Sfinks kanadyjski

Historia pochodzenia rasy

Oczywiście godne uwagi cechy charakterystyczne sfinksów kanadyjskich to brak roślinności na ciele i oszałamiające fałdy! Koty tej rasy stosunkowo niedawno zaczęły trząść światem.

W 1966 roku w Kanadzie urodził się pierwszy kociak kanadyjski sfinks (nikt jeszcze o tym nie wiedział). Jedyny nagi chłopiec w całym miocie zwykłego kota miał na imię Prun, a jego hodowla pozwoliła naprawić bezwłose geny. Ale do końca w tym momencie hodowcy nie rozumieli mechanizmu pojawiania się sfinksów. Wydaje się, że to, jak wygląda nowa rasa, jest dla wszystkich jasne, ale jak osiągnąć stabilność u potomstwa?

Pytanie pozostawało otwarte przez prawie 10 lat. Na ratunek przyszedł naskórek! Tak, więc nie bez zamiaru nazwali łysego kota, który urodził się w Waden (Minnesota). W tym samym miejscu wkrótce urodziła się kotka tego samego typu, trafiając do hodowli Z. Stardust, dały początek rasie i zostały prapradziadkami kanadyjskich sfinksów.

Przeglądając historię rasy, trzeba pokrótce zastanowić się nad rozdziałem o nazwie Bambi. Ten czarno-biały bezwłosy kot został znaleziony na ulicach Toronto w latach 70. ubiegłego wieku. Mówią, że był piękny. Opis Bambi (wygląd zewnętrzny i charakter) idealnie pasował do jego pseudonimu. Ale Bambi był kotem na podwórku i bardzo cierpiał w walkach ulicznych. Jednooki i, niestety, niezdolny do reprodukcji, Bambi zasłynął z tego, że stał się sfiną o długiej wątrobie. Jego fani świętowali z nim 19. urodziny Bambi!

Bezwłose koty Pinky i Palomy znalezione u Bambi zostały przetransportowane do Holandii, gdzie położyły podwaliny pod europejską linię sfinksów kanadyjskich.

Ale ojczyzną Sfinksa jest Kanada i aby nigdy o tym nie zapomnieli, nazwa „Sfinks Kanadyjski” na zawsze zapisała się w felinologii i sercach miłośników rasy!

Opis rasy Sfinks kanadyjski

Ile sfinksów jest na świecie?? Do tej pory nikt nie policzył ich po kawałku, ale są tylko trzy gołe rasy: sfinks petersburski (lepiej znany jako peterbald), sfinks doński (rosyjski bezwłosy) i nasz przyjaciel sfinks kanadyjski. Wydawałoby się, że wszystkie trzy rasy są bezwłose, a więc takie same? Nigdy nie mów tego właścicielom zakochanym w Sfinksach Kanadyjskich! Wzorzec rasy powie Ci, jak ustalić, że przed Tobą stoi łysy kot Sfinks Kanadyjski i podkreślić cechy rasy.

1. Średniej wielkości Kanadyjczyk ma głowę w kształcie klina z zaokrąglonym konturem. Długość głowy niewiele większa niż szerokość. Kości policzkowe widoczne, wysunięte, szczęka mocna, możliwe krótkie pokwitanie:

• grzbiet nosa szeroki, a sam nos krótki, pokryty krótkimi włosami;
• uszy są szerokie u nasady, również szeroko rozstawione. Same uszy są zawsze duże, u nasady z zewnątrz mogą być owłosione. Pędzle, pędzle - niedozwolone;
• kocięta tej rasy bardzo wcześnie otwierają oczy i od razu zaglądają w twoją duszę! To prawda - recenzje właścicieli i miejskie legendy mówią, że tylko kanadyjskie sfinksy mogą i kochać przez długi czas, nie mrugając ani nie odwracając się, patrzeć człowiekowi w oczy. W rzeczywistości Kanadyjczycy czasami rodzą się nawet widzący, a ich oczy są duże, w kształcie cytryny. Odległość między oczami jest nieco większa niż szerokość oczu. Kolor oczu można kochać, w harmonii z kolorem zwierzęcia;
• praktycznie nie mają wąsów, ale niektórzy przedstawiciele mogą je zachować, norma na to pozwala.

1. Budowa ciała sfinksa kanadyjskiego jest urocza! Urzekają wdziękiem i wdziękiem. W ich budowie nie ma ani jednej prostej, ostrej linii, są lepkie i gładkie. Podobnie jak figurki, koty kanadyjskie Sphynx są średniej wielkości, są umięśnione i silne. Brzuch nie powinien być chudy, ale klatka piersiowa powinna być szeroka, ogólnie sylwetka przypomina dojrzałą gruszkę.

Ze względu na szeroką klatkę piersiową przednie nogi są zawsze szeroko rozstawione. Same kończyny są cienkie z długimi palcami (ta struktura nazywana jest „małpi łapą”). Tylne nogi są dłuższe niż przednie, to właśnie ten fakt wpływa na ich szczególny chód. Na czubkach łap może pozostać trochę armaty.

Ogon jest długi, w kształcie bata, nie jest owłosione, ale całkiem możliwe, że to twój Kanadyjczyk może wyhodować ogon lwa - czyli frędzel pojawi się na czubku ogona. To nie jest dyskwalifikacja. Ogon sfinksa kanadyjskiego jest prawie zawsze zwinięty w pączek i przyciśnięty do ciała.

Zaskakujący fakt – w rzeczywistości kanadyjski sfinks jest zawsze cięższy niż się wydaje.

Tych łysych kotów nie można nazwać zbyt dużymi, waga dorosłego zwierzęcia wynosi od 3,5 do 6 kg.

1. Skóra i kolor. Ślady sierści mogą pojawić się tylko w postaci minimalnego puchu na ciele zwierzęcia. Koty są gorące i bardzo miłe w dotyku - skóra sfinksów jest podobna do skóry dziecka.

Sfinks kanadyjski słynie ze swoich fałd. Co więcej, skóry jest tak dużo, że jeśli kanadyjczyk rozciągnie się na całą długość, to nadal nie będzie gładka, ale „pofałdowana”. Na czole, szyi i kończynach muszą być widoczne zmarszczki. Fotograficzne dowody na to, że Kanadyjczycy są najbardziej „złożonymi” ze wszystkich sfinksów. Obecnie w hodowli pojawia się coraz więcej zwierząt, które z wiekiem pozostają nagie, ale tracą większość dziecięcego „kaptura”. Pożądane jest jednak, aby geny Twojego zwierzaka pozwalały zachować te różnice skórne u Kanadyjczyków.

Dozwolone są wszystkie kolory - każdy rodzaj i w dowolnej kombinacji. Kolorystyka może być jednolita: czarna, szara, czekoladowa, fioletowa, czerwona, cynamonowa, płowa, biała, szylkretowa. Może być pręgowany, punktowy itp.D.

Postać

Według właścicieli postać sfinksów kanadyjskich jest złota! Są bardzo kochające i mają pewność, że nie przegapią okazji, aby wspiąć się na uchwyty właściciela. Lub na głowie - oto jak to idzie. Ich inteligencja jest podobna do inteligencji trzyletniego dziecka. Takie dziecko wykazuje wszelkie oznaki zdrowego rozsądku i wcale nie jest zazdrosne o inne zwierzęta, jeśli mieszkają razem.

Lojalność sfinksów jest niesamowita - zawsze są oddani właścicielowi i zawsze są gotowi bez końca go rozgrzewać, bawić i rozmawiać z nim.

Sfinksy są dumnymi towarzyszami. Nie proszą o jałmużnę, ale sami wolą ukraść smakołyk. Co więcej, sytość Sfinksa Kanadyjskiego wcale nie gwarantuje integralności stołu jadalnego.

W odniesieniu do życia można odnieść wrażenie, że sfinksy kanadyjskie nie do końca rozumieją, że są kotami. Zachowanie i charakter przemawiają na korzyść tego, że uważają się za ludzi, no lub w skrajnych przypadkach za psy.

Jednocześnie sfinks kanadyjski nigdy nie jest agresywny i może z łatwością wyleczyć lekki ból głowy, ponieważ przedstawiciele tej rasy wyraźnie mają dar uzdrawiania.

Ogólnie gorące serce Sfinksa Kanadyjskiego jest otwarte na spotkanie z miłością!

Przeczytaj także: Imiona dla sfinksów chłopców i dziewcząt - lista.

Zdrowie

I nie tylko ich serca są gorętsze, ale także ich ciała! Charakterystyczne cechy rasy: zwykła temperatura dla sfinksa kanadyjskiego wynosi 38-38,5 stopnia, a jego serce bije dwa razy szybciej niż inne rasy.

Niestety sfinksy kanadyjskie są podatne na przyzwoitą listę chorób. Wśród głównych zagrożeń otyłość znajduje się na pierwszym miejscu, mogą, ale nie muszą być: skrzywieniem kręgosłupa ogonowego, zapaleniem naczyń skóry, skrętem wrodzonym, trądzikiem, zmiękczeniem ostatniego kręgu ogonowego, zapaleniem skóry, przerostem dziąseł, przerostem i sutkiem gruczoły torbielowate itp. Lista jest imponująca, ale jeśli w pełni zadbasz o zdrowie swojego pupila, to większość tych pułapek można ominąć.

Ważny punkt! Skóra sfinksów kanadyjskich jest tak gęsta, że ​​w niektórych miejscach bardzo trudno ją przebić igłą.

Średnia długość życia kotów kanadyjskich wynosi 13-15 lat. Ale przykład Bambi inspiruje kanadyjskie sfinksy do pokonania poprzeczki w godzinach 17-19!

Opuścić

Sfinks kanadyjski to piękny, ale spocony kwiat! Spośród wszystkich bezwłosych kotów to Kanadyjczycy są w tej kwestii rekordzistami. Sfinks Kanadyjski poci się nawet całym ciałem. W pocie nie ma szczególnego zapachu, ale ta przypominająca wosk powłoka może plamić ubrania i powierzchnie w mieszkaniu. Dlatego kota trzeba będzie regularnie wycierać wilgotną ściereczką lub podpaskami higienicznymi, ponieważ po wyschnięciu pot pozostaje na skórze zwierzęcia czekoladową opalenizną. Czasem wystarczy przetrzeć, a czasem trzeba wykąpać Sfinksa.

Do kąpieli nadają się wszystkie szampony odpowiednie dla dziecka.

Nawiasem mówiąc, ta sama substancja, która jest wydzielana przez skórę, gromadzi się w dużych ilościach w uszach. Czarno-szary sekret nie przeszkadza kotu w życiu, ale nie wygląda estetycznie, więc uszy trzeba często czyścić.

Kolejną rekomendacją jest umiarkowana ekspozycja na słońce. Od oparzeń słonecznych kolor zwierzęcia staje się jaśniejszy i piękniejszy, ale najważniejsza jest umiar w tej sprawie. W końcu koty pozbawione sierści łatwo przypalają się na otwartym słońcu, dlatego do słońca trzeba je stopniowo przyzwyczajać, zaczynając zabieg od spaceru w rozproszonym cieniu.

Karmienie

Ze względu na fakt, że wymiana ciepła u sfinksa kanadyjskiego jest wyższa niż u innych kotów domowych, zjadają też znacznie więcej. Są wszystkożerne i mają doskonały apetyt.

Należy pamiętać, że sfinksy praktycznie nie gryzą i dobierają odpowiednią dietę. Przeczytaj nasz artykuł na temat najlepszego jedzenia dla sfinksów.

Mogą również nagle zacząć jeść pokarmy zupełnie nietypowe dla łysych kotów, takie jak czekolada lub kiszona kapusta. W rozsądnych granicach jest to akceptowalne.

Warto karmić je chudym, mrożonym mięsem, jeśli jest się pewnym jego czystości.

Twój zwierzak pokocha płatki zbożowe i podroby, podobnie jak pokarmy z kwasem mlekowym i cotygodniowe surowe żółtko (gotowane jajka nie mogą być przez nie wchłonięte). I polubisz też kiełbasę, ser, ciasto. Ale nigdy nie powinno się tego podawać żarłocznym łysym kotom!

Mimo to najlepszym wyborem jest wysokiej jakości sucha karma.

Wideo

Zdjęcia

Niewiele osób wie, że wzór na nosie każdego sfinksa kanadyjskiego jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Każdy przedstawiciel rasy ma ten wzór fałd, jak odciski palców danej osoby. Na zdjęciu te fałdy są bardzo efektowne!

Gdzie kupić kociaka sfinksa kanadyjskiego

Sfinksy z Ameryki Północnej jako pierwsze dotarły do ​​Rosji (i Ukrainy). Był to kot Pelmen i jego żona Nefertiti. Ich potomstwo zakorzeniło się na ziemi słowiańskiej.

Hodowcy i hodowle sfinksów kanadyjskich oferują obfitość pięknych kociąt.

5-8 tysięcy rubli (2-3 tysiące hrywien) - dobra cena za kociaka sfinksa kanadyjskiego. Ale koszt oczywiście zależy od rodowodu kociaka (dostarczają go hodowle) i jego cech osobistych.

Wybierz hodowlę sfinksów kanadyjskich:

• Hodowla Dżeser w Moskwie http: // www.josercat.ru /
• W Kijowie http: // silversphinx.com.ua /
• W Mińsku http://sphynxcat.za pomocą /

Sfinks Kanadyjski - przystojny mruczenie!