Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański boerboel

Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

Boerboel (boerboel) to potężna i duża rasa molosów pochodzenia afrykańskiego. Sama nazwa jest najczęściej tłumaczona jako chłop lub pies gospodarski, chociaż jest to bardzo przybliżone. Południowoafrykańskie boerboele są często nazywane mastifami bezogonowymi i mieszańcami, ponieważ nie są uznawane przez FCI (Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna).

Krótkie tło historyczne

Dokładne pochodzenie Boerboels jest niezwykle trudne do ustalenia, istnieje kilka opcji rozwoju wydarzeń obejmujących różne okresy czasu (począwszy od 5-6 tysięcy lat temu). Według jednej wersji psy te po raz pierwszy pojawiły się w Azji, stamtąd zostały sprowadzone na terytorium starożytnego Egiptu i starożytnej Asyrii, a następnie wyemigrowały już do starożytnej Grecji i stopniowo osiedliły się w całej Europie. Brał w tym bezpośredni udział Aleksander Wielki, któremu w prezencie wręczono gigantyczne psy-wojowniki (dokładna liczba to nawet 156 sztuk).

Jednak, według innych źródeł, zwierzęta europejskie przybyły na kontynent afrykański i tam już zmieszały się z lokalnymi psami. W wyniku doboru naturalnego i trudnych warunków życia pozostały tylko najbardziej odporne, zdrowe i silne osobniki, które stały się przodkami współczesnych Boerboelów.

Historycznie i udokumentowany jest fakt przesiedlenia w połowie XVII wieku na Półwysep Przylądkowy (Przylądek Dobrej Nadziei) grupy osadników europejskich (z Danii, Holandii itp.).), z których jednym był niejaki J. Van Riebeck. Przywiózł ze sobą dużego psa przypominającego mastiffa - Bulenbeiser. Inni osadnicy również nosili psy, aby chronić ludzi i zwierzęta gospodarskie przed dzikimi zwierzętami, a także polować, a nawet przewozić towary. Zwierzęta krzyżowane między sobą oraz z lokalnymi psami aborygeńskimi. W efekcie powstała duża i silna rasa z dużą domieszką krwi mastifa, wykorzystywana głównie do służby wartowniczej i ochronnej.

Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

Osadnicy przywieźli ze sobą psy dla ochrony i ochrony

Na początku XX wieku liczba Boerboelów gwałtownie spadała, ponieważ większość rolników przeniosła się do dużych miast, gdzie nie ma potrzeby trzymania tak dużych psów. Rasa była na skraju całkowitego wyginięcia. W latach 80. ubiegłego wieku dzięki staraniom Jeannie Bouvier i Lucasa van der Merwe odżyła. W 1990 roku powstaje South African Association of Boerboel Breeders, pięć lat później w 2004 podobna organizacja pojawia się w Stanach Zjednoczonych. Jednak żadna z głównych federacji psów nadal nie rozpoznaje tej rasy.

W wyniku działań pozbawionych skrupułów hodowców dążących do zysku materialnego pojawiły się szczenięta złej jakości o niestabilnym, złośliwym i agresywnym charakterze. Te niebezpieczne zwierzęta zyskały rozgłos i są uważane za walczące. W niektórych krajach, takich jak Dania, hodowla Boerboels jest prawnie zabroniona.

Opis rasy południowoafrykańskiej Boerboel

Nieustraszeni i wojowniczy Boerboels są doskonałymi strażnikami, ponieważ mają silne poczucie własności, a także błyskawicznie reagują na niebezpieczeństwo, wyraźnie oddzielając realne zagrożenie od urojonego. Z powodzeniem pełnią funkcje poszukiwawczo-ratownicze oraz biorą udział w walkach psów (często nielegalnych). Obecnie są coraz częściej trzymane jako zwierzęta domowe.

Wygląd zewnętrzny

Boerboels mają potężną atletyczną sylwetkę z mocnymi kośćmi i dobrze rozwiniętymi mięśniami. Dymorfizm płciowy jest bardzo silnie rozwinięty, suki są znacznie mniejsze i bardziej zgrabne niż samce.

Wzorzec rasy został opracowany i zatwierdzony w 2002 roku przez Związek Kynologiczny Południowej Afryki (KUSA), członek FCI.

Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

Boerboele są bardzo harmonijnie zbudowane

Wzorzec rasy:

  • Masa ciała:
  • suka - co najmniej 50 kg;
  • mężczyzna - do 90 kg.
  • Wysokość w kłębie:
  • kobieta - 55–65 cm;
  • mężczyzna - 60-70 cm.
  • Tułów jest duży i mocny, lekko rozciągnięty, prostokątny rozmiar. Klatka piersiowa wydłużona, głęboka i poszerzona, grzbiet prosty z lekko wypukłą częścią lędźwiową.
  • Duża muskularna głowa ma prostokątny kontur, proporcjonalnie do ciała. Czoło szerokie, kwadratowe, przejście od niego do kufy (stop) lekko pochylone i gładkie, umiarkowanie zaznaczone. Głęboka i szeroka kufa ma prawie połowę długości czaszki. Mocna i mocna szyja średniej długości, z wyraźnym i wyraźnie widocznym karkiem.
  • Mocne szczęki zwężają się lekko z przodu. Zgryz nożycowy. Dolna warga dobrze przylega bez nadmiernego migotania. Mięsista górna warga nie rozciąga się na dolną szczękę, ale zakrywa przednie zęby. Czarny nos z szerokimi nozdrzami.
  • Wiszące uszy mają kształt litery V, są osadzone dość szeroko i wysoko.
  • Oczy średniej wielkości, okrągłe, dobrze rozstawione. Kolor tęczówki w kolorze brązowym. Spojrzenie jest uważne, inteligentne i pewne siebie.
  • Nogi są grube i mocne. Tylne łapy są nieco mniejsze niż przednie. Twarde i grube podkładki.
  • Gruby ogon wysoko osadzony (zwykle zadokowany we wczesnym dzieciństwie).
  • Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Boerboels są bardzo mocne i wytrzymałe

    Sierść jest gęsta, krótka, lśniąca i gładka, pod spodem ciemno zabarwiona skóra. W standardzie dopuszcza się jednolitą czerwień (czerwoną) i płową, a także pręgowaną (pionowe czarne pasy na czerwonym lub płowym tle). Ciemna maska ​​na twarzy jest pożądana, ale nie wymagana. Podniebienie, nos, opuszki łap, pazury, oczy i usta są tylko czarne.

    Ruch mastifa południowoafrykańskiego jest dobrze skoordynowany, wolny i potężny. Jak na psa tej wielkości, porusza się zaskakująco łatwo.

    Mierzony chód / ruch, siła pokonywania odległości powinna być widoczna podczas ruchu. Ruch psa to najtrudniejszy test do spełnienia normy. Główna siła nacisku jest wytwarzana przez tylne nogi. Idealny ruch widać u boerboelów z długimi mięśniami górnych ud i umięśnionymi mięśniami dolnych, z prawidłowym kątem stawów kolanowych. Podczas ruchu kończyny przednie stanowią kontynuację prostej linii frontu jako całości, podczas gdy kończyny dolne znajdują się w takiej samej odległości od siebie jak łokcie. Podczas kłusa zarówno przednie, jak i tylne kończyny mają tendencję do zbliżania się do środka linii ciężkości. Patrząc z boku, linia grzbietu pozostaje prosta i równoległa do linii ruchu – innymi słowy, grzbiet psa musi pozostać prosty podczas ruchu.

    Charakter i psychika

    Współczesny południowoafrykański Boerboel odziedziczył po odległych przodkach wytrwałość, wybitny umysł, wysoką inteligencję i niezłomną nieustraszoność. Rasowy pies musi być zrównoważony i dobrze kontrolowany. Instynkty opiekuńcze są niezwykle silne, rozciągają się nie tylko na właściciela, ale także na jego dzieci, do których te duże zwierzęta są szczególnie czczone. Jednocześnie reagują na cudze dzieci pewną agresją, postrzegając je jako małe drapieżniki. Pies będzie bezinteresownie i bezinteresownie bronił swojej rodziny do ostatniej kropli krwi.

    Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Boerboel zawsze chroni swoje terytorium

    Boerboel jest bardzo nieufny wobec obcych i nieznajomych, uważnie śledzi wszystkie ruchy gości, nie będzie tolerował znajomości z ich strony. Niezwykle trudno zdobyć zaufanie tego samowystarczalnego i nieprzekupnego psa. Będzie dość tolerancyjna w stosunku do innych zwierząt domowych, uważając, że mniejsze osobniki są po prostu niegodne uwagi. Ale inne psowate, Boerboels, są postrzegane wyłącznie jako rywale i nigdy nie dogadują się z nimi na tym samym terytorium.

    Rasa jest bardzo podatna na dominację, dlatego do wychowania należy podchodzić szczególnie ostrożnie. Pracę ze szczeniakiem należy rozpocząć jak najwcześniej. Burmastiff jest zawsze pod czujną kontrolą. Tylko w rękach doświadczonego i kompetentnego trenera wyrośnie posłuszny i łatwy do opanowania pies. Miękka osoba, która nie jest w stanie pokazać twardości we właściwym czasie, lepiej nie zaczynać tak poważnego psa. Inteligentny pies poczuje luz i w pełni pokaże swój nieokiełznany charakter.

    Przy złym wychowaniu Boerboels może być śmiertelny. Niektóre osoby są wyjątkowo złośliwe i niezrównoważone. Silne, bardzo silne i agresywne psy mogą poważnie okaleczyć, a nawet zabić.

    Wideo: ochroniarz i najlepszy przyjaciel Boerboel

    Wady i wady dyskwalifikujące rasy

    Wszelkie odchylenia od standardowych specyfikacji są uważane za wady. Podstawą do dyskwalifikacji mogą być następujące znaki:

    • silne odchylenie od wymiarów;
    • brak równowagi, dysproporcja;
    • zbyt płytka głowa;
    • wyprostowane uszy;
    • niebieski kolor oczu;
    • przodozgryz lub tyłozgryz (silny);
    • krzywe lub słabe kończyny;
    • brak czarnej pigmentacji;
    • nieodpowiedni kolor (czarny lub łaciaty);
    • problemy z genitaliami (wnętrostwo);
    • ruchy są zbyt ciężkie lub niepewne, brak równowagi;
    • wyraźny gniew i agresywność;
    • silne odchylenia od przyjętej normy w zachowaniu i rozwoju.

    Wybór szczeniaka

    Pomimo nieuznawania Boerboels przez oficjalne stowarzyszenia kynologiczne, w ich hodowlę zaangażowanych jest sporo szkółek (Afrikan Star, Savannah Boerboel, From Sous Africa, itp.).). Lepiej kupować tam szczenięta, ponieważ hodowcy gwarantują rasę swoich zwierząt, ich zdrowie i równowagę psychiczną, a także dostarczają wszystkie niezbędne dokumenty (kartę szczeniąt, książeczkę weterynaryjną z zaznaczeniami o szczepieniach, rodowodach itp.). Każde zwierzę z klubu musi być oznakowane.

    Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Szczenięta Boerboel są łatwe do znalezienia

    Raczej trudno jest wizualnie odróżnić małego mastifa burskiego od pokrewnych ras lub od niekrewniaczego, zewnętrznie podobnego dziecka. Doświadczony treser psów nie zawsze poradzi sobie z tym zadaniem, ponieważ szczenięta bardzo się zmieniają wraz z wiekiem.

    Nie powinieneś kupować Boerboel na rynku drobiu lub w reklamie, ponieważ ryzyko dostania niezrównoważonego i potencjalnie niebezpiecznego zwierzaka jest zbyt duże. Sumienny hodowcy prowadzący prace hodowlane zawsze odrzucają takie osobniki.

    Koszt szczeniąt

    Cena wysokiej jakości szczenięcia rasy afrykańskiej Boerboel, nieprzeznaczonego do działalności wystawienniczej (dla domu, dla rodziny), waha się od 40 do 50 tysięcy rubli. Zwierzęta z wystawy rodowodowej, które nie mają żadnych wad, są sprzedawane znacznie drożej - od 140 tysięcy rubli.

    Dość często na psich forach widzę ogłoszenia o sprzedaży szczeniąt Burmastiffa. Jeden z moich znajomych kupił sobie takiego psa, od którego Bóg wie czego. Szczeniak był nie tylko dorosły i bardzo niewiele przypominał Boerboel, ale był także wyjątkowo głupi i niezwykle agresywny. Spacer z nim był zupełnie niemożliwy, ponieważ rzucił się na absolutnie wszystkich i wszystko (ludzi, psy, samochody itp.).

    Pielęgnacja Boerboel

    Krótka sierść południowoafrykańskiego boerboela nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy usunąć martwe włosy raz na 5-7 dni za pomocą specjalnej gumowej (silikonowej) rękawicy lub szczotki do masażu. W okresie aktywnego linienia czesać codziennie. Często nie trzeba kąpać psa, robi się to w miarę potrzeb, ale nie częściej 2-3 razy w roku. Ponieważ te psy nie tolerują dobrze zimna, lepiej powstrzymać się od kąpieli zimą i jesienią. Usuń brud wilgotną szmatką lub użyj suchego szamponu dla zwierząt.

    Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Zimą na Boerboel zakłada się ciepłe ubrania

    Oczy, uszy i zęby wymagają regularnych przeglądów i szczotkowania przynajmniej raz w tygodniu. Dorosłe pazury muszą być przycięte, ponadto należy przyzwyczajać się do tej procedury od dzieciństwa, inaczej po prostu nie da się poradzić sobie z ogromnym psem.

    Duże i masywne psy muszą jeść prawidłowo i w sposób zrównoważony, aby ich organizm otrzymał wszystkie składniki odżywcze niezbędne do normalnego życia. Dorośli karmieni są dwa razy dziennie, porcja dzienna podzielona jest na dwie dawki (rano i wieczorem). Szczenięta potrzebują częstszego karmienia (3-6 razy w zależności od wieku).

    Możesz karmić swojego zwierzaka suchą karmą sklepową dla dużych psów co najmniej klasy premium (Brit, Bosch, Hills, Akana itp.).

    Naturalna dieta powinna składać się z:

    • chude mięso surowe (konina, kurczak, wołowina, cielęcina itp.).);
    • gotowane podroby (wątroba, serce, nerki itp.).);
    • chrząstka, blizna, wilgotne uszy;
    • kasza zbożowa (ryż, kasza gryczana, płatki owsiane itp.);
    • gotowane ryby morskie;
    • niskotłuszczowe i niesłodzone fermentowane produkty mleczne (jogurt, śmietana, kefir itp.);
    • jajka (kurczaki i przepiórki);
    • otręby;
    • owoce (jabłka, gruszki);
    • warzywa (marchew, cukinia, kapusta itp.).

    Niedopuszczalne jest podawanie boerboelów słodyczy, pikantnych, tłustych, pieprznych i smażonych potraw, białego pieczywa i wypieków, kości rurkowych, a także niektórych owoców (melon, cytrusy).

    Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Boerboels bardzo lubią jedzenie i mają tendencję do przejadania się

    Przy karmieniu naturalnym konieczne będzie uzupełnienie diety w kompleksy witaminowo-mineralne, aby zapobiec problemom z układem mięśniowo-szkieletowym.

    Możliwe jest trzymanie Boer Mastiff w mieszkaniu, ale tak duży pies będzie o wiele wygodniejszy w przestronnej wolierze, w której znajduje się ocieplana budka. Ale przy silnych mrozach zwierzę będzie musiało zostać wniesione do ciepłego pomieszczenia, ponieważ krótkie włosy tubylca z gorącej Afryki nie nagrzewają się dobrze. Lepiej nie sadzić Boerboela na łańcuchu, powinien być w stanie ominąć jego terytorium.

    Taki pies potrzebuje długich codziennych spacerów (przynajmniej godzinnych), podczas których przebiegnie około 5 km. Należy go wyjmować na smyczy i w kagańcu, omijając zatłoczone miejsca, place zabaw i boiska sportowe itp. Burmastiffy bardzo lubią się bawić, mogą godzinami nosić przenośne przedmioty (kije, piłki).

    Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Boerboels uwielbiają się bawić

    Zwierzę, które nie wyrzuciło energii, może stać się drażliwe i agresywne z powodu braku aktywności fizycznej.

    Trening

    Proces wychowania i szkolenia należy rozpocząć już we wczesnym dzieciństwie, w przeciwnym razie niezwykle trudno będzie później poradzić sobie z psem. Właściciel musi odgrywać wiodącą i dominującą rolę, wykazując się determinacją i cierpliwością, jednocześnie osiągając niekwestionowane posłuszeństwo. Trzeba działać surowo, ale nie surowo. Boerboels mają obowiązek ukończenia kursu OKD (ogólnego kursu szkoleniowego) już od 4-5 miesięcy, ponieważ rasa ta szybko się rozwija i dojrzewa. Lepiej zaufać profesjonalnemu i doświadczonemu trenerowi, który wie, jak obchodzić się z tymi psami.

    Wspaniały, ale nierozpoznany ochroniarz: południowoamerykański Boerboel

    Boerboels musi być przeszkolony

    Boerboele są całkowicie nieodpowiednie dla osób miękkich, niezdecydowanych i słabych fizycznie.

    Choroby Boerboela

    Boerboels to zdrowa i silna rasa o dość silnej odporności, ale czasami cierpią na następujące wrodzone patologie:

    • Dysplazja (przemieszczenie) stawów łokciowych i biodrowych. Pies kuleje, odczuwa silny ból i nie może normalnie się poruszać. Leczenie chirurgiczne łagodzi bolesne objawy i poprawia jakość życia. Choroba jest dziedziczna i nie można jej całkowicie wyleczyć.
    • Rozrost pochwy (u suk). Wyraża się w zgrubieniu ścian pochwy i jej wypadnięciu przez pętlę. Zwierzę odczuwa ból i często liże bolące miejsce. W ciężkich przypadkach możliwa jest martwica tkanek i onkologia, która jest obarczona śmiercią. Po usunięciu macicy i jajników rokowanie jest dobre. Takie osobniki są zdecydowanie wyłączone z hodowli.

    Burmastiffy żyją około 10-12 lat, czasem dłużej.

    Wideo: południowoafrykański Boerboel

    Recenzje właścicieli

    To jest pies - lew, jeśli przyczepisz do nich grzywę, będzie niewielka różnica. Mówią, że w Afryce ta rasa psów jest hodowana do polowania na lwy, 4-5 boerboelów poradzi sobie z lwem. Są bardzo miłe, zabawne, nie ma mądrych słów, powtarzają wszystko, co robi ich właściciel, to jest jak twoje odbicie. Dobrze traktuje trening, dopóki się na niego nie wrzeszczysz, jeśli choć raz pisniesz w jego kierunku, możesz zapomnieć o jego wychowaniu na półtorej godziny, nie będzie posłuszny. Lubi się popisywać, jeśli obok niego jest inna osoba, nie okazuje posłuszeństwa, chociaż zna polecenia. Są bardzo czułe i zawsze chcą, abyś się z nimi bawił, zwracał uwagę i znajdą w tobie winę, jeśli się z nimi nie pobawisz. Lubią siedzieć na tyłku z wyciągniętymi do przodu tylnymi nogami. Wyszkoliłem dwa psy tej rasy. Suka i kabel. Suka jest spokojniejsza od kabli, ale równie zabawna. Ogólnie rzecz biorąc, ten pies jest niesamowity, ale drogi.

    Ten pies to prawdziwe szczęście! Nie da się tego opisać! Miękka, przyjemna w dotyku, w ogóle nie pachnie jak pies - nawet jak mokra z ulicy (mamy suczkę). Niesamowicie inteligentny. Konieczne jest oczywiście zabranie szczeniaka ze sprawdzonego miejsca. Wtedy psychika będzie absolutnie zrównoważona.

    Opowiem Ci o moim Boerboel. Nazywa się Kupidyn, waży około 80 kg. zabrany moim zdaniem z pierwszego miotu w Rosji. Pies jest wyjątkowo krnąbrny. Nieustannie próbuję przesuwać granice rodzinnej hierarchii (ojciec, ja, matka, żona, córka). Może ugryźć każdego - mężczyznę, kobietę, dziecko, osobę dorosłą. Sekundę przed atakiem macha ogonem (co wielu myli). Naprawdę nie lubi ludzi narodowości azjatyckiej i kaukaskiej, policjantów i wojska, dosłownie szaleje. Od pierwszych miesięcy dobrze rozumiałem swoje terytorium i doskonale go strzegłem. Pod względem bezpieczeństwa działa bez problemu na 2-3 różne cele (zarówno na stronie, jak i w domu), na polecenie monitoruje terytorium. Instruktor ćwiczy raz w tygodniu. Malice nie zna granic, podburzona przygryza wargi, ale nie puszcza (instruktor następnie zdejmuje wargi z kłów ołówkiem i są one prawie wielkości małego palca). W zwolnieniu uchwytu pomaga tylko faktyczne zadławienie (oddzielna komenda zwalniania nie była specjalnie przeszkolona). Przy tym wszystkim pozostaje ulubieńcem rodziny. Wymaga to jednak STAŁYCH szkoleń z instruktorem, w przeciwnym razie może łatwo stać się niekontrolowane.

    Współczesny Boerboel to duży pies, obdarzony ogromną siłą fizyczną i potrafiący w każdej chwili wykorzystać swój pełny potencjał. Wyobraź sobie dużego bullmastiffa z dynamiką i dźwigniami amstaffa - przykład, który nie jest do końca poprawny, ale w pewnym stopniu charakteryzuje rasę.Czasami aż trudno uwierzyć, że tak ciężki pies potrafi być tak energiczny i zwinny. Poczucie siły fizycznej połączone ze swobodą ruchu jest niesamowite.

    Mieszka w domu Boerboel. drugi dzień zawisł na tej sztabie. wisząc na jego ramieniu - chwytając za łapy szarpiąc - Benya spojrzał na tego kleszcza tak flegmatycznie i bez wahania położył się na nim. potem wstałem i poszedłem dalej. CICHY! personel był spłaszczony - kilka złamanych żeber ..

    Jesteśmy nowicjuszami, ale mamy doświadczenie w trzymaniu psów różnych ras. Nasze BB (suczka i piesek) mają już 9 miesięcy, ale oprócz nich jest jeszcze Mastif Hiszpański w wieku 9 miesięcy, Suczka Cane Corso w wieku 6 miesięcy i Mastify Tybetańskie w wieku 2 lat. Tak więc dorośli TM natychmiast pokazali wszystkim dzieciom, kto jest najstarszy w stadzie. BB zawsze unika bójek i kłótni. Nigdy nie wspinaj się na narajon. Ale nasze Tybety są z zasady zazdrosne i surowe w stosunku do innych psów. Chodzą osobno. Przez miskę doszło do bójki między Hiszpanem a bb, samcami, ale tylko dlatego, że Hiszpan jest silnym łakomczuchem i siedzi na diecie, a tu bb jest z kompletną prozaiczną. Krótko mówiąc, bb właśnie bronił swojej miski. Hiszpan od dzieciństwa zabiera wszystkim jedzenie, więc je osobno. Nigdy więcej nie było kłopotów. Generalnie bb to bardzo inteligentne psy z własnym indywidualnym temperamentem. Zawsze słuchają końca wszystkiego, za co są skarceni. Nie uciekaj w krzaki z ogonem między nogami. A jeśli odejdziesz nadal oburzony, podążą za tobą z mądrym spojrzeniem, aby wysłuchać reszty OKD, idzie nam świetnie. Chociaż teraz dorastanie i chęć zasiadania na stole mistrza (ulicy) przeważa nad rozsądkiem. Ale jak tylko się pokażesz lub udzielisz głosu, natychmiast poprawiają swój błąd. Niczego nie gryzą ani nie rozrywają. Nie kopać ani nie podważać. Chociaż zrobili dziurę w kupie piasku?. Równie dobrze bawią się ze wszystkimi psami. Chodzą dobrze w zatłoczonych i hałaśliwych miejscach. Samiec nie zwraca uwagi na przechodzących przez płot nieznajomych, a suka szczeka. Oczywiście wszystkie psy są inne, podobnie jak właściciele. Nie wiem co będzie w przyszłości, wiek naszych kulek wciąż jest za mały, ale mam nadzieję, że będą tylko lepsi i mądrzejsi.

    Ze szczególną ostrożnością musisz zdecydować się na zakup takiego psa. Musisz realistycznie ocenić swoje możliwości fizyczne i finansowe przed rozpoczęciem Boerboel. Przy braku uwagi, niewłaściwym wychowaniu i braku szkolenia pies może być bardzo niebezpieczny zarówno dla samych właścicieli, jak i dla otoczenia.