Objawy i leczenie zapalenia otrzewnej kotów: wirusowe i zakaźne zapalenie otrzewnej

Choroba, charakteryzująca się ostrym i podostrym przebiegiem, wyraża się procesami zapalnymi w otrzewnej.

Choroba dotyka koty w wieku od sześciu miesięcy do pięciu lat.

Pożywka do namnażania wirusa - komórki nerek i tarczycy. Odpowiednio wytrzymuje niskie temperatury, ale reaguje wrażliwie na ciepło i światło.

Źródła i czynniki występowania

Początek choroby wywołują chore lub już chore koty.

Chore zwierzę w okresie, gdy mija pierwsza połowa okresu inkubacji, jest w stanie wydalić wirusa na zewnątrz wraz z kałem, moczem i wydzieliną z nosa.

Chore zwierzę może przenosić wirusa poprzez mocz.

Po wyzdrowieniu to samo zjawisko występuje przez ponad dwa miesiące, około trzech.

Sposoby infekcji kota

Drogi infekcji jamy ustnej i drogą powietrzną.

W organizmie wirus jest zlokalizowany i zaczyna się rozwijać w migdałkach, często w jelitach. Następnie migruje przez układ limfatyczny, zatrzymując się w węzłach. Poprzez krwioobieg rozprzestrzenia się na wszystkie układy i narządy, wpływając na nie i zatrzymując się głównie w układach naczyniowych.

W ciele kota wirus zaczyna się rozwijać w jelitach.

Zwierzęta z silną odpornością są w stanie na krótko stłumić wybuch patologii, ale potem wirus ponownie się objawia.

Zakaźne zapalenie otrzewnej

Zakaźne zapalenie otrzewnej niespecyficznego pochodzenia występuje z powodu urazu otrzewnej - urazy, upadki, uderzenia.

W wyniku nieudanego upadku u kota może rozwinąć się zakaźne zapalenie otrzewnej.

Towarzyszy mu możliwe pęknięcie narządów wewnętrznych, infekcja pobliskich narządów i tkanek. Możliwy fakt infekcji w wyniku interwencji chirurgicznej z powodu naruszenia zasad aseptyki i antyseptyki. Infekcja określonego pochodzenia objawia się obecnością dolegliwości wirusowych. Infekcja inwazyjna - obecność robaków i skutki ich oddziaływania. Natura niezakaźna - oparzenia termiczne lub chemiczne oraz konsekwencje, które one wywołały.

Diagnostyka

Bez względu na terminową diagnozę, rokowanie będzie wątpliwe ze względu na rozległą zmianę i ciężki przebieg choroby.

Dokładne przyczyny ujawnia niestety sekcja zwłok martwych zwierząt. Badania laboratoryjne prowadzone są za pomocą analizy serologicznej i genetyki molekularnej. Podstawowa diagnostyka opiera się na różnicowaniu.

Dokładne przyczyny choroby są identyfikowane za pomocą serologicznej i molekularnej analizy genetycznej.

Następujące patologie są wykluczone:

• toksoplazmoza;
• wodobrzusze nerkowe;
• wodobrzusze sercowe;
• nowotwory o charakterze onkologicznym;
• niewydolność serca;
• uraz;
• mięsak limfatyczny;
• gruźlica.

Ważną rolę odgrywa również anamneza. Informacje o niedawnych urazach lub chorobach pomagają wykluczyć szereg prowokujących przyczyn.

Dla diagnozy choroby ważna jest informacja o życiu kota.

Objawy zapalenia otrzewnej u kotów i kotów

Okres inkubacji choroby wynosi od kilku tygodni do kilku miesięcy, co znacznie komplikuje szybką diagnozę.

Specyficzne znaki zależą od wieku zwierzęcia, stopnia uszkodzenia, odporności odporności. Częstymi objawami u kociąt są: brak apetytu, wyczerpanie, hipertermia, zapalenie otrzewnej, rzadziej zapalenie opłucnej. U dorosłych choroba występuje w dwóch postaciach: wysiękowej i suchej.

Brak apetytu jest jednym z objawów choroby.

Forma wysiękowa

Postać wysiękowa - mokra - objawiająca się obecnością płynu w jamie otrzewnej lub klatce piersiowej, wodobrzusze. W rezultacie podczas słuchania u kota pojawia się duszność, szmery płucne i sercowe.

Wodobrzusze u kota.

Forma sucha

Postać sucha objawia się chorobami oczu: zapalenie spojówek, uszkodzenie tęczówki i siatkówki, które objawia się ropną wydzieliną.

Choroby oczu i ropne upławy zaczynają się od suchej postaci choroby.

Nerki są dotknięte, objawiające się kłębuszkowym zapaleniem nerek. Wątroba zostaje zainfekowana, co prowadzi do pojawienia się żółtaczki, wzrostu samego narządu, bólu w prawym podżebrzu. Często proces wpływa na płuca, któremu towarzyszy rozwój nieżytowego odoskrzelowego zapalenia płuc. Występuje naruszenie ośrodkowego układu nerwowego, któremu towarzyszy niedowład kończyn, nadwrażliwość skóry, dziwne ruchy. Suchy kurs jest najczęściej śmiertelny.

Zmiany pośmiertne

Zmiany pośmiertne zostaną wyrażone obecność przezroczystej cieczy o lepkiej konsystencji w jamie otrzewnej. Często w płynie obserwuje się płatki lub smugi białkowe. Ten sam rozkwit białka - fibryna - pokryta zostanie większość surowiczych błon i powierzchni. A także widoczne obszary martwicy, obecność przezroczystych węzłów śluzowych w wątrobie, ścianach jelit, nerkach.

Prawie wszystkie narządy są dotknięte płytką włóknikową, w niektórych miejscach w postaci guzków lub masy ziarnistej. Nerki są powiększone z obecnością tej samej płytki nazębnej. Płuca gęsty, ciemnoczerwony kolor. Węzły chłonne w jamie klatki piersiowej są powiększone i zaognione. Wszystkie dotknięte narządy mają oznaki natury zapalnej.

Autopsja zwierzęcia wykaże, że wszystkie zaatakowane narządy są w stanie zapalnym.

Leczenie zapalenia otrzewnej u kotów

Terapia prowadzona jest w kompleksie. Pierwsza pomoc ma na celu wyeliminowanie bólu i złagodzenie stanu kota.

W tym celu płyn jest usuwany z ubytków przez nakłucie. Równolegle przepisywane są leki moczopędne. W celu stłumienia patogennej mikroflory stosowanie antybiotykoterapii w postaci leków grup cefalosporyny, penicyliny, sulfonamidy. Leki stosuje się we wstrzyknięciach podskórnych, domięśniowo.

W cięższych przypadkach - podawanie dożylne. Jeśli przyczyną był uraz, przyczyna jest usuwana, czasami przez interwencję chirurgiczną.

Zaleca się przeprowadzenie leczenia mającego na celu wyeliminowanie objawów - przeciwbólowe, dożylna infuzja roztworów soli w celu utrzymania zubożonego organizmu. Leki wspomagające pracę serca i układu krążenia. Rzadziej stosowane transfuzje krwi. Jednocześnie zalecana jest dieta oszczędna – wykorzystanie specjalnego wzmocnionego płuca do trawienia paszy. Ostre ataki łagodzi przykładanie lodu do brzucha owiniętego ręcznikiem. Uzasadnione stosowanie glikokortykosteroidów w postaci prednizolonu.

W celu leczenia należy wykonać dożylny wlew soli fizjologicznej.

Kompleksowe leczenie

W kompleksie wykazano, że przepisuje preparaty witaminowe z grup B i C, multiwitaminy, immunoglobuliny, interferon.

Immunoglobulina wchodzi w skład kompleksowego leczenia kota.

Profilaktyka

W celach profilaktycznych zaleca się zwrócenie maksymalnej uwagi swojemu zwierzakowi. Zmniejsz ryzyko niebezpiecznych sytuacji traumatycznych. Równoważy i ułatwia żywienie zwierząt. Ogromne znaczenie ma regularne odrobaczanie, terminowe szczepienie kota. W żadnym wypadku nie powinieneś uciekać się do samodzielnego leczenia swojego zwierzaka. Regularnie oczyszczaj środowisko kota, zapobiegaj namnażaniu się pasożytów. Obowiązkowe okresowe badania lekarskie.

Terminowe szczepienie kota to zapobieganie chorobom.

Film o zapaleniu otrzewnej u kotów