Don sfinks

Don Sfinks (ang. Kot Donskoy) rasa kotów domowych, która przyciąga uwagę niezwykłym wyglądem. Wygląda na to, że ma osobliwość - wywoływać u ludzi niejednoznaczną reakcję. Żaden z nich nie pozostanie obojętny, a reakcje są różne, od szoku do podziwu, od zachwytu do obrzydzenia. Częściej jednak pierwszą reakcją na widok Don Sfinksa jest zaskoczenie, a potem podziw.

W końcu stał się popularny stosunkowo niedawno, wcześniej ludzie o nim nie wiedzieli, a nawet teraz niewiele o nim wie, ale popularność rasy rośnie jak epidemia.

Aby wyobrazić sobie tego kota, musisz zapomnieć o tym, jak wygląda kot. Przypomina raczej kota z innej planety: duże uszy, długie nogi i ogon oraz ogromne, wyraziste oczy.

Ale najważniejsza jest skóra bez sierści, bez puchu, bez innych pozostałości futra, jak u innych bezwłosych kotów. Ale w zmarszczkach. Im więcej zmarszczek, tym lepiej!

Wygląd tej rasy charakteryzuje się harmonią, niczego nie można odebrać, żeby jej nie złamać. Dlatego ma tak wysokie standardy. Ale skąd się wzięła?? Jakie było źródło pojawienia się tak niezwykłego kota?

Historia rasy

Don Sphynx to jedna z niewielu ras kotów czysto rosyjskich, która powstała w Rostowie nad Donem w 1987 roku. Elena Kovaleva, profesor Instytutu Pedagogicznego, wracała z pracy, gdy zobaczyła dziką scenę. Chłopcy grali w piłkę z torbą, a wewnątrz torby kot wył ze strachu i bólu.

Elena wzięła od nich torbę i przyniosła kota do domu. Swojemu nowemu zwierzakowi nazwała Varvara, ale najwyraźniej stres, którego doświadczyła, dał się odczuć w przyszłości, ponieważ Varvara coraz bardziej łysieła i z biegiem czasu grzbiet kota pozostawał całkowicie bezwłosy.

Elena Kovaleva pokazała kota weterynarzom, sprawdziła porosty i nużycę, ale na próżno. Barbara urodziła kocięta z Kot europejski krótkowłosy Basil, ale skończyły też bez wełny, a ludzie, którzy ich schronili, pozbyli się zwierząt, uważając je za chore.

Udało się uratować jednego, którego zabrała do niej Irina Nemykina. Kotka miała na imię Chita i stała się podstawą żmudnej pracy hodowlanej, którą przeprowadziła Irina Nemykina, w wyniku której narodziła się rasa.

Zgodnie z oczekiwaniami nikt nie traktował tych kotów poważnie. Ludzie myśleli, że to żart, kiepski żart i traktowali koty jak ciekawostkę.

Ale Irina podeszła do sztuczki i zaczęła dawać kocięta. Kto nie lubi prezentów, zwłaszcza takich? Stopniowo ludzie przyzwyczaili się do tego i zdali sobie sprawę, że koty nie są przycięte, ale wyjątkowe.

A potem opinia się zmieniła, w ciągu następnych kilku lat z ciekawostek te koty stały się przedmiotem luksusu i prestiżu. Wysoka cena, wyjątkowość i niewielka ilość, to recepta na rosnącą popularność.

Ale były problemy z liczbą kotów, ponieważ urodziła się niewielka liczba, podczas gdy pełnoprawnych osobników było jeszcze mniej.

Do około 2000 r. krzyżowano Don Sfinksy z innymi rasami, głównie z europejskim krótkowłosym, aby zwiększyć pulę genów.

Dziś liczba przedstawicieli rasy wzrosła na całym świecie i nie ma potrzeby takiego krycia, teraz rasa jest czysta. Jednak żłobki i entuzjaści nadal używają go do pozyskiwania nowych, jeszcze bardziej oryginalnych ras.

Na przykład rasa taka jak peterbald to wynik skrzyżowania Don Sphynx i Kot syjamski, nazywa się to również Sfinks petersburski.

Rasa uzyskała międzynarodowe uznanie w 1996 roku, kiedy została zarejestrowana przez WCF (World Cat Federation).

Istnieje podobna rasa o podobnej nazwie - sfinks kanadyjski. Różnica między Kanadyjczykiem a Donem polega na kształcie głowy (Don ma głowę w kształcie klina z wystającymi kośćmi policzkowymi i łukami brwiowymi), różnią się też genetycznie.

W rzeczywistości są tak genetycznie różne od siebie, że nawet się nie krzyżują.

Kanadyjczyk ma gen recesywny, co oznacza, że ​​aby kocięta mogły go odziedziczyć (i jednocześnie bezwłose), oboje rodzice muszą być nosicielami tego genu. Jeśli jest tylko jeden, to połowa miotu dziedziczy bezwłosość, a druga wełnę lub częściowo wełnę.

Z tego powodu nie zaleca się krzyżowania kota kanadyjskiego z innymi rasami kotów. Do tego nie ma zupełnie nagich sfinksów kanadyjskich, są pokryte włosami na łapach, pysku.

Ale Don Sphynx jest nosicielem genu dominującego, co oznacza, że ​​nawet jeśli tylko jeden z rodziców jest nosicielem, większość kociąt w miocie otrzyma jego objawy. To znacznie ułatwia hodowlę rasy.

Ponadto ma znacznie zdrowsze serce i silną odporność, dzięki czemu jest odporny na wirusy i bakterie.

Opis

Donskoy Sphynx to kot średniej wielkości, muskularny o miękkiej, pomarszczonej skórze, która jest gorąca w dotyku. Skóra jest bardzo elastyczna, a zmarszczki znajdują się na głowie, szyi, brzuchu, łapach i ogonie.

Skóra ma cechy podobne do ludzkiej skóry. Kot się poci, gdy jest gorąco, może się poparzyć lub opalać. Ponieważ kot się poci, należy go codziennie wycierać i dość często kąpać.

Wraz z nadejściem jesieni kot zaczyna gromadzić tłuszcz, który na wiosnę zanika. Nie mają piżmowego zapachu, a koty bardzo rzadko zaznaczają terytorium, jeśli w ogóle.

Jak większość ras kotów, koty są większe od kotów i różnią się wyglądem grubszą szyją, szerszą klatką piersiową i szerszą głową.

Koty dojrzałe płciowo ważą 4-5 kg, a koty ok. 3 kg. Średnia długość życia zależy od warunków przetrzymywania i wynosi około 12 lat.

Istnieją cztery główne rodzaje bezwłosości:

• bezwłosy - całkowicie bezwłosy, z rozgrzaną i pomarszczoną skórą, najcenniejszy w tej rasie
• flock - bardzo krótki, prawie niewidoczny płaszcz o miękkiej fakturze
• welur - krótkie, ale zauważalne włoski, które znikają wraz z wiekiem kota, przed ukończeniem drugiego roku życia. Częściowo włos może pozostać na ogonie, łapach, kufie (zazwyczaj czubek głowy jest od urodzenia nagi)
• szczotka - włosie kręcone lub falowane z łysiną (kocięta z czasem gubią znacznie mniej sierści niż welur). Uznawany za ubój i niedozwolony przed zawodami, jest jednak szeroko stosowany w hodowli

Nawiasem mówiąc, nazwy flock i welur oznaczają nazwy tkanin przypominających wełnę tych kotów. Pędzel (ang. pędzel - pędzel, szczeciniasty) to jest pędzel, uważają, że nie ma potrzeby wyjaśniania.

Konserwacja i pielęgnacja

Don Sphynxes to koty całkowicie domowe, należy je trzymać tylko w mieszkaniu lub w domu. Gałęzie, inne koty, kamienie – wszystko może zranić ich delikatną skórę.

Nawet zwykła rysa na ścianie może ją zarysować. Oczywiście bez wełny są bardzo wrażliwe na zimno.

Ich temperatura ciała jest nieco wyższa niż u zwykłych kotów i wynosi 40-41 stopni. Lubią wygrzewać się na słońcu, opalać się i jest to przydatne, ponieważ pozwala im produkować witaminy D i przyswajać wapń.

Ale łatwo ulegają poparzeniom słonecznym i mogą się palić, dlatego konieczne jest monitorowanie tego.

W zimnych porach trzymają się bliżej ciepłych miejsc i chłodzą, jeśli w domu jest wystarczająco chłodno. Oczywiście chodzenie nie wchodzi w rachubę, należy unikać nawet przeciągów, aby zwierzę się nie przeziębiło.

Jeśli chcesz mieć Don Sphynx, upewnij się, że twoje mieszkanie jest wystarczająco ciepłe i nie ma przeciągów. Parametrem, na którym możesz się skupić, jest to, czy możesz chodzić po mieszkaniu nago, nie ryzykując zamarznięcia.

Nawiasem mówiąc, jest to jedna z najbardziej odpowiednich ras dla osób z alergią na sierść kota. Ale nie są one całkowicie hipoalergiczne, ponieważ reakcja nie jest powodowana przez samo futro, ale przez białko wydzielane przez kota.

Wynika to z glikoproteiny Felis domesticus alergen 1 lub w skrócie Fel d 1, która jest wytwarzana ze śliny i wydzielin gruczołów łojowych.Kiedy kot sam się liże, smaruje nim tylko futro, przez co wydaje się, że reakcja na nią idzie. A sfinksy kanadyjskie wytwarzają to białko tak jak inne rasy.

Ale dbanie o nie jest znacznie łatwiejsze, biorąc pod uwagę gołą skórę. Jeśli zamierzasz kupić kociaka, to bardzo wskazane jest, aby udać się do hodowli i spędzić z nim trochę czasu lub zabrać go do domu, aby zobaczyć reakcję swojego organizmu.

Co więcej, nawet z dorosłym kotem jest lepiej, ponieważ dojrzałe płciowo zwierzęta wytwarzają wielokrotnie więcej białka.

Ponieważ koty praktycznie nie mają sierści, logiczne jest założenie, że ona również nie potrzebuje opieki. Nawet u kotów szczotkowanych jest minimalny i nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Ale mogą się obficie pocić, a skóra może być tłusta. Aby usunąć skutki tego, koty są raz dziennie wycierane miękką ściereczką i kąpane co tydzień.

Ponieważ koty te mają wysoką temperaturę ciała, ich metabolizm przyspiesza i jedzą więcej niż inne koty. Ale pomaga im zwalczać infekcje, dorosłe koty mają dobrą odporność, ale musisz trzymać je z dala od przeciągów.

Co karmić? Właściciele hodowli zalecają karmienie wyłącznie karmą premium, chociaż jedzą wszystko tak samo jak zwykłe koty.

Poza tym jest to smakosz, lubią próbować czegoś nowego, czegoś, czego często inni nie jedzą. Na przykład surowe ziemniaki, świeże pomidory, kapusta, arbuz, jabłka, kiwi, a nawet kukurydza.

Postać

Jest kotem miłym, towarzyskim, przyjaznym i to nie tylko w stosunku do ludzi, ale także w stosunku do innych czworonogów. Chociaż dorosłe koty mogą nie dogadać się dobrze z innymi kotami, wszystko zależy od charakteru.

Czułe i towarzyskie, nie należy zostawiać ich samych, jeśli spędzasz dużo czasu poza domem, lepiej trzymać je razem.

Koty te są przyjazne i dobroduszne, są też inteligentne, aktywne i spędzają większość czasu w ruchu.

Większość z nich toleruje takie zabiegi, jak strzyżenie, kąpiel i kontrola przez weterynarza. Drapają i gryzą znacznie mniej niż inne rasy kotów, dzięki czemu dobrze nadają się dla rodzin z dziećmi.

Opieka nad kotkiem

Jeśli zdecydujesz się na zakup kociaka, to najlepiej zrobić to w hodowli, gdyż otrzymasz zdrowe, dojrzałe psychicznie zwierzę, oswojone do kuwety i z odpowiednimi dokumentami. Ale kupując w innych miejscach, dużo ryzykujesz.

Przystosowanie się układu odpornościowego kociaka do nowego miejsca zajmuje trochę czasu. Musisz być szczególnie ostrożny, jeśli w twoim domu mieszkają inne zwierzęta, które są na ulicy.

Ich układ odpornościowy radzi sobie z miliardami bakterii, o których Don Sfinksy nawet nie wiedzą. Więc w ciągu dwóch tygodni lepiej odizolować kociaka od innych zwierząt, a w tym czasie przyzwyczai się do nowego środowiska i ludzi.

Nie zmieniaj drastycznie diety kociaka, ponieważ może to prowadzić do rozstroju żołądka. Jeśli zmienisz rodzaj paszy, rób to stopniowo, mieszając je.

Jednorazowa zmiana jest możliwa tylko w przypadku reakcji alergicznej na ten rodzaj karmy dla kotów.

Musisz karmić trzy razy dziennie: rano, w porze lunchu i wieczorem. Jeśli czas karmienia i karmienia kociaka nie zbiegnie się, to przyzwyczai się do tego i nie będzie oczekiwał kawałka ze stołu. Nawiasem mówiąc, są to smakosze i często jedzą rzeczy nietypowe dla kotów: surowe ziemniaki, pomidory, chleb, kluski, a nawet grzyby.

Jedząc zieloną trawę z przyjemnością. Należy uważać na surowego kurczaka, ponieważ Don jest bardziej wrażliwy na salmonellę niż inne rasy kotów. I tak, nie można podać kości rurkowych, na przykład tych samych kości z kurczaka.

Po przegryzieniu tworzą ostre krawędzie, które mogą przebić narządy wewnętrzne i zabić kota.

Zamiast kości rurkowych można podać chrząstkę, więzadła i kości miękkie.

Kociaka należy kąpać co tydzień, ponieważ dobrze to toleruje. W tym celu napełnij wannę ciepłą wodą (około 40 stopni Celsjusza), opuść ją i delikatnie umyj miękką ściereczką.

Po kąpieli zawiń go w ręcznik i pozostaw do wyschnięcia. Nawiasem mówiąc, ten czas można wykorzystać na przycięcie pazurów.

To cała historia o cudownym kocie, który jest tak niepodobny do innych. Okazało się, że jest daleka od ukończenia, a wciąż jest wiele do opowiedzenia.