Struktura serca ryb i ich krwi

Ryba to zimnokrwisty kręgowiec wodny, który żyje zarówno w słonej, jak i słodkiej wodzie. Podobnie jak ssaki, ryby mają zamknięty układ krążenia, co oznacza, że ​​krew zawsze znajduje się w naczyniach krwionośnych, jeśli nie są uszkodzone. Ich układ krążenia jest dość prosty. Składa się z serca i naczyń krwionośnych. Serce to prymitywna struktura mięśniowa zlokalizowana za skrzelami.

Anatomia i funkcja

Wielu wczesnych badaczy zadało pytanie, jaka krew znajduje się w sercu ryb, a jakie serce u ryb, ponieważ uważa się, że dwukomorowe serce odegrało istotną rolę w postępującej ewolucji czterokomorowej obwody sercowe i naczyniowe.

U ryb ten narząd jest również nazywany sercem skrzelowym, ponieważ eJego główną funkcją jest pompowanie krwi żylnej do aorty brzusznej i skrzeli, a następnie do układu naczyń somatycznych, aby krew w nim była żylna.

Struktura serca ryb jest prostsza niż u ssaków, płazów i niektórych kręgowców lądowych. Ten narząd jest zamknięty w błonie osierdziowej lub osierdziu i składa się z czterech części:

• atrium;
• komora serca;
• cienkościenna struktura zwana zatoką żylną;
• rurka o nazwie bulbus arteriosus.

  

Chociaż serce tych zwierząt składa się z czterech części, uważa się je za dwukomorowe, ponieważ cztery części serca nie tworzą jednego organu. Zazwyczaj znajdują się one jeden po drugim. Naczynia krwionośne skrzelowe i ogólnoustrojowe znajdują się w szeregu z sercem.

U dorosłych cztery przedziały nie są umieszczone w rzędzie prostym, ale tworzą kształt litery S, przy czym dwie ostatnie przedziały znajdują się powyżej dwóch poprzednich. Ten stosunkowo prostszy obraz można znaleźć u ryb chrzęstnych i płaszczkowatych. U ryb doskonałokostnych arterioza stożkowa jest bardzo mała i można ją dokładniej opisać jako część aorty, a nie samego serca.

Praca narządowa

Wydajność serca ryby zależy głównie od dwóch czynników: tętna i objętości wyrzutowej. Przy każdym uderzeniu serca komora pompuje krew. Objętość nazywana jest objętością wyrzutową, a czas tętna to częstość akcji serca.

Przedsionek ryby jest wypełniony ssaniem wywołanym sztywnością osierdzia i otaczającej tkanki. Powrotowi krwi żylnej do przedsionka towarzyszy skurcz komory w skurczu, co powoduje spadek ciśnienia śródsercowego, które jest przenoszone przez cienką ścianę przedsionka w celu wytworzenia efekt aspiracji lub efekt fontanny.

Ryby mają układ krążenia, w którym krew przepływa przez serce tylko raz w każdym pełnym cyklu. Pozbawiony tlenu dociera z tkanek ciała do serca, skąd jest pompowany do skrzeli.

Wymiana gazowa odbywa się wewnątrz skrzeli, a utleniona krew z skrzeli krąży po całym ciele.

Układ krwionośny i sercowo-naczyniowy

Krew ryb zawiera osocze (płyn) i komórki krwi. Czerwone krwinki — czerwone krwinki zawierają hemoglobinę, białko przenoszące tlen w organizmie. Białe krwinki są integralną częścią układu odpornościowego. Płytki krwi pełnią funkcje równoważne z rolą płytek krwi w organizmie człowieka.

Mechanizm krążenia

Chociaż układ sercowo-naczyniowy ryb jest prosty w porównaniu z innymi ssakami, służy on ważnemu celowi w zilustrowaniu różnych etapów ewolucji układu krążenia u zwierząt. Układ sercowo-naczyniowy ryb obejmuje:

• serce;
• żyły;
• tętnice;
• cienkie naczynia włosowate.

Naczynia włosowate to mikroskopijne naczynia, które tworzą sieć zwaną warstwą naczyń włosowatych, w której spływa krew tętnicza i żylna. Kapilary mają cienkie ścianki, które ułatwiają dyfuzję, proces, w którym tlen i inne składniki odżywcze są transportowane do komórek.

Naczynia włosowate gromadzą się w małe żyłki zwane żyłkami, które z kolei łączą się w większe żyły. Żyły przenoszą krew do zatoki żylnej, która wygląda jak mała komora.

Zatoka żylna ma komórki rozrusznika, które są odpowiedzialne za inicjowanie skurczów, dzięki czemu krew jest transportowana do cienkościennego przedsionka z bardzo małą liczbą mięśni.

Przedsionek tworzy słabe skurcze, aby wprowadzić krew do komory. Komora jest grubościenną strukturą z wieloma mięśniami sercowymi. Wytwarza ciśnienie wystarczające do pompowania przepływu krwi przez całe ciało i do opuszki, małej komory z elastycznymi komponentami.

Dopóki cebulka tętnicza - tak nazywa się komora u ryb kostnych, u ryb ze szkieletem chrzęstnym komora ta nazywana jest stożkiem tętniczym. Stożek tętniczy ma wiele zastawek i mięśni, podczas gdy opuszka tętnicza nie ma zastawek. Główną funkcją tej struktury jest zmniejszenie ciśnienia tętna generowanego przez komorę w celu uniknięcia uszkodzenia cienkościennych skrzeli.

Przewód wylotowy do aorty brzusznej składa się z arteriozy cylindrycznej stożka, tętnicy opuszkowej lub obu. Tętnica stożkowa, powszechnie występująca u bardziej prymitywnych gatunków ryb, kurczy się, aby ułatwić przepływ krwi do aorty. Aorta brzuszna przenosi krew do skrzeli, gdzie jest dotleniona i przepływa przez aortę grzbietową do reszty ciała. (U czworonogów aortę brzuszną dzieli się na dwie części: jedna połowa tworzy aortę wstępującą, a druga tętnicę płucną).