Urodzony uniwersalny łowca - niemiecki drahthaar

Drathkhaars przybył do Rosji po wojnie

Pierwsi szorstkowłosi gliniarze przybyli na terytorium naszego kraju pod koniec II wojny światowej, kiedy powracający żołnierze przywieźli ze sobą psy trofeum z Niemiec.

Opis rasy Drathhaar

Zgodnie ze standardem niemiecki Drathaar jest pozycjonowany jako wszechstronny i wszechstronny pies myśliwski, odpowiedni do pracy przy drobiu, a także małej i większej zwierzynie. Dostaje upierzoną zdobycz z różnych trudno dostępnych miejsc (nieprzejezdny krzak lub staw). Podczas pracy w polu sam odnajduje ptaka i przyjmuje postawę, pozwalając myśliwemu do niego strzelać po spłoszeniu. Duże zwierzę (dzik, sarna, niedźwiedź) jest rozpraszane szczekaniem, zastępując je strzałem.

Coraz częściej Drathy są trzymane jako psy rodzinne i towarzysze. Rasa wykorzystywana jest w akcjach poszukiwawczo-ratowniczych, a także w policji i służbach celnych do poszukiwania substancji zabronionych. Czasami można ich nawet zobaczyć w roli cyrkowców.

Wygląd zewnętrzny

Wyżeł niemiecki szorstkowłosy jest silnym, silnym, energicznym i harmonijnie zbudowanym psem średniego wzrostu o nieco suchej budowie z mocną, lekką kością i dobrze rozwiniętym gorsetem mięśniowym. Atletyczny, lekko rozciągnięty tułów (wysokość w kłębie mniejsza od długości tułowia o nie więcej niż 30 mm) z mocnym, muskularnym grzbietem, wyraźnym kłębem, głębokim, rozwiniętym w przedniej części mostka, szeroki, krótki lędźwie i gładko schowana, elegancka linia dolna. Góra idealnie prosta, lekko opadająca od kłębu do zadu.

Sylwetka Drathhaara jest bardzo dobra, atletyczna i harmonijna

Wzorzec rasy:

• Wysokość w kłębie:

• kobiety - 57–64 cm;
• pieski - 61-68 cm.

Drathaar porusza się odważnie i energicznie, z dobrym pchaniem i silnym natarciem. Postawa pozostaje prosta, nogi (przód i tył) poruszają się prosto i równolegle do siebie. Wszystkie ruchy są mocne, mocne, ale harmonijne i płynne.

Ruchy Drathhaara są potężne i szybkie

Sierść jest dwuwarstwowa, przylegająca, składa się ze sztywnego, szorstkiego włosa ochronnego o długości 2–4 cm i gęstego, gęstego, wodoodpornego podszerstka. Krótsza i gęstsza sierść na brzuchu, klatce piersiowej, głowie, uszach i podudziach. Na twarzy wyraźna broda i brwi z szorstkiego włosa, podkreślające surowy i energiczny wyraz. Gruba i gęsta sierść zapewnia doskonałą i gwarantowaną ochronę przed urazami i niepogodą.

Norma dopuszcza tylko następujące kolory:

• szary (siwowłosy);
• brązowy (może być biały ślad na klatce piersiowej);
• brązowe lub czarne z siwymi włosami (jednolite lub z cętkami).

Szczenięta starają się zadokować ogonek, aby jego końcówka pozostała biała. Gdy pies wstaje, wyciąga się i lekko pochyla do ziemi, bardzo często z gęstej i wysokiej trawy widoczny jest tylko pionowo uniesiony ogon. Biała plamka jest zauważalnie o wiele lepsza, zwłaszcza gdy zwisa z boku na bok. Najbardziej niesamowite jest to, że prawie zawsze tak się dzieje. Wszystkie siedem szczeniąt z miotu naszego psa ma siwe włosy na końcach ogonów.

Braki i wady dyskwalifikujące

Wszelkie odstępstwa od wymagań standardowych należy uznać za braki lub nieistotne wady, ich znaczenie ocenia się na podstawie stopnia dotkliwości oraz w zależności od ich wpływu na samopoczucie i zdrowie zwierzęcia.

Wady lub poważne wady będą:

• odchylenia wzrostu;
• słaby lub niepełny zgryz;
• brak podszerstka;
• ukośne plecy (garbaty lub zwisające);
• ostro zakończony pysk, krótki lub wąski;
• szorstki szkielet;
• wilgotne, luźne powieki;
• wysokie oparcie (miednica jest zauważalnie wyższa niż kłąb);
• łokcie skierowane na zewnątrz lub do wewnątrz;
• niewłaściwa postawa kończyn (wąska, bydlęca, beczkowata itp.);
• mielenie lub ruchy przypominające szczudła, spacer;
• miękka, delikatna sierść;
• katar lub krótka broda;
• bojaźliwość, nieśmiałość.

Podstawą dyskwalifikacji są:

• problemy ze szczękami (brak zębów, niewspółosiowość, tyłozgryz, tyłozgryz itp.);
• skręt lub wywinięcie powiek;
• oczy w różnych kolorach;
• słaba pigmentacja;
• ogon z załamaniami lub skąpy od urodzenia;
• tchórzostwo, nerwowość (strach przed postrzeleniem) lub agresywność;
• wnętrostwo;
• nieodpowiedni do standardowego koloru;
• wszelkie oczywiste zaburzenia behawioralne lub fizyczne.

Natura i psychika rasy

Drathaary wyróżniają się mobilnością, niepokojem i prawdziwie niepohamowaną ciekawością. Gdziekolwiek cokolwiek się dzieje, psy absolutnie muszą być na bieżąco z wydarzeniami i wszędzie tam, gdzie muszą wtykać swoje ciekawe mokre nosy. Sprytne i bystre zwierzaki mają niezwykle zrównoważone, spokojne, arystokratyczne usposobienie. Nie będą zdezorientowani i nie będą przeszkadzać, ale na pewno będą w pobliżu, szczerze gotowi do pomocy.

Oddany drathaar dosłownie nigdy nie opuszcza właściciela

Na osobną dyskusję zasługuje lojalność tych gliniarzy, których, nawiasem mówiąc, uważa się za najbardziej inteligentnych wśród ich krewnych. Zwierzę jest mocno przywiązane do wszystkich członków rodziny, ale właścicielem jest bóg i światło brązowych oczu psa. Samotność bez ludzkiego społeczeństwa jest dla niego całkowicie nie do zniesienia, pies z nudów zaczyna coś gryźć lub żuć. Przedłużona rozłąka może być warta kilku par zjedzonych butów lub uszkodzonych mebli.

Drathi mają pewną tendencję do dominacji, dlatego właściciel musi mieć silny charakter i mocną rękę, aby nie pozwolić zwierzakowi przejąć kontroli. Kiedy ustanowiona jest właściwa hierarchia, psy są niezwykle posłuszne i plastyczne.

W przypadku dzieci drathaarowie są gotowi majstrować w nieskończoność, pozwalając i wybaczając im czasami niegrzeczne figle. Jeśli niegrzeczne ludzkie dziecko bawi się za dużo, pies odsunie się na bok i będzie starał się w najbliższej przyszłości nie nawiązywać z nim bliskiego kontaktu, ale nigdy nie będzie warczeć, a tym bardziej gryzie. Psy postrzegają obcych z nieufnością i trochę nieufnie, zawsze trzymając ich w zasięgu wzroku. Niemieccy policjanci nie mają wrodzonej agresji wobec nikogo, ale rozwinięte poczucie terytorialności czyni ich dobrymi stróżami i strażnikami. Nie tylko będą ostrzegać o wtargnięciu zwiadowców na kontrolowany teren alarmującym szczekaniem, ale bez wahania rzucą się do obrony.

Są dość tolerancyjne w stosunku do innych zwierząt, wyraźnie oddzielając swoich znajomych od obcych. Na ulicy potrafią ekstatycznie gonić sąsiednie koty lub robić stojaki na gołębie, czasem zupełnie ignorując polecenia wściekłego właściciela. Mężczyźni mogą wdawać się w potyczki, udowadniając przywództwo. Małe psy jednak te szlachetne zwierzęta zwyczajnie nie zauważają, zbyt denerwujące po groźnym warczeniu, tylko lekko gryzą. Kundle szybko rozpraszają się w różnych kierunkach i odtąd nigdy nie zbliżają się na tak bliską odległość.

Po zwąchaniu ptaka drathaar wstaje, wyciągając całe ciało i wskazując na niego pyskiem

Moja najmłodsza córka urodziła się, gdy Gerda (nasz Drathaar) miała ponad rok. Naturalnie w psiej hierarchii dziecko było niżej, bo jest młodsze i mniejsze. Pies okazywał nawet pewną zazdrość, czasami pozwalając sobie odepchnąć dziewczynę w bok i niechcący upuścić. Córka dorosła, stała się duża, ale relacje ze zwierzęciem pozostały trudne, ponieważ Gerda była jej posłuszna za każdym razem.

Wybór szczeniaka

W naszym kraju popularne są drathaary, liczba psów jest dość duża, więc znalezienie szczeniaka nie jest trudne. Wyżłów najczęściej szuka się za pośrednictwem kół łowieckich lub z polecenia znajomych myśliwych. Hodowca jest zobowiązany do dostarczenia rodowodów pary rodzicielskiej, dyplomów terenowych i wystawowych, karty szczenięcia oraz książeczki weterynaryjnej z zaznaczeniami wykonanych szczepień.

W pachwinie szczenięcia robiona jest marka, która pokrywa się ze znakiem w metryce.

Trudno odróżnić małego drathaara od szczeniąt podobnych ras lub metysów, ponieważ wciąż nie mają brody ani brwi, a na zewnątrz nie wyglądają zbyt podobnie do swoich rodziców. Jednak długa szata ma już odpowiednią szorstką strukturę z dobrze widoczną markizą, a kufa ma charakterystyczne tępe i ciężkie kontury.

W miotach niezbyt rasowych suk często pojawiają się pstrokate szczenięta. Na przykład Drathhaar z krótkimi gładkimi włosami i Wyżeł Krótkowłosy z długim i puszystym. Lepiej przyjrzeć się wszystkim szczeniętom i upewnić się, że są jednolite.

Cena szczenięcia tej rasy

Koszt małych dret zaczyna się od 20-25 tysięcy rubli. Dobry szczeniak od pracujących rodziców o wysokich cechach zewnętrznych i doskonałych wynikach w próbach terenowych jest sprzedawany drożej - od 30 tysięcy rubli. Zwierzaka bez dokumentów można znaleźć bardzo tanio - za 5-7 tys.

Znalezienie szczeniaka Drathhaar jest bardzo proste

Opieka Drathaara

Regularne środki opieki nad Drathhaarami są następujące:

• raz w tygodniu szorstką wełnę przeczesuje się mocnym metalowym grzebieniem, aby usunąć martwe włosy (częściej podczas linienia);
• broda jest drapana codziennie, po każdym posiłku wyciera się wilgotną szmatką lub serwetką, aby usunąć resztki jedzenia;
• oczy i uszy badane są co 5-7 dni, przecierane wacikami z balsamami weterynaryjnymi;
• zabiegi wodne są organizowane nie więcej niż 1-2 razy w roku przy użyciu szamponów do ogrodów zoologicznych;
• zęby są czyszczone raz w tygodniu specjalną pastą do zębów dla zwierząt niewymagającą płukania oraz szczoteczką do zębów (czubki palców);
• pazury zwykle ocierają się same, ale jeśli tak się nie stanie, są skracane za pomocą obcinaka do pazurów mniej więcej raz w miesiącu.

Większość myśliwych utrzymuje swoich gliniarzy na naturalnej diecie, która składa się z:

• surowe mięso odmian chudych (konina, wołowina itp.);
• skrawki, podroby, wnętrzności;
• gotowane ryby morskie;
• jajka;
• warzywa, warzywa;
• owsianka (płatki owsiane, pszenne itp.);
• owoce, jagody;
• odtłuszczone kwaśne mleko (twarożek, kefir itp.).);
• suplementy diety z witaminami i minerałami.

Zabronione jest podawanie psom jedzenia ze wspólnego stołu, a także smażonych, wędzonych, tłustych, słodkich, wypieków, makaronów i wędlin.

Karmienie zwierzaka liofilizowanymi preparatami zakupionymi w sklepie jest znacznie mniej pracochłonne. Zaleca się preferowanie karmy bezzbożowej o wysokiej zawartości białka (minimum 30%) klasy nie niższej niż premium, przeznaczonej dla psów aktywnych. Dorosłym podaje się pokarm dwa razy dziennie, szczenięta potrzebują częstszego karmienia (3-6 razy dziennie).

Aktywnego i niespokojnego drathaara najlepiej trzymać w prywatnym domu lub wiejskim domku, gdzie znajduje się duży dziedziniec lub klatka do spacerów na świeżym powietrzu i izolowana budka. Zwierzę będzie mogło przebywać na świeżym powietrzu przez całą dobę, po drodze dzielnie strzegąc powierzonego mu terytorium. Jednak przy silnych mrozach nadal trzeba go wnosić do ogrzewanego pomieszczenia. Warunki bytowe nie są zbyt odpowiednie dla policjanta, ale pies dostosuje się do nich, jeśli zapewnisz mu codzienne długie spacery (2-3 godziny) z aktywnymi ćwiczeniami fizycznymi i zabawami. W weekend warto zabrać go za miasto w pole, gdzie biega do syta i zaspokaja instynkty łowieckie.

Drathaar musi dużo się ruszać

Zwykłym obywatelom, którzy nie mają zamiłowania do polowań, nie zaleca się posiadania niemieckich drathaarów, ponieważ zwierzęta pozbawione ulubionej rozrywki zachowują się destrukcyjnie, a czasem destrukcyjnie. Policjanci muszą dużo się ruszać, najlepiej na wolnym wybiegu i w poszukiwaniu zwierzyny. Rasa ta jest odpowiednia dla osób prowadzących aktywny tryb życia, którym psy dotrzymają towarzystwa podczas jazdy na rowerze, porannego joggingu, jazdy konnej, pieszych wędrówek i innych aktywnych imprez.

Trening

Musisz zacząć towarzysko i edukować małego drathaarcha tak wcześnie, jak to możliwe. Zasady zachowania w domu, proste podstawowe polecenia szczeniaka uczy się od 2-2,5 miesiąca. Przywiązują szczególną wagę do edukacji odwagi, ponieważ pies myśliwski nie powinien bać się strzałów, dzikich zwierząt (nawet bardzo dużych), nieznanych zapachów (prochu, oleju itp.), woda, gęste zarośla itp. Szkolenie w zakresie prowadzenia różnych gier odbywa się już od 5 miesięcy. Mniej więcej w tym samym czasie są już wyprowadzane na pole.

Kurs OKD zalecany jest po sześciu miesiącach.

Do dalszego szkolenia zawodowego (po 7 miesiącach) lepiej skorzystać z pomocy doświadczonego trenera-nataschika. Inteligentne, dociekliwe, wysoce inteligentne zwierzę uczy się bardzo szybko, chwytając wszystko w locie. Jednak niektóre osoby (zwłaszcza mężczyźni) są uparte i niezależne. Powodzenie treningu zależy od wytrwałości właściciela i regularności treningów.

Nataska drathaara najlepiej wykonywać pod okiem doświadczonego instruktora

Choroby Drathhaara

Wśród myśliwych Drathhaary są uważane za bardzo zdrowe, rzadko chore psy o silnej odporności. Nie są obciążone żadnymi specjalnymi patologicznymi chorobami dziedzicznymi. Czasami mogą cierpieć na choroby wspólne dla wszystkich dużych ras (dysplazja stawowa, skręt itp.).). Niemieccy szorstkowłosi policjanci żyją w wieku około 12-14 lat, ale niektórzy stulatkowie przekraczają nawet granicę 16 lat.

Plagą wszystkich ras myśliwskich są pasożyty skóry, zwłaszcza kleszcze ixodid. Piroplazmoza, którą nagradzają zwierzęta, czasami kończy się śmiercią. Naszemu psu udało się zachorować dwa razy w jednym sezonie, za pierwszym razem ledwo wyszedł. Ugryzienia wystąpiły pod koniec okresu przydatności obroży przeciwpasożytniczych. Doświadczenie pokazuje, że konieczne jest stosowanie co najmniej 2-3 stopni ochrony (kołnierz, krople, spraye itp.) równocześnie.

Wideo: Drathhaars - wszystko o rasie

Recenzje właścicieli rasy

Ten pies nie jest dla dziecka ani dla osoby o słabej woli. Pies silny, lojalny TYLKO swojemu właścicielowi i nikomu innemu, chodzić, jeść, spać - tylko z właścicielem. Słaba dziewczynka czy dziecko nie może trzymać smyczy, ale jako sportowy przyjaciel – super, ma aż nadto energii. Łatwo go trenować, doskonały wybór dla myśliwych (ma wyostrzony węch), ale zwykli hodowcy muszą być przygotowani - nie będzie dotykał ludzi, nawet jeśli wszystkie jego łapy są zadeptane (chyba że widzi zagrożenie dla właściciel) ale innym zwierzętom, zwłaszcza psom i lepiej nie wpuszczać kotów. Błyskawicznie walczy z kotami, małe psy przynosi jak trofeum, duże zauważalnie klepie. A w sumie - dobry przyjaciel i oddaj towarzysza.

Mój pierwszy drathaar pojawił się w moim życiu, gdy mój syn miał pięć miesięcy, a moja żona i ja nigdy tego nie żałowaliśmy. Nie jest to pierwszy pies w moim życiu, ale to pies tej rasy sprawił, że mam inny stosunek do psów w ogóle i oczywiście do tej rasy w szczególności. Muszę od razu powiedzieć, że jestem myśliwym i zabrałem psa na polowanie w pierwszej kolejności. Spędziłem dużo czasu w Internecie rozmawiając z ludźmi, którzy rozumieją psy myśliwskie. Wszyscy doświadczeni hodowcy psów (myśliwi) odradzali tę rasę. Ponieważ początkującemu miłośnikowi psów trudno będzie trenować tę rasę, ze względu na jej ciężki, krnąbrny charakter, zwłaszcza, że ​​chciałem wziąć właśnie kabel. Chociaż nie można posiadać tego psa, ten drathaar całkowicie podbija twoje serce, daje ci niekończącą się miłość i dzieli się swoją energią. Jeśli chodzi o trening, powiem, że jeśli znajdziesz wspólne cele między swoimi pragnieniami i instynktami do przeciągów, nie znajdziesz większej lojalności wobec asystenta i przyjaciela w życiu i na polowaniu. Nie powinieneś łamać charakteru tych psów, możesz tylko z nimi negocjować, a wtedy będziesz miał wielką przyjemność z obcowania z tą rasą. Cóż, konkretnie o rasie, jest to pies wyhodowany w Niemczech, wraz z silnymi cechami myśliwskimi, ma wyraźne zdolności ochronne, bardzo bezinteresownie chroni swoją rodzinę i terytorium. Jest to wszechstronna rasa myśliwska. Działa zarówno na bestię, jak i na ptaka. Doskonała prezentacja, wyraźnie działa na ślad krwi. Ze względu na specyfikę jej wełny warunki do polowania nie przeszkadzają jej zbytnio, sprawdza się wszędzie: w cierniach, w lesie, w trzcinach czy w śniegu zimą. Znakomici pływacy. Świetnie dogadują się z dziećmi, a ponadto uwielbiają się z nimi bawić. To nie jest pies klatkowy na świeżym powietrzu, jak każdy glina, potrzebuje kontaktu z człowiekiem, jego uwagi.

Dużym minusem w Dratkharach jest kość myślenia ich właścicieli. Zwłaszcza w Rosji. W Rosji powszechnie przyjmuje się, że jest ptasim dratem, a na wszelkiego rodzaju bekasy i dubelty nawet nie patrzą na kaczkę, nawet nie myślą o dziku i łosiu. Ale Drats to przede wszystkim generaliści. Świetnie sprawdzają się zarówno w przypadku kaczki, jak i dzika, łosia. Sarnę można wyciąć. Nawet kurty mogą. W języku niemieckim to jest standard. Obrabiaj dzika, zabij borsuka, zdobądź sarnę. w związku z tym konieczne jest szukanie zwierzęcia, aby tata szczeniaka był Niemcem, a mama dyplomami zwierząt. I możesz wziąć każdego za kaczkę.

Drathaar - pies o rzadkim instynkcie łowieckim, silny jak skała. Relatywnie rzecz biorąc, jest to policjant na każdą pogodę w połączeniu z potężnym zwierzęcym husky. Ale są też pułapki: często uparty, zawzięty, twardy w stosunku do innych psów i ogólnie zwierząt. Dlatego często wymaga pewnej ręki i umiejętności radzenia sobie z poważnymi psami, tj. mi. wstępne szkolenie psów. Osoby miękkie i niezdecydowane są przeciwwskazane.

Drathaar i nie powinien działać jak ogar. Liczyłem też na „wszechstronność” tej rasy, ale po 3 latach zdałem sobie sprawę, że też będę musiał zdobyć psa gończego. Mój działa dokładnie w ten sam sposób, w jaki opisałeś pracę swojego Archiego. Celnie jedzie dosłownie 200 metrów, aż traci mnie z oczu. Dlatego ta kategoria psów nazywa się gunny. Muszą pracować w kontakcie z prezenterem, a jeśli drathaar sam zacznie gonić zające jak ogar, to nie ma kontaktu między psem a właścicielem. W tym roku po raz pierwszy pies pracował 3 razy nad czarnym tropem z postawą. Wcześniej był tylko hałas. 2 razy wyraźnie w pozycji leżącej w odległości 10-15 m i raz zając wspiął się 3 m za psem i wszedł do lądowania. Tak, tak umiejętnie, że pies nawet go nie zauważył.

Najważniejsze, aby nie popełnić błędu przy wyborze szczeniaka, aby miał zrównoważoną psychikę od pracujących rodziców, w przeciwnym razie to nie jest polowanie.pies. Często za symboliczną cenę oddają ubój lub nieznaną osobę, upewniają się co do pochodzenia szczeniaka. Skonsultuj się z klubem (lub legahatnikami) na temat tego miotu. Źródło: http: // polowanie.nnov.ru / forum / indeks.php?showtopic = 1389 © Forum myśliwskie Niżny Nowogród

Dobry pies myśliwski, szczególnie dobry dla ptaków. Nie boi się wody i spokojnie podąża za ptakiem do wody. Trening jest bardzo łatwy i bezpretensjonalny . Krótki płaszcz nie wymaga wielu zabiegów konserwacyjnych. Lojalna wobec swojego pana i nie bojąca się strzałów, co jest dużym plusem. I popularny wśród myśliwych.

Dorosłemu Drathaarowi nie jest trudno przenieść dużego zająca nawet na większą odległość. Ponadto pies dobrze radzi sobie w mocnych zagonach trzcinowych. W przeciwieństwie do małych kamieni łatwo przebija się przez przejście. Ale Drathaar działa bez problemu nawet podczas upałów, temperatura nie jest dla niego przeszkodą. Jego zapach nie jest gorszy niż Kurzhaar.

Pojechałam na tydzień na urlop, teściowa opiekowała się psem. Karmiła, nie jeździła na rowerze, tylko na podwórku. Wyglądał więc jak rottweiler, przytył trzy kilogramy. Rano, po godzinie biegu, upadł i kłamie. Nie wierzę, że pies może być w przyzwoitej kondycji fizycznej w mieszkaniu.

To naprawdę pies myśliwski, który być może nie był zbyt szczęśliwy w warunkach mieszkaniowych. Ale wtedy mieszkaliśmy na peryferiach miasta, naprzeciw było pole, a za nim las, więc jeszcze Max miał gdzie biec. Ale wyraźnie brakowało mu mistrza-łowcy. Absolutnie cała nasza okolica go kochała, wszyscy dorośli i dzieci znali go i nie bali się. Często uciekał ode mnie na spacerze, goniąc dziewczyny, po prostu nie mogłem go zatrzymać, zrobił dobrze wyliczony marsz w najbardziej nieoczekiwanym momencie)). Potem jęknął pod oknami (mieszkał na pierwszym piętrze), poprosił o powrót do domu. Jako przyjaciel wszystkich (zwłaszcza dzieci), ten pies jest po prostu niezwykły. Tylko alkoholicy nie lubili)). Mieliśmy kota, z którym Max bawił się i dał się porwać, nigdy nie odpowiadając. Potem moja mama przyprowadziła kociak-dziewczynę, była bardzo mała. Ponieważ Mack rozkłada szeroko łapy i stoi nieruchomo, podczas gdy mała Dasha chodzi między jego łapami w sposób rzeczowy, tak bardzo bał się na nią nadepnąć ...)) Jego ulubioną grą było "aport", aby zostawić różdżkę)). Podobno instynkty łowieckie w nim przejawiały się w ten sposób… Jedynym „ale” dla właścicieli, którzy potrzebują dobrze wytresowanego psa, jest wciąż trudny trening tego psa. Pies jest miły, bezpośredni, ale trudny do wyszkolenia (słyszałem to od profesjonalistów o tej rasie).

Drathaars - psy są niezwykle inteligentne i niezwykle ciekawe, same w sobie - towarzyskie, elastyczne, słodkie i czułe. Cieszą się jednak tylko na polowaniu, bez którego życie nie jest dla nich słodkie. Tam wyglądają i czują się o wiele bardziej harmonijnie niż leżąc na kanapie.