Czy psy mają hemoroidy i jak je leczyć?

Hiperplazja ciał jamistych prowadzi do ich żylaków. U ludzi ułatwia to chodzenie w pozycji wyprostowanej, ponieważ w tej pozycji żyły dolnej części ciała są stale poddawane silnemu stresowi. Psy nie mają takiego czynnika predysponującego. Powstaje pytanie: czy psy mają hemoroidy??

Przez długi czas wierzono, że psy nie cierpią na tę chorobę. Ale ostatnio hemoroidy, choć rzadko, są diagnozowane u psów. Przy stawianiu diagnozy bardzo ważne jest prawidłowe odróżnienie jej od innych chorób odbytnicy, ponieważ znacznie częściej zwierzęta cierpią na jej wypadanie, zapalenie gruczołów przyodbytniczych i podobne dolegliwości.

Przyczyny wystąpienia

Główną przyczyną hemoroidów jest przekrwienie miednicy i zmniejszenie napięcia naczyniowego u psów. Części żył hemoroidalnych mogą być osłabione i łatwo zdeformowane. Kiedy żyły przelewają się krwią, rozszerzają się. Jednocześnie rozwija się obrzęk otaczających tkanek i błon śluzowych. Obszary żył zaczynają wybrzuszać się lub w odbytnicy, tworząc hemoroidy. Zastała krew, przelewająca się taki węzeł, rozciąga go coraz bardziej. Kiedy ściana nie może wytrzymać obciążenia, pojawia się krwawienie hemoroidalne.

Istnieje wiele czynników, które powodują przekrwienie miednicy małej, a tym samym przyspieszają początek choroby:

1. Karma sucha niskiej jakości przy braku wystarczającej ilości wody pitnej może powodować przewlekłe zaparcia.
2. Niewystarczająca aktywność fizyczna, brak aktywności fizycznej powoduje stagnację krwi w naczyniach.
3. Zbyt duża aktywność fizyczna ma destrukcyjny wpływ na układ żylny.
4. Nadwaga prowadzi do zaburzeń hormonalnych, co wiąże się również z rozwojem zaparć.
5. Brak niezbędnych witamin i minerałów sprawia, że ​​organizm jest podatny na infekcje.
6. Ciężkie robaki są częstą przyczyną hemoroidów.
7. Ciąża. Ten stan charakteryzuje się zwiększonym ciśnieniem w okolicy brzucha z przewlekłym zastojem żylnym. W rezultacie powstają sprzyjające warunki do rozwoju patologii.
8. Choroby narządów miednicy. W przypadku zapalenia pęcherza moczowego (zapalenie pęcherza moczowego) u psów, a także kamicy moczowej, proces mikrokrążenia krwi w okolicy odbytu jest zaburzony.
9. W przypadku chorób nowotworowych lub zapalnych jelit zawsze istnieje dodatkowe ryzyko rozwoju hemoroidów.
10. Niedrożność jelit może być skomplikowana przez hemoroidy. Powodem jest zmiana struktury kału, jeśli pies jest karmiony gotowanymi kośćmi, które zatykają światło odbytnicy.

Hemoroidy są powszechnie diagnozowane u starszych psów. Jeżeli w okresie aktywnego wzrostu szczenięcia, kształtowania się jego kości i mięśni (w wieku 7 miesięcy) nie otrzymuje on z pożywieniem wystarczającej ilości składników odżywczych i budulca, może mieć predyspozycje do choroba.

Rodzaje chorób

Hemoroidy mogą być zewnętrzne lub wewnętrzne.

• Hemoroidy zewnętrzne to zmiany naczyniowe w okolicy odbytu. Jest to zauważalne wizualnie, więc diagnoza nie jest trudna nawet dla właściciela.
• W przypadku hemoroidów wewnętrznych naczynia w świetle odbytnicy ulegają zapaleniu. Chorobę można rozpoznać na podstawie objawów pośrednich: zespołu bólowego podczas wypróżnień, zakrzepów krwi, zmiany chodu.

W zależności od formy przebiegu choroba jest ostra lub przewlekła.

• Ostre hemoroidy zawsze mają takie charakterystyczne cechy jak: ból, swędzenie, krwawienie. Szybko postępują, powodując u psa coraz większe cierpienie.
• Przewlekłe hemoroidy zaczynają się, gdy ostre leczenie jest opóźnione lub nieskuteczne. Charakteryzuje się okresowym brakiem objawów, który jest zastępowany zaostrzeniami. Okresy remisji mogą się wydłużyć przy braku czynników prowokujących.

Objawy choroby

Istnieją trzy etapy choroby, z których każdy ma swoje własne objawy:

1. Pierwszy etap potwierdza swędzenie odbytu. Pies często zwraca uwagę na okolice odbytu, liże go, ociera o powierzchnię – dywan, trawa. Odbyt jest w stanie zapalnym i przekrwionym.
2. W drugim etapie dołącza się zespół bólowy. Stolec podrażnia zapaloną ścianę żyły podczas wypróżnień. Ten etap choroby należy prawidłowo odróżnić od inwazji robaków. Terminowe odrobaczanie pomoże wyeliminować jedną z przyczyn hemoroidów.
3. Trzeci etap charakteryzuje się szkarłatną, krwawą wydzieliną podczas wypróżnień i wypadaniem hemoroidów.
4. Czwarty etap charakteryzuje się obfitym krwawieniem, w wyniku czego powstaje możliwość rozwoju anemii. Szkarłatny kolor krwi (czyli typu tętniczego) tłumaczy się tym, że żyły hemoroidalne lub ciała jamiste nie są zwykłymi żyłami. Zawierają zespolenia tętniczo-żylne (naczynia krwionośne łączące żyły i tętnice).

Objawy te są charakterystyczne nie tylko dla hemoroidów. Wiele chorób okrężnicy i odbytnicy ma podobne objawy: polipy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, guzy, pęknięcia w odbycie. Każdy z nich ma swoją własną metodę leczenia. Dlatego tak ważne jest przeprowadzenie kompetentnej diagnostyki różnicowej. Opiera się na wynikach badania zewnętrznego, badania palpacyjnego i odbytniczego odbytnicy.

Leczenie dolegliwości

Leczenie hemoroidów u psów powinno rozpocząć się od zmiany stylu życia zwierzęcia. Pierwsze i drugie stadium choroby leczy się środkami dezynfekującymi i przeczyszczającymi. Trzeci i czwarty etap są leczone lekami i chirurgicznie.

Leczenie pierwszego i drugiego etapu

Leczenie wczesnych stadiów patologii może odbywać się w domu. Głównym celem jest zapobieganie zaparciom u psów, staranna higiena odbytu, likwidacja zastojów żylnych w okolicy miednicy. Mianowicie:

• Optymalizacja diety. Powinna zawierać wystarczającą ilość błonnika i lekkostrawnych pokarmów: warzyw, nabiału, kaszy gryczanej, ryżu i płatków owsianych, chudego mięsa.
• Przyjmowanie łagodnych środków przeczyszczających w celu ułatwienia wypróżnień (olej rycynowy, Guttalax).
• Mycie odbytu po spacerze. Należy to zrobić chłodną przegotowaną wodą lub wywarem z leczniczej mieszanki ziół leczniczych - rumianku, nagietka, dziurawca.
• Stosowanie antyhemoroidalnych czopków doodbytniczych (Relief).
• Leczenie odbytu maściami antyseptycznymi lub olejem z rokitnika.
• Długie spacery, treningi poprawiają krążenie krwi.

Zabieg trzeciego i czwartego etapu

Leczenie farmakologiczne powinno być kompleksowe:

• znieczulenia miejscowe i ogólne (Ketanov, Diklofenak);
• przeciwzapalne maści przeciwbakteryjne (Levomekol);
• do krwawienia stosuje się leki homeostatyczne i zwężające naczynia krwionośne (Adrenalina, Procto-glivenol);
• ogólne antybiotyki i sulfonamidy są stosowane do tłumienia ciężkiego stanu zapalnego.

Operacja

Jeśli leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, zapalenie żył można wyleczyć jedynie chirurgicznie. Stosuje się go w zaawansowanych postaciach choroby. Kiedy hemoroidy osiągnęły duże rozmiary, pojawia się silny obrzęk i obfite krwawienie, stosuje się tzw. hemoroidektomię. Same węzły nie są usuwane. Obszary naskórka i błony śluzowej odbytu są wycinane tuż nad dotkniętym obszarem. Następnie węzły są naciągane u nasady specjalną nitką. Pozbawione jedzenia po pewnym czasie same giną.

Zapobieganie chorobom

Zapobieganie hemoroidom to przede wszystkim staranne przestrzeganie optymalnych warunków trzymania psa:

1. Prawidłowe żywienie w oparciu o zbilansowaną dietę. Dla dobrego trawienia powinno być kilka małych posiłków dziennie.
2. Zapewnienie odpowiedniej aktywności fizycznej w postaci długich spacerów i zajęć na psim placu zabaw.
3. Higiena odbytu, szczególnie po chodzeniu.
4. Terminowe odrobaczanie.
5. Kontrola wagi zwierzęcia;
6. Badania profilaktyczne chorób przewodu pokarmowego (zwłaszcza okrężnicy i odbytnicy).

Obecność problemów w okolicy odbytnicy i odbytu wpływa przede wszystkim na zmianę nawyków i zachowań psa. Następnie pojawiają się objawy kliniczne. Jeśli zauważysz je na czas i bez zwłoki rozpoczniesz leczenie, wszystko pójdzie łatwo, bezboleśnie i bez komplikacji.