Hipoalergiczne psy: lista ras
Zadowolony
Wielu z nas marzy o psie, ale nie każdy może sobie pozwolić na posiadanie czworonożnego przyjaciela z różnych powodów, a jednym z nich jest alergia na zwierzęta. W rzeczywistości takie choroby nie zawsze są bezwzględnym przeciwwskazaniem do nabycia zwierzaka. Istnieją rasy psów, które mogą z powodzeniem koegzystować z alergikami bez powodowania dyskomfortu. Jakie hipoalergiczne psy są obecnie najbardziej popularne, jak wybrać odpowiedniego „bezpiecznego” zwierzaka, powiemy Ci poniżej.
Nie ma absolutnie bezpiecznych psów, które są odpowiednie dla wszystkich osób cierpiących na reakcje alergiczne. Ta choroba jest bardzo podstępna i może być spowodowana przez różne alergeny. W przypadku zwierząt domowych są to:
- wełna, łupież, ślina i kał;
- psie jedzenie;
- kleszcze i pchły;
- robaki i inne pasożyty (w przypadku infekcji człowieka);
- szampony i leki dla psów.
Najczęstszą przyczyną patologicznych reakcji u osób wrażliwych są mikroskopijne cząsteczki, które oddzielają się od skóry psów. W mieszkaniach i domach łączą się z drobinkami kurzu, tworząc zawiesinę, która może długo pozostawać w powietrzu. Nieco rzadziej alergie wywołują roztocza pasożytujące w sierści zwierząt (najczęściej w podszerstku), a także białka i inne substancje biologiczne zawarte w ślinie psa.
W związku z tym reakcja różnych ludzi na tę samą rasę psa może się znacznie różnić: niektórzy nawet nie zauważą jej obecności, podczas gdy inni natychmiast zaczną kichać i kaszleć. Aby wybrać zwierzę bezpieczne dla alergika, trzeba znać cechy cech każdej rasy oraz kryteria doboru zwierząt hipoalergicznych.
Trudno jest ustalić, który alergen powoduje objawy choroby w konkretnym przypadku, ale jeśli istnieje możliwość, aby to zrobić za pomocą specjalnej analizy, nie należy tego przegapić. Im więcej informacji o alergiach, tym łatwiej będzie wybrać zwierzaka przy minimalnym zagrożeniu dla zdrowia.
Oznaki hipoalergicznego psa
Przy wyborze hipoalergicznego psa zaleca się uwzględnienie szeregu ogólnie przyjętych kryteriów związanych z wyglądem zwierzęcia i cechami opieki nad nim.
- Charakterystyka linii włosów. Psy o długiej, gładkiej sierści, grubym podszerstku i rasy krótkowłose są potencjalnie niebezpieczne dla alergików, ponieważ sierść regularnie osadza się na tapicerowanych meblach i dywanach, powodując nieprzyjemne objawy.
- Częstotliwość łącza. Im rzadziej zwierzę zrzuca sierść, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że futro będzie gromadzić się na przedmiotach we wnętrzu i w powietrzu.
- Rozmiar psa. Z jednej strony niektóre małe i ozdobne rasy są bardziej podatne na alergie niż średnie lub duże rasy, ale z drugiej strony znacznie łatwiej je kąpać i szczotkować. Ponadto przywożą z ulicy znacznie mniej alergenów niż przedstawiciele innych ras.
- Cechy wydzielania gruczołów ślinowych i budowa pyska. Psy ze zwiększonym wydzielaniem śliny i trzepotaniem częściej niż inne wywołują patologiczne reakcje organizmu.
Bezpieczeństwo zwierzaka dla alergików zależy również od zachowania jego właścicieli. Zwierzę i terytorium, na którym mieszka, muszą być utrzymywane w czystości: pies będzie musiał być kąpany co najmniej raz na dwa tygodnie, stale czesany, a miejsce do jedzenia i spania musi być codziennie sprzątane.
Ważną rolę odgrywa wybór żywności i produktów higienicznych dla zwierzaka: będziesz musiał kupić specjalne produkty oparte na naturalnych składnikach. Faktem jest, że niektóre produkty i szampony zawierają alergizujące chemikalia, a także powodują łupież u psa, co zwiększa jego zagrożenie dla alergików.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadkach, gdy rodzice chcą wybrać czworonożnego przyjaciela dla alergicznego dziecka: organizm dziecka jest bardziej wrażliwy na alergeny, a nawet ich minimalna ilość może spowodować poważne pogorszenie.
Mity na temat alergii na psa
Oprócz kryteriów, które musi spełniać hipoalergiczny pies, przyszli właściciele muszą zdawać sobie sprawę z niuansów wyboru zwierzaka i powszechnych nieporozumień, które mogą zniweczyć wszelkie starania o znalezienie zdrowego zwierzaka. Tutaj opisujemy główne niuanse, o czym szerzej przeczytasz w artykule opublikowanym na naszym portalu: jest on poświęcony alergie na psa.
- Długość nie zawsze ma znaczenie. Jednym z najczęstszych błędów alergików jest wybór psa krótkowłosego jako zwierzaka. Niektórzy przedstawiciele tych ras często zrzucają, a krótkie, szorstkie włosy mocno „wgryzają się” w meble tapicerowane, dywany i ubrania, co znacznie utrudnia czyszczenie. Jednocześnie wiele ras długowłosych w ogóle się nie linieje, dzięki czemu ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych jest zminimalizowane.
- Zły humor jest przyczyną alergii. Choć może to zabrzmieć dziwnie, bardzo ważny jest również charakter psa. Jeśli zwierzę ma nawyk ciągłego szczekania, mikroskopijne cząsteczki śliny wylatują z jego pyska, zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia nieprzyjemnych objawów u osób wrażliwych.
- Kluczowym słowem jest czystość. Mikroskopijne cząsteczki śliny, skóry i innych alergenów, którymi pies może się rozprzestrzeniać, nie unoszą się same w powietrzu: przyczepiają się do dymu papierosowego i kurzu, po czym koncentrują się w powietrzu i nie rozpraszają się przez długi czas. W związku z tym samo posiadanie hipoalergicznego zwierzaka nie wystarczy - trzeba utrzymywać cały dom w czystości, a także prawidłowo wychowywać zwierzę. Idealnie pies nie powinien wchodzić do łóżka z właścicielem i leżeć na tapicerowanych meblach. Można to osiągnąć tylko poprzez regularne treningi.
Nie należy od razu przyprowadzać zwierzaka do mieszkania: lepiej komunikować się z nim przez pewien czas w jakimś neutralnym miejscu (na przykład w domu hodowcy), aby sprawdzić reakcję organizmu.
Największe zagrożenie dla alergików stanowią chore psy, zwłaszcza te z pchłami, kleszczami, robakami i innymi pasożytami. Dlatego przed zabraniem psa należy zapytać o stan jego zdrowia i w razie potrzeby przeprowadzić leczenie.
Wybór odpowiedniego hipoalergicznego zwierzaka
Istnieje wiele hipoalergicznych ras psów, więc wybór zwierzęcia według własnych upodobań nie będzie trudny: większość z nich należy do małych osobników, ale są wśród nich również średni i duzi przedstawiciele. Do mieszkania, w którym zwierzę i wszyscy członkowie rodziny będą na ograniczonej powierzchni, najlepiej nadają się przedstawiciele małych i średnich ras, a dla tych, którzy mieszkają we własnym domu, można rozważyć opcję z dużym psem.
Tabela 1. Hipoalergiczne psy do mieszkań i domów
Rozmiar | Rasy |
---|
Głównym kryterium wyboru hipoalergicznego psa są cechy linii włosów. W zależności od nich zwierzęta bezpieczne dla osób wrażliwych mogą być bezbarwne, łyse, bez podszerstka lub mieć sierść zamiast wełny.
Tabela 2. Psy, które nie są uczulone ze względu na cechy sierści
Typ włosów | Rasy |
---|
Aby nie pomylić się z wyborem zwierzaka, lepiej zastanowić się nad czystymi przedstawicielami ras hipoalergicznych: mieszanie krwi może negatywnie wpłynąć na cechy psa niezbędnego do życia obok osoby alergicznej.
Najlepsze rasy psów dla alergików
American Kennel Club najbardziej przyczynił się do badań nad selekcją psów dla alergików. Jest to krajowe stowarzyszenie treserów psów i hodowców psów, które hodują i rejestrują rasy psów rasowych. Rekomendacje specjalistów AKC dotyczące tego, które psy są najmniej niebezpieczne dla alergików, opierają się na wieloletnich badaniach przedstawicieli różnych ras.
Grzywacz chiński
Rasa została opracowana w Chinach, ale jej standardy zostały opracowane w Wielkiej Brytanii. Jest to rasa ozdobna (wysokość - 30 cm, waga - 6 kg) o dowolnym kolorze, która ma dwie odmiany - z całkowitym i częściowym brakiem włosów. Przedstawiciele drugiego gatunku mają długie włosy na ogonie, głowie i nogach, a reszta ciała jest łysa.
Grzywacz chiński nie wymaga częstych kąpieli ani szczotkowania, ale jego skóra jest bardzo delikatna i wymaga ochrony przed wysokimi i niskimi temperaturami. Charakter takich psów jest zabawny, ale dość spokojny, są mocno przywiązane do członków rodziny, ale nieufnie podchodzą do obcych.
Amerykański bezwłosy terier
Stosunkowo młoda rasa, która pojawiła się w ubiegłym wieku w Stanach Zjednoczonych (wzrost przedstawicieli około 36 cm, waga nie więcej niż 10 kg, kolor cętkowany). Początkowo amerykański bezwłosy terier był przeznaczony do łapania szczurów - brak sierści można nazwać „koniecznością produkcyjną”, ponieważ to łyse psy mniej odstraszają gryzonie swoim zapachem.
Szczenięta mogą urodzić się z niewielką ilością sierści, ale do ósmego tygodnia życia całkowicie wypadają. Podobnie jak inne bezwłose rasy psów, amerykański bezwłosy terier potrzebuje ochrony przed zimnem, ciepłem i światłem słonecznym. Kolejną zaletą jest to, że przedstawiciele tej rasy, przy odpowiedniej pielęgnacji, praktycznie nie cierpią na choroby dermatologiczne. Lojalny, zabawny i posłuszny temperament - takie psy dobrze nadają się do treningu.
Więcej na temat Amerykański bezwłosy terier a jak o nią dbać znajdziecie w artykule na naszym portalu.
Nagi pies meksykański (bezwłosy pies meksykański)
Pod tą złożoną nazwą kryje się jedna z najstarszych ras psów na świecie: eksperci uważają, że pojawiła się w Ameryce Południowej przez kolejne 3 tys. lat pne.ech. Nagi pies meksykański - zwierzęta bez wełny o delikatnej, gładkiej skórze o jasnym odcieniu, długich uszach i wydłużonej kufie przypominającej nieco kota. Wysokość nie większa niż 50 cm.
Opieka nad takimi zwierzętami nie różni się od opieki nad innymi łysymi rasami: konieczne jest utrzymanie normalnego reżimu temperaturowego, okresowa kąpiel. Bezwłose meksykańskie psy są zwierzętami lojalnymi i aktywnymi, bardzo inteligentnymi i posłusznymi, ale jednocześnie niezwykle niezależnymi, dlatego nie zawsze słuchają poleceń właściciela.
Sznaucer olbrzym
Sznaucer olbrzym (sznaucer olbrzymi) został wyhodowany przez niemieckich hodowców psów, przedstawiciele rasy byli przeznaczeni do wypasu. Są to duże psy (wzrost - ok 70 cm, waga - 45-47 kg) o twardej, przylegającej sierści czarnej lub mieszanej.
Takie zwierzęta nie wymagają starannej opieki, ale aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia alergii u członków rodziny i zapobiec powstawaniu kołtunów, należy je wyczesywać przynajmniej raz w tygodniu. Kąpiel odbywa się w miarę ubrudzenia się psa, sierść należy przycinać raz na pół roku. Główną cechą charakteru sznaucera olbrzyma jest absolutna lojalność wobec właściciela, aktywność i dobre umiejętności treningowe.
yorkshire terier
Aż trudno uwierzyć, że ten mały piesek (nie więcej niż 26 cm wzrostu) jest urodzonym myśliwym, ponieważ w domu był używany do łapania szczurów i grzebania zwierząt. Przedstawiciele tej rasy mają długie włosy bez podszerstka, które swoją strukturą przypominają ludzkie włosy, dlatego rzadko zrzucają. Niewłaściwa pielęgnacja może prowadzić do zwiększonego wydzielania śliny i łupieżu, co może stać się również poważnym problemem dla alergików.
Osobliwością linii włosów Yorkshire terrierów jest to, że sierść stale rośnie i często się myli, dlatego należy ją czesać codziennie i przycinać co sześć miesięcy, nie jest wymagana częsta kąpiel. Charakter tych zwierzaków jest zabawny, bystry, bardzo ciekawski i lekkomyślny - na ulicy mogą dać się ponieść w pogoni za zamierzoną zdobyczą.
Więcej szczegółów, jak leczyć alergie na tę rasę, jak wybrać szczeniaka z yorku, o Pielęgnacja i odżywianie Yorkshire Terrierjak to umyć oraz uszyć ubrania dla psa, przeczytaj odpowiednie artykuły na naszej stronie internetowej. Na portalu publikowany jest również opis rasy czarny yorkshire terier.
Pudel
Jedna z najczęstszych ras psów ozdobnych na świecie znajduje się również na liście hipoalergicznych, ponieważ jej przedstawiciele nie mają podszerstka, przypominają ludzkie włosy i praktycznie nie wypadają. Pudle mogą mieć różne rozmiary i kolory (najczęściej są to osobniki czarne, białe, w kolorze morelowym).
Zwierzę należy kąpać raz w tygodniu, czesać codziennie i dwa razy w miesiącu zabierać do fryzjera. Aby zminimalizować wysiłki związane z pielęgnacją, zwierzę można krótko przycinać. Pomimo swojego zabawkowego wyglądu, pudle są bardzo inteligentne i bystre, mogą służyć jako towarzysz, do polowania lub poszukiwania.
Osoby, które mają napięty grafik pracy, nie powinny mieć w domu pudla – te psy wymagają dużej uwagi i nie tolerują samotności do tego stopnia, że mogą poważnie zachorować.
Jeśli planujesz przygotowywać swojego zwierzaka na wystawy lub interesują Cię kreatywne fryzury, to dalej możesz zapoznać się z niektórymi z nich.
pies samojeda
Samojedzi to imigranci z Rosji i po raz pierwszy pojawili się na bezkresach Syberii wśród koczowniczych plemion aborygeńskich. Jest to zwarty, średniej wielkości pies, który ma wiele wspólnego z wilkiem polarnym. Pomimo tego, że przedstawiciele tej rasy mają grubą sierść z podszerstkiem, doskonale nadają się dla alergików: linia włosów jest całkowicie pozbawiona łupieżu, a w niskich temperaturach puszy się i oczyszcza. Zwierzę domowe nie wymaga poważnej opieki, jeśli stworzy się dla niego odpowiednie warunki życia.
Jedyną wadą jest to, że psy rasy Samoyed bardzo dużo szczekają, więc istnieje ryzyko wystąpienia alergii na ślinę. Są to zwierzęta kochające pokój i inteligentne, ale raczej uparte, które wyróżnia czuła miłość do dzieci.
Bichon Frise
Bichon Frise to mała rasa ozdobna (wysokość - 30 cm, waga - 5 kg), która ma grubą, przypominającą wełnę białą wełnę. Pies nie linieje ani nie śmierdzi, ale wymaga starannej pielęgnacji, w przeciwnym razie mogą pojawić się nieestetyczne maty. Zwierzę musi być czesane codziennie, kąpane co tydzień i cięte co 3-4 miesiące.
Eksperci polecają tę rasę alergikom z pewnymi zastrzeżeniami: nie wywoła ona patologicznych reakcji w organizmie tylko wtedy, gdy będzie odpowiednio pielęgnowana. Charakter bichon frise aktywny, zabawny i bardzo elastyczny, ale mogą pojawić się problemy w komunikacji z dziećmi.
Wideo - Rasy hipoalergiczne
Jak dbać o swojego psa?
Aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji pojawienia się psa w domu, należy go odpowiednio pielęgnować i przestrzegać podstawowych zasad higieny:
- zwierzę musi mieć jasno określone miejsce: od dzieciństwa należy uczyć, że łóżka wszystkich domowników należą do strefy zabronionej-
- przy wyborze rasy długowłosej należy pamiętać, że dywany i narzuty mogą stać się „akumulatorami” alergenów, dlatego lepiej jest usunąć dywany i koce;
- miejsce, w którym zwierzę śpi i je, należy jak najczęściej czyścić środkami dezynfekującymi;
- Duże znaczenie ma również regularne sprzątanie na mokro w mieszkaniu, które może znacznie zmniejszyć ilość alergenów w powietrzu;
- lepiej wziąć na siebie odpowiedzialność za czyszczenie, kąpanie i szczotkowanie psa dla tych członków rodziny, którzy nie cierpią na objawy alergiczne. Jeśli nie jest to możliwe, zabiegi najlepiej wykonywać z maską ochronną-
- osoby podatne na silne reakcje alergiczne, lepiej zaopatrzyć się w filtr powietrza.
Dobrostan członków rodziny w dużej mierze zależy od zdrowia zwierzaka. Pies powinien być regularnie pokazywany weterynarzowi, aby zapobiec robaczycy i innym chorobom związanym z zakażeniem pasożytami.
Zwierzę potrafi nie tylko wytwarzać alergeny, ale także przynosić je z ulicy, dlatego lepiej jest zminimalizować kontakt psa z innymi psami, nawet jeśli wyglądają absolutnie zdrowo.
Co zrobić, jeśli alergia nadal występuje??
Jeśli po pojawieniu się psa w domu wrażliwi domownicy mają nieprzyjemne objawy (kaszel, kichanie, łzawienie, swędzenie skóry itp.).D.), nie pozbywaj się od razu zwierzęcia. Na początek warto przemyśleć stosunek do higieny zwierzaka i otoczenia - być może jest on niewystarczający lub złej jakości.
Dość często nowi właściciele psów są uczuleni na karmę dla psów. W takim przypadku wystarczy zmienić producenta karmy lub zorganizować dietę rodziny tak, aby pies mógł jeść te same pokarmy. Jeśli wszystkie środki nie przynoszą efektu, a objawy alergiczne nasilają się, należy skonsultować się z lekarzem, a następnie rozważyć opcję adopcji psa innej rasy lub całkowicie zrezygnować z tego pomysłu.
Wielu lekarzy twierdzi, że alergie nie są chorobą, ale pewnym sposobem na życie. Nie nakłada zakazów przyjaźni i komunikacji z najlepszymi przyjaciółmi danej osoby, ale wymaga ścisłego przestrzegania zasad sanitarnych. Eksperymenty ze zdrowiem alergików mogą się bardzo źle skończyć, dlatego do wyboru i opieki nad zwierzętami należy podchodzić niezwykle odpowiedzialnie.