Kot dzikiego lasu: opis rasy i zwyczajów zwierzaka

Kategoria Koty

Zadowolony

Opis dzikiego kota leśnego
- Odmiany
Zwyczaje

Kot dzikiego lasu: opis rasy i zwyczajów zwierzaka

Uważa się, że dzikie koty leśne są przodkami pospolitych kotów domowych. Najbliższymi krewnymi europejskiego kota leśnego są kot piaskowy, kot manul i kot błotny. To zwierzę można znaleźć na Kaukazie, w Azji Północnej, Afryce, Europie Zachodniej i Wschodniej.

Pomimo tego, że zwierzęta te są dzikie, niektórzy hodowcy trzymają je w domu. Kociak, mieszkający w domu człowieka od wczesnego dzieciństwa, przyzwyczaja się do niego i zachowuje się bardzo przyjaźnie.

Opis dzikiego kota leśnego

Koty leśne mają dużą sylwetkę, ważą nawet 9 kg. Ponadto waga kota w warunkach naturalnych zależy od pory roku, wieku i dostępności zdobyczy. Starszy kot zimą waży 2-3 razy mniej niż kocur latem. Dzikie koty leśne żyjące na wolności są mniejsze i mniejsze niż osobniki udomowione. Rozmiary ciała Europejczyków są następujące:

koty - do 80 cm długości i 40 cm wysokości;
koty - do 90 cm długości i 43 cm wysokości.

Oczekiwana długość życia dzikich kotów leśnych jest znacznie wyższa niż innych członków kociej rodziny. W warunkach naturalnych zwierzęta żyją do 15 lat, a zwierzęta udomowione do 30 lat.

U dzikich kotów leśnych linienie zaczyna się wiosną i jesienią i jest bardziej zauważalne niż u zwykłych kotów. Uszy tej rasy są średniej wielkości, szeroko rozstawione. Nie ma na nich pędzli. Zęby są małe i ostre, a ogon puszysty.

Koty leśne mają stereoskopowe widzenie i żółtawo-zielone oczy. Brakuje też rzęs. Na oczach znajduje się trzecia powieka, a mianowicie mrugająca błona, która pełni funkcję ochronną. Kocięta zaczynają widzieć wyraźnie 10-12 dni po urodzeniu i zaczynają wychodzić z legowiska i badać otaczający je świat.

W przeciwieństwie do wzroku i słuchu, które u tych kotów są dobrze rozwinięte, węch jest nieco słabszy. W naturze dziki kot leśny żyje w lasach mieszanych i liściastych, na skalistych i skalistych terenach górskich oraz w zaroślach, w pobliżu rzek. Ich głównymi wrogami są duże ptaki i drapieżniki, takie jak ryś, wilk, szakal i jastrząb. Koty leśne żywią się zające, króliki, ryjówki, ryby, jaszczurki i małe gryzonie. Zjadają również liście niektórych roślin, owadów i mięczaków. Czasami atakują kuny, fretki, gronostaje i młode kozice lub sarny.

Odmiany

Istnieje klasyfikacja dzikich kotów leśnych, a eksperci wyróżniają ponad 20 ich odmian:

Europejski;
Kaukaski-
Daleki Wschód;
Amur;
trzcina;
Afrykanin;
step;
Turkiestan;
Omanu;
step indyjski;
Południowa Afryka;
środkowoeuropejski;
kreteński;
szkocki;
Baleary;
korsykański;
krzew itp. D.

Europejski kot leśny

Najpopularniejszym podgatunkiem jest europejski. Zamieszkuje Kaukaz, Europę i Zachodnią Ukrainę w lasach i niskich górach. Kolor tych kotów jest niejednorodny. Wzdłuż kręgosłupa biegnie czarny pasek, który u niektórych osobników sięga ogona. Cztery podłużne paski biegną wzdłuż czoła i korony, a 5-7 okrągłych pasków jest obecnych na ogonie z czarną końcówką. Nogi i boki z przodu pomalowane na jaśniejszy odcień niż z tyłu. Jama brzuszna jest jasna, z odcieniem ochry.

Kot z dżungli

W Rosji najczęściej spotyka się koty dżungli. Ten rosyjski żbik różni się wizualnie od innych kotów leśnych. Zwierzęta mają potężne łapy, mały ogon i duże uszy, na końcach których znajdują się małe frędzle. Zwierzęta żyją w zaroślach i podmokłych miejscach. Gatunek ten, podobnie jak dziki kot kaukaski, znajduje się w Czerwonej Księdze.

Zwyczaje

Dzikie koty są aktywne w nocy. Wraz z nadejściem zmierzchu wyruszają na polowanie, chowając się niedaleko nor i skacząc, wyprzedzając zdobycz. Nie ścigają ofiary i wolą siedzieć w zasadzce i czekać. Nie robią też zapasów i codziennie wychodzą na polowanie. W ciągu nocy może zjeść do 20 małych gryzoni.

W warunkach naturalnych osadzają się w lisich norach, szczelinach skał i zagłębieniach. Zwierzęta żyją samotnie i zaznaczają swoje terytorium, pozostawiając swój zapach na drzewach, kamieniach. Próbują trzymać się z dala od człowieka, chociaż czasami można je znaleźć w pobliżu mieszkań. Kocięta dzikich kotów leśnych są bardzo aktywne i dociekliwe. Niemowlęta, mimo opieki matki kotki, często są atakowane przez duże drapieżniki.

Te dzikie koty przenoszą wściekliznę jak lisy.

Udomowione koty leśne nie są agresywne, ale tylko wtedy, gdy zostały wychowane przez ludzi w hodowli od najmłodszych lat. Jeśli osoba dorosła weszła już do czyjegoś domu, będzie się zachowywać w wyjątkowo nieprzewidywalny sposób, ponieważ ludzie za nią działają jako potencjalne zagrożenie.