Collie lub owczarek szkocki

Collie lub owczarek szkocki (eng. rough collie) to rasa psów pasterskich, pochodząca z Anglii i Szkocji. Pierwotnie pracujące psy, teraz jest psem do towarzystwa i tylko przyjacielem. Collie są długowłose i krótkowłose. W większości krajów te dwie odmiany są uważane za odrębne rasy i nie mogą być krzyżowane, ale w USA jako jedna i krzyżowanie jest dozwolone.

Zamieszania dodaje również fakt, że wiele ras, metysów, aborygeńskich psów zostało tak nazwanych. Używając terminu Owczarek Szkocki, opiekunowie psów próbują oddzielić go od innych ras i wyjaśnić.

Streszczenia

• To inteligentny, posłuszny, lojalny pies. Nieskończenie oddany rodzinie.

• Są długowłose i krótkowłose, obie odmiany wymagają pielęgnacji, ale dla długowłosych jest tego więcej.

• Wiele z nich ma wrażliwość na narkotyki, o której zwykle wiedzą lekarze weterynarii. Lepiej jednak zapobiegać, ponieważ reakcja jest nieprzewidywalna, aż do wstrząsu anafilaktycznego i śmierci.

• Kochają dzieci i bawią się z nimi, to dobra niania i przyjaciel.

• Czyste, podczas spacerów nadal zbierają drobne zanieczyszczenia wełną.

• Nieznajomi traktuje się ostrożnie, ale nie agresywnie. Przy odpowiedniej socjalizacji są przyjacielskie, bez niej są nieśmiałe i nieśmiałe.

Historia rasy

Pomimo wielu teorii, prawie nic nie można powiedzieć na pewno o historii rasy przed początkiem XVIII wieku. Pojawili się w czasach, gdy nie tylko nie pisali nic o psach, ale w zasadzie nic nie zapisywali.

Nawet pochodzenie nazwy jest kontrowersyjne. Najpopularniejsza opinia jest taka, że ​​słowo collie pochodzi od anglosaskiego „col” lub black. Faktem jest, że tradycyjne rasy owiec w Szkocji z czarną maską na twarzy i nazywane są: coleys, coleys i coleys.

A psy pasterskie, które strzegły tych owiec, były najpierw nazywane „Coallie Dogs”, a potem fraza została skrócona.

Istnieje inna teoria, według której nazwa pochodzi od słowa cailean lub coilean i oznacza psa.

Te psy żyją w Anglii od wieków, jeśli nie tysiącleci. Były szczególnie powszechne w Szkocji, północnej Anglii, Walii, gdzie pilnowały i pasły owce.

Podobnie jak nazwa rasy, jej pochodzenie jest niejasne, tylko jasne jest, że jest starożytna. Uważa się, że pochodzą od psów pasterskich starożytnych Rzymian, którzy podbili Wielką Brytanię w 43 rpne. ech. Rzymianie byli doświadczonymi miłośnikami psów, hodowali więcej niż jedną rasę, w tym psy pasterskie.

Teorię tę potwierdza również fakt, że owczarki szkockie są podobne do swoich towarzyszy w Europie, na przykład do beauceron.

Inni eksperci uważają, że rasa jest znacznie starsza i była psem pasterskim nawet wśród Celtów. Twierdzą, że psy przybyły z Celtami tysiące lat temu, co sugeruje datę pochodzenia rasy od kilkuset do kilku tysięcy lat przed narodzinami Chrystusa.

To wyjaśnia, dlaczego ten typ psa jest tak powszechny w regionach o dziedzictwie celtyckim, a mniej w regionach Anglii.

Nie bierze jednak pod uwagę, że wiele innych ras zostało wprowadzonych do Wielkiej Brytanii i na pewno miały one wpływ na Purebred Collie.

Nieważne gdzie i kiedy pojawiły się te psy, miały jedno zadanie - wypasać owce. Przez setki lat pomagali właścicielom zebrać owce w stado i prowadzić je na wypas, zbierając po drodze bezpańskie.

Ceniono ich za swoje umiejętności pracy, chociaż inteligencja i wyszkolenie nie były gorszej jakości. Ale wygląd chłopów był bardzo mało interesujący. Tak było do połowy XVIII wieku.

Do tego czasu collie nie były jedną rasą, oznaczały po prostu typ psa. Były tam dziesiątki psów o różnym wyglądzie, w większości aborygenów. Chociaż były one podobne pod względem budowy ciała, wielkości i temperamentu, różniły się znacznie kolorem, kształtem uszu i kufy.

Były szczególnie powszechne w Walii, Szkocji i północnej Anglii. Collie, które mieszkały dziś w Szkocji, znamy jako Owczarki Szkockie. Od co najmniej XVI wieku występowały w odmianach długowłosych i krótkowłosych.

Pod koniec XVII wieku w Anglii pojawiły się pierwsze kluby kynologiczne, które zaczęły prowadzić księgi hodowlane. Za nimi pojawiają się wystawy, aby dowiedzieć się, czyj pies jest lepszy. Pokazy te odbywają się głównie z psami myśliwskimi, które są popularne wśród średniej i wyższej klasy.

Unikają collie, ponieważ właścicieli zupełnie nie interesują żadne pokazy, chyba że dotyczy to cech pasterza. Pierwsze psy pojawiły się na wystawie dopiero w 1860 roku jako szkockie psy pasterskie.

Pozostałyby fragmentaryczną kolekcją rodzimych ras, gdyby nie jedna kobieta – królowa Wiktoria. Jedna z najbardziej wpływowych przedstawicieli monarchii, staje się trendsetterką i trendsetterką.

Cokolwiek wybierze, natychmiast staje się popularne. Podczas wizyty w Zamku Barmolar zostaje zaprezentowana ze szczeniętami.

Zafascynowana staje się nie tylko właścicielką, ale także hodowcą i zawiera wiele psów. Jest wielu zwolenników, a nie rolników, którzy chcą ujednolicić rasę i wziąć udział w pokazie.

Pod koniec stulecia tworzą psa, który mieści się w standardzie i jest rasowy, zdolny do życia nie tylko na wsi, ale także w mieście. Zwiększa się również jego rozmiar, ale jego właściwości użytkowe znacznie się zmniejszają. Ale prawdziwa popularność przychodzi do rasy w Ameryce.

Te psy wchodzą w to przez długi czas, ale podobnie jak w Anglii, pracują zgodnie z przeznaczeniem. Ale nawet pojawia się moda na wystawy psów rasowych, a rasowe collie są coraz bardziej doceniane.

Amerykańscy importerzy importują psy dla bogatych i sławnych. Od początku XX wieku stały się popularne wśród milionerów, w tym Morgana.

A od początku 1930 roku uwielbiają je także zwykli Amerykanie. W latach 1920-1930 amerykański hodowca Albert Payson Terhune publikuje serię opowiadań i nowel, z których większość dotyczy jego psów. Książki te cieszą się dużą popularnością i bardzo przyczyniają się do zwiększenia liczby fanów rasy.

Jednak wpływ tych książek nie dorównuje wpływowi Erica Knighta. W 1938 publikuje opowiadanie dla lojalnego i inteligentnego psa „Lassie wraca do domu”, które staje się popularne i przeradza się w opowiadanie. W 1943 na jego podstawie nakręcono film.

W rolach głównych Rough Collie i popularność filmu jest niesamowita. Wydany program telewizyjny trwa 19 sezonów, w większości odcinków Rough Collie ratuje ludzi od kłopotów.

Lassie staje się ikoną, symbolem lojalności i odwagi. Chociaż Lassie jest dziewczyną według scenariusza, zawsze grały ją samce, ponieważ mają dłuższą i ładniejszą sierść.

Żadna rasa w Stanach Zjednoczonych nie jest bardziej kojarzona z postacią fikcyjną niż Rough Collie. Amerykanie nawet nie nazywają ich owczarkami szkockimi, ale Lassie. Dzięki filmom od lat 30. do 70. był jedną z najpopularniejszych ras w Ameryce, popularnym towarzyszem i najpopularniejszym psem miejskim.

Do niedawna zarówno krótkowłose, jak i długowłose collie uważane były za tę samą rasę. Chociaż rzadkie, zostały skrzyżowane, ale dziś w większości krajów są uważane za różne rasy. Stało się to stosunkowo niedawno, na przykład w Wielkiej Brytanii w 1993 roku.

Ale w Ameryce uważa się je za jedną rasę, niezależnie od długości sierści i nie zostaną rozdzielone w najbliższej przyszłości.

Opis rasy

Ze względu na niesamowitą sławę Lassie, niewielu w starszym pokoleniu nie rozpoznaje Rough Collie. Z jej powodu są bardziej znani niż krótkowłosy.

Zewnętrznie te odmiany są różne, ale w rzeczywistości są identyczne we wszystkim, z wyjątkiem długości płaszcza. Współcześni owczarki szkockie są nieco większe niż ich przodkowie. Samce osiągają w kłębie 56-61 cm, a samice 51-56 cm.

Ważą od 18 do 30 kg. Chociaż większość ciała jest ukryta pod grubym futrem, są to psy pełne wdzięku, proporcjonalne, żadna część ciała nie powinna wyróżniać się rozmiarem.

Ogon długi, czubek lekko wygięty do góry. W stanie zrelaksowanym pies trzyma go nisko, ale podnosi, gdy jest podniecony.

Ważną cechą jest kształt głowy i pyska, który odróżnia szkockiego collie od innych podobnych ras.

Jest proporcjonalna do tułowia i raczej wąska, w formie tępego klina z bardzo gładkim stopem.

Oczy w kształcie migdałów, średnie, czasem małe, osadzone skośnie.

Większość psów ma ciemne umaszczenie, ale niebieskie lub nieparzyste są dopuszczalne w przypadku niebieskiego merle.

Uszy małe i wąskie, bardzo wyraziste. Kiedy pies jest zrelaksowany, kieruje się go do tyłu i lekko na bok.

Kiedy jest uważna, dolna część ucha jest uniesiona, czubek swobodnie pochylony do przodu. Ogólne wrażenie psa: życzliwość, inteligencja i uważność.

Collie są długowłose i krótkowłose. Mają podwójną sierść oraz krótki i gęsty podszerstek.

U znacznie rzadszego krótkowłosego koszula wierzchnia jest krótka, sztywna, gęsta i gładka. Popularny długowłosy ma prosty i sztywny dotyk, bardzo gęsty.

Luksusowa grzywa na szyi oraz pióropusz z tyłu nóg i ogona. Tylko krótka i gładka sierść na kufie, uszach i przednich łapach.

Obie odmiany występują w trzech kolorach: sobolowym (odcienie od jasnozłotego do ciemnego lub ciemnego sobolowego), tricolor (czarny z czerwonawo brązowymi znaczeniami na nogach i głowie) i blue merle (srebrnoniebieski z czarnymi plamkami i żyłkami).

Postać

To lojalne i kochające psy, niesamowicie nastawione na ludzi. Wolą spędzać większość czasu z rodziną i bardzo cierpią bez komunikacji.

Słabo nadają się do trzymania na łańcuchu, a nawet na podwórku, nawet ci, którzy są nieobecni w domu przez dłuższy czas, powinni dobrze się zastanowić, zanim dostaną takiego psa.

Ze względu na przywiązanie do rodziny collie nieufnie podchodzą do obcych. Choć są nieprzyjazne, rzadko wykazują agresję w stosunku do człowieka, a przy odpowiedniej socjalizacji potrafią być dość przyjacielskie. Jeśli stronią od obcych, to nie od agresji, ale od nieśmiałości.

Wrażliwi i czujni, robią dobre dzwonki informujące o obcych. Ale jako pies stróżujący są słabi, niektórzy przedstawiciele rasy witają się z nieznajomymi, a niektórzy uciekną ze strachu.

Jest to pies rodzinny, z odpowiednią socjalizacją, po prostu świetnie dogaduje się z dziećmi. Są delikatne i zabawne, jedyne, że mogą (jak wszystkie psy pasterskie) szczypać dzieci, aby je kontrolować. Tak podpowiada im instynkt, bo tak kontrolują głupie owce.

Ale jest to rzadki przypadek, a jeśli tak się stanie, można go łatwo wyeliminować za pomocą treningu. Nie dogadują się dobrze w rodzinach, w których często dochodzi do skandali lub kłótni, są tak wrażliwe emocjonalnie, że chorują, jeśli ciągle wdają się w rodzinne sprzeczki.

Collie dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, w tym psami. Działają w połączeniu, a niski poziom agresji w stosunku do kongenerów jest normą dla tej rasy. Co więcej, większość jest zadowolona z innymi psami, zwłaszcza z własnej rasy.

A stulecia życia pasterskiego nauczyły ich żyć w dobrych stosunkach z innymi zwierzętami. Chociaż potrzebują socjalizacji, szybko się uczą i nie są skłonni obrażać sąsiadów. To prawda, że ​​mają instynkt kontrolowania innych stworzeń, co może poważnie drażnić koty.

Owczarki szkockie są niezwykle inteligentne i łatwe do wyszkolenia. Chociaż współczesne collie straciły część swojej zdolności do pracy, rasa pozostaje inteligentna i bystra. Ponadto są bardzo zmotywowani, aby zadowolić osobę. Jeśli wykluczymy elementy służby ochrony ochronnej, do których rasa nie ma zdolności, to nie ma dla niej zadań niemożliwych.

Surowe metody treningowe i agresja są nie tylko niepotrzebne, ale również przynoszą efekt przeciwny do zamierzonego. Wrażliwi, nie wiedzą, jak na nie zareagować, bo już chcą się podobać. Pochwała działa kilka razy lepiej, ale collie zrobią wszystko dla smakołyka.

Nawet te psy o upartym temperamencie radzą sobie świetnie z cierpliwością.

Chociaż większość psów pasterskich jest niezwykle energiczna i potrzebuje dużo ruchu (lub lepszej pracy), collie nie są. Nazywa się je nawet kanapowymi ziemniakami, ponieważ większość z nich jest zrelaksowana.

Niemniej jednak jest to pies pasterski i jeden lub dwa spacery w tygodniu jej nie odpowiadają. Wystarczą im codzienny spacer, a lepiej bieganie. W rzeczywistości nie jest to duży problem, dla większości mieszkańców miasta wymagania dotyczące aktywności fizycznej są całkiem możliwe.

Ponadto niezwykle ważne jest spełnienie tych wymagań, w przeciwnym razie pies może stać się destrukcyjny, nadpobudliwy lub szczekać. Kiedy pies znajdzie ujście dla swojej energii, pozostaje zrelaksowany i spokojny.

Nie są już pracoholikami, ale nawet współczesne collie wolą prace takie jak agility czy pasterz. To wszechstronne psy odpowiednie zarówno dla aktywnych rodzin, jak i zapracowanych mieszkańców miast.

Znane ze swoich manier i czystości, większość collie nienawidzi brudu i jest bardzo czysta. Chociaż tak się dzieje, bieganie w błocie i przynoszenie go do domu nie leży w naturze rasy. To prawda, że ​​nie chroni to przed drobnymi śmieciami, które zbierają wełną jak miotłą.

Ponadto nie mają tendencji do gryzienia przedmiotów, robią to delikatnie. Nawet zabawki, które żują i noszą w ustach, zamiast gryźć.

Jest jeden wspólny problem – kochają i umieją szczekać. Nawet najbardziej posłuszne i wyszkolone szczeka bardziej niż inne rasy. We wszystkim są dobre dla mieszkańców miast, ale hałas może irytować sąsiadów.

Jeśli chodzi o różnicę osobowości między Collie szorstkim i gładkim, nie ma jej zbyt wiele. Specjalnie dla psów amerykańskich, gdzie są krzyżowane. Właściciele twierdzą, że różnica polega tylko na temperamencie.

Krótkowłosi są przyjaźniejsi i zabawniejsi, a długowłosi, nieśmiały introwertycy.

Jednak różnice między nimi są minimalne i większość właścicieli po prostu ich nie zobaczy.

Opieka

Łatwo się domyślić, że największe różnice między odmianami opieki. Podczas gdy collie krótkowłose trzeba czesać tylko kilka razy w tygodniu, w przypadku collie długowłosego jest to pożądane codziennie, co wymaga czasu.

Rzadko, ale są nawet przycinane, częściej by pies wytrzymał letnie upały. Jest to jednak niekorzystne dla sierści i może nie odrosnąć do poprzedniego stanu. U wykastrowanych samców sierść staje się bardziej miękka, ale także bardziej podatna na zmatowienie.

Dużo rzucają, a obie odmiany. Wełna może pokrywać podłogi, meble i dywany, ale jest to bardziej widoczne u długowłosych.

Liną przez cały rok, ale obficie podczas zmiany pór roku. Dla osób cierpiących na alergie i nie lubiących psiej sierści rasa ta jest słabo przystosowana.

Zdrowie

Uważana za zdrową rasę, nawet bardzo. Cierpią na mniej dziedzicznych chorób genetycznych niż inne rasy czystej krwi. Hodowano je do pracy, a dla chorych psów nie było miejsca.

Z tego powodu zaliczane są do psów długowiecznych, których długość życia wynosi 12-14 lat, ale często 15-16.

Mają specyficzny stan, anomalię collie eye lub CEA (Collie Eye Anomaly). Chociaż nadal znaleziono, wysiłki hodowców znacznie zmniejszyły częstość występowania.

Stopień nasilenia jest różny, od minimalnych zmian w naczyniach oka do odwarstwienia siatkówki, ale większość przypadków jest łagodna do umiarkowanej. Choroba jest diagnozowana w wieku 6 tygodni i nie postępuje wraz z wiekiem.

Collie i kilka blisko spokrewnionych ras jest bardzo wrażliwych na niektóre leki. Chociaż ta wrażliwość jest znana weterynarzom, najlepiej zadbaj o to, aby była również twoja.

Podobnie jak u ludzi, reakcje mogą wahać się od wymiotów i biegunki po wstrząs anafilaktyczny i śmierć.