Charcik włoski jest szlachetnym, zabawnym i czułym miniaturowym stworzeniem

Charcik włoski - rasa ozdobna do wnętrz. Ma oficjalną nazwę – Chart Mały, co mówi o jej łowieckich korzeniach. To idealny pies dla tych, którzy chcieliby mieć średniej wielkości charta. Artykuł opowiada o rasie, historii pochodzenia, charakterze, podaje opis rasy, zalecenia dotyczące utrzymania i pielęgnacji. Ponadto w artykule przedstawiono materiały fotograficzne i wideo do wizualnego przedstawienia rasy charcik włoski.

Historia pochodzenia

Jest to bardzo stara rasa, zgodnie z opisem charcików włoskich, są one podobne do chartów żyjących w starożytnym Egipcie. Faraonowie uwielbiali otaczać się tymi psami, ich szczątki znaleziono w jednym z otwartych grobowców. Morze Śródziemne jest uważane za miejsce narodzin współczesnych charcików włoskich. W XVI wieku zyskały wielką popularność we Włoszech i dzięki swemu wdziękowi i wyrafinowaniu stały się ozdobą dworów królewskich.

Charciki włoskie uważano za wyznacznik zamożności i wielkości właściciela. Często można je zobaczyć na starych płótnach. Służyły jako kosztowne ozdoby dla dam dworu i zawsze były cenione na włoskich dworach. Charcik włoski tłumaczy się z francuskiego jako „zając”. Szlachetne panie używały ich do nęcenia królików. Dzisiaj charcik włoski jest psem sportowym, który zachował swoje instynkty myśliwskie. Rozwija się z dużą szybkością i ma wyjątkowy talent.

Charakterystyka rasy

Pomimo niewielkich rozmiarów, mały charcik włoski pod pewnymi cechami przewyższa swoich dużych kolegów myśliwych: dobrze biega, ma dobry słuch i wzrok, ma wyjątkowy talent i doskonałą zręczność.

Wygląd i standard

Rasa charcika włoskiego jest harmonijnie zbudowana, format jest zbliżony do kwadratu. Ma lekką kość z cienkimi, ale dobrze rozwiniętymi mięśniami. Charcik włoski porusza się łatwo i elegancko. Głowa długa, sucha, wąska, stopniowo zwężająca się w kierunku nosa. Wyłupiaste oczy, wyraziste spojrzenie na wąskim pysku. Uszy osadzone wysoko, wiszące na chrząstce. Jeśli pies jest czujny, uszy są wyprostowane. Szyja jest sucha i długa.

Zgodnie z normą wysokość w kłębie nie powinna przekraczać 38 cm. Według wagi charciki włoskie dzielą się na dwa typy: do 3,5 kg i od 3,5 do 5 kg. Samce są większe niż samice. Klatka piersiowa wąska i wysoka, budowa szczupła. Ostre ramiona, łokcie przyciśnięte do klatki piersiowej. Grzbiet wypukły, mocny z wyraźnymi mięśniami. Proste kończyny, umieszczone pod ciałem. Smukły ogon jest nisko osadzony, zwykle opada lub schowany. Łapy są cienkie, wydłużone, przypominające zająca. Czarne ochraniacze na łapy.

Sierść jest miękka, błyszcząca, gęsta, dobrze przylega do ciała. Zgodnie z opisem maść charcika włoskiego może być bardzo zróżnicowana:

• Biały;
• niebieski;
• piasek;
• czarny;
• izabela (liliowy);
• jasnożółty;
• szary;
• ciemno szary;
• czerwonawe odcienie;
• łaciaty.

Pręgowane i czarno-płowe są wykluczone. Jeśli kolor jest monochromatyczny, to możliwa jest czerń na twarzy i plecach w postaci paska i maski. Skóra nie marszczy się, jest elastyczna i cienka.

Postać

To bardzo lojalne psy, które potrafią zaprzyjaźnić się z doskonałymi przyjaciółmi. Charcik włoski często nazywany jest psem jednego właściciela. Ale oddadzą miłość wszystkim członkom rodziny. Charciki włoskie są miłe, delikatne o wielkim kochającym sercu. Według właścicieli jest to idealne zwierzę, które jest odpowiednie dla członka rodziny w każdym wieku. Charakter psa w dużej mierze zależy od temperamentu właściciela: może być wesoły, stateczny, posłuszny, ale może też wykazywać umyślność.

Swoją gracją i wdziękiem przypominają koty. Ale jednocześnie wyróżnia je dobra wytrzymałość. Pies jest naturalnie obdarzony silnymi mięśniami. Potrafi rozwinąć dużą prędkość i skakać wysoko, z łatwością przeskakuje przez płot.

Według właścicieli charciki włoskie są często płochliwe. Doskonale sprawdzają się jako towarzysze dla osób samotnych, które potrafią poświęcić im dużo uwagi, opiekować się nimi z czułością, obdarzając ich miłością i troską. Charciki włoskie łatwo przystosowują się do siedzącego trybu życia. Łatwo naucz się chodzić w kuwecie w razie potrzeby.

Charcika włoskiego lepiej nie zabierać do rodzin z małymi dziećmi, bo dziecko może psu skrzywdzić, a charcik włoski go znienawidzi i może ugryźć. Jeśli w domu jest małe dziecko, nie można zostawić go samego z psem bez opieki.

Charcik włoski jest bardziej odpowiedni dla dzieci w wieku szkolnym, z którymi może grać w aktywne gry dla dzieci. Szybko stają się przyjaciółmi.

Z innymi zwierzętami charcik włoski bardzo szybko znajduje wspólną płaszczyznę, nawet z kotami. Do trzymania charcików włoskich bardziej odpowiedni jest wiejski dom, w którym mogą się bawić. Psy są z natury ciekawskie, uwielbiają uczyć się nowych rzeczy, dlatego chętnie dotrzymają towarzystwa podczas podróży.

Uważaj na obcych, może wykazywać agresję. Psy należy od najmłodszych lat uczyć komunikowania się z nieznajomymi. Możesz uchronić gości przed niebezpieczeństwem przyzwyczajając zwierzę do klatki. I lepiej podróżować z psem, umieszczając go w klatce.

Ponieważ charciki włoskie są z natury płochliwe i nerwowe, należy zacząć je trenować od trzeciego miesiąca życia. Trzeba się z nimi delikatnie komunikować, ponieważ poważnie traktują wszystkie polecenia i intonację właściciela. Szczenięta powinny natychmiast przyzwyczaić się do hałasu ulicznego, głośnej muzyki i innych głośnych dźwięków. Od najmłodszych lat szczenięta należy przedstawiać innym zwierzętom, ludziom, uczyć komunikowania się z dziećmi.

Mogą pojawić się trudności z edukacją i szkoleniem, ponieważ pies ma uparty charakter. Jeśli nie podoba jej się to ćwiczenie, może nie chcieć tego robić. Dlatego do treningu powinieneś być cierpliwy.

Mały charcik włoski ma naturalny instynkt łowiecki, dlatego lepiej wyprowadzać go na ulicę na smyczy, bo może rzucić się za kotem lub ptakiem. W takim przypadku może nie reagować na polecenia. Jeśli ucieknie, złapanie jej będzie problematyczne.

Warunki przechowywania

Charciki włoskie mają gładką, błyszczącą, krótką sierść, która wymaga minimalnej konserwacji. Zwierzęta te są bardzo czyste, więc nie mają specyficznego zapachu psa i ulicy. Przede wszystkim potrzebują ochrony, miłości i uwagi.

Opieka

Sierść należy szczotkować raz w tygodniu pędzlem z naturalnego włosia lub specjalnym pędzlem. Dzięki temu możesz nie tylko oczyścić sierść psa, ale również ją masować, co poprawi krążenie krwi.
Kąp swojego zwierzaka, gdy się zabrudzi. Do kąpieli używaj szamponu przeznaczonego do pielęgnacji włosów krótkich. Po spacerze w deszczu wystarczy osuszyć zwierzę ręcznikiem frotte.

Jeśli chart jest zdrowy, to jej oczy nie stają się kwaśne i nie ma na nich łez. W ramach profilaktyki oczy należy raz w tygodniu przecierać wacikiem zamoczonym w liściach herbaty. W przypadku silnego zakwaszenia lub zaczerwienienia należy zwrócić się o pomoc do kliniki weterynaryjnej.

Uszy wymagają dużo uwagi. Z niewiadomego powodu gromadzi się w nich dużo brudu. Należy je przetrzeć 2 razy w tygodniu wacikiem, który należy zwilżyć ciepłą wodą lub nadtlenkiem wodoru. Możesz użyć specjalnych środków do czyszczenia uszu dostępnych w aptekach weterynaryjnych.

Po spacerze należy wytrzeć łapy wilgotną szmatką, badając je pod kątem uszkodzeń. Pazury należy obcinać specjalnym obcinaczem pazurów, gdy odrastają. Powinieneś wyciąć tylko kilka milimetrów. Ostre końce należy odciąć pilnikiem do paznokci. Podczas cięcia pazurów musisz pamiętać o piątym palcu. Jest krótki, więc sam się nie kruszy, trzeba go regularnie ciąć.

Dopóki szczenięta charcika włoskiego nie skończą półtora roku, należy uważnie monitorować ich zachowanie. Konieczne jest unikanie upadków, skoków z dużych wysokości, aby uniknąć kontuzji i złamań, ponieważ kości stopniowo się wzmacniają.

Zęby Twojego pupila powinny być szczotkowane raz w tygodniu pastą do zębów za pomocą szczoteczki lub szczoteczki do palców. Który pędzel wybrać, lepiej zapytać lekarza weterynarii. Do tej nieprzyjemnej procedury trzeba zacząć od dwóch miesięcy, wtedy pies pozwoli umyć zęby. Należy ostrożniej myć zęby podczas ich zmiany, aby nie uszkodzić delikatnych dziąseł. Jeśli na zębach tworzy się kamień nazębny, powinien go usunąć lekarz weterynarii. Aby zapobiec powstawaniu kamienia nazębnego, pies powinien gryźć specjalne zabawki, warzywa.

Sierść charta jest bardzo krótka, w ogóle nie ma podszerstka, więc na spacery w chłodne dni pies powinien być ubrany w sweter lub kombinezon. Nie musisz nosić swojego pupila w mieszkaniu, żeby go trochę złagodzić.

Jeśli dobrze zadbasz o charciki włoskie, mogą one żyć długo i zachować formę nawet w starszym wieku.

Dieta optymalna

Pokarm charcików włoskich powinien być kompletny. Dieta powinna zawierać zarówno produkty roślinne, jak i zwierzęce. Możesz podawać suchą karmę w zależności od wielkości i wieku psa. Przy karmieniu naturalnymi produktami należy podawać zwierzęciu kompleks witamin i minerałów, dobrany przez lekarza weterynarii.

Jeśli szczenięta charcika włoskiego są na naturalnej diecie, to ich podstawą powinno być mięso, najlepiej wołowina. Psy chętnie jedzą kawałki mięsa z żyłkami i chrząstkami. Mięso o zapachu jest lepiej wchłaniane przez organizm psa niż świeże. Szczenięta charcika włoskiego jedzą go z wielkim apetytem. Mięso należy gotować tylko wtedy, gdy istnieje możliwość zakażenia robakami. Wystarczy go sparzyć wrzątkiem. Rosół jest zły dla psa.

Ryby to zdrowy składnik diety Twojego psa. Zawiera wiele pożytecznych substancji i nie jest tak kaloryczna jak mięso, co jest ważne dla psa żyjącego w środowisku miejskim. Ryby powinny otrzymywać tylko morskie odmiany o niskiej zawartości tłuszczu. Wyklucz gromadnik, makrela, szprot, śledź i inne rodzaje ryb.

Może zawierać pokarmy o niskiej zawartości tłuszczu i kwasu mlekowego. Dieta powinna zawierać warzywa i owoce, ale nie powinny one stanowić podstawy jadłospisu. Przydatne płatki z kaszy gryczanej, płatków owsianych, ryżu, nie można podawać roślin strączkowych: soczewicy, grochu, fasoli. Zieloni można podać dowolne. Z warzyw można zrobić sałatkę doprawioną olejem słonecznikowym.

Możliwe choroby

Charciki włoskie nie są zbyt zdrowe, choć żyją 13-15 lat, potrafią dożyć sędziwego wieku. Mają delikatną strukturę, więc istnieje duże prawdopodobieństwo kontuzji, należy je chronić przed porozumiewaniem się z dużymi psami.

Duże problemy wynikają z wyłupiastych oczu - psy często chorują na oczy:

• zaćma;
• jaskra;
• dystrofia rogówki;
• zanik siatkówki.

Tak więc zwierzę może żyć nawet 15 lat, ale czy zobaczy, nie wiadomo.

Istnieją inne choroby, które najczęściej występują u charcików włoskich:

• przeziębienia;
• choroba Perthesa;
• Tatar;
• łysina;
• upośledzony wzrost włosów;
• padaczka;
• nużyca;
• wnętrostwo;
• alergia.

Jak każde zwierzę, charcik włoski włoski wymaga stałej pielęgnacji, więc powinieneś dokładnie przemyśleć, zanim kupisz zwierzaka.

Galeria zdjęć

Wideo „Mały charcik włoski – chart”

W tym filmie Dmitrija Kuzmina podano opis rasy, historię, pochodzenie, cechy charakteru.