieważ zmieni to rasę, która już została ledwo zachowana.

Postać

Czasami nazywam je: uśmiechniętymi kotami z Francji, ze względu na ładny wyraz pyska. Chartreuse są uroczymi, czułymi towarzyszami, którzy zachwycają swojego ukochanego właściciela uśmiechem i mruczeniem.

Zwykle milczą, ale gdy trzeba powiedzieć coś bardzo ważnego, wydają ciche dźwięki, które są bardziej odpowiednie dla kociaka. To niesamowite słyszeć tak ciche dźwięki od tak dużego kota.

Nie tak aktywne jak inne rasy, Chartreuse są pewnymi siebie, silnymi, cichymi przedstawicielami królestwa kotów. Żywe, spokojne, ciche, żyją w rodzinie, nie zawracają sobie głowy każdą minutą przypominania o sobie. Niektórzy są przywiązani tylko do jednej osoby, inni kochają wszystkich członków rodziny. Ale nawet jeśli kochają jednego, pozostali nie są pozbawieni uwagi i są szanowani przez kartezjańskiego kota.

W minionych wiekach koty te były cenione za siłę i zdolność do eksterminacji gryzoni. A instynkty łowieckie są nadal silne, więc jeśli masz chomiki lub ptaki, lepiej je niezawodnie chronić. Kochają zabawki, które się poruszają, zwłaszcza te, które są kontrolowane przez ludzi, ponieważ uwielbiają bawić się z ludźmi.

Większość dobrze dogaduje się z innymi rasami kotów i przyjaznymi psami, ale przede wszystkim kocha ludzi. Sprytni, chartreuse szybko zrozumieją pseudonim, a jeśli będziesz miał trochę szczęścia, przyjdą na wezwanie.

W skrócie można powiedzieć, że nie są to koty agresywne, ciche, inteligentne, przywiązane do człowieka i rodziny.

Opieka

Chociaż Chartreuse ma krótką sierść, konieczne jest cotygodniowe szczotkowanie, ponieważ mają gruby podszerstek.

Jesienią i wiosną wyszczotkuj szczotką dwa lub trzy razy w tygodniu. Poproś przedszkole, aby pokazała ci prawidłową technikę szczotkowania grubych włosów.