11 Powodów, aby zabrać kociaka ze schroniska

Zabierając kociaka ze schroniska ratujesz mu życie i znajdujesz nieskończenie oddanego i wdzięcznego przyjaciela.

W tym artykule dowiesz się o zaletach i wadach kotów ze schroniska, a także o tym, jak właściwie przystosować je do życia w domu.

Klasyfikacja kotów schroniskowych

Wszystkie koty w schroniskach można z grubsza podzielić na dwie kategorie:

  • koty, które wcześniej miały właścicieli (tzw. „były domowy”);
  • koty złapane na ulicy.

Do pierwszej kategorii to koty:

  • którzy zostali wyrzuceni z domu;
  • zdołał uciec i nie wrócił;
  • którego właściciel zmarł.

Do drugiej kategorii powinny obejmować koty żyjące na zewnątrz, ale blisko ludzi oraz koty półdzikie (unikające ludzi i agresywne wobec nich).

W osobnej kategorii warto wyróżnić kocięta, których charakter jeszcze się nie ukształtował i kopiują swoje zachowanie od matki, jeśli w ogóle.

Ta klasyfikacja jest bardzo arbitralna, ale należy ją wziąć pod uwagę przy wyborze kota.

Na przykład półdziki kot raczej nie spędzi nocy w tym samym łóżku z właścicielem, a uczucia będą raczej dozwolone niż wymagane. Byłe koty domowe szybciej przystosowują się do nowego domu. Ale ich odporność jest zmniejszona z powodu gwałtownej zmiany stylu życia, którą musieli znosić.

Przeczytaj także o 5 sposobach przyczepienia kota.

Jak znaleźć kota ze schroniska

Bardzo wygodnie jest szukać kota na Kotopoisk.

Istnieje wiele ogłoszeń ze schronisk i wolontariuszy ze zdjęciami i szczegółowymi informacjami o każdym zwierzęciu. Za pomocą filtrów możesz wybrać zwierzaka według parametrów: płeć, wiek, kolor, rasa, cechy.

Na przykład szukasz rudego kota w wieku poniżej 2 lat, koniecznie wyszkolonego z kuwety, zaszczepionego i przyjaznego dla bliskich. Po prostu wybierz cechy, które chcesz, a witryna wyświetli reklamy z kotami odpowiednimi dla Ciebie.

Skontaktuj się ze schroniskiem lub osobą indywidualną pod numerem wskazanym w ogłoszeniu i weź sobie wymarzonego kota.

Plusy i minusy kotów ze schroniska

Plusy:

  1. Koty pamiętają trudy, przez które przeszły i mogą być wdzięczne temu, który dostarczył im pożywienia i ciepła. Wszystkie zwierzęta, które musiały żyć na ulicy, a potem znaleźć dom, są bardzo przywiązane do swoich nowych właścicieli.
  2. Zabierając dorosłego kota ze schroniska, otrzymujesz zwierzę o w pełni ukształtowanym charakterze, o którym opowie Ci kurator. Niektórzy uwielbiają mruczeć i spać wyłącznie z właścicielem, ogrzewając go swoim ciepłem, inni są niewidoczni, podczas gdy czują, że dana osoba nie ma czasu, aby zwracać na nie uwagę w danym momencie, inni - dobrze dogadują się z dziećmi i wybacz im absolutnie wszystko.
  3. Koty ze schroniska są niewymagające jedzenia, mają silną odporność.
  4. Kociak w schronisku lub podczas nadmiernej ekspozycji jest zawsze przyuczany do korzystania z kuwety, dzięki czemu nowi właściciele nie muszą mierzyć się z niespodziewanymi kupkami i kałużami w domu lub mieszkaniu.
  5. Jeśli kot ma problemy ze zdrowiem, poinformuje o tym kurator schroniska lub grupy ratowniczej, wskaże do której przychodni i do którego lekarza zabrano zwierzę, jakie manipulacje zostały wykonane oraz przekaże zalecenia lekarzy.
  6. Zdrowe zwierzęta są szczepione, podaje się im leki na robaki, przeprowadza się leczenie pcheł i kleszczy, o których dane są wpisane w paszporcie weterynaryjnym. Nie musisz się więc martwić, że kociak czymś zarazi Ciebie i członków Twojej rodziny lub wkrótce umrze sam z powodu infekcji lub choroby.
  7. W schroniskach zwierzęta próbują sterylizować, dzięki czemu nowi właściciele nie będą musieli słuchać bolesnych nocnych koncertów i pozbywać się śladów terytorium.
  8. Kurator schroniska będzie Twoim najlepszym doradcą, co może być szczególnie cenne w pierwszych dniach kota lub kota w nowym domu. Osoby te będą cię rozweselić i pocieszyć, jeśli coś pójdzie nie tak, doradzą klinice weterynaryjnej w sprawie badań profilaktycznych i szczepień, pomogą zrozumieć zachowanie nowego zwierzaka, polecą dobrą gotową karmę lub nauczą, jak gotować zbilansowany posiłek od znane produkty.
  9. W schronisku możesz znaleźć kota rasowego za darmo. Oczywiście nie będzie miała dokumentów rodowodowych, ale wszystkie oznaki rasy (zarówno wygląd, jak i charakter) są widoczne gołym okiem.
  10. Wybierając kota w schronisku masz szansę znaleźć dla siebie idealne zwierzę. Młoda, aktywna kotka doskonale wpasuje się w rodzinę z małymi dziećmi, gotowa jest niestrudzenie biegać za opakowaniem cukierków na sznurku. Osoby starsze mogą znaleźć prawdziwego kota-lekarza, który rozgrzeje obolałą nogę i pomoże zmniejszyć ucisk.
  11. Swobodny sposób na zabranie kotka.

Możliwe problemy:

  1. Nawet pozornie zdrowe zwierzęta ze schroniska przeżywały wiele niesprzyjających dni, które nie mogły nie wpływać na ich zdrowie. Nagłe zmiany temperatury, zimna lub upału, głód, jedzenie nieświeżych resztek – to trochę tego, co później może dotknąć czworonożnego przyjaciela. Być może twój nowy kot lub kot będzie przez całe życie szukał cieplejszego miejsca, nawet jeśli w mieszkaniu panuje komfortowa temperatura 25 stopni lub więcej. Możliwe, że kot będzie musiał zapewnić specjalną dietę przez pewien okres lub przez całe życie, zakupić karmę leczniczą.
  2. Kotom, które mieszkały na ulicy, a potem w schroniskach, trudno jest zaadaptować się do nowego domu, gdzie są obcy, rzeczy, zapachy, gdzie wszystko jest straszne i może być potencjalnym zagrożeniem. Będziesz musiał postarać się zostać ich prawdziwym właścicielem i zdobyć ich zaufanie.
  3. Większość kuratorów śledzi dalsze losy swoich dawnych podopiecznych, więc trzeba być przygotowanym na to, że osoba ze schroniska może do Ciebie zadzwonić lub napisać na portalu społecznościowym i zapytać o samopoczucie i styl życia Twojej czwórki. nożny członek rodziny. Jednak kuratorzy zazwyczaj nie rzucają się w oczy.
  4. Koty zabrane ze schroniska mogą mieć nieprzyjemne relacje z innymi zwierzętami w domu. Przy odpowiedniej znajomości i niewielkiej interwencji właścicieli w zakresie wspólnego podziału terytorium na pierwszym etapie życia można uniknąć problemów.

Jak wybrać kota ze schroniska

jeden. Znajdź swoje zwierzę

Osobiście z jakiegoś powodu nie lubię asymetrycznego koloru na pysku kota. I o ile żal mi tego mruczenia, to nie mogłem przez wiele lat żyć obok zwierzaka, który np. ma pół nosa różowy a drugi czarny. Każda osoba ma podobne problemy, które należy wziąć pod uwagę.

W sieciach społecznościowych nie należy ufać grupom, które zostały niedawno utworzone lub w których jest zbyt mało członków. Należy również uważać na te strony, na których zbierane są pieniądze „na schronisko” bez sprecyzowania, na co dokładnie zostaną wydane środki i bez dalszego szczegółowego raportowania (z czekami, wyciągami z kliniki weterynaryjnej, fakturami).

2. Zadawać pytania

Jeśli spodobało Ci się zwierzę ze zdjęcia, napisz lub zadzwoń do jego kuratora, zapytaj szczegółowo o potencjalnego zwierzaka.

Ważne jest, aby znać wiek i płeć zwierzaka, gdzie i kiedy zostało znalezione, stan zdrowia, cechy charakteru.

Na pewno i kurator zada Ci kilka pytań: czy jest jakieś doświadczenie w trzymaniu zwierząt, czy mieszkasz w mieszkaniu lub domu, czy w rodzinie są małe dzieci, inne zwierzęta, czy możesz finansowo zapewnić leczenie zwierzęcia, jeśli tego potrzebuje.

Im więcej zapytasz i im więcej dowie się o Tobie kurator, tym większe prawdopodobieństwo, że kot ze schroniska wkrótce zadomowi się w Twoim domu, z czym nie będzie problemów.

3. Poznaj kota

Znajomość kota w schronisku lub przy prześwietleniu w zasadzie niewiele się od siebie różni. Zapytaj z wyprzedzeniem kuratora jaki przysmak preferuje wybrane zwierzę, a „smaczny” zabierz ze sobą – ułatwi to nawiązanie z nim kontaktu.

Przybywając na miejsce nie spiesz się, aby wziąć mruczenie w dłonie. Lepiej stój z boku, nie okazując w żaden sposób swojego zainteresowania. Obserwuj, jak zwierzę zachowuje się w swoim mniej lub bardziej znanym środowisku: czy komunikuje się z innymi kotami, czy jest zbyt agresywny lub nadmiernie pasywny.

Następnie zrób kilka kroków w kierunku. Odpowiedni kot zwróci na to uwagę, zainteresuje się i cierpliwie będzie czekał na Twoje dalsze działania. Teraz możesz podejść bliżej, nie zatrzymując się na obserwację, ale unikając patrzenia w oczy kota, ponieważ zwierzę może to odbierać jako wyzwanie.

Poczekaj, aż kot sam do Ciebie podejdzie, a jeśli tak się nie stanie, spróbuj zwabić przygotowanym wcześniej smakołykiem. Prędzej czy później ciekawość zwycięży, a kot nawiąże kontakt. Jeśli zwierzę nie ma nic przeciwko, możesz je pogłaskać, powiedz kilka czułych słów. Tyle wystarczy na pierwsze spotkanie.

Tak się składa, że ​​cała ta planowana stopniowa znajomość jest zupełnie niepotrzebna: sam kot podchodzi bez strachu, ociera się o nogi i prosi o ramiona. Purr od razu cię polubił.

Po pierwszym spotkaniu nie spiesz się, aby od razu odebrać go ze schronu. Wróć do domu, zastanów się dwa razy nad swoją decyzją, omów ją z innymi członkami rodziny.

Jeśli pojawi się choćby najmniejsza wątpliwość, zrezygnuj z pomysłu posiadania zwierzaka ze schroniska, bo kot może po prostu nie przeżyć kolejnej zdrady ludzi. Ale jeśli jesteś pewien swojego wyboru, daj znać kuratorowi, kiedy możesz odebrać wybranego kota lub kociaka.

Przygotowanie nowego domu

Zanim przyprowadzisz zwierzę do domu, musisz się odpowiednio przygotować.

Najpierw przejdź przez wszystkie pokoje i zidentyfikuj potencjalnie niebezpieczne obszary dla kotów. Mogą to być okna bez moskitier, druty porozrzucane po podłodze, w które kot może się po prostu zaplątać itp.D.

Po drugie, kup w sklepie zoologicznym:

  • noszenie (przyda się nie tylko wtedy, gdy kot wyprowadzi się ze schroniska do domu, ale także podczas transportu kota do weterynarza na kolejne badania i szczepienie);
  • dwie miski (na jedzenie i na wodę);
  • jedzenie (wybierając gotowe jedzenie, uważaj na podróbki, a jeśli zdecydujesz się karmić swojego zwierzaka „naturalnie”, zrób wcześniej menu, kup płatki zbożowe, podroby, warzywa);
  • taca i ściółka (wybierając tacę, weź pod uwagę rozmiar i wiek zwierzęcia);
  • drapak.

Nie spiesz się, aby kupować kompleksy gier, domy i inne drogie atrybuty. Są potrzebne i przydatne, pupil tylko za nie podziękuje, ale może to niedługo. Ponadto nie wszystkie koty lubią spać w domach, dlatego na początku można sobie poradzić z niedrogim legowiskiem lub nawet samemu je uszyć.

Przeczytaj pełną listę tego, co kupić dla kociaka.

Adaptacja kociaka ze schroniska w nowym domu

Relokacja. Kiedy odbierasz kociaka ze schroniska lub z prześwietlenia, pamiętaj, że jest to kolejny dotkliwy stres dla zwierzęcia. Najpierw porozmawiaj ze swoim nowym zwierzakiem, poczekaj, aż się uspokoi, a dopiero potem ostrożnie umieść go w nosidełku.

W domu połóż nosidełko na podłodze, otwórz drzwi i czekaj cierpliwie, aż kot sam się stamtąd wyczołgał. Lepiej nie dotykać zwierzęcia przez pierwsze kilka godzin. Zabroń zbliżania się do niego i innych członków rodziny, zwłaszcza dzieci. Pozwól swojemu nowemu zwierzakowi spokojnie eksplorować teren, usiądź wygodnie, znajdź miskę jedzenia i toaletę.

Toaleta. Kiedy kot korzysta z tacy zgodnie z jej przeznaczeniem, chwal ją, poczęstuj czymś smacznym. Wzmocni to refleks i pozwoli w przyszłości żyć bez toaletowych niespodzianek w najbardziej nieodpowiednich miejscach.

Odbierając zwierzaka, poproś kustosza, aby dał Ci trochę śmieci z kuwety, której używał kot. W domu dodaj ten żwirek do nowego żwirku w kuwecie: kot szybko odnajdzie swój zapach i zrozumie cel tego przedmiotu.

Odżywianie. W schronisku koty karmione są albo najtańszą karmą gotową albo płatkami zbożowymi z dodatkiem podrobów, ryb. Nie jest to najlepsza dieta dla fiszbin, ale ochotnicy zwykle nie mają innego wyboru. Prawdopodobnie chcesz przenieść nowego członka rodziny na bardziej pożywną i zdrową żywność, ale należy to robić stopniowo.

Z góry dowiedz się czym kot był karmiony w schronisku, pierwszy tydzień daj jej to samo, dodając trochę nowego feeda, zwiększając jego udział każdego dnia. Nagła zmiana paszy nieuchronnie doprowadzi do niestrawności i spowoduje sytuację, w której kot nie je.

Od pierwszych godzin pobytu kota lub kociaka w domu ustal ścisłe zasady, wyjaśnij, co można zrobić, a co jest surowo zabronione. Na przykład, jeśli cenisz swoją kolekcję fiołków odmianowych lub obawiasz się, że zwierzę zostanie zranione przez rzadkie kaktusy afrykańskie, nie pozwalaj wskoczyć na parapet. Karcić głośno, nie mówiąc już o biciu kotów w żadnym wypadku. Wystarczy wyraźne „nie”, wypowiedziane surowym głosem.

Okresy adaptacji kota ze schroniska do nowego domu

1-2 dni. Znajomość terytorium i innych żywych istot. Głównym błędem właścicieli jest nadmierna dbałość o zwierzaka, który nie ma jeszcze zaufania do nowych dla niego ludzi i przywiązania do nich.

3-4 dni. Okres aktywnego zainteresowania wszystkim, co otacza kota. Sen/czuwanie zaczyna się ustawiać. Głównym błędem właścicieli jest chęć jak najszybszego przystosowania zwierzaka, wypełnienie go zabawkami, podchodzenie w celu zabawy lub pieszczoty. Jeśli kot chce uwagi i czułości, przyjdzie sama.

5-14 dni. Pierwsza stabilizacja. Codzienna rutyna jest w pełni ustalona, ​​pojawia się zaufanie do domu i ludzi. Kot nie widzi już zagrożenia u właścicieli i otaczających go przedmiotów. W tym okresie mruczenia są przesadnie czułe, nie opuszczają ludzi ani na chwilę, bo boją się ich zgubić.

1-3 miesiące. Koty odkrywają granice cierpliwości swoich właścicieli. Jeśli nie wolno wskakiwać do łóżeczka, mogą to zrobić celowo, aby zobaczyć reakcję ludzi. Głównym błędem właścicieli jest odejście od poprzednich zasad, pozwolenie na jakąkolwiek akcję „jako wyjątek”. W tym okresie ważne jest, aby uświadomić zwierzęciu, że jeśli coś jest niemożliwe, to zawsze jest niemożliwe.

3-6 miesięcy. Druga stabilizacja. Życie wróciło na właściwe tory. Kot całkowicie ufa tym, z którymi mieszka, a właściciele doskonale wiedzą, czego oczekiwać od swojego czworonożnego pupila. Mruczenie rozwija sympatię do domu i ludzi, którzy go zamieszkują, ujawnia się charakter, kształtują się wreszcie nawyki, które nadają się do nowego, spokojnego, dobrze odżywionego i wyważonego życia.

Mamy nadzieję, że ten poradnik pomógł Ci zrozumieć, jak wybrać kota w schronisku. Będziemy wdzięczni, jeśli udostępnisz ten artykuł w sieciach społecznościowych.