Opis i główne kolory kota brytyjskiego długowłosego

Historia pochodzenia

Ten piękny kot pojawił się dzięki rasie brytyjskiej krótkowłosej, sprowadzonej do Anglii przez rzymskich żołnierzy. Brytyjskie zwierzęta to jedna z najstarszych ras kotów. Prace hodowców nad krzyżowaniem kotów krótkowłosych i perskich prowadzono w latach 1914-1918.

Po I wojnie światowej członkowie Stowarzyszenia GCCF postanowili, że w wystawach będą mogli brać udział wyłącznie przedstawiciele rasy trzeciego pokolenia. Część gatunku zaginęła w tym okresie. Ocalałe zwierzęta krzyżowane z persami, krótkowłosymi i innymi rasami. Brytyjczycy otrzymali oficjalne uznanie międzynarodowej organizacji TICA dopiero w 1979 roku.

Wzorzec rasy

Koty brytyjskie długowłose mają muskularne ciało. Mają mocne plecy, klatkę piersiową i ramiona oraz krótką szyję. Kot waży średnio 5,5-7 kg, kot - od 4 do 5 kg. Zwierzę ma krótkie, muskularne nogi. Ogon jest zaokrąglony na końcu i średniej wielkości. Jest masywna czaszka z takim samym podbródkiem. Pulchne policzki, prosty i średni nos, długie wąsy. Na kufie duże oczy, których kolor określa kolor szaty. Uszy są średnie, lekko zaokrąglone na końcach i szeroko rozstawione na głowie. Zwierzę jest ozdobione luksusowym puszystym ogonem. Włosy wełniane długie. Sama szata jest szorstka, nie przylega ciasno do ciała.

Zabarwienie

W zasadzie każdy kot długowłosy jest obdarzony jednolitym kolorem sierści, na powierzchni którego nie ma żadnych śladów. Standard dopuszcza obecność dowolnej kolorystyki.

Inne opcje obejmują kolor szylkretowy. Zakłada lokalizację czerwonych i czarnych plam na sierści lub odcieni błękitu i kremu.

Są też zadymieni przedstawiciele gatunku. Często nazywane są dymami, kameami lub szynszylami. U takich osób główny kolor jest wchłaniany we włosach ochronnych. Mają piękny biały podszerstek. Uszy i kołnierz są srebrzyste, powierzchnia grzbietu, głowy i kończyn jest zwykle czarna.

Tebbies, czyli pręgowany, są znane prawdziwym koneserom jako cętkowane, pasiaste, kleszczowe lub mają marmurkowy kolor sierści. Kolor bazowy i odcień plamek różnią się od siebie. Kreski biegnące z kącików oczu wzdłuż pleców tworzą ciekawy wzór motylkowy. W okolicy szyi i klatki piersiowej widoczne są ciągłe pierścienie w kolorze innym niż kolor główny. Koła są wyraźnie widoczne na nogach i udach, są plamy na brzuchu. Na czole znajduje się znak w kształcie litery M.

Znany jest również brytyjski długowłosy kot dwukolorowy i mający kolor (aka kolor punktowy) kolor sierści. Bicolor - połączenie koloru głównego (szylkret lub inny) z bielą. Ważny warunek: kolorystyka nie powinna zajmować więcej niż połowę ciała i mniej niż jedną trzecią. Jedno ucho musi być pomalowane, musi być ślad na twarzy lub głowie, plamy na powierzchni pleców i kończyn. Kolor sierści jest biały, czyli ma kolor nóg, ogona i uszu. Pamiętaj, aby mieć na twarzy ślad w kształcie maski.

Charakter i zachowanie

Kiedy w domu lub mieszkaniu pojawiają się urocze kociaki brytyjskie długowłose, życie mieszkańców zmienia się na lepsze. Takie zwierzaki są bardzo zabawne - lubią badać sytuację, wskakiwać na zasłony, biegać za piłką i innymi zabawkami. Zwierzę szybko uczy się toalety, pamięta miejsce zamieszkania. Jest bardzo schludny i czysty. Również kot łatwo znajduje wspólny język z dorosłymi, dziećmi, przyjaźni się z innymi zwierzętami mieszkającymi w domu.

W wieku dorosłym są to zwierzęta zrównoważone, rzadko okazujące emocje. Bardzo rzadko Twój zwierzak może się przestraszyć lub obrazić, chowając się w ustronnym kącie, aby się uspokoić. W ciągu dnia zwierzę je, śpi, chodzi do toalety, a czasem bawi się. Brytyjka jest idealna dla osób, które rzadko przebywają w domu, ponieważ na co dzień toleruje samotność. Nie potrzebuje spacerów.

Nie lubi gwałtownych okazów miłości i czułości, ale potrafi położyć się zwinięty w kłębek obok właściciela.

Konserwacja i pielęgnacja

Przy dobrej opiece koty tej rasy żyją do 12-15, a czasem nawet 20 lat. Jednocześnie nie wymagają skomplikowanych i licznych zabiegów higienicznych. Struktura płaszcza nie sprzyja rolowaniu i matowaniu. Dlatego czesanie jest wymagane tylko podczas linienia. W tym czasie zwierzę musi otrzymać leki usuwające wełnę z organizmu.

Do pielęgnacji długich włosów stosuje się specjalne grzebienie i trymery. Sprawdzi się również pędzelek z gumową końcówką lub rękawica. Czesanie przeprowadza się 1-2 razy w tygodniu. Ta procedura jest bardzo popularna wśród kotów. Do kąpieli, do której koty są stopniowo przyzwyczajane od dzieciństwa, stosuje się specjalne szampony.

Karmienie zwierzaka odbywa się produktami naturalnymi lub gotową karmą.

Jeśli kociak jest kupowany w hodowli, dobrze będzie uzupełniać jego dietę w domu z tego samego pokarmu, do którego jest już przyzwyczajony. Wybierając naturalną żywność, podstawą diety powinna być świeża wołowina, gotowany kurczak, jaja przepiórcze. Kocięta potrzebują produktów mlecznych.

Dorosłym zwierzętom należy podawać suplementy witaminowe i mineralne. Zabronione produkty spożywcze obejmują wieprzowinę, wszelkiego rodzaju kości, ziemniaki, potrawy z przyprawami, a także solone, wędzone, smażone, pikantne, tłuste i słodycze. Przy wyborze paszy komercyjnej preferowane są wysokiej jakości, opracowane specjalnie dla zwierząt tej rasy.

Wideo „Opieka nad kotami długowłosymi”

Z tego filmu dowiesz się, czym są niezwykłe koty długowłose i jak właściwie o nie dbać.