Don sfinks

Kategoria Koty

Zadowolony

Charakterystyka rasy
Opieka
Karmienie

Ten aktywny kot ma temperaturę ciała 42 stopnie. Jest towarzyski i inteligentny, idealny dla rodziny, która poświęci zwierzęciu dużo czasu. Poznamy więc historię ich pochodzenia, cechy rasy, tradycje trzymania i karmienia.

Charakterystyka rasy

Dokumenty historyczne wskazują, że nawet w czasach starożytnych cywilizacji takie zwierzęta były na specjalnym koncie. Byli nie tylko czczeni, ale także deifikowani. Od lat 70. ubiegłego wieku koty bez sierści były z powodzeniem adaptowane w Kanadzie, USA, a następnie w Rosji. Dlaczego właśnie Don Sphynx?? Ponieważ koty noszą nazwy od obszaru, w którym rasa została po raz pierwszy wyhodowana. A to było w Rostowie nad Donem. Kot, który stał się założycielem nowego kierunku, wizualnie wyglądał niezdrowo. Ale ankieta wykazała, że jej zdrowie jest w stu procentach. Don Sphynx został ulepszony, wydano wzorzec, a w 1998 rasa została zarejestrowana. Wkrótce zdobyła międzynarodowe uznanie.

Jego przedstawiciele to silne stworzenia o gęstym, muskularnym ciele. Mają szeroką klatkę piersiową. Średnia waga 5-7 kilogramów. Ogon jest długi i przypomina bicz. Zgodnie z normą nie powinna być złamana ani zdeformowana. Kończyny Don Sphynx są krótkie i mocne, łapy z elastycznymi palcami. Głowa Donchaka jest trójkątna w kształcie klina. Kot ma wyraźnie zarysowane brwi i kości policzkowe, mocną szyję. Uszy są wystarczająco duże. Są zwężane od podstawy do końca, lekko opadające do przodu. Przedstawiciele rasy mają oczy w kształcie migdałów o skośnym kształcie, a ich spojrzenie jest głębokie, uduchowione.

Donczaki nie mają wełny lub są reprezentowane przez lekkie pokwitanie w całym ciele. Są też osobniki z owłosionymi czubkami. Skóra kota jest miękka w dotyku, aksamitna, pofałdowana. Kolor przedstawicieli rasy jest inny, jest to dopuszczalne.

Wady, które mogą dyskwalifikować zwierzę - okrągła czaszka, wady ogona, wyraźna linia włosów, wady zgryzu i mały korpus.

Jeśli chodzi o charakter Don Sfinksów, ich główne cechy są kochające i towarzyskie. Koty są ciekawe, dążą do aktywnego życia, zabawne. Są nastawione na stałą i bliską komunikację ze wszystkimi członkami rodziny i staną się prawdziwymi przyjaciółmi dzieci. Donchakowie są do nich szczególnie przywiązani. Dzięki swojej towarzyskości zwierzęta te dogadują się w domu i z innymi, w tym z kotami innych ras. Donczaki są bezkonfliktowe, otwarte na znajomości.

Wiedzą, jak poczuć nastrój właściciela i okazywać mu takt. Kiedy jest nieswojo, nie będą narzucane. Don Sfinksy z łatwością akceptuje zasady ustalone w domu.

Uważa się, że rasa ta ma bardzo korzystny wpływ na biopole człowieka. Ta cecha, podobnie jak brak wełny, sprawia, że przedstawiciele rasy są dobrymi towarzyszami w życiu alergików i osób z chorobami układu krążenia. Bezpretensjonalny kot nadaje się również dla rodziny z dziećmi, która poświęci zwierzęciu dużo uwagi.

Opieka

Łatwo zaopiekować się mieszkańcami Doniecka. Pamiętaj, aby wycierać oczy i uszy specjalnymi produktami, które można kupić w aptece weterynaryjnej. Konieczne jest przycięcie paznokci, aby usunąć tylko przezroczystą końcówkę. Brak sierści ułatwia pielęgnację kota. Ale wskazane jest, aby wytrzeć jego skórę. Kąpiel jest opcjonalna. W trosce ważne jest przestrzeganie reżimu temperatury. W końcu Don Sfinksy to zwierzęta kochające ciepło. Nie można ich trzymać na ulicy.

Bardzo szybko przyzwyczajam się do tacki i drapaka. Warto jednak zadbać o to, aby toaleta była zawsze czysta. Te koty są bardzo czyste. Nie pójdą do brudnej kuwety.

Należy wziąć pod uwagę, że mieszkańcy Doniecka są podatni na choroby skóry, zwłaszcza alergie i zapalenie skóry.

Karmienie

Jeśli chodzi o jakość odżywczą przedstawicieli rasy, należy ich żywić zbilansowaną dietą. Wskazane jest podawanie witamin i minerałów w oddzielnych specjalistycznych kompleksach.

Cechą Donchaków jest zwiększona wymiana energii. Oznacza to, że zwierzę często uzupełnia swoje kilokalorie. Zaleca się karmić go trzy razy dziennie i upewnić się, że nie ma przekarmienia. W końcu same koty nie mogą kontrolować ilości spożywanego pokarmu. Jedna porcja jedzenia nie powinna przekraczać 150 gram.