Znaleziono wyprysk u kota: co to za dolegliwość i jak sobie z nią radzić
Zadowolony
Jedną z nieuleczalnych chorób skóry u zwierząt jest egzema. Najczęściej dotyczy to kotów. Patologia to proces zapalny w powierzchniowych warstwach naskórka, któremu towarzyszą różne wysypki. W weterynarii zwyczajowo rozróżnia się egzemę suchą i łzawiącą. Polietiologiczny charakter choroby utrudnia identyfikację pierwotnej przyczyny choroby i komplikuje leczenie.
Przyczyny egzemy
Lekarze weterynarii wyróżniają kilka przyczyn prowadzących do rozwoju choroby u kotów domowych. Są one zwykle klasyfikowane według rodzaju wywołanej postaci choroby na grupy.
Odruch
Przyczyny tej grupy wpływają na skórę zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Z czynników zewnętrznych do rozwoju egzemy najczęściej prowadzą wpływy mechaniczne, termiczne, chemiczne i mikrobiologiczne. Przyczyny mechaniczne - tarcie, drapanie w przypadku chorób skóry, narażenie na pasożyty zewnętrzne.
Polecamy poczytać o porost u kota domowego. Dowiesz się o przyczynach choroby, mechanizmach infekcji, objawach choroby, diagnostyce i zapobieganiu.
A tutaj więcej o tym, jak leczyć roztocza ucha u kota.
neuropatyczny
Przyczyną choroby są zaburzenia wegetatywne spowodowane patologiami genetycznymi, chorobami wrodzonymi. Stres jest jednym z głównych mechanizmów wyzwalających neuropatyczną postać patologii. Egzema z przyczyn neuropatycznych ma zwykle złe rokowania.
Traumatyczny
Wymienione objawy kliniczne są charakterystyczne dla początkowego etapu rozwoju wyprysku zarówno suchego, jak i łzawiącego. Po utworzeniu się pęcherzyków na skórze każda postać choroby ma swoje charakterystyczne objawy. Tak więc przy suchym wyprysku właściciel zaobserwuje wysychanie krost, łuszczenie się naskórka.
Przy płaczącej formie powstałe bąbelki spontanicznie pękają. Zakażenie drobnoustrojami prowadzi do pojawienia się wrzodów, erozji wysiękowej, krost. Na uszkodzonej skórze znajdują się strupki i łuski łzowe.
Ogólny stan zwierzaka zależy od rozległości zmian skórnych, rodzaju i stadium choroby. Ciągłe swędzenie prowadzi do zmniejszenia apetytu, spadku masy ciała i zmniejszenia odporności organizmu na infekcje. Zwierzę wyraźnie słabnie, jest w stanie depresji.
Rodzaje egzemy i ich cechy
W zależności od charakteru procesu patologicznego weterynarze rozróżniają ostre i przewlekłe postacie choroby. Ostra patologia jest z reguły typowa dla młodych zwierząt domowych. Choroba trwa około miesiąca i ma ostrożne rokowanie. Ta forma patologii najlepiej reaguje na intensywne leczenie.
Przewlekły wyprysk występuje częściej u starszych i osłabionych zwierząt. Choroba może trwać miesiącami lub latami. Ta forma nie reaguje dobrze na procedury terapeutyczne.
Poprzez patogenezę i objawy kliniczne rozróżnia się płaczącą i suchą postać choroby.
Mokro
Ta forma występuje z powodu wnikania mikroflory pyogennej, bakterii, wirusów, grzybów do górnych warstw skóry z jej egzemą. Erupcje bąbelków otwierają się same i są narażone na wpływy zewnętrzne, na przykład drapanie pazurami podczas swędzenia, ocieranie się o kołnierz itp.D.
Grudki unoszą się ponad powierzchnię skóry, pokrywają się łuskami. Tak rozwija się sucha postać egzemy.
Przy płaczącej postaci choroby w powierzchniowych warstwach skóry zaczyna tworzyć się surowiczy wysięk. Zamiast grudek tworzą się bąbelki. Po otwarciu zawartość uwalnia się na powierzchnię skóry. Tworzy to krostkę z treścią ropną. Etapowi mokremu towarzyszy erozja. Wraz z osłabieniem procesu patologicznego w miejscu krost tworzą się strupy.
Faza łuskowata charakteryzuje się tworzeniem się warstwy rogowej naskórka w górnych warstwach naskórka w postaci blaszki łupieżowej. Ta faza procesu patologicznego charakteryzuje się regeneracją skóry i włosów.
Zmiany w mikrostrukturze górnych warstw naskórka osłabiają funkcję barierową i ochronną skóry, wpływają negatywnie na zdrowie psychiczne i ogólne zwierzaka.
Jak leczyć wyprysk u kotów
Będąc chorobą nieuleczalną, wypryskowe zmiany skórne wymagają profesjonalnego podejścia w określaniu strategii leczenia.
Tylko kompetentny lekarz weterynarii może wybrać skuteczne leczenie w zależności od postaci i charakteru patologii, biorąc pod uwagę ogólny stan zwierzęcia i przyczyny choroby. Należy przeprowadzić środki terapeutyczne, biorąc pod uwagę postać choroby, etap procesu, obraz kliniczny.
Zalecenia ogólne
Kompleksowa terapia egzemy powinna być poparta odpowiednią opieką nad zwierzętami. Chorego kota umieszcza się w ciepłym pomieszczeniu wolnym od przeciągów. 
Diuretyki służą do usuwania toksycznych substancji z chorego ciała, które powstają podczas patologii skóry, na przykład furosemid, hipotiazyd. W celu wzmocnienia układu odpornościowego przepisuje się leki immunomodulujące, witaminy.
Szczególną uwagę w leczeniu egzemy przywiązuje się do leczenia uszkodzonej skóry. W obecności formy płaczu stosuje się środki antyseptyczne i przeciwdrobnoustrojowe. Jako środki antyseptyczne stosuje się: roztwór chlorheksydyny, formalinę, Miramistin, nadtlenek wodoru. Jako środek ściągający weterynarz może przepisać roztwory taniny, rivanolu, azotanu srebra.
Tradycyjni uzdrowiciele zalecają nakładanie na dotkniętą skórę kleiku z posiekanych truskawek, świeżego, ale drobno posiekanego liścia kapusty.
Właściciel chorego kota przed podjęciem decyzji o zastosowaniu medycyny tradycyjnej powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym w sprawie stosowności zastosowania medycyny alternatywnej w konkretnym przypadku.
trzymanie zwierzęcia w czystym, suchym i ciepłym pomieszczeniu-Wyprysk u kotów domowych jest jedną z nieuleczalnych chorób skóry charakteryzujących się złożonym patologicznym mechanizmem rozwoju. Chorobie towarzyszy silne swędzenie, niepokój zwierzęcia, pogorszenie stanu ogólnego. Choroba wymaga długotrwałego i dobrze dobranego leczenia, uwzględniającego etap procesu. Najbardziej niekorzystne rokowanie ma płaczącą postać choroby. W przypadku suchego wyprysku rokowanie jest ostrożne.
Przydatne wideo
W przypadku chorób skóry u kotów zobacz ten film:
