Szlachetne kundle: kim są koty metysowe

Metis to najczęstsza rasa kotów na ziemi

Metysy są bardzo różnorodne. Przewidywanie charakteru i wyglądu kota jest możliwe tylko wtedy, gdy urodził się w hodowli lub w domu, a rodzice są znani. Kociak dziedziczy wzorce zachowań po ojcu i matce. Charakter Metysów zależy od wychowania i środowiska życia. Doświadczenie kształtuje osobowość półkrwi. Jeśli metys z elitarnej rasy jest wychowywany i pielęgnowany jako arystokrata, pokaże cechy tkwiące w rasie. A kiedy kot musi walczyć o swoje życie, wszystkie przejawy charakteru będą miały na celu przetrwanie.

Historia kohabitacji ludzi i kotów liczy sobie ponad 10 tysięcy lat. W czasach starożytnych koty nie wyróżniały się jako osobne rasy. W zależności od regionu zamieszkania, klimatu, jedzenia miały różny wygląd i cechy charakteru. Później, wraz z rozwojem nawigacji, stało się możliwe kojarzenie kotów z różnych regionów. Potem pojawiły się pierwsze Metysy.

Felinolodzy podzielili się na dwa obozy. Niektórzy hodowcy nie uznają metysów za pełnoprawne koty i bezlitośnie odrzucają. Inni wręcz przeciwnie, uważają koty mieszane za mądrzejsze, lepiej wykształcone, trwalsze rasowe i obdarzają je właściwościami nieosiągalnymi dla arystokratów.

Metis nie spełniają standardów rasy, więc nie są sprzedawane. Albo ustalili symboliczną cenę. Uważa się, że oddany kociak przynosi szczęście.

Różnorodność Metysów

Wszystkie stowarzyszenia felinologiczne zabraniają kojarzeń między rasami. Każdy gatunek ma charakterystyczne cechy, które znikają przy niekontrolowanym rozmnażaniu. Przynależność do określonej rasy determinowana jest przez genotyp i fenotyp. To znaczy zgodnie z zestawem genów odziedziczonych po rodzicach i cechami zewnętrznymi (wielkość ciała, kolor, długość sierści, budowa czaszki).

Metysów rasy Maine Coon

Hodowla mei-kun mestizos jest oficjalnie zabroniona. W rzeczywistości nie ma kontroli nad miłośnikami kotów. Pozbawieni skrupułów właściciele krzyżują Maine Coony z innymi rasami lub zwykłymi kotami. Z reguły w takiej hodowli uczestniczą osobniki uśmiercone. Poważni hodowcy nie pozwalają na kojarzenie takich zwierząt. Właściciele, którzy kupują „wadliwe” zwierzęta w szkółkach są zobowiązani do ich kastracji lub kastracji. Duże puszyste kocięta są czasami oferowane pod postacią czystej krwi Maine Coon. Nieuczciwi właściciele próbują je sprzedać po niskiej cenie, tłumacząc zniżkę z różnych powodów.

Maine Coon i Metysy syberyjskie są bardzo piękne

Rasowe Maine Coon jest drogie. Chcąc zaoszczędzić pieniądze, miłośnicy kotów nabywają metysów rasy Maine Coon w nadziei, że odziedziczą one cechy rasowego zwierzęcia. Charakterystyczne cechy charakteru kotów rasy Maine Coon to:

• towarzyskość, usposobienie do osoby, życzliwość;
• spokój, opanowanie;
• poczucie własnej wartości;
• brak wyraźnych agresywnych nawyków;
• wysoki poziom inteligencji.

W rzeczywistości Maine Coon metys i kot rasowy to zupełnie inne koty. Hodowcy od kilkudziesięciu lat pracują nad stworzeniem i utrwaleniem pierwotnych cech rasy. Żaden Metys nie będzie w pełni przestrzegał standardów postępowania. Nie da się przewidzieć, jaki będzie charakter dojrzałego kota. W wyniku niepiśmiennego przekraczania może pojawić się agresja, a stan zdrowia może być zły.

Kot brytyjski Metys

Niekontrolowane krzyżowanie kota brytyjskiego ze szkockim fałdem niemal doprowadziło do degeneracji obu ras

Nie wszystko jest takie proste z angielskimi kotami. Przede wszystkim nie myl brytyjskiego krótkowłosego ze szkockim foldem. Rasy są spokrewnione, ale zupełnie inne. Szkockie fałdy (Szkoci) wywodzą się od Brytyjczyków w wyniku mutacji uszu. Ściśle mówiąc, są to metysy ze skrzyżowania kotów z fałdkami z brytyjczykami. Szkockie fałdy zajęły ponad pół wieku, aby uzyskać status niezależnej rasy od rasy naturalnej.

W 2004 roku wprowadzono zakaz krzyżowania kotów szkockich i brytyjskich

Pojawienie się ogromnej liczby Metysów podczas krzyżowania Brytyjczyków i Szkotów doprowadziło do stopniowej degeneracji obu ras. W 2004 roku uchwalono ustawę zakazującą mieszania. Z tego samego powodu w 2003 roku zakazano krzyżowania kota perskiego i brytyjskiego.

Metys kot bengalski

Kot bengalski to metys, który stał się arystokratą. Jest to hybryda kota lamparta domowego i azjatyckiego. Aby powstrzymać barbarzyński eksport egzotycznych Bengalów z ich historycznej ojczyzny, entuzjaści opracowali stabilną rasę o dzikim wyglądzie i łagodnym charakterze.

Krzyżowanie kotów bengalskich z innymi rasami jest zabronione przez wszystkie stowarzyszenia felinologiczne. Dlatego nie ma oficjalnie uznanych Metysów tej rasy. Co nie przeszkadza niezbyt skrupulatnym właścicielom w mieszaniu bengali z innymi kotami. W rezultacie istnieją Metysy o mniejszych rozmiarach i nieodpowiednim kolorze. Drugie pokolenie całkowicie traci cechy rasy.

W wyniku krzyżowania kota bengalskiego z innymi rasami ślady rasy zanikają

Ostatnio popularność zdobywa długowłosy bengal. Ze wszystkimi cechami rasy, mają wydłużoną sierść, puszysty ogon i obrożę.

Jeśli wcześniej, w celu uniknięcia zepsucia rasy, hodowcy takich kociąt wysterylizowali, teraz długowłosy kot bengalski jest cenniejszy niż tradycyjny bengalski.

Kot perski metysów

Persowie są uważani za najbardziej rozpowszechnioną rasę kotów na świecie. I nie mają sobie równych pod względem liczby kolorów. Nic dziwnego, że istnieje ogromna liczba Metysów kota perskiego. Hybryda perska i brytyjska stała się powszechna. Często zdarza się krzyżówka ze zwykłym, domowym kotem. Wśród koneserów ceniony jest metys Scottish Fold (Scottish Fold) i perski.

Koty perskie są wykorzystywane jako podstawa do hodowli nowych ras

Persowie są przodkami wielu ras kotów. Kot egzotyczny (egzotyczny) jest bardzo popularny. Wygląda jak Pers z krótkimi włosami. Hodowcy na tym nie kończą. Biorąc za podstawę rasę perską, dali światu takie koty jak:

• Napoleon (krzyżówka Persa i Menchkina o krótkich nogach);
• Himalayan (perski z kolorem syjamskim);
• cherubin (perwersyjne selkirk rex z perskim pyskiem);
• tiffany (hybryda z rasą birmańską, która otrzymała niezwykle miękką, jedwabistą sierść);
• kot irański i thinkoline (hybrydy wyhodowane przez dodanie genów najcieńszej rasy);
• Alaskan snow cat (związek somalii i białych persów).

A to tylko kilka pochodnych ras kotów.

Krzyżowanie międzygatunkowe z reguły nie wpływa na zdrowie mieszanego potomstwa. Istnieje jednak ryzyko chorób genetycznych.

Rasy Metysów

Nibelung - krzyż kotów długowłosych z ruskim błękitem. Sierść Nibelunga jest miękka i długa. Kolor tylko szaro-niebieski. Aby uzyskać potomstwo o krótkiej sierści, Nibelungi są mieszane z kotami krótkowłosymi.

Kolor punktowy jest nieodłącznym elementem kotów syjamskich i tajskich. On jest dominujący. Aby to uzyskać, Thais i Siamese zostały połączone z różnymi kotami. Tak więc na przykład okazało się, że Neva Masquerade – skrzyżowanie kota syjamskiego i syberyjskiego.

Sprawdzone przez koty

Mając duże doświadczenie w trzymaniu kotów różnych ras mogę śmiało powiedzieć, że metysy w niebezpiecznych sytuacjach poruszają się znacznie szybciej niż koty rasowe. Zwłaszcza na granicy życia i śmierci. W tych warunkach mieszańce metysów budzą się nieodłącznie w genach, naturalnych instynktach. Elitarne metysy włączają najlepsze mechanizmy przetrwania właściwe rasom.

W naszym mieszkaniu przebywały jednocześnie dwa koty - rasowy perski i półrasy kota syberyjskiego oraz zwykłego kota domowego. Arystokratyczny kot perski, mimo aroganckiego i dumnego usposobienia, bezwarunkowo uznał prymat syberyjskiego Timokha. Chociaż był większy i starszy o dwa lata. Nigdy nie poszedłem pierwszy do miski z jedzeniem?. Pozwolił się odkupić dopiero po tym, jak zobaczył, z jaką przyjemnością jego syberyjski brat poddaje się zabiegom wodnym. Oba koty były długowłose i wymagały stałej pielęgnacji. Jeśli półkrwi Timofey cierpliwie i spokojnie znosił proces czesania, to aby rozczesać elitarnego Persa, musiał owinąć ręce ręcznikiem frotte, aby uniknąć obrażeń od zębów i pazurów.

Dieta też była znacząco odmienna. Metis Siberian był wszystkożerny, nie było problemów z karmieniem go. Dla Persa musiałem opracować specjalne menu, biorąc pod uwagę nawyki żywieniowe kota i porady weterynarza.

Teraz mam mieszanego Maine Coona i zwykłego kota. Furry filozof i intelektualny wojownik. Uważam, że krzyżowanie międzygatunkowe, zwłaszcza spontaniczne lub niepiśmienne, osłabia i pogarsza genotyp. Aby uzyskać wytrzymałe, zdrowe i inteligentne potomstwo, potrzebny jest przypływ „dzikiej” krwi.

Wybór kota metysa

Każdy kot jest wyjątkowy. Ale eksperci uważają, że na podstawie zewnętrznych znaków - kształtu czaszki, budowy ciała, koloru i długości sierści można przewidzieć cechy charakteru zwierzaka od bardzo młodego wieku. A nawet skłonność do choroby. Rasy metyskie kotów elitarnych dziedziczą po rodzicach wygląd zewnętrzny i model zachowania charakterystyczny dla danej rasy. Wybierając Metysa, należy zwrócić uwagę na główne fenotypy. Spróbuj na ich podstawie określić charakter kota, jego przyszłe problemy zdrowotne.

Fenotyp „markiz”

Krótki, czarny płaszcz w białe cętki. Budowa ciała u kotów jest gęsta, u kotów cienka. Ten fenotyp jest nieodłączny dla europejskich ras krótkowłosych. Te zwierzęta mają stabilny, przewidywalny temperament. Dość wyraźnie demonstrują swoje pragnienia. Starają się kierować domem i osiągać własne z uczuciem lub wytrwałością. Miej dobre zdrowie. Przy złym odżywianiu może rozwinąć się kamica moczowa.

Fenotyp kota syberyjskiego

Kolor w szare paski. Sierść jest długa z grubym podszerstkiem. Ciało jest luźne lub gęste. Głowa duża, okrągła, z wystającym pyskiem. Postać jest pewna siebie, niezależna. Te zwierzęta są "same". Umiejętnie umieszczają właścicieli w pożądanym miejscu i pokazują, kto jest szefem w domu. Pieszczoty przyjmujemy wyłącznie z własnej woli. Nie lubię, kiedy zwracają na siebie uwagę. Może mieć problemy z trawieniem. Cierpią na otyłość, cukrzycę, kamicę moczową,

Fenotyp kota angory

Długi lub półdługi jasny płaszcz. Suche, delikatne ciało. Pełna wdzięku, lekka głowa. Posiadając niezależne usposobienie, wykazują cuda lojalności i zaufania do właściciela. Czując słabość właściciela, mogą wykazać się „dzikością” i agresywnością, broniąc się i chroniąc terytorium. Potrzebują codziennego kontaktu z ludźmi. Od właściciela oczekuje się przewidywalności i stabilności. Dobre zdrowie. Możliwe problemy z oddychaniem, infekcje.

Brytyjski fenotyp

Sierść jest gęsta, krótka. Głowa jest okrągła, duża, ze stojącymi uszami. Struktura ciała jest szorstka, gęsta. Pręgowany i niebiesko-szary. Ogon gruby, z poprzecznymi paskami. Niezależny charakter. Okazując niezadowolenie, mogą być uparci, agresywni. Te koty nie idą pod broń. Dotyk jest dozwolony, kierując się wyłącznie własnym nastrojem. Często stają się „mistrzami mistrzów”. Jak wszystkie koty o nierównej budowie mają skłonność do przewlekłej choroby nerek, otyłości. A także zaburzenia układu hormonalnego i przewlekłe zapalenie trzustki.

Fenotyp kota perskiego

Sierść jest długa, jedwabista, bez szorstkiego włosa ochronnego. Głowa jest okrągła, nos spłaszczony. Budowa ciała jest szorstka lub luźna. Postać jest niezależna, pozycjonuje się jako ozdoba domu. Może być nastrojowy i wymagający. Często Persowie i Metysowie są strzyżeni „jak lew”. Ponieważ długie włosy trzeba czesać, a Persom nie podoba się ten zabieg. są podatne na choroby układu moczowo-płciowego i górnych dróg oddechowych.

Fenotyp kota orientalnego

Kot o krótkiej, delikatnej sierści. Cienki, gęsty szkielet z rozwiniętymi mięśniami. Ciało jest wydłużone. Wystarczająco ciężki z wdzięcznym wyglądem. Lekka, pełna wdzięku głowa. Uszy ruchome duże lub średniej wielkości. Kolor jest zróżnicowany: cętkowany, jednolity, prążkowany, kolorowy punkt, pręgowany i inne. Ze względu na skupienie na właścicielu i potrzebę ciągłej komunikacji nazwano je „koty i psy”. Orienty mają nieokiełznaną energię. Potrzebujesz aktywnych gier. Jeśli energia nie zostanie zużyta, może rozpocząć się otyłość. Dążą do ustanowienia własnego porządku w domu. Zdrowie jest wystarczająco silne. Może mieć problemy z trawieniem, infekcje.

Fenotyp „kot tajski”

Sierść półdługa lub krótka w charakterystycznych kolorach: blue-point, seal-point, lilac-tabby-point, lilac-point. Okrągła głowa. Kolor oczu niebieski. Mocne, pełne wdzięku koty o gęstej, ale nie szorstkiej budowie. Postać jest równa, bezkonfliktowa. Wzorzec zachowania jest zbliżony do psa. Potrzebujesz stałego kontaktu z właścicielem. Są w pełni świadomi jego wahań nastroju. Wczuwając się w problemy właścicieli, mogą zachorować. Są bardzo wytrwali w osiąganiu swoich celów. Osiągają swój cel nie przez zuchwałość i agresję, ale przez wytrwałość i uczucie. Zdrowie jest wystarczająco silne, ale podatne na kamicę moczową i powolne infekcje.

Biorąc pod uwagę zewnętrzne oznaki zwierzaka, można przewidzieć przyszły charakter i model behawioralny. Podejmij działania dla właściwego wychowania i zapobiegaj możliwym chorobom.

Galeria zdjęć kotów metysów

Tabela zalet i wad kotów metysów

Recenzje właścicieli kotów metysów

Ludzie płacą duże pieniądze za rasowe, aby pochwalić się swoim krewnym lub znajomym. Albo ludzie kupują drogie zwierzęta z perspektywą zarobienia na tym pieniędzy, w celu dalszej hodowli i odsprzedaży. Kosztem rozumu i pomysłowości - być może! W końcu hodowcy hodują koty nie tylko przez zewnętrzne cechy rasy, ale także przez wewnętrzne: szalone.stabilność, agresywność, umiejętność treningu itp.D. Trudno ocenić, bo w tym samym miocie nawet najbardziej rasowe mogą spotkać różne okazy o różnym. cechy. Możesz też powiedzieć o metysie. Moim zdaniem wszystkie koty są prawie tak samo mądre i mądre. Wszystko będzie zależało od warunków ich przetrzymywania i oczywiście działań właściciela (szkolenie).

Śmieci koty żyjące na ulicy przewyższają koty domowe przebiegłością i szybkością reakcji, a nawet sprytem i sprawnością fizyczną na głowie. Tylko tutaj jest sprytny złodziejski mały drapieżnik - nieprzyjemny współlokator. A koty rasowe - im głupsze, tym lepsze. Wtedy jest z nimi mniej kłopotów. Ogólnie rzecz biorąc, Brytyjczycy udowodnili, że inteligencja kotów jest na poziomie bydła domowego, a mianowicie nieinteligentnego „pustynnego statku” wielbłąda, który nawet owce mają wyższą inteligencję. Metysów są nieprzewidywalne pod względem intelektualnym i wiele zależy od warunków życia.

Mam też kota, domus, nijaki. Najprawdopodobniej Metys to ktoś z kimś, ale nie jestem pewien, z kim dokładnie. Widać z niego, że jest jednym z „szlachetnych”, mój syn znalazł swoją postać pod loggią (mamy piętro), był tak malutki, że zmieścił się na dłoni… Ale teraz ... Ogromny, spokojny, czuły, ale nigdy nie przyjdzie do niego głaskany. Jest jak nasza niania. Dzieci uwielbiają się z nim bawić, biegać, aby go dogonić, jeździć na nim, gryźć i drapać ... znosi wszystko, jak prawdziwy, kochający, miły wujek. Ruda nigdy nie obraziła ani jednego łobuza. A on sam nie będzie jadł, dopóki wszyscy nie zjedzą.

Uważam, że zwierzęta rasowe mają przynajmniej lepsze zdrowie niż ich rasowi kuzyni. Co do sprytu, to tutaj też są moje spostrzeżenia na korzyść metysów (choć może to tylko ja miałam tyle szczęścia do mądrych kotów). Komunikuję się z dziewczynami, które trzymają zwierzęta w dobrych rękach, a z „porzuconych” kotów, nawet tych, które urodziły się na ulicy i nigdy nie wiedziały, co to jest kuweta, w ciągu tygodnia od razu zorientowały się, gdzie ulżyć, a gdzie nie, a tu właściciele rasowych, kupionych za pieniądze, często narzekali na „toaletowe niespodzianki” swoich ulubieńców, choć wrodzona czystość i chęć zemsty na właścicielu za coś może tu odgrywać rolę (w tym przypadku ludzie ulicy są mniej mściwi i przyzwyczajeni do „zatarcia śladów”, a rodowód częściej psuje co eh). I zabierają zwierzęta ze szkółek za dużo pieniędzy z różnych powodów: moda, chęć zarabiania na hodowli, prosta niewiedza, gdzie można znaleźć słodkiego zwierzaka za darmo, subiektywna opinia, która rozwinęła się z tego czy innego powodu.

Nabycie Metysa - loteria. Wybierając zwierzaka, najpierw posłuchaj siebie. Jeśli serce podpowiada: „Wszystko. To jest mój!", W takim razie kociak całkowicie niekrewniaczy przyniesie Ci więcej radości niż trzykrotny certyfikowany champion. Stanie się dla ciebie wiernym przyjacielem. Doda czułości, ciepła i czułości.